Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Part 801
လင်းလန် သူတို့၏အသံထွက်ကို နားထောင်ပြီး ခဏလောက်အေးခဲသွားကာ မျက်လုံးထဲတွင် မျက်ရည်များဝဲလျက် အနည်းငယ် နာကျင်သွားသည်။ဘယ်ဆရာဆီကနေသင်လာတာလဲ...ဆရာပြောင်းသင့်လား...
မိုင်စွေ့က အမှတ်ရသွားပြီးပြောလိုက်၏။
"ဒုတိယအစ်ကို...အစ်ကိုရှန်ယွီလည်း အင်္ဂလိပ်လိုပြောတတ်တယ်...သူက ငါတို့ဆရာထက် ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်"
အားဝမ်လည်း စိတ်ဝင်စားသွားသည်။
"ထမင်းစားပြီးရင် မေးရအောင်"
ရှောင်ဝမ်က စိတ်လှုပ်ရှားနေဆဲပင်။
"ငါကရော... ငါက ဘာပြောရမလဲ"
အားဝမ်က သူ့ကိုပြောပြလိုက်ပြီး ရှောင်ဝမ်က ထိုစကားလုံးတွေကို ထပ်ခါထပ်ခါ သင်ယူခဲ့ရာ ခြံဝင်းက ခဏလောက် တစီစီညံသွား၏။
လင်းလန်က တဝမ်ကို မှီပြီးတိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး... အင်္ဂလိပ်စာက ပျော်စရာကောင်းတယ်... ငါတို့လည်း သင်ယူရမယ် မဟုတ်လား..."
တဝမ်:...ဘာလို့ ငါနဲ့ဆိုင်လာပြန်တာလဲ...
သူ အမှန်တကယ်ပြောချင်သည်က :အင်္ဂလိပ်စာမသင်ချင်ဘူး...အဲ့ဒါကငှက်ဘာသာစကားဖြစ်လို့ သင်ယူရခက်တယ်...
သို့သော် လင်းလန်၏ တလက်လက်တောက်ပနေသော အပြုံးမျက်လုံးများကို ကြည့်ပြီး သူ အငြင်းစကားမဆိုနိုင်ခဲ့ပေ။ သူ့မားမားကို ဘာလို့
မငြင်းစကားမပြော နိုင်ရတာလဲဆိုပြီး သူ့ကိုယ်သူ ပိုပိုပြီးထူးဆန်းလာသလို ခံစားရသည်။
သူ အကြောင်းပြချက်တစ်ခုကို အမြန်ရှာပြီး သူ့ဓားမြှောင်ကို ကိုင်ကာပြောလိုက်၏။
"ဟင်းရွက်ခင်းရေသွားလောင်းလိုက်ဦးမယ်"
သူလျှောက်သွားသည်က မြန်လွန်းသည့်အတွက် လင်းလန် သူ့ကို တားရန်အခွင့်အရေးပင် မရခဲ့ပါချေ။
မိုင်စွေ့က ရှောင်ဝမ်ကို သူ့အစားမီးမွှေးပေးမည်ဟုဆိုသည်။
လင်းလန် : "သမီးက မီးမမွှေးနဲ့...မားမားအတွက် ဆွယ်တာ အင်္ကျီတစ်ထည် ထိုးပေး "
ဆွယ်တာ ပို့ဖို့ စောင့်နေတာ...
မိုင်စွေ့ : "ဟုတ်"
အားဝမ်က အစ်ကိုဖြစ်သူကို ဟင်းသီးဟင်းရွက်ခင်း ရေကူလောင်းပေးခဲ့ပြီး ရှောင်ဝမ်က လင်းလန်အတွက်မီးဆက်မွှေးပေးခဲ့သည်။ ဝက်အဆုတ်ခရမ်းချဉ်သီးဟင်းချိုကို အရင်လုပ်ကာ အိုးကို ရေဆေးပြီး ဝက်အဆုပ်အချပ်များကို ကြက်သွန်၊ ငရုတ်ကောင်းအစပ်တို့ဖြင့် ကြော်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ထိုနည်းအတိုင်း ကျောက်ကပ်ကိုကြော်လိုက်၏။
အခန်းထဲတွင် ဝက်သားကြာဇံနှပ်အနံ့ ပြင်းပြင်းနှင့် ငရုတ်ကောင်း အစပ်၊ကြက်သွန်နီဖြင့် မွှေကြော်ထားသော ကျောက်ကပ်ကြော်နှင့် ဝက်အဆုပ်ကြော် အနံ့သင်းသင်းလေးတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး အိမ်ထဲမှ ခြံဝင်းအထက် ကောင်းကင်ဆီသို့ တိုက်ရိုက် ပြေးတက်သွားခဲ့ကာ ၎င်းနောက် လေဖြင့် လွင့်ပျံသွား၏။
ဟန်ချင်စုန့် အိမ်သို့ပြန်လာချိန်တွင် သုံးမိုင်အကွာထိ ရနံ့က သင်းပျံ့နေပြီဖြစ်သည်။
ဟန်ချင်စုန့် အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် တဝမ်နှင့်အားဝမ်က ချက်ချင်းပင် ပြေးလာကြပြီး ထိုသုံးဘီးဆိုင်ကယ်ကို မနာလိုဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ တဝမ်က စစ်တပ်ကိုသွားစဥ် ဟိုးအရင်ကတည်းက သိခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ဤသည်က တကယ်ကို ဟုန်တုန် ချန်ကျန်း750 ဖြစ်ပြီး 80%အသစ်ရှိသေးလေသည်။
ဟန်ချင်စုန့်က သုံးဘီးဆိုင်ကယ်ကိုရပ်လိုက်ပြီး ခြေတံရှည်ရှည်များကို မြေကြီးပေါ်ထောက်ကာ ညီအကိုနှစ်ယောက်ကို ရှေ့တိုးရန် လက်ယက်ခေါ် လိုက်သည်။ သူက သုံးဘီးဆိုင်ကယ်၏အလုပ်လုပ်ပုံစည်းမျဉ်းများကို အတိုချုပ်ဆုံးဘာသာစကားဖြင့် စက်နိုးပုံ၊ ဂီယာပြောင်းပုံ၊ နောက်ပြန်၊ အရှိန်လျှော့၊ ဘရိတ်စသည်ဖြင့် ရှင်းပြခဲ့သည်။စကားပြောပြီးနောက် ခြေတံရှည်ကြီးများဖြင့် သုံးဘီးဆိုင်ကယ်ပေါ်မှ ဆင်းကာ သုံးဘီးဆိုင်ကယ်ကို တဝမ်တို့ညီအကိုထံပေးလိုက်သည်။
ဤသုံးဘီးဆိုင်ကယ်မျိုးက စီးရန် မလွယ်ကူပါချေ။ ပုံစံက တစ်ဖက်မှာနောက်ထိုင်ခုံအခွက်နှင့်အောက်ခြေမှာဘီးတွေပါသည် သာမန်ဆိုင်ကယ်လိုပါပင်။ အိမ်မှာ နည်းပညာမရှိလျှင် ဆိုင်ကယ်ကမှောက်ရန် အလားအလာရှိလေသည်။
ညီအကိုနှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်က အေးဆေးတည်ငြိမ်ပြီး တစ်ယောက်က နူးညံ့သိမ်မွေ့၏။သူတို့က ဂရုတစိုက်ရှိကြသဖြင့် ဟန်ချင်စုန့် စိတ်မပူဘဲ သူတို့ကို ဒီအတိုင်းထားခဲ့လိုက်သည်။
လင်းလန် သူ့ကိုထွက်ကြိုသောအခါ ညီအကို နှစ်ယောက် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် မောင်းသင်တော့မှာကို မြင်ပြီးအော်လိုက်၏။
"ဂရုစိုက်... မြန်မြန်ကြီးမမောင်းနဲ့ ..."
ကလေးနှစ်ယောက်၏ တုံ့ပြန်သံကို ကြားသောအခါ သူမက ထပ်အော်ပြောလိုက်သည်။
" အန္တရာယ်ဖြစ်ရင် ဆိုင်ကယ်ပေါ်က ခုန်ချလိုက်နော်... ဆိုင်ကယ်ကို ဂရုစိုက်မနေနဲ့"
တဝမ်က သုံးဘီးဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်ပြီးနေပြီဖြစ်ကာ အားဝမ်ကလည်း နောက်ထိုင်ခုံအခွက်ထဲမှာ ထိုင်နေလေ၏။ တဝမ်က ဆိုင်ကယ်ကို နင်းလိုက်ပြီး အင်ဂျင်က ဟိန်းသံထွက်လာကာ သားရဲတစ်ကောင်ကဲ့သို့ အရှိန်ပြင်းပြင်း ဖုန်တလုံးလုံးဖြင့် ရှေ့ကို တက်သွားလေသည်။
လင်းလန်က ဟန်ချင်စုန့်ကို ညည်းညည်း ညူညူဆိုလိုက်၏။
"ဒုတိယအစ်ကိုက ဘာလို့ အစ်ကိုကြီးကို ဒီလောက်ယုံကြည်ရတာလဲ... သူက မသင်ရသေးခင် တက်ထိုင်နေတာလေ"
ဟန်ချင်စုန့် သူမ၏စိုးရိမ်နေသည့် မျက်နှာကို မြင်ရာတွင် ခါးကနေဆွဲ ဖက်ပြီးပြောလိုက်သည်။ "ဗိုက်ဆာတယ်"
လင်းလန်က ချက်ချင်းပဲဆို၏။
"ရှင့်အတွက် အရသာရှိတာတစ်ခုခုလုပ်ပေးမယ် "
ဟန်ချင်စုန့် : "ဘာလဲ..."
သူရနေသောအနံ့က အနည်းငယ်ရောထွေးနေပြီး ဘာမှန်းတန်းမပြောနိုင်ဖြစ်သွားသည်။
လင်းလန်၏ မျက်လုံးများ မှေးစင်းသွားကာဆိုလိုက်၏။
"ညွှန်မှူးဟန်က ဒီနှစ်ရက်မှာ အလုပ်ကြိုးစားထားတာ...ကျွန်မ သူ့အတွက်ချက်ပြုတ်ပေးရတာပေါ့ "
ဟန်ချင်စုန့် သူ့လက်နှင့်မျက်နှာကို ဆေးကြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်ကာ အိမ်နေရင်းအ၀တ်အစားတွေ ၀တ်၍ အပြင်ကို ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။စားပွဲပေါ်ရှိ ကျောက်ကပ်ကြော်ကို မြင်သောအခါ လင်းလန်ကို တစ်ချက်ကြည့်မိသွား၏။သူ့မျက်လုံးများရှိ အကြည့်များထဲတွင် မည်သည့် နက်နဲသည့် အဓိပ္ပါယ်မှပါဝင်မနေချေ။
လင်းလန် : ကျွန်မ အဲ့လို...အဲ့လို တကယ်မရည်ရွယ်ဘူး...
ရှောင်ဝမ်က တစ်ချက်ကြည့်ကာဆိုသည်။
"မားမား ဒီကျောက်ကပ်ကြီးရဲ့အနံ့က ထူးဆန်းနေတယ်"
သူက လင်းလန်ကို ကျောက်ကပ်က ဘယ်မှာလဲဟု မေးလိုက်သောအခါ လင်းလန်က သူ့ခါးကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီးပြော၏။
"ဒါက ဝက်ကျောက်ကပ်"
ဆွယ်တာအင်္ကျီ ထိုးနေသည့် မိုင်စွေ့က ပြုံးလိုက်ပြီး ဆိုလေသည်။
"စားတဲ့ နေရာကို ပြင်နိုင်တယ်"
(ခေါင်းစားရင်ခေါင်းကောင်းတယ်၊ကျောက်ကပ်စားရင် ကျောက်ကပ်ကောင်းတယ်အဲ့လိုသဘောမျိုးပြောတာပါ)
ရှောင်ဝမ်က ချက်ချင်း လက်ကိုဝှေ့ယမ်းပြီးပြောလိုက်၏။
"ဒါဆို ငါမစားတော့ဘူး...ငါ့ကိုကျောက်ကပ်အကြီးကြီး ဖြစ်အောင်မလုပ်နဲ့... အရမ်းရုပ်ဆိုးတယ်"
အခုလေးတင် သူ့မားမားက ၎င်းကိုထုတ်လိုက်သည့်အခါ ၎င်းက အလွန်ကြီးပြီး သူ့လက်ထက် ပိုကြီးကြောင်းတွေ့လိုက်ရသည်။
လင်းလန်က ပြုံးပြီးပြော၏။
"မကြီးပါဘူးသားရယ်...မားမားတို့ ဝက်ခေါင်းနဲ့ ဝက်ခြေဖဝါးတွေ အများကြီးစားပေမဲ့ ကြီးမလာသေးဘူးလေ"
အစားအသောက် အဆင်သင့်ဖြစ်သောအခါ တဝမ်နှင့်အားဝမ် ပြန်ရောက်မလာသေးသောကြောင့် လင်းလန် ၎င်းတို့ကို ခေါ်ရန် အလျင်စလိုမဖြစ်ဘဲ ဟန်ချင်စုန့် နှင့် ရှောင်ဝမ်တို့ကို အရင်စားခိုင်းလိုက်သည်။
ရှောင်ဝမ်က သူ့အစ်ကိုတွေကို ခေါ်ရန် ပြေးထွက်သွား၏။
ခဏအကြာတွင် ညီအကို သုံးယောက် ပြန်ရောက်သောအခါ လင်းလန်က ပြုံးကာပြောလိုက်သည်။ "သုံးဘီးဆိုင်ကယ်ပေါ်က ခုန်ချတာက ဘာမှ အသုံးမကျဘူး"
တဝမ်က အနည်းငယ်ဂုဏ်ယူစွာဖြင့် မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။
လင်းလန် :ရို့... ကောင်းကောင်း သင်ထားတာပဲ...
အားဝမ်က ပြုံးပြီးပြော၏။
"မားမား...ကျွန်တော့် အစ်ကိုက အရမ်းတော်တာ... သူ လုပ်နိုင်မှာပါ"
လင်းလန်က သူတို့ကို ဘေးကင်းမှုကိုသာ ဦးစားပေးရန်ပြောခဲ့သည်။
"မင်းလုပ်နိုင်ရင်တောင် ပေါ့လျော့နေလို့မရဘူး...ဒါက စက်ဘီးစီးတာနဲ့ မတူဘူး... ဒီဆိုင်ကယ်တွေ ကားတွေက တိုက်မိရင် ကြီးကြီးမားမား မတော်တဆ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်"
အားဝမ်က ခေါင်းညိတ်ပြီးဆို၏။
"ကျွန်တော်တို့ မှတ်ထားပါ့မယ် မားမား"
Xxxxxx
Part 802
လင်းလန်က ညစာစားရန် လူတိုင်းကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။
ဟန်ချင်စုန့် သူ့ပါးစပ်ထဲကို မွှေကြော်ထားသည့်ကျောက်ကပ်တစ်ပိုင်းထည့်လိုက်ရာတွင် စစ်တပ်က ကျောက်ကပ်ကြော်၏ထူးဆန်းသည့်အနံ့နှင့်မတူဘဲ အရသာကကောင်း၏။
လင်းလန်က သူ့ကို ဝိုင် ဖန်ခွက်သေးသေးလေးတစ်ခွက် ငှဲ့ပေးလိုက်ပြီးလူတိုင်းကို နားစွင့်ရန်အချက်ပြလိုက်သည်။
“ငါ့မှာ ကြေငြာစရာ သတင်းကောင်း ရှိတယ်”
သူမအောင့်ထားပြီး မိသားစု ညစာစားရန် ပြန်လာချိန်မှပဲ ပြောခဲ့၏။
လူတိုင်းက သူမကို ကြည့်နေကြသည်။
လင်းလန်က ဝမ်းသာအားရ ပြုံးကာဆိုလိုက်၏။ "စန်းတိမှာ သတင်းကောင်းတစ်ခုရှိနေပြန်ပြီ"
ကလေးတွေက သတင်းကောင်းကဘာလဲဟု မေးကြသည်။
ရှောင်ဝမ် : "မားမား စန်းတိက မိန်းမရှာတွေ့သွားတာလား"
လင်းလန်: ... ငါ့သားထွေးက မိသားစုကို အရင်ထူထောင်ပြီးမှ အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုဖို့ ရည်ရွယ်ထားပုံရတယ်..."
တဝမ်၊မိုင်စွေနှင့်အားဝမ်တို့က စန်းဝမ်တစ်ယောက် ပြည်နယ်မြို့တော်တွင် ပထမနေရာကို ဆွတ်ခူးနိုင်ခြင်းဖြစ်မည်ဟု သူတို့ထင်ခဲ့ကြသည်။
လင်းလန်က ဂုဏ်ယူစွာပြောလိုက်၏။
"အာရှအားကစားပြိုင်ပွဲမှာ ပါဝင်ဖို့ အီရန်နိုင်ငံကို သွားဖို့အတွက် စန်းတိကို ရွေးချယ်လိုက်ပြီ"
မိုင်စွေ့နှင့်အားဝမ်တို့က ဤအကြောင်းကို ပိုသိပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာနှင့် မျက်လုံးတွေ တောက်ပလာကာ လင်းလန်ကို ကြည့်လိုက်ကြသည်။
"မားမား တကယ်လား..."
မိုင်စွေ့က စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ဆို၏။
"ဝါး...အာရှအားကစားပြိုင်ပွဲ...ငါလည်း နိုင်ငံခြားကို သွားချင်လိုက်တာ... စန်းဝမ်က အရမ်းတော်တာပဲ"
အားဝမ်ကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ခေါင်းညိတ်ပြီးပြောလိုက်သည်။
"အာရှအားကစားပြိုင်ပွဲအပြင် အိုလံပစ်အားကစားပြိုင်ပွဲနဲ့ ကမ္ဘာ့ရေကူးချန်ပီယံပြိုင်ပွဲတွေလည်း ရှိသေးတယ်...အနာဂတ်ကျရင် စန်းတိ သွားလို့ရပြီ"
စန်းဝမ် ရေကူးအဖွဲ့တွင် ပါဝင်ကတည်းက လင်းလန်က ခေတ်မမီတော့သော အားကစား သတင်းစာများနှင့် မဂ္ဂဇင်းများစွာကို စုဆောင်းခဲ့ပြီး ဖြတ်ပင်ဖြတ်တောက်ကာ စန်းဝမ် နှင့်ပတ်သက်သည့် သတင်းအချို့ကို ကူးထည့်ခဲ့သည်။ မိုင်စွေ့နှင့်အားဝမ်တို့ နှစ်ဦးစလုံး ၎င်းတို့ကို လှန်ကြည့်ရသည်အားကြိုက်ကြသည်။
တဝမ်က ဤအကြောင်းကို သိပ်မသိသည့်အတွက် ရေကူးဆိုလျှင် ရေပဲကူးပြီး *ဘာလှိုင်းအကြောင်းမှ မပြောပါချေ။ အာရှအားကစားပြိုင်ပွဲဆိုတာ ဘာလဲ... သူက ကဗျာကာရန်အကြောင့် သိပေမဲ့ အာရှအားကစားပြိုင်ပွဲကိုသိလည်း မသိသလို မေးလည်း မမေးခဲ့ပါချေ။
သူက နားမလည်သော်လည်း တည်ငြိမ်လျက်ပင်ရှိနေရာ အခြားသူများက သူ နားမလည်သည်ကို မသိကြပေ။
ရှောင်ဝမ်က စပ်စုတတ်သော ကလေးဖြစ်သောကြောင့် နားမလည်ပါကမေးလေသည်။
" မားမား... ဘာလို့ တစ်လှိုင်းကို သွားချင်တာလဲ... နှစ်လှိုင်း သုံးလှိုင်းရောရှိသေးလား.. အာရှအားကစားပွဲဆိုတာကရော ဘာလဲ"
(T/N–အီရန်ကို တရုတ်လို ယိလန်လို့ခေါ်ပါတယ်...Yi=တစ်၊Lang=လှိုင်း နဲ့အသံထွက်သွားတူပါတယ်)
လင်းလန်:...
မိုင်စွေ့က ပြုံးကာဆိုလိုက်၏။
"အီရန်က မာမားတို့တရုတ်လိုနိုင်ငံတစ်ခုပဲ...မာမားတို့အပြင် တောင်ကိုးရီးယား၊ ဂျပန်နဲ့ မြောက်ကိုရီးယားတို့လို တခြားနိုင်ငံတွေ အများကြီးရှိသေးတယ်...သူတို့အကုန်လုံးက အာရှကလေ...အဲ့ဒါကြောင့် အာရှအားကစားပြိုင်ပွဲလို့ခေါ်တာ"
"အဲဒီလှိုင်းကကောင်းလား ဆိုးလား... ဂျပန်နတ်ဆိုးတွေလို ဆိုးလားဟင်”
မကြာသေးမီက မူလတန်းကျောင်းဆရာများက ကလေးများကို ဂျပန်ဆန့်ကျင်ရေးစစ်ပွဲအကြောင်းပုံပြင်များစွာ ပြောပြခဲ့သည်။ဂျပန်နတ်ဆိုးများသည် ကလေးများ၏ အမုန်းဆုံးဖြစ်ခဲ့သည်။
အားဝမ်: "တစ်လှိုင်းက ကောင်းတယ်... ရေဒီယိုမှာ သံတမန်ဆက်ဆံရေးကို ထူထောင်ပြီး ငါတို့ကို အာရှအားကစားပြိုင်ပွဲမှာ ပါဝင်နိုင်အောင် ကူညီပေးခဲ့တယ်လို့ပြောတယ် "
လက်ရှိအချိန်မှာနိုင်ငံတကာဆက်ဆံရေးက တင်းမာနေပေမဲ့ ပြည်တွင်းမှာ လူသိရှင်ကြား သိပ်မရှိပါချေ။ ပြန်လည်ပြင်ဆင်ရေးဆန့်ကျင်သူနှင့် အမေရိကန်အင်ပါယာ အစရှိသည်တို့ကိုသာ အများစုက သိကြသည်။
"ဒါဆို ဂျပန်နတ်ဆိုးတွေလည်း သွားမှာလား" ရှောင်ဝမ်က မေး၏။
ဒုတိယအစ်ကိုဖြစ်သူ၏ အတည်ပြုအဖြေကိုကြားပြီးနောက် ရှောင်ဝမ်က မတ်တပ်ထရပ်ပြီး တူဖြင့် ကြာဆံကို တူဖြင့်ညှပ်ကာဆိုလေသည်။
"စန်းတိ... လုပ်စမ်းပါ...သွားပြီး ဂျပန်နတ်ဆိုးလေးတွေကို အနိုင်ယူလိုက်"
သူ ကြာဆံကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်ရာ ချော်နေသဖြင့် လျှောပြီး ဇလုံထဲသို့ ကျသွား၏။
လူတိုင်းက ရယ်ကုန်ကြသည်။
ရှောင်ဝမ်က အနည်းငယ် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး အကြိမ်အနည်းငယ်မျှ မကောက်ယူနိုင်ခဲ့ပေ။ သူ ခဏမျှ တုံ့ဆိုင်းသွားကာ ကြာဆံဖက်ကို လက်နှင့်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်သည်။
"...ဒီရန်သူက ကောက်ကျစ်လွန်းတယ်... မြန်မြန် ဖျက်ဆီးလိုက်ကြရအောင်"
"ဟားဟား"
မိုင်စွေ့က ရယ်ပြီးဆို၏။
"စန်းတိနဲ့ မင်းက ညီအကိုတွေလို့မပြောရဘူး"
အဆီအနှစ်တွေပြည့်နေသည့်ကြာဆံက စေးပျစ်ကာ ဆော့စ်ရောင်ရှိလေသည်။ ရှောင်ဝမ်က ပါးစပ်ထဲမှာ စုပ်လိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ထားကာ ကျေနပ်နေ၏။
"အနံ့အရမ်းကောင်းတယ်"
လင်းလန်ကလည်း ရယ်ကာပြောလိုက်သည်။ "မြန်မြန်စားကြရအောင်...စန်းတိက မြို့တော်ကိုသူသွားတာကို ဂုဏ်ပြုဖို့အတွက် အသားဝယ်ဖို့ သေချာ ပြောထားတာမို့ များများစားကြ...သိမ်းမထားနဲ့"
ဝက်သားကြာဆံထဲမှာ အမွှေးအကြိုင်ဆုံးက ကြာဆံဖြစ်ပြီး ခရမ်းချဉ်သီး ရေငတ်ပြေဝက်အဆုတ်စွပ်ပြုတ်က အချဉ်ဓာတ်အနည်းငယ်ပါဝင်ကာ အပူဓာတ်ကို လျော့ပါးသွားစေသည်။ဝက်အဆုတ် အစပ်ကြော်တွေလည်းရှိပြီး စားရသည်က အထူးကျေနပ်စရာပါပင်။
ထမင်းစားပြီးနောက် ဗိုက်တွေတင်းကားကုန်ကြသည်။
ရှောင်ဝမ်က သူ့ဗိုက်ကိုကိုင်ပြီးပြော၏။
"မားမား...ကျွန်တော် စန်းတိအစားပါ စားလိုက်တယ်"
လင်းလန် သူ့ဗိုက်ကလေးကို ထိကာ ပြုံးလိုက်သည်။
"အိုး...ဒီဖရဲသီးက မှည့်နေပြီပဲ"
ရှောင်ဝမ် : "ကျွန်တော် ပုစဥ်းရင်ကွဲ သွားရှာလိုက်ဦးမယ် "
သူက ကြီးပြင်းနေပြီဆိုပေမဲ့ လင်းလန် သူ့မှာ အနည်းဆုံး ကာကွယ်မှုလိုသည်ဟု ခံစားရဆဲဖြစ်သဖြင့် ညဘက်မှာ သူ့ဘာသာသူ အပြင်ထွက်ကစားခွင့်ကို သူမ မပေးချင်ပေ။
တဝမ် : "သွားကြစို့"
သူ့အစ်ကိုကြီး လိုက်ပို့သည်ကိုမြင်သောအခါ ရှောင်ဝမ် ဝမ်းသာလွန်း၍ တဝမ်၏လက်ကို ချက်ချင်း ကိုင်လိုက်သည်။
မိုင်စွေ့က အိမ်တွင် လင်းလန်ကို စန်းဝမ်အတွက်ဆွယ်တာအင်္ကျီတစ်ထည်ကူထိုးပေးချင်သောကြောင့် အားဝမ်လည်း လိုက်မသွားခဲ့ချေ။သူက အိမ်တွင်မိုင်စွေ့နှင့်သူ၏အင်္ဂလိပ်စာအသစ်ကို လေ့ကျင့်ပြီးနောက် လူတိုင်းကိုသတင်းစာဖတ်ပြသည်။
ရှောင်ဝမ်နှင့်တဝမ် လျှောက်ပတ်သွားပြီးနောက် ဗိုက်ချောင်ပြီဟု ခံစားရသောအခါ အိမ် ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ မိုင်စွေ့နှင့်အားဝမ်တို့က စန်းဝမ်၏ပြိုင်ပွဲ အစီရင်ခံစာများကို ဖတ်ရန် လင်းလန်၏ သတင်းစာဖြတ်ပိုင်းများကို လှန်ကြည့်ကြပြီး ရှောင်ဝမ်က ၎င်းတို့ထံမှ သင်ယူခဲ့သည်။ တဝမ်က သူ့ဓားမြှောင်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး ခြံဝင်းထဲမှာ လေ့ကျင့်နေ၏။
လင်းလန် ဆွယ်တာထိုးနေပြီး မိုင်စွေ့ ၏အကူအညီဖြင့် အလွန်လျင်မြန်စွာပြုလုပ်နေကာ အချိန်မီပြီးစီးရန် မျှော်လင့်ထားသည်။
ဟန်ချင်စုန့် က သူမနောက်မှာထိုင်ပြီး နံရံကိုမှီလျက် သူမနောက်ကျောကို သူ့လက်ကြီးတွေနှင့် ပွတ်သပ်လိုက်၏။ အရက်သောက်ပြီးနောက် သူ၏နက်မှောင်သောမျက်လုံးများသည် ထူးထူးခြားခြား တောက်ပနေသော်လည်း ၎င်းတို့သည် အနည်းငယ်လည်း ပျော့ပျောင်းနေကာ လေးနက်ပြီးအရေးမစိုက်ဟန်တို့ သိပ်ရှိမနေချေ။
Xxxxxxx
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER