Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Part 805
ဟန်ချင်စုန့် နောက်ထိုင်ခုံအခွက်ထဲတွင် ထိုင်နေရရာ သူ့ခြေထောက်များက ရှည်လွန်းသဖြင့် ဆန့်၍မရပေ။
လင်းလန်: "စန်းကော ပူတယ်လို့~~"
30 ဒီဂရီ နေရောင်အောက်မှာကြီးလေ...
"ဝတ်မလား...လူလဲမလား"
ဟန်ချင်စုန့်က လက်မခံပါချေ။
လင်းလန် သတ္တုဦးထုပ်ကို ၀တ်ဆင်ရန်မှလွဲ၍ ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ဘဲ ချက်ခြင်းပင် ချွေးများစီးကျလာ၏။ သူမမော်တော်ဆိုင်ကယ်ကို စက်နှိုးလိုက်သော်လည်း ခွက်ထဲတွင် ထိုင်နေသော ဟန်ချင်စုန့်က ရုတ်တရက် ခုန်တက်လာပြီး သွက်သွက်လက်လက် သူမ၏နောက်တွင် ဝင်လိုက်သည်။
ဤဆိုင်ကယ်မျိုးတွင် စံနှုန်းအတိုင်း လူသုံးဦးစီးနိုင်ပြီး ယာဉ်မောင်းတစ်ဦး၊ အနောက်တစ်ဦးနှင့်ခွက်ထဲတွင်တစ်ယောက်ဖြစ်၏။ သူမက ရှေ့တွင်ထိုင်နေကာ သူ၏ရှည်လျားသော ခြေတံရှည်များက သူမကို လုံးလုံးလျားလျား ဖုံးအုပ်ထားနိုင်သောကြောင့် သူမ၏အနင်းအကွေ့တို့ကို
စိုးရိမ်နေစရာမလိုပေ။
လင်းလန် : "စန်းကော... ကျွန်မတို့က အရမ်းလေးနေတယ်... ဆိုင်ကယ်ထောင်သွားလိမ့်မယ်...လိမ္မာပါနော်...နောက်ပြန်ထိုင်"
(ရှေ့ဘီးနောက်ဘီး)ထောင်ခြင်းများက ပရော်ဖက်ရှင်နယ်များအတွက်ဖြစ်ပြီး ဤသည်က သူမအတွက် သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးတစ်ခုသာပါပင်။အဲ့ဒါကြောင့် ဒုက္ခမပေးပါနဲ့ဟုတ်ပြီလား...ကျွန်မတကယ်ကောင်းကောင်း မောင်းမှာ ယုံ...
ဟန်ချင်စုန့်က ငြင်းဆန်ပြီး သူမ အခြေအနေကိုကြည့်ရန် ခေါင်းမာနေသည်။
လင်းလန် ဆိုင်ကယ်ကို စက်နှိုးရန်မှလွဲ၍ ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ဘဲ ခြေနင်းကို နင်းလိုက်၏။ အင်ဂျင်က တုန်ခါလာသော်လည်း စက်ကနိုးမလာ… သူမ ထပ်စမ်းကြည့်သည်…
ထို့နောက် ဝူးခနဲအသံကြီးဖြင့် စက်နှိုးလိုက်သည်။ ဂီယာထိုးလိုက်သည်နှင့် ဆိုင်ကယ်က တဝူးဝူးနှင့် ခွေးရူးတစ်ကောင်လို ပြေးထွက်သွားတော့၏။
လင်းလန်: "!!"
သံကောင်ကြီး မင်း ကိုယ့်ကိုကိုယ် ထိန်းရမယ်လေ...ပြဿနာမရှာနဲ့...ဒီကူရှင်က သောက်ရမ်းစိတ်အလိုလိုက်လွန်းနေတယ်...ဒီလောက် အရှိန်မြန်နေ ဆောင့်နေတာက ကောင်းကင်ဘုံကို ကြွမြန်းချင်နေတာများလား...
(သံကောင်ကြီးmeans ဆိုင်ကယ်)
စွန်းကျောက်ဝမ်နှင့် တခြားသူများက အားလုံး ပြေးထွက်လာပြီးကြည့်နေကြသည်။ အမေရေ... ညွှန်မှူးလင်းက ဘယ်လောက်တောင် သတ္တိရှိလိုက်သလဲ...ဆီသုံးကျားကို ဘယ်လိုများစီးရဲတာလဲ...စီးရတာ ဘယ်လောက်ခက်လဲ မသိဘူး...မှောက်ပြီး လိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စီးရတာ မလွယ်ဘူး...
ကျေးလက်သည် ကတ္တရာလမ်းမဟုတ်လေရာ ဆိုင်ကယ်စီးသည့်အခါ တကယ်ကို ဆောင့်နေ(ခုန်)သဖြင့် လင်းလန်မှာ မကိုင်နိုင်လောက်အောင်ဖြစ်ရသည်။ အစပိုင်းမှာ အားရကျေနပ်ဖွယ်မရှိဘဲ ထိန်းချုပ်ရခက်၏။ဟန်ချင်စုန့်၏အကူအညီဆိုလျှင် ပိုကောင်းလေသည်။ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာသောအခါ သူမ၏လှုပ်ရှားမှုများက ချောမွေ့ပြီး သဘာဝကျလာကာ ခွက်ထဲမှာထိုင်ရန် သူ့ကို လက်ယက်ပြလိုက်သည်။
ဟန်ချင်စုန့် သူမတကယ်ကို မြောင်းထဲသို့ထိုးမဆင်းသလို ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှခုန်ချရန်လည်း မလိုအပ်ကြောင်းကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် နောက်ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။
ခဏလောက်စီးပြီးနောက် လင်းလန် တကယ်ကို မောပန်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရ၏။ခါးနာ၊ လက်နာပြီး လက်မောင်းများ ကြွက်တက်လာသည်။
"စန်းကော... အရမ်းပူတယ်... ဒီသံဦးထုပ်ကို ချွတ်ပေးပါဦး...ကျွန်မက သံဦးထုပ်ဘုရင်မဟုတ်ဘူးနော်"
ဟန်ချင်စုန့်က သူမကို တိတ်တိတ်လေး ချွတ်ပေးလိုက်သည်။
အနည်းငယ်ပင်ပန်းသော်လည်း လင်းလန် ဆိုင်ကယ်မောင်းရခြင်းအတွက် အလွန်လန်းဆန်းသည်ဟု ခံစားရသည်။လမ်းတစ်လျှောက်တွင် တကယ်ကို ပျော်စရာကောင်းခဲ့၏။ စက်ဘီးစီးသူများသည် မနေနိုင်ဘဲ ရပ်ကြည့်ကြပြီး နွားလှည်းကို ခြေလျင် မောင်းနှင်သူများကပို၍ပင်ကြည့်ပြီး ဖုန်တစ်လုတ်ကို စားမိသည်ကိုပင် သတိမထားမိကြပေ။
"အမေရေ ... ဆိုင်ကယ်အကြီးကြီးစီးနေတာက အမျိုးသမီးပဲ"
"ဒီအရာရှိက အရမ်းကံကောင်းတယ်...အမျိုးသမီး ယာဉ်မောင်းလည်း ရှိတယ်...ချောလိုက်တာ "
ခရိုင်ကိုသွားရာလမ်းတစ်လျှောက် စက်ဘီးစီးသည်ထက် အများကြီး ပိုမြန်ပေသည်။
လင်းလန်က မတွေးဘဲကိုမနေနိုင်ပေ။
“စန်းကော... ရောက်တော့မှာလား”
သူမ အစပိုင်းမှာ မကျွမ်းကျင်ပေမဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုများကြောင့် အနည်းငယ် ပင်ပန်းလာပြီး စတင်ကျွမ်းကျင်လာခဲ့သည်။
ဟန်ချင်စုန့်: "... ပြန်လာရင်လည်း မင်းကိုမောင်းခိုင်းမယ်"
လင်းလန် တော်လှန်ရေး ကော်မတီကို မသွားဘဲ ထောက်ပံ့ရေးနှင့်ရောင်းဝယ်ရေး သမဝါယမကို ဆိုင်ကယ်အရင်စီးသွားပြီး သူ့ကို ဆွဲခေါ်လိုက်သည်။
"လာ..."
ထောက်ပံ့ရေးနှင့်ရောင်းဝယ်ရေး သမဝါယမမှလူများက သူတို့ကိုမြင်သောအခါ ချက်ချင်းနှုတ်ဆက်လာကြ၏။ ထောက်ပံ့ရေးနှင့်ရောင်းဝယ်ရေး သမဝါယမ၏ဒုတိယဥက္ကဌက သူ့ကို ကိုယ်တိုက်ထွက်ကြိုလေသည်။
"ခေါင်းဆောင်ဟန်နဲ့ညွှန်မှူးလင်းတို့.ဘာလိုချင်လဲခင်ဗျာ"
လင်းလန်က ငွေနှင့်စက်မှုကူပွန်တွေကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ပြုံးပြုံးလေးပြောလိုက်သည်။
“အဲဒီရှန်ဟိုင်းနာရီကို ဝယ်မယ်”
သူမက ပစ္စည်းမရှိမှာစိုးသဖြင့် လွန်ခဲ့သည့်လအနည်းငယ်ကနည်းခဲ့ တန်းစီရန် ရောက်ခဲ့ပြီး ပစ္စည်းများက လွန်ခဲ့သည့် ရက်အနည်းငယ်က ရောက်လာခဲ့၏။
လက်ပတ်နာရီဝယ်ရန် သူမရောက်လာကြောင်း ဒုဥက္ကဌကြားသောအခါ သူအနည်းငယ်ရှက်ရွံ့သွားသော်လည်း မပြောနိုင်ပေ။
လင်းလန် : "ဘာဖြစ်လို့လဲ...ကျွန်မအရင်ကတည်းက ကြိုမှာထားပြီး အခုပစ္စည်းရှိရမယ်လို့ ပြောထားတယ်လေ"
ဒုဥက္ကဋ္ဌက အနည်းငယ် ရှက်သွားပြီး လင်းလန်ကို နောက်မှာ ပြောပြမည်ဟုဆို၏။
"တကယ်ကို တိုက်ဆိုင်သွားတာပါကပ္ပတိန်လင်း ...မနေ့က လူတစ်ယောက် ...ကျွန်တော် တကယ်ကို ဆန့်ကျင်ဖို့ မတတ်နိုင်ဘူးလေ...အလျော့မပေးရင် အမ်း ... စိတ်မပူပါနဲ့ နှစ်ရက်အတွင်း အသစ်တစ်ခု လာမယ် ...ကျွန်တော် ကပ္ပတိန်လင်းဆီကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ပို့ပေးပါ့မယ်...ကပ္ပတိန်လင်းရဲ့ဒီခရီးကို အချည်းနှီး မဖြစ်စေရပါဘူး "
သူ့ဆိုလိုရင်းကိုကြားရာတွင် တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့လုပ်ပိုင်ခွင့်ကိုသုံး၍ ပစ္စည်းတွေအကုန်ယူသွားကြောင်းသိလိုက်ရသည်။
“ဒီလောက်ဗိုလ်ကျနေတာ ဘယ်သူလဲ”
လင်းလန် အနည်းငယ် မကျေမနပ်ဖြစ်သွား၏။သူမက ငွေ ငါးယွမ်ခြောက်ယွမ်ကို သိမ်းထားပြီး တစ်လုံးဝယ်မည်ကြံထားသည်ကို အဘယ်ကြောင့် အကုန် ယူသွားနည်း။၎င်းသည် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအကျိုးအမြတ်အတွက် အာဏာကိုအသုံးပြုသည်ဟု သံသယဖြစ်ဖွယ်ရှိသည်။ အဘယ်သူက ဤမျှ ရဲရင့်သနည်း။
ဒုဥက္ကဌအနေဖြင့် သဘာဝအတိုင်းပြောရခက်သော်လည်း အလွန်စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်။
လင်းလန် : “ဒါဆို ဘယ်နှစ်ရက်လောက်ကျ လာမှာလဲ”
ဒုဥက္ကဌ : “သုံးရက်ကနေ ငါးရက်လောက်ရှိမယ်”
လင်းလန် : “ကျွန်မက ဇွန် ရှစ်ရက်မှာ ရမှဖြစ်မယ်"
ဒုဥက္ကဌ : “ ထူးခြားတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ရှိတာလား"
လင်းလန်:"ဟုတ်တယ်...ရမှဖြစ်မှာ"
လင်းလန်က ဇွန်လကိုးရက်နေ့မှာ သူ့မွေးနေ့အတွက် ဟန်ချင်စုန့်ကို လက်ဆောင်ပေးချင်ခဲ့၏။ ယေဘုယျအားဖြင့် အသက်သုံးနှစ်အောက် ကလေးများနှင့် ခြောက်ဆယ်ကျော် သက်ကြီးရွယ်အိုများသာ မွေးနေ့ပွဲများ ကျင်းပကြသည်။သို့ရာတွင် လင်းလန်တစ်ယောက် ဟန်ချင်စုန့်ကို နာရီ ပေးချင်ခဲ့သည်မှာ ကြာလေပြီ။ထို့ကြောင့် သူ့မွေးနေ့မှာ ပေးသည်က ပိုအဓိပ္ပါယ်ရှိမည်ပင်။
သို့သော် ဒုဥက္ကဌအတွက် ခက်ခဲအောင် လုပ်ခြင်းသည် အဓိပ္ပါယ်မရှိဟုလည်း သူမသိပါသည်။တော်လှန်ရေးကော်မတီက ကေဒါတစ်ယောက်ကသူ့ကိုဖိနှိပ်ထားနိုင်ပြီး သူတတ်နိုင်သည့်အရာဘာမှမရှိပါချေ။
မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ဤသည်က ကိုယ်ကျိုးအတွက် အာဏာသုံးသည့် သူအပေါ် သူမ၏မကျေမနပ်ဖြစ်မှုကို မနှောင့်နှေးစေပါချေ။ရှစ်ရက် မတိုင်ခင် နာရီကို မရလျှင် ဘယ်သူက ဤမျှ ပါဝါရှိသလဲဆိုသည်ကို တိတ်တိတ်လေး သွားကြည့်ပြီး အနာဂတ်မှာ တဖက်လူကိုဒုက္ခထပ်ပေးလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။
Xxxxx
Part 806
ဒုဥက္ကဋ္ဌက တွက်ကြည့်လိုက်၏။
"ဒီနေ့ အလယ်တန်းကျောင်းဖွင့်တာ စတုတ္ထမြောက်နေ့ပဲ...လေးငါးရက်ကျန်သေးတယ်...စိတ်မပူပါနဲ့ ညွှန်မှူးလင်း...သေချာပေါက် လာမှာပါ"
သူ့အတွေးသည်ကား မလာလျှင်ပင် သူ ထိုလူ့ဆီ ကိုယ်တိုင်သွားပြီး လင်းလန်၏ပစ္စည်းကို ပြန်ပေးရန်တောင်းပန်ပေးမည်ဟူ၍ဖြစ်သည်။
သူက စိတ်သဘောထားကောင်းသူဖြစ်သဖြင့် လင်းလန် သူ့ကို ခက်ခဲအောင်မလုပ်ဘဲ ပိုပြီးဂရုတစိုက်လုပ်ရန်သာ တောင်းဆိုလိုက်၏။
လျော်ကြေးအနေဖြင့် ဒုဥက္ကဌက သူမရွေးချယ်ရန်အတွက် သိမ်းဆည်းထားသည့် ကောင်းမွန်သောထုတ်ကုန်အချို့၊ အရည်အသွေးမြင့် ပိုးချည်နှင့် သိုးမွှေးချည်အချို့ကို ထုတ်ယူခဲ့သည်။
လင်းလန် ပိုးချည်ဆယ်ပေနှင့် သိုးမွှေးချည်ကောင်းကောင်း အနည်းငယ်ကို မထင်မှတ်ဘဲ ဝယ်ယူခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်း နှစ်ထောင်ခန့်အထိ ဆွယ်တာများနှင့် ဘောင်းဘီရှည်များသည် နွေဦးနှင့် ဆောင်းဦးရာသီတွင် အဓိကအ၀တ်အထည်အဖြစ် ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။
လင်းလန် အထည်အိတ်ကို ကျောပိုးပြီး ထွက်လာပြီး ဟန်ချင်စုန့်ကိုပြောလိုက်၏။
"စန်းကော... အဘိဓာန် အရင်သွားဝယ်ရအောင်"
ဟန်ချင်စုန့်က သူမပုခုံးက အထည်အိတ်ကို ယူလိုက်ပြီး သူမ အနည်းငယ် စိတ်ဆိုးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"ကိုယ်က လက်ပတ်နာရီဝတ်ရတာ မကြိုက်ဘူး”
လင်းလန်က ရယ်ပြီးပြော၏။
“ကျွန်မက ရှင်ဝတ်တာကို ကြိုက်တယ်လေ"
ဝန်ကြီးချုပ်က ပြက္ခဒိန်ပါသည့် ရှန်ဟိုင်းအမှတ်တံဆိပ် နာရီကို ၀တ်ထားသည်။စုန့်ကော ဆိုလျှင် ဘယ်လောက်ခန့်ညားလိုက်မလဲ သူမ မသိပါချေ။
ရှန်ဟိုင်းတံဆိပ်ကို ဝယ်ကိုဝယ်ရမည်။
သူမ၏ တောင့်တနေသောအကြည့်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ဟန်ချင်စုန့် ဘာမှပြန်မပြောဘဲ အင်္ဂလိပ်အဘိဓာန်ဝယ်ရန် ဘေးရှိ စာအုပ်ဆိုင်သို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။
အင်္ဂလိပ်အဘိဓာန်များသည် စျေးမချိုသော်လည်း လင်းလန်က မျက်တောင်တစ်ချက်မခတ်ဘဲ ဝယ်သည်။ အခြားစာအုပ်များ သို့မဟုတ် မဂ္ဂဇင်းဟောင်းများ ရှိမရှိကို သိရှိရန် ထပ်မံကြည့်ရှုခဲ့သည်။ ယခုအခါ ခရိုင်တော်လှန်ရေး ကော်မတီနှင့် ကွန်မြူနတီ များမှ သက်တမ်းလွန် သတင်းစာများကို ယူ၍ အိမ်တွင် ကပ်ထားသောကြောင့် သူမကိုယ်တိုင် ဝယ်စရာ မလိုတော့ပေ။
စာအုပ်များဝယ်ပြီးနောက် ဟန်ချင်စုန့် သူမအား တော်လှန်ရေးကော်မတီထံ ဦးစွာခေါ်သွားခဲ့သည်။
ထိုအချိန်တွင် တော်လှန်ရေးကော်မတီ အတွင်းရေးမှူးရုံး၌ အစည်းအဝေးကျင်းပနေခဲ့သည်။ညွှန်မှူးချင်လည်း အစည်းအဝေးသို့ တက်ရောက်ခဲ့ပြီး လက်ထောက်အတွင်းရေးမှူးအဖြစ်ထမ်းဆောင်ခဲ့၏။
ချင်းရှီကွန်မြူနတီ နှင့် ပတ်သက်၍ ဆွေးနွေးဆဲဖြစ်သည်။ချင်းရှီကွန်မြူနတီ၏ အခြေအနေကို ရှင်းပြရန် ၎င်းတို့၏ အထက်လူကြီးများထံ စာရွက်စာတမ်းများ တင်သွင်းထားပြီးဖြစ်သည်။ ယဉ်ကျေးမှုတော်လှန်ရေးအတွင်း ကျောင်းသားများနှင့် အလုပ်သမားများ အဓိကရုဏ်းများ ဖြစ်ပွားပြီး စာရွက်စာတမ်းများ ပျက်စီးသွားကာ ယခုအခါတွင် သူတို့က လမ်းကြောင်းမှန်ပေါ် ရောက်နေပြီဖြစ်ကြောင်းကို အသားပေးပြောထား၏။
ထိုသို့သော လျောက်ပတ်သောဆင်ခြေကို သဘာဝအတိုင်း ကြိုဆိုကြပြီး အထက်အရာရှိများက ၎င်းကို အတည်ပြုပေးကြသည်။
အမှန်တွင် ညွှန်မှူးချင်ထံ၌ ၎င်းကိုဖြေရှင်းရန်နည်းလမ်းရှိပြီးသားဖြစ်၏။ထို့ကြောင့် သူက ဟန်ချင်စုန့်ကို ကူညီနိုင်ရန် ယဉ်ကျေးမှုတော်လှန်ရေး စာရွက်စာတမ်းတွေကို ဖျက်ဆီးပစ်သည်ကို အသုံးပြုချင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။သို့ရာတွင် ဟန်ချင်စုန့်က သူ့ကို မတောင်းဆိုခဲ့ပေ။ထိုကြောင့် သဘာဝအတိုင်း သူက သိပ်ပြီးတက်ကြွနေမှာ မဟုတ်ချေ။ သို့သော် ဟန်ချင်စုန့်က ရှုပ်ပွနေသည့် စာရွက်စာတမ်းများစွာထဲက အရေးကြီးဆုံးကို ရှာတွေ့နိုင်လောက်အောင် ကံကောင်းခဲ့လေသည်။
အခြေအနေကို သိရှိပြီးနောက် ဒေသဆိုင်ရာ တော်လှန်ရေး ကော်မတီက ဟန်ချင်စုန့်ကို ကေဒါကောင်းတစ်ဦး၊ အလုပ်တွင် လျင်မြန်ပြီး ယုံကြည်စိတ်ချရသော ကေဒါတစ်ဦးအဖြစ် ချီးကျူးခဲ့ပြီး ပိုမို ဦးစီးဦးဆောင်လုပ်ခွင့်ရသင့်သည်ဟုဆိူ၏။
ထို့ကြောင့် ဟန်ချင်စုန့်ကို ပိုမိုကြီးမားသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ခွင့်ရရန် ခရိုင်တရားစီရင်ပိုင်ခွင့်အတွင်းရှိ ကွန်မြူနတီလုံခြုံရေးအဖွဲ့အား ပြုပြင်ပြောင်းလဲရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ ယခင်က တပ်မတော်သည် ပြည်သူ့စစ်များကို တရားဥပဒေ စိုးမိုးရေးရှိရန် ဦးဆောင် ရွက်ခဲ့ပြီး ကွန်မြူနတီတွင် ပြည်သူ့လုံခြုံရေးစနစ်မရှိခဲ့ပေ။ ရှန်ရွေ့ကွန်မြူနတီတွင် ဟန်ချင်စုန့်၏ ထူးခြားသောအဆင့်အတန်းကြောင့် တပ်မတော် ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီးအဖြစ်ကနေ ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရို၏ညွှန်ကြားရေးမှူးအဖြစ်ပါ တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။
ယခု ချိန်ညှိရန် လိုနေလေပြီ။ တပ်မတော် ဝန်ကြီးဌာနဟာ လက်နက်ကိုင်ဆောင်ရန်သာ တာဝန်ရှိပြီး ပြည်သူ့စစ်အဖွဲ့က ၎င်း၏ စီရင်ပိုင်ခွင့် အောက်မှာ မရှိတော့ပါချေ။ ကွန်မြူနတီအဆင့်ရှိ ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရိုကို ဖျက်သိမ်းလိုက်ပြီး ဟန်ချင်စုန့်ကို တော်လှန်ရေးကော်မတီ၏ လက်ထောက်ညွှန်ကြားရေးမှူးအဖြစ် ခရိုင်တော်လှန်ရေးကော်မတီ၏ ပါတီကော်မတီတွင် ပါဝင်ခွင့်ပေးခဲ့သည်။ ခရိုင်ဒုတိယညွှန်ကြားရေးမှူးအဖြစ် သူသည် ခရိုင်အလိုက်ပြည်သူ့စစ်များကို စီမံခန့်ခွဲပြီး ကွန်မြူနတီတစ်ခုစီ၏ လုံခြုံရေးကို တာဝန်ယူရပေမည်။
သူသည် တပ်မတော်၏ဝန်ကြီးနှင့် ရှန်ရွေ့ကွန့်မြူနတီ ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရို၏ ညွှန်မှူးအဖြစ် ဆက်လက်ထမ်းဆောင်ရန် မသင့်တော်သောကြောင့် သူ၏ရုံးကို ခရိုင်သို့ပြန်ရွှေ့ရမည်ဖြစ်ပြီး ဟန်ချင်စုန့်ကို အိမ်တစ်လုံးချထားပေး ရမည်ဖြစ်သည်။
ညွှန်မှူးဟောင်းကဆိုလေ၏။
"ချင်စုန့်က ရဲဘော်ကောင်းပါ...ငါတို့ သူ့ကို အခန်းပေးသင့်တယ်"
ညွှန်မှူးနှင့်ညွှန်မှူးဟောင်းက သဘောတူနေသဖြင့် လက်ထောက်ညွှန်မှူးလီတစ်ယောက် ဘာမှမပြောနိုင်ဘဲ အလွန်စိတ်မသက်မသာဖြစ်နေလေသည်။
စင်စစ်အားဖြင့် သူယခင်က အတော်လေးကောင်းကောင်းတွေးထားခဲ့၏။ညွှန်မှူး ရာထူးကို တာဝန်ယူပြီး နှစ်အနည်းငယ်ကြာသည့်အခါ ပြည်နယ် တော်လှန်ရေး ကော်မတီ၏ အတွင်းရေးမှူးဖြစ်သည့် ခရိုင်တော်လှန်ရေး ကော်မတီ၏ညွှန်မှူး ဖြစ်လာမည်ဖြစ်သည်။ သူက ဟန်ချင်စုန့်ကို ရာထူးတိုးပေးလျှင် ကိစ္စမရှိပါချေ။ ဟန်ချင်စုန့်က သူ၏ ထက်မြက်သော လက်အောက်ငယ်သား ဖြစ်လာနိုင်သည့် အရည်အချင်းရှိသူဟုပင် ထင်ခဲ့သော်ငြားလည်း ဤတောသားငနုံက ပိုပို၍ ဆောင့်ကြွားဆောင့်ကြွားဖြစ်လာမည်ဟု မည်သူသိပါမည်နည်း။
ညွှန်မှူးချင် : "ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီဆိုတော့ စာရွက်စာတမ်းကို လက်မှတ်ထိုးပြီး ညွှန်မှူးလင်းကို အိမ်ရွေးခိုင်းလိုက်ပါ"
ညွှန်မှူးဟန်က အလုပ်ကိုသာ ဂရုစိုက်သည်ဆိုခြင်းကို လူတိုင်းသိကြပြီး လင်းလန်ကအိမ်မှအရာအားလုံးကို ဆုံးဖြတ်၏။တရုတ်နှစ်သစ်ကူးကာလအတွင်း အကျိုးခံစားခွင့်များ ဖြန့်ဝေရန်အတွက် နှစ်ခုထဲမှ တစ်ခုကို ရွေးရလျှင်ပင် ဟန်ချင်စုန့်တစ်ယောက် သူ့ဇနီးကို ဘာလိုချင်လဲဟု မေးရပေမည်။
ညွှန်မှူးချင်က ရှန်ရွေ့ကွန်မြူနတီ ကို ဖုန်းဆက်ပြီး မနက်ဖြန် အစည်းအဝေးကိုဟန်ချင်စုန့်တက်ရန် လူတစ်ယောက်ကို အကြောင်းကြားခိုင်းလိုက်၏။
အတွင်းရေးမှူးလီက တံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လာပြီး ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်ဆိုသည်။
"ညွှန်မှူးဟန်နဲ့ညွှန်မှူးလင်းတို ဒီမှာ ရောက်နေပါတယ်"
ဒုညွှန်မှူးလီ သရော်လိုက်၏။
"အကျိုးအမြတ် တောင်းဖို့ပဲနေမှာပေါ့"
ဟန်ချင်စုန့်က ဤမျှ ကိုယ်ကျိုးမဖက်သူမဟုတ်သည်ကို သူသိသည်။
အခန်းတွင်းရှိလူတိုင်းက ဂရုမစိုက်ကြပေ။သူတို့အနေဖြင့် ဟန်ချင်စုန့်၏ပုံစံကို ကျင့်သားရနေပြီဖြစ်၏။ သူတို့အလုပ်အတွက် အကျိုးအမြတ်များ မလိုအပ်သော်လည်း အကျိုးခံစားခွင့်များရရှိခဲ့သည်။ယခုတစ်ကြိမ်တွင် တော်လှန်ရေးကော်မတီသည် အကျိုးခံစားခွင့်များနှင့် ဂုဏ်ပြုမှတ်တမ်းများပေးမည်ဖြစ်သည်။
ညွှန်မှူးချင်က ဟန်ချင်စုန့်နှင့်လင်းလန်ကိုလာခိုင်းလိုက်၏။
Xxxxxx
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER