အပိုင်း ၈၁၉-၈၂၀
Viewers 37k
Chapters 532

Part 819


သူ့အနေဖြင့် တစ်ခါမှ ကြက်မသတ်ဖူးသည်မဟုတ်သလို  ကြောက်စရာလည်း မရှိပါချေ။ တဝမ်အတွက်မူ မြွေဖမ်းရဲသည်၊ တောခွေးကိုလည်း ဖမ်းရဲသည်၊ ကြက်သတ်သည်ကိုအသာထား ခွေးရူးကိုပင်မကြောက်ပေ။


အားဝမ်က ကျောင်းလွယ်အိတ်ကို မိုင်စွေ့ထံ ပေးခဲ့ပြီး ကြက်ဖမ်းရန် သွားခဲ့သည်။


တဝမ်ကသူ့ဓားကို ထက်မြအောင် သွားသွေးခဲ့၏။


အိမ်ရှိ မီးဖိုချောင်သုံးဓားများသည် သံဖုံးစတီးလ်ဓားများဖြစ်ပြီး အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုကြာပြီးနောက် သံချေးတက်ကာ တုံးသွားသဖြင့် သွေးရန် လိုအပ်သည်။ တဝမ်က ဓားကစားပြီးနောက်၊ သူ့ကိုယ်ပိုင်ဓားမြှောင်ကို ဂရုစိုက်သည့်အပြင် လင်းလန်အတွက် မီးဖိုချောင်သုံးဓားကို ရက်အနည်းငယ်ကြာတိုင်း သွေးပေးခဲ့သည်။


သူတို့မိသားစုမှာ ကလေးများ မြစ်ကနေ ပြန်သယ်လာသည့် အပြာရောင်ကျောက်တုံးတစ်တုံးရှိ၏။ယင်းက အတော်လေးပါးလွှာပြီး ဓားသွေးကျောက်အဖြစ်သုံး၍ရလေသည်။


တဝမ်က ကုလားထိုင်သေးသေးလေးပေါ်တွင် ထိုင်ကာ ခြေဖဝါးဖြင့် ကျောက်တုံးကို ဖိကာ ဓား ဓားသွေးလိုက်ပြီး သွေးနေးရင်း ရေဖြန်းလိုက်သည်။ ဓားထက်မထက် ဓားကိုကြည့်ရန်မလိုဘဲ ချွေးပေါ်မှာပဲ မူတည်ပြီး ချွေးထွက်သည်နှင့်  ဓားထက်လုနီးပါးဟု ဆိုကြ၏။ ထုံးစံအတိုင်း ဓားသွေးသည်က ခက်ခက်ခဲခဲ လုပ်စရာမလိုပါချေ။ တဝမ် အကြိမ်တစ်ရာ သို့မဟုတ်ထိုမျှလောက်နှင့် လွယ်ကူစွာ ပြီးသွားကာ ဓားသည် အေးစက်စွာ တောက်ပနေသည်။


ဓားကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး လက်ချောင်းများအပေါ် အသာအယာ ခြစ်လိုက်ရာ အလွန်ထက်မြက်လွန်းလှသည်။ဓား၏ အလင်းရောင်က သူ့မျက်လုံးများတွင် တောက်ပလာကာ မျက်ခုံးနှင့် မျက်လုံးများကို အနည်းငယ် အေးစက်သွားစေသည်။    


ရှောင်ဝမ်က လင်းလန်နှင့်မိုင်စွေ့ ကြားမှာ တိုးဝင်ပြီး လင်းလန်နှင့် မိုင်စွေ့၏ အဝတ်အစားတွေကို ဆွဲကာတိုးတိုးလေးဆို၏။


 "မားမား... အစ်ကိုကြီး အရမ်းကြောက်ဖို့ကောင်းတာပဲ " 


သူတို့မျက်နှာကိုမြင်ရာတွင် အားဝမ်  မရယ်ဘဲမနေနိုင်ပဲ လမ်းလျှောက်လာပြီး ကြက်ကို လင်းလန်ကို ပေးလိုက်သည်။

 "လာ..."     

 

ရှောင်ဝမ်က သူတို့မိသားစု၏ ကြက်နှင့် ဘဲများကို သတ်ခြင်းအတွက် နောင်တရမှုကိုဖော်ပြကတည်းက လင်းလန်က ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ အဘိုးကြီးဆီ သွားပြီး  လှည့်ကွက်တစ်ခုကို သင်ယူကာ ကြက်မသတ်မီ ပြောခဲ့သည်။ တကယ်တမ်းတွင်  ကြက်သားစားလျှင် ဘာမှပြောစရာ မလိုပါချေ။ သို့ပေမဲ့ ကြက်က မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ  နားမလည်နိုင်သောကြောင့် ကလေးများကို နှစ်သိမ့်ရန်သက်သက်​ဖြစ်၏။     


ရှောင်ဝမ်က လင်းလန်ကို တုပပြီးရေရွတ်လိုက်သည်။


 "အပြစ်မတင်ပါနဲ့ ကြက်မရေ ... ကြက်မ ...မင်းဟာ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ဟင်းတစ်ခွက်... နွေဦးနဲ့ဆောင်းဦးကတည်းက သုံးနှစ်ရှိပြီ...နောက်နှစ်မှာ မင်းအိမ်ကို ငါဝယ်ပါ့မယ် " 


သူကကြက်က နားလည်သလိုမျိုး အလွန်လေးနက်စွာ ရွတ်ဆိုနေပြီး လင်းလန်က သူ့ခေါင်းကို ပုတ်လိုက်၏။ ဝက်သားစားလျှင် ရှောင်ဝမ် အတွက် ကိစ္စမရှိပေ။  သူက ကြက်နှင့် ဘဲကိုဆို အပြင်ကနေ ယူလာလျင်ရပေမဲ့ အိမ်မှာသတ်လျင်တော့ထိုကဲ့သို့လုပ်လေ့ရှိသည်။ 


သူက ယခုချိန်တွင် အမဲသားကို မကြိုက်တော့ပါချေ။ အကြောင်းမှာ  နွားများလယ်ထွန်ရသည်မှာ ပင်ပန်းသည်ဟုထင်သောကြောင့်ဖြစ်ပြ ခွေးသားကိုမူ မစားဖူးပါချေ။ ဥပမာအားဖြင့်၊တစ်စုံတစ်ယောက်၏ခွေးသေဆုံးပြီး အိုးတစ်လုံးထဲတွင် ချက်ပြုတ်ပါက လင်းလန်တို့မိသားစုအား တစ်ပန်းကန်ပေးသော်လည်း ရှောင်ဝမ်က တစ်ကိုက်မှမစားပေ။ 


ရှောင်ဝမ် စကားပြောပြီးသောအခါ အားဝမ်က  ကြက်ကို တဝမ်ဆီသို့ ပေးကာ ကြက်သွေးခံရန် ပန်းကန်လုံးကြီးတစ်လုံးသွားယူခဲ့သည်။      


မိုင်စွေ့  ရေနွေး ကျိုခြင်း၊ ပြုတ်ထားသော ကြက်အမွေးများကို နှုတ်ခြင်းတို့ဖြင့် ကူညီပေးခဲ့ပြီး ယင်းတို့ကို နေလှန်း၍ ဖားဖိုနှင့် ကြက်မွှေးများ လုပ်ရာတွင် အသုံးပြုနိုင်လေသည်။


 နှစ်နှစ်သား ကြက်မသည် ကြော်ရန်မလုံလောက်သော်လည်း နှပ်စားရလောက်အောင်ကားကောင်း၏။အကောင်းဆုံးမှာ စွပ်ပြုတ်ပြုတ်ခြင်းပင်။ထို့အပြင် အိမ်မှာ မွေးမြူထားသည့် ကြက်မကြီးက တော်တော့်ကို ကြီးသည့်အတွက် လင်းလန်က ကြက်နှစ်ကောင်လုံးကို တစ်ပြိုင်နက် စားချင်ခဲ့သည်။ ကြက်ခြေထောက်များ၊ ကြက်ခေါင်းများ၊ ကြက်တောင်ပံထိပ်များနှင့် အသားမပါသော အစိတ်အပိုင်းများကို စွတ်ပြုတ် ပြုလုပ်ရန် အသုံးပြုပြီး အသားပါသောအပိုင်းများကို မှိုခေါက်ဆွဲ ပြုတ်ရန် အသုံးပြုသည်။


ယခုအချိန်တွင် ကြက်များသည် အစေ့အဆန်များ စားပြီး ညစ်ပတ်သောအရာများ များများစားစားမရှိကြပေ။၎င်းတို့ကို ရေသန့်ဖြင့်ဆေးကြောပြီး အိုးထဲသို့ထည့်နိုင်၏။ အာဟာရမဆုံးရှုံးအောင် ပြုတ်ရန် မလိုအပ်ပါချေ။


စွပ်ပြုတ်အတွက် အဖုံးပါအိုးဇောက်တစ်လုံးကိုသုံးပြီး တရုတ်ဇီးသီးများ၊ ဂိုဂျီဘယ်ရီ၊ ရေစိမ်ထားသော ထင်းရှူးမှိုလက်တစ်ဆုပ်စာနှင့် နွေကြက်သွန်တို့ကိုထည့်ကာ ပွက်ပွက်ဆူအောင်တည်ပြီးနောက် ဖြည်းဖြည်းချင်းပြုတ်ကြသည်။ ထို့အပြင် အိုးကြီးတစ်လုံးကို အပူပေးကာ ကြက်သားတုံးများကို ဝိုင်ဖြူအနည်းငယ်၊ ကြက်သွန်နီနှင့် ဂျင်းထည့်၊ ရေထည့်၊ စိမ်ထားသော ထင်းရှူးမှိုများကို ထည့်ကာ အရောင်တင်ရန်အတွက် ပဲငံပြာရည်ထည့်တည်ထားပြီး နာရီဝက်ခန့်အကြာတွင် ကြာဇံထည့်ကာ  အဖုံးအုပ်၍ မီးအေးအေးနှင့်တည်ရသည်။


ဟန်ချင်စုန့်   အလုပ်မှ ပြန်ရောက်သောအခါ ကြက်စွပ်ပြုတ်နှင့် ကြက်သားမှိုနှပ်သည် အဆင်သင့်ဖြစ်လုနီးပါးဖြစ်သည်။


အိမ်ပြန်ရောက်ပြီးနောက် ရေချိုးခန်းသွား ရေချိုး၊ အဝတ်အစားလဲပြီး ထွက်လာလိုက်၏။ လင်းလန် အိုးကိုစားပွဲချတော့မည်ကို တွေ့သည်နှင့်   သွားယူလိုက်သည်။


"ကွန်မြူနတီက မင်းကို ပုံမှန်ဝန်ထမ်းအဖြစ်ထားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်"


 "တကယ်လား" 


 လင်းလန်က မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ

 "ဒါဆို ကျွန်မက ပုံမှန်အလုပ်သမားဖြစ်တော့မှာပေါ့"


 ပုံမှန်အလုပ်သမားဖြစ်လာသည်နှင့် မိမိ၏အိမ်ထောင်စုစာရင်းကိုအနာဂတ်မှာ ခရိုင်ကို လွှဲပြောင်းရန် လွယ်ကူသွားလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။


ဟန်ချင်စုန့်က သူမကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးဆို၏။


 "မင်းနဲ့ထိုက်တန်ပါတယ်" 

 

သူဆိုလိုသော အဓိပ္ပါယ်မှာ အနောက်တံခါးကနေ ကိုယ် မင်းကို မကူညီခဲ့ဘူးဟူ၍ဖြစ်သည်။


လင်းလန်လည်း သူမကမည်သည့်အဆက်အသွယ်ကိုမျှ အသုံးမချသော်လည်း သူ မပါဘဲနှင့် သူမကမည်မျှပင် ကောင်းမွန်သည်ဖြစ်စေ အများဆုံး ဝန်ထမ်းမဟုတ်သော အချိန်ပိုင်း ဝါဒဖြန့်ရေး အရာရှိတစ်ဦးအဖြစ်နှင့်သာ ကွန်မြူနတီသို့ သွားရလိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း သိပါသည်။ သူမချည်းသာဆို ပုံမှန်ဝန်ထမ်းဖြစ်ရန် အလွန်ခက်လိမ့်မည်ပင်။


 သူ့ရာထူးနှင့် သူ့အရည်အချင်းကြောင့် ခရိုင်တော်လှန်ရေး ကော်မတီနှင့်ကွန်မြူနတီက ထိုအကြောင်းကို စဉ်းစားပေးခြင်းသာဖြစ်ရမည်။


သူမ အတော်လေး  ပျော်သွား၏။

 "ဒီနေ့ ကြက်သားဟင်းက အလကားမဖြစ်ဘူးပဲ... ကျွန်မတို့ အောင်ပွဲခံစရာ အများကြီး ရှိတယ်"


ရှောင်ဝမ်က လက်ချောင်းတွေချိုးကာရေတွက်ရင်းဆိုလေသည်။

 "စန်းတိက ပြည်နယ်အားကစားကျောင်းကို သွားခဲ့တယ်...မြို့တော်ကိုသွားဖို့ ရွေးချယ်ခံခဲ့ရပြီး အာရှအားကစားပြိုင်ပွဲမှာပါဝင်ရတယ်... ကျွန်တော့်ညီလေးမှာ ကြီးကျယ်တဲ့ အရာသုံးခုရှိတယ်...အဖေက ရာထူးတိုး၊ အိမ်တစ်လုံးနဲ့ အထူးကားတစ်စီး ခန့်အပ်ခံရပြီး သားမားမားက အချိန်ပြည့်ဝန်ထမ်းဖြစ်လာပြန်တယ်... သားအစ်ကိုကြီးက အားကစားပြိုင်ပွဲမှာ အပြေးမှာ ပထမ၊ အမြင့်ခုန်မှာပထမ၊အလျားခုန်မှာ ပထမ... သား အစ်မနဲ့ ဒုတိယအစ်ကိုက စာမေးပွဲမှာ အမြဲတမ်း ပထမ...ဟားဟား အရမ်းကောင်းတယ်”


မိုင်စွေ့နှင့်အားဝမ်တို့က  အားကစားပြိုင်ပွဲအကြောင်း တွေးမိသောအခါ ရယ်မောကြသည်။


မိုင်စွေ့  : "ငါ့အစ်ကိုအကြီးဆုံးသာ အားကစားပြိုင်ပွဲမှာ ပါဝင်မယ်ဆိုရင် တခြားအတန်းဖော်တွေ အနိုင်ရမှာမဟုတ်ဘူး"


Xxxxxxx

Part 820


ကျောင်းက ကွန်မြူနတီ  သုံးခုအတွက် စုပေါင်းအားကစားပြိုင်ပွဲ လုပ်၏။ တဝမ်က အရပ်ရှည်ပြီး ခြေတံရှည်များရှိသည်။ တစ်ဝက်ကျော်ဝင်ပြိုင်ပြီး မီတာ 800 ပြီးသည်နှင့် ကျန် တစ်ဝက်ကိုမပြိုင်ရတော့ပေ။ အခြားကျောင်းများမှ ဆရာများနှင့် ကျောင်းသားများက သူသာ ပြိုင်ပွဲများအားလုံးတွင် ပါဝင်ပါက အခြားကျောင်းများအတွက် ငြီးငွေ့ဖွယ်ကောင်းမည်ဟု ဆန္ဒပြခဲ့ကြသည်။ ထို့ကြောင့် တဝမ်က အနာဂတ်တွင် အားကစားပွဲသုံးပွဲအထိပဲ ပါဝင်သင့်သည်ဟု ကျောင်းက ပူးတွဲသတ်မှတ်ထားခဲ့သည်။


ဤကိစ္စသည် ကွန်မြူနတီ အလယ်တန်းကျောင်းကို နှစ်အတော်ကြာ အောင်ပွဲခံစေနိုင်သည်။


လင်းလန် : "ကလေးတွေက အရမ်းတော်ကြတာပဲ... အဖွဲ့ဝင်တွေအတွက် ဖျော်ဖြေဖို့လည်း ဝါဒဖြန့် အဖွဲ့ကို မကြာခဏ ကူညီပေးကြတယ်... လူတိုင်းက မင်းတို့ကို သဘောကျကြတယ်"


လင်းလန်နှင့်သူမ သားသမီးများသည် ရှက်စရာမဟုတ်သော ကြွားလုံးထုတ်သည့်အလုပ်ကို စတင်ခဲ့ကြသည့်။ ဟန်ချင်စုန့်က လင်းလန်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ထိုင်နေပြီး၊ သူ့မျက်ခုံး မျက်လုံးများ အမူအရာမဲ့လျက်ပင်ရှိနေ၏။ တဝမ်နှင့် ရှောင်ဝမ်က သူ့ ဘေးတွင် ထိုင်နေကာ အပေါ်ယံတွင် ငြိမ်သက်နေသော်လည်း  သူနှလုံးသားက ကြေကွဲလုနီးပါးဖြစ်နေသည်။ နှုတ်ခမ်းထောင့်များမှာ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ကွေးတက်သွားခဲ့ကြ၏။


နောက်ဆုံးတွင် လူတော်တော်များများ ရပ်လိုက်ကြပြီး လင်းလန်က“စားချိန်ရောက်ပြီ”ဟု ဆိုလိုက်သည်။ 


ဟင်းအိုးအဖုံးကို ဖွင့်လိုက်ပြီး အနံ့မွှေးမွှေးလေး ထွက်လာ၏။ရွှေရောင်သန်းနေသော ကြက်စွပ်ပြုတ်မှာ နွေကြက်သွန်စိမ်းစိမ်းနှင့် တရုတ်နံနံများ ၊ တရုတ်ဇီးသီးများ၊ ဂိုဂျီဘယ်ရီများထည့်ပြုတ်ထားသည်။ ယခုအချိန်တွင် ကြက်များသည် း လွတ်လွတ်လပ်လပ်အစားစားကြပြီး အလွန်သန့်ရှင်းကြကာ ပျော့ပျောင်းနူးညံ့ကြသည်။ အထင်ရှားဆုံးအချက်မှာ ပြုတ်ပြီးနောက် တောက်ပပြောင်လက်နေသော ကြက်အရေခွံဖြစ်ပြီး ချောမွတ်ကာ အပိုင်းလိုက် တွန့်ကွေးနေ၏။ ကိုက်လိုက်သောအခါတွင် နူးညံ့ပျော့ပျောင်းပြီး အရသာက ပြည့်ဝကာ ချိုမြိန်ပြီး အထူးကျေနပ်စရာ ကောင်းလေသည်။ 


မှို၊ကြာဇံနှင့် နှပ်ထားသည့် ကြက်သားနှပ်က ပိုထူးခြား၏။ ဟင်းရည်က အနေတော်ဖြစ်ပြီး  ဆော့စ်ကလည်း  အရောင်အသွေး ကြွယ်ဝလေသည်။ ကြက်သားက ဆွဲဆောင်မှုရှိသည့် ရနံ့ကို ပေးရုံသာမက ကြာဇံကလည်း ထွင်းဖောက်မြင်နေရပြီး အဆီအနှစ်ရနံ့ အပြည့်ရှိကာ ချော်နေ ပြန်၏။


အိုးတစ်ခု​​လုံး၏အနှစ်သာရကို ကြာဇံက စုပ်ယူပြီး အရသာအရှိဆုံး ဖြစ်သွားသည်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။


 ယခုအချိန်တွင် မွေးနေ့များသည် ရေပန်းစားခြင်းမရှိသည့်အပြင် လင်းလန်နှင့်ကလေးများ၏မွေးနေ့ လည်းမဟုတ်သောကြောင့် ဟန်ချင်စုန့်  သဘာဝအတိုင်း လင်းလန်ကို သူ့မွေးနေ့အကြောင်း ထည့်မပြောခိုင်းခဲ့ပေ။


တခြားပြောစရာ ဂုဏ်ယူစရာ ကောင်းသည့်အရာအများကြီးရှိနေသေး၏


တစ်မိသားစုလုံး ကျေနပ်စွာ စားသောက်ကြပြီး ကြက်စွပ်ပြုတ် တစ်စက်ပင် မကျန်တော့ပါချေ။


ညဘက်အိပ်ရာဝင်သောအခါ လင်းလန်က နာရီကိုထုတ်ကာ ဟန်ချင်စုန့်ကိုပေးလိုက်သည်။


 "စန်းကော... ပျော်ရွှင်စရာမွေးနေ့ဖြစ်ပါစေ" 


ဟန်ချင်စုန့်အနေဖြင့်   ပျော်ရွှင်စရာ မွေးနေ့ပါဆိုသည့်စကားလုံးကို ပထမဆုံးအကြိမ် ကြားဖူးခြင်းဖြစ်ပြီး အနည်းငယ် ထူးဆန်းနေပေမဲ့ သူမ၏နှုတ်ကထွက်လာသည့်စကားဖြစ်၍ ကြည်နူးစရာပါပင်။


သူ သူမကိုကြည့်လိုက်ပြီး

"လက်ပတ်နာရီ မလိုချင်ဘူး”


လင်းလန်:“ဒါဆို ရှင်ဘာလိုချင်လဲ” 


သူ့မှာ စက်ဘီးနှင့်ရေဒီယိုလည်း ရှိပြီး သူက အစားအသောက် လောဘကြီးသူလည်း မဟုတ်ပါချေ။ထို့ကြောင့် ဝယ်စရာ ဘာမှ မရှိပေ။


ဟန်ချင်စုန့်က သူမကို နင့်နင့်သည်းသည်းကြည့်ကာဆို၏။


 "မင်းကို"


လင်းလန် ချက်ချင်းပင် သူမ၏မျက်နှာကို အုပ်မိသွားတော့သည်။ နှစ်ချို့လင်မယားဖြစ်နေပြီဖြစ်သော်လည်း စန်းကောက  ရမ်းကားနေဆဲဖြစ်သည်။


အရှက်မဲ့လိုက်တာ...


 ...


မြို့တော်အားကစားရုံ


စန်းဝမ်က နံနက်ခင်းတွင် လေးနာရီ၊ နေ့လယ် သုံးနာရီလေ့ကျင့်ကာ ညနေခင်းတွင် နှစ်နာရီ ယဥ်ကျေးမှု သင်တန်းတက်လျက်ရှိ၏။


သူက လေ့ကျင့်ရေးကို မကြောက်ပေ။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သူကရေကူးချင်သည်။ သို့ရာတွင်  အဘယ်ကြောင့်  သူက အာရှအားကစားပြိုင်ပွဲသွားပြိုင်မည်ကို ယဥ်ကျေးမှု သင်ခန်းစာများ သင်ယူရမည်နည်း။ ဘယ်သူက ဘာကြောင့်လို့ သူ့ကိုပြောပြမှာလဲ...


ညစာစားပြီးနောက် သူ အိပ်ဆောင်သို့ ပြေးတော့မည်ဖြစ်သော်လည်း အားကစား နည်းပြပြန့်က သူ့အတန်းကို ကြီးကြပ်ရန် စီစဉ်နေသဖြင့် အဖမ်း ခံခဲ့ရသည်။


"ဟန်ဝမ်မင်  ဘယ်သွားမလို့လဲ အတန်းချိန်ရောက်ပြီ"


စန်းဝမ်က ချက်ချင်း မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ သူ့ဗိုက်ကို အုပ်၍ဆို၏။


 "မမလီလီ... ဗိုက်နာတယ်"


ထောင်လီလီက ရှေ့တိုး၍ သူ့ကို ကြည့်ကာ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။


 "သွား... အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးထိုးပေမယ်"


စန်းဝမ်: "မဟုတ်ဘူး...ကျွန်တော်  ခဏလောက်အိပ်လိုက်... ဟေး ဘာလုပ်တာလဲ"


ထောင်လီလီက  သူ့လက်မောင်းကိုဆွဲပြီး ထွက်သွားခဲ့၏။


" နည်းပြကပြောတယ်... အတန်းပျက်ရင် မင်းအတွက် ကြက်​ခြေခတ်သာခြစ်ပေးလိုက်... အာရှအားကစားပြိုင်ပွဲမှာ ပါဝင်ဖို့ စဥ်းတောင် မစဉ်းစားနဲ့တဲ့”


စန်းဝမ်က ဂုဏ်ယူစွာပြောလိုက်သည်။


 “အားကစားသမားတွေရဲ့ နာမည်တွေကို တင်ပြ ပြီးပြီ ...ဟီးဟီး ...သူတို့ ကျွန်တော့်ကို ခြိမ်းခြောက်လို့ မရဘူး”


“မှားတယ်” 


ထောင်လီလီက သရော်လိုက်၏။

 “သြဂုတ်လ ၁ ရက် မှ” 


စန်းဝမ်၏ အမူအရာ ပြောင်းလဲသွားသည်။ “တကယ်လား”


“သွားကြရအောင်” 

ထောင်လီလီက သူ့ကို ဆွဲခေါ်လိုက်သည်။


စန်းဝမ်မှာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ကင်းမဲ့နေသော အမူအရာ ရှိနေ၏။ အားကစားသမား ဖြစ်ရန်ခဲယဉ်းလှ၏ သူ့မှာ ယဉ်ကျေးမှုကိုလည်းလေ့လာ ဆည်းပူးနေရပေသည်။


မကြာသေးမီက သူ သင်ယူခဲ့ရသည်များက အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းများချည်း ဖြစ်၏။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ  မနက်ကနေ ညအထိ လေ့ကျင့်နေ၍မရပေ။ ဖျော်ဖြေရေးနှင့် အပန်းဖြေရန် အချိန်ပေးရသဖြင့် တစ်လက်စတည်း   စာလေ့လာသည်က ပိုကောင်းလေသည်။


အင်္ဂလိပ်စာက နိုင်ငံတကာဘာသာစကားတစ်ခုဖြစ်သည်။ နိုင်ငံခြားသွားပြီးနောက် မိမိဘာသာစကားကို အချိန်မရွေးအသုံးပြုနိုင်တော့မည်မဟုတ်ပါချေ။ ၎င်းကို နောက်ထပ်မလေ့လာလိုပါက အသုံးများသော စာစုများ၊ စာကြောင်းများနှင့် အရေးကြီးသောလိပ်စာများနှင့် အမည်အချို့ကို အလွတ်ကျက်ထားရပါမည်။ 


စန်းဝမ်က တံခါးထဲဝင်လာပြီး ပြန်ရေငုပ်ချင်ပေမဲ့ ထောင်လီလီက ဖမ်းမိသွားခဲ့သည်။ စန်းဝမ်၏ အခန်းဖော် လူငယ် ရေငုပ်သမား လီကျန်း က သူတို့ကို လက်ဝှေ့ယမ်းပြီး "လာလေ " ဟုဆို၏။


စန်းဝမ်: "!!"


အခြား အားကစားသမားများက သူ့ကို နွေးထွေးစွာ နှုတ်ဆက်ကြသည်။


အများစုက သူ့ကို အတော် သဘောကျ ကြ၏။အနှီကလေးက ဗရမ်းဗတာနှင့်ဖြစ်သည်။ အစာစားခြင်းအပြင် ရေကူးသည်ကသာသူ့ဝါသနာဖြစ်သည်။ကျန်သည့်ကိစ္စများကို နည်းပြက ပြောသည့်အတိုင်းလုပ်၏။ဝန်ထမ်းများကိုလည်း ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ပြီး နှုတ်ချိုသည်။


အထူးသဖြင့် ကန်တင်းမှာ ချက်ပြုတ်သည့် ဝန်ထမ်းများအတွက် သူ့ ပါးစပ်က ပျားရည်နှင့်တူပြီး နှစ်ရက်အတွင်း သူတို့နှင့် ခိုင်မာသည့် ဆက်ဆံရေးတစ်ခုရှိလာခဲ့သည်။


အိမ်ပြန်ပို့လို့ရသည့် စရိတ်စကများနှင့် အစားအသောက်လက်မှတ်များကလွဲ၍ ကန်တင်းမှာ အရသာရှိသည့် အစားသောက်များ ရလျှင် တွန့်တိုမနေဘဲ တခြားသူများကို ဝေမျှပေးတတ်၏။


ရေကူးသည့်အကြောင်းပြောရလျှင် သူရောက်လာသည်နှင့်အမျှ ရေကူးအဖွဲ့တော်တော်များများကို ဖယ်ထုတ်လိုက်သောကြောင့် သူတို့ အရင်က လက်မခံနိုင်သော်လည်း တကယ့်နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပြီးနောက်မှာ အားလုံးက သူ့ကို ယုံကြည်လက်ခံလာကြသည်။


တကယ့်ကို ဘဲပျံတစ်ကောင်ပဲ...


ကပ္ပတိန်ငါးပျံသည်ကား သူတို့ထံမှ ဘဲပျံ ဟုအခေါ်ခံလိုက်ရသည်။


စင်စစ်အားဖြင့် ဤသည်က တိုင်းပြည်အတွက် ဂုဏ်ဆောင်ရမည့် ကိစ္စဖြစ်ပြီး ဆုတံဆိပ်တွေ ဆွတ်ခူးနိုင်သည်က အကောင်းဆုံးပါပင်။ပုံမှန်အားဖြင့် အကောင်းဆုံးအားကစားသမားများကို ပြိုင်ပွဲမှာ ပါဝင်ခွင့်ပေးသင့်သဖြင့် မနာလိုစရာမရှိပါချေ။


Xxxxxx

Prev Next