Welcome To MM Storyteller
LOGIN
အခန်း (၁၂၁) - ပျင်းရိပြီး အစားကြီးသော
လူများစွာက ထိုဆူဖြိုးသော ယုန်ကို ကျိုးချင်းပိုင် ဖမ်းမိတာ မျက်မြင်တွေ့ခဲ့ကြသည်။
ညီအစ်ကိုများက စားသောက်ပြီး ထွက်လာသည်နှင့် ဆူဖြိုးသော ယုန်က အရသာရှိမရှိကို သူတို့အား လူများစွာက မေးလာကြတော့သည်။
ထိုကောင်လေး လောင်တက ကြွားဝါတော့သည်။ “အရသာရှိ၊ သိပ်အရသာ ရှိတာပဲ၊ အသားစားတုန်းက ကျွန်တော့် လျှာကိုတောင် မျိုချမိမတတ်ပဲ။ အဲအရသာကို ဖော်ပြလို့မရဘူး”
“ယုန်တစ်ကောင်လုံးကို ကျွန်တော့်အမေ နှပ်ပေးတာလေ၊ အရသာရှိချက်ပဲ” ယင်းက လောင်အာ့ ပြောလိုက်တာ ဖြစ်သည်။
“တော်ပြီ တော်လေက်ပြီ” လောင်စန်းက ခေါင်း ငုံ့လိုက်တော့သည်။ ယခင်က လောင်တနှင့် လောင်အာ့သာ အပြင်ဘက်တွင် ကြွားဝါခဲ့တာ ဖြစ်သည်။
ယခု သည်ကလေးက အရွယ်ကြီးလာပြီး စကားပြောနိုင်လာပြီဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အကြွားစခန်းတွင် သူပါ ပါလာ၏။
ထို့အပြင် သူ ကြွားသည့်အခါ ထောင်လွှားမှုပြည့်နေသည်။ ထိုမနာလိုအားကျဖွယ် ရန်စ စကားများကို နားထောင်ရတာက လုံလောက်ပြီဖြစ်သည်။
ထိုကဲ့သို့ အသားများသော ယုန်...။ ယုန်သည် လယ်ကွင်းထဲရှိ ဆန်ပြောင်းတို့ကို စားပြီး အသားပြည့်လာတာ ဖြစ်သည်။ သွင်ပြင်အရ သုံးလေးကျင်းခန့် ရှိရမည်။
ယင်းကို တစ်နပ်တည်းဖြင့် အကုန်စားခဲ့ကြသည်။ အမှန်တကယ်ပင် သူတို့က မည်သို့ နေထိုင်ရမည်မှန်း မသိကြပေ။
သူတို့သာဆိုလျှင် ချက်နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် ဟင်းလျာ ၁၈ မျိုး ချက်နိုင်သည်။
ရွာထဲရှိ အမျိုးသမီးတစ်စုက ထိုကဲ့သို့သာ တွေးနေကြသည်။
နွေဦးရိတ်သိမ်းချိန်တွင် ဖြစ်စေ ဆောင်းဦးရိတ်သိမ်းချိန်တွင် ဖြစ်စေ လယ်ကွင်းထဲ၌ တောယုန်များ ပေါ်လာတတ်သည်။ ဖမ်းနိုင်၊ မဖမ်းနိုင်က သူတို့ အရည်အချင်းပေါ်သာ မူတည်သည်။
ကျိုးချင်းပိုင်က ယခုအခေါက်တွင် ကံကောင်းပြီး ရသွားတာ ဖြစ်သည်။
သို့သော် အာရုံထူးကဲသော ယုန်သည် ဖမ်းရန် မလွယ်ကူချေ။ နောက်တစ်နေ့တွင် ယုန်ထပ်တွေ့သော်ငြား ကျိုးချင်းပိုင်က မဖမ်းနိုင်ခဲ့ပေ။ ပါးနပ်သော ယုန်တစ်ကောင်၌ ယုန်ကျင်း သုံးကျင်းရှိသည်။ ထို့ကြောင့် အထဲဝင်သွားလျှင် မည်သည့်နေရာကို ပြေးမှန်း သိမှာ မဟုတ်ပေ။
ယုန်တစ်ကောင်ကို ဖမ်းပြီးနောက် နောက်ထပ် ဟင်းလျာ ထပ်တိုးမည်။ မဖမ်းမိလျှင်လည်း အဆင်ပြေသည်။
လင်းချင်းဟယ်သည် နောက်နေ့ နေ့လယ်စာအတွက် ပဲနီလေးပေါက်စီလုပ်ပြီး သခွားသီး ကြက်ဥမွှေကြော်နှင့် တွဲလျက် ပို့လိုက်သည်။ ဟင်းတစ်နပ်သာ ဖြစ်ပြီး ကျန်တာ မပါပေ။
အားလုံးရှေ့မှောက်တွင် ဖြစ်သောကြောင့် လင်းချင်းဟယ်သည် တတ်နိုင်သမျှ သိုသိုသိပ်သိပ်နေရန် ကြိုးစားနေသည်။
သို့သော် မည်မျှ သိုသိပ်စေကာမူ သူမက ကျိုးချင်းပိုင်ကို အသားဓာတ်အချို့ ရရှိရန် ကျွေးမွေးရမည်။ မဟုတ်လျှင် ဒီလိုပူလောင်သည့် ရာသီဥတု၌ သူ မည်ကဲ့သို့ ရှင်သန်နိုင်မည်နည်း။
အမေကျိုးက လယ်ကွင်းထဲ မသွားသောကြောင့် လင်းချင်းဟယ်သည် အမေကျိုးကို ချက်ပြုတ်ပြီး ရိက္ခာသယ်မလာရန် ပြောလိုက်သည်။
သူမဘက်တွင်သာ ချက်ပြီး အဖေကျိုးအတွက် ယူသွားပေးမည်။
အမေကျိုး၏ ဝေစုပါ ပါပြီး သူမကိုပါ စားဖို့ ခေါ်ခဲ့သည်။
အမေကျိုးက အနေခက်သော်ငြား သူမ၏ ချွေးမ စိတ်ထဲမထားတာကို မြင်သောအခါ ရိက္ခာနည်းနည်း သယ်လာပြီး နေ့လယ်စာ လာစားသည်။
ယင်းက အမေကျိုးကို ပျော်ရွှင်စေသည်။ သူမသာမက အဖေကျိုးက အပျော်လွန်နေ၏။ စတုတ္ထလေး၏ ဇနီးက အမှန်တကယ် ချက်ပြုတ်နိုင်သည်။
သခွားကြက်ဥမွှကြော်နှင့် ပဲနီလေး ပေါက်စီသာ ဖြစ်သည့်တိုင် တစ်ယောက်စာ ပမာဏက အတော်များပြီး အရသာ အလွန်ရှိသည်။ ဆီကလဲ လုံလောက်အောင် ပါသည်။
စားသောက်ပြီးနောက် သူတို့က ခရမ်းချဉ်သီးတစ်လုံး၊ နှစ်လုံးကို အဆာပြေစားလျက် လန်းဆန်းမှုကို အပြည့်အ၀ ခံစားကြသည်။
လင်းချင်းဟယ်သည် ခရမ်းချဉ်သီး ကြိုက်သောကြောင့် နောက်ဖေးတွင် ခရမ်းချဉ်ပင်များ စိုက်ထားသည်။ အနေတော်အရွယ်ကို ခူးဆွတ်ပြီး ယင်းက အချိုတည်းရန် သင့်တော်သည်။
အိမ်တွင်ရှိသည့် လယ်ငါးတွေကိုမူ ညနေမှ ချက်တော့မည်။
လင်းချင်းဟယ်က ပစ္စည်းများ ထုတ်ပိုးလျက် လှည့်ထွက်သွားကာ အစ်မမိန်ကို သွားရှာသည်။
“ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ” အစ်မမိန်က သူ ရောက်လာတာကို မြင်သောအခါ တစ်ခုခုမကောင်းတာ ဖြစ်မှာကို အနည်းငယ် စိုးရိမ်သွားသည်။
လင်းချင်းဟယ်က သံသယငြိမ်းစေသော အပြုံးဖြင့် “ အစ်မမိန် အစ်မနဲ့ ဆွေးနွေးစရာရှိလို့ ရောက်လာတာပါ၊ စိတ်ပူဖို့ မလိုဘူး”
အစ်မမိန်က စိတ်အေးသွားတော့သည်။ အရာရာကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ကိုင်တွယ်ထားပြီး ဘာမှမဖြစ်သည့်တိုင် ယင်းက စိတ်မအေး ဖြစ်စေသေးသည်။
“ညီမပြောလေ” အစ်မမိန်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
“ဒီအတော်အတွင်း ညီမရဲ့အစ်ကိုကြီး နည်းနည်းလောက် ပိုရမလားလို့ မေးချင်တာ” လင်းချင်းဟယ်က တီးတိုး ပြောလိုက်သည်။
ဆောင်းဦးရိတ်သိမ်းမှု ပြီးဆုံးသွားပြီးနောက် သူမက စပါးယူရောင်းရန် စီစဉ်ထားသည်။ သို့သော် ယခုအတွက်တော့ အသားသိပ်မရှိတော့ပေ။
“ငါ မေးလိုက်မယ်၊ မနက်ဖြန်ကျ ငါ့အိမ်လာခဲ့လေ” အစ်မမိန်က တိုးတိုးလေး ပြန်ပြောလိုက်သည်။
သဘောတူညီချက် ပြုလုပ်ပြီးနောက် လင်းချင်းဟယ်က အိမ်ပြန်သွားတော့သည်။ သူမက တစ်ချက် လှည့်ပတ်ကြည့်ဖို့ရာ ဝယ်ရောင်း သမဝါယမနားတွင် ရပ်လိုက်တော့သည်။ ကြက်ဥများ ရှိနေသည်။ စျေးနည်းနည်းမြောက်သော်ငြား သူမက တစ်ခါတည်း လေးကျင်း ဝယ်ခဲ့သေးသည်။
သူမ၏ သိုလှောင်နေရာတွင် ကြက်ဥတချို့ ရှိသေးသော်ငြား အိမ်တွင် လူမည်မျှ များသနည်း။ ကြက်ဥပမာဏ သိပ်မများပေ။ ယခု သူမ တစ်စုံတစ်ခု မြင်လိုက်ချိန်တိုင်း သူမ၏ သိုလှောင်နေရာတွင်း နည်းနည်းစီ ဖြည့်လိုက်သည်။ ဤနည်းဖြင့် စားချင်သည့်အချိန် စားနိုင်ပေမည်။
အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် လင်းချင်းဟယ်က ဝက်ခြံနှင့် ကြက်ခြံကို သန့်ရှင်းရေး စလုပ်တော့သည်။
အမေကျိုးက စုချန်းလေးကို ချီပြီး ရောက်လာချိန်တွင် လင်းချင်းဟယ်က အလုပ်လုပ်နေသည်။
“ပုံမှန်ဆို ကျွန်မ ဒါတွေ လုပ်နေကျ မဟုတ်ဘူး၊ ကျွန်မကလေးတွေရဲ့ အဖေက ရိတ်သိမ်းနေတော့ ကျွန်မ ဒါတွေပဲ ကူညီတာ” အမေကျိုး ရောက်လာချိန်တွင် လင်းချင်းဟယ်က ချက်ချင်း ရှင်းပြတော့သည်။
အမေကျိုး၏ အမြင်အရ စတုတ္ထလေး၏ ဇနီးက မျက်နှာပန်းလှချင်နေတာ ဖြစ်သည်။ သူက အမှန်အတိုင်း ပြောနေလျှင်တောင် အမေကျိုးက အလွန်စိတ်ကျေနပ်နေပြီဖြစ်သည်။
တကယ် တွေးတတ်သေးည်။ လင်းချင်းဟယ်က ပျင်းရိနေကျဖြစ်ပြီး သူမ အိမ်အလုပ်များ လုပ်နေတာကို ရံဖန်ရံခါ တွေ့ရသည်က အမေကျိုး၏ အမြင်ကို ပြောင်းလဲစေသည်။
လင်းချင်းဟယ်က အမြဲတစေ ဝီရီယရှိသူ ဖြစ်နေပြီး အမေကျိုးသည် သူမ၏ သားကို ဖျောင်းဖျပြောဆိုခဲ့ပါက သဘောထား ကွဲလွဲသွားပေမည်။
ထို့ကြောင့် လင်းချင်းဟယ်က သူမသည် ကျိုးချင်းပိုင် အလုပ်များနေတာကို တွေ့မှသာ ကူညီခြင်းဖြစ်ကြောင်း သူမ၏ ရပ်တည်ချက်ကို ချက်ချင်း ဖော်ပြခဲ့သည်။ ယင်းကို ကျိုးချင်းပိုင်သာ ဖြေရှင်းနိုင်လျှင် သူမက ဝင်လုပ်မှာ မဟုတ်ပေ။
နောက်တစ်ကြိမ် သူမ တွေ့ကြုံပါက ပြင်ဆင်ပြီးသား ဖြစ်ကာ အမြင်မပြောင်းသွားမှာ ဖြစ်သည်။
“ညစာက ဘာလဲ၊ ငါ ညည်းတို့ကို ကူချက်ပေးမယ်” အမေကျိုးက ပြောလိုက်သည်။
လင်းချင်းဟယ်က ကြောင်သွားသည်။ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ၊ သူက အဖေကျိုးနဲ့ အမေကျိုးရဲ့ညစာကို ထည့်မစီစဉ်ထားပါဘူးနော်။
မွန်းတည့်ချိန်တွင် အမေကျိုးက လူနှစ်ယောက်စာ ချက်ပြီး အဖေကျိုးဆီ သွားပေးတာကို မြင်ခဲ့ရသည်။ သိပ်မများသောကြောင့် သူမက အတူချက်လိုက်တာပဲ ဖြစ်သည်။
ညစာအတွက် မစီစဉ်ထားပေ။
“ငါ သယ်လာတာတွေကို မကြည့်ဘူးပဲ၊ ငါ အားလုံး သယ်လာပြီးသား “အမေကျိုးက အံ့ဩသွားလေ၏။
လင်းချင်းဟယ်က တကယ် မစစ်ကြည့်ခဲ့ပေ။ သူမက အမေကျိုးကို သယ်လာရန် ပြောပြီး နေ့လယ်စာ ဝေစုအတွက်သာ ဖြစ်ကာ စားစရာအားလုံး မဟုတ်ပေ။
သို့သော် အမေကျိုး၏ တုံ့ပြန်ပုံအရ သူမ၏ မိသားစုမှ စားစရာအားလုံးကို သယ်လာပုံ ပေါ်နေသည်။
“ဒီည လယ်ငါးနှပ် စားမယ်၊ အမေ... ငါးကလီစာ သွားဖယ်လိုက်ပါလား” လင်းချင်းဟယ်က အမှားလုပ်မိမှန်း သိလိုက်သော်ငြား သိပ်ဂရုမစိုက်ပေ။ ယင်းက တစ်နပ်စားရုံသာ ဖြစ်သောကြောင့် အမေကျိုးကိုပဲ တန်းပြောလိုက်သည်။
အမေကျိုးကလည်း စတုတ္ထလေး၏ ဇနီးသည်က သူမ ဆိုလိုချင်သည့် အဓိပ္ပါယ်ကို နားလည်မှု လွဲသွားမှန်း သိလိုက်သည်။ သို့သော် စတုတ္ထလေး၏ ဇနီးသည်က မငြင်းသောကြောင့် သူမက ဘာမှမပြောတော့ပေ။
စုချန်းလေးက စားလာပြီးသား ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ပွေ့သွားရန် မလိုချေ။ အမေကျိုးက သူ့ကို လောင်တ၏ အနွေးကုတင်ပေါ် တင်လျက် ခြင်ထောင် ချထားလိုက်သည်။ သို့မှသာ ခြင်ကိုက်မခံရတော့မှာ ဖြစ်သည်။
အမေကျိုးက ငါးကိုင်ရန် ထွက်လာလေ၏။
လင်းချင်းဟယ်က ကြက်ခြံနှင့် ဝက်ခြံကို သန့်ရှင်းပြီးနောက် နောက်တစ်ခေါက် ဆေးရုံသွားရန် အချိန်ယူပြီး မာခ့်နှစ်ခု သယ်လာကာ ဝတ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။
သူမက မီးဖိုချောင်ထဲသွားပြီး ဝက်စာ စချက်တော့သည်။
သူမက ဝက်စာအိုးကြီးတစ်အိုး တည်ပြီးနောက် ဖြည်းဖြည်းချင်း အအေးခံလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဝက်များကို ကျွေးကာ ကြက်များစားရန်အတွက် ပန်းကန်လုံးတစ်လုံးစာ ခပ်လိုက်တော့သည်။
ကျွေးပြီးနောက် အိမ်နောက်ဖေး၌ မွေးမြူရေးကိစ္စဝိစ္စများပြီးပြီးဟု သတ်မှတ်လိုက်သည်။
အမေကျိုးက ငါးအားလုံးကို သတ်လိုက်သည်။ လင်းချင်းဟယ်က ဘေးထွက်နေသည်။ သူမက ပဲများ ရေစိမ်ထားလိုက်သည်။ ပြီးနောက် အိုးဆေးကာ မတ်ပဲစွပ်ပြုတ် စချက်တော့သည်။
ချက်ပြုတ်ပြီးနောက် ဟင်းအိုးထဲ ခပ်ထည့်လိုက်သည်။ သကြားခဲများ ထည့်ပြီးနောက် အအေးခံရန်အတွက် လက်ဆေးကန်နား သွားထားလိုက်သည်။ ခုနစ်နာရီထိုးပြီးနောက် အေးသွားသည့်အချိန်တွင် အလွန်အရသာ ရှိနေမှာ ဖြစ်သည်။
ပြီးနောက် လင်းချင်းဟယ်သည် အဓိကဟင်းလျာကို စချက်တော့သည်။
ယနေ့ဟင်းလျာက ပြောင်းပေါက်စီ ဖြစ်သည်။ အဆာပလာက အသင့်ပြင်ပြီးသား ဖြစ်ကာ လင်းချင်းဟယ်က သူတို့ကို အိုးထဲ ထည့်ပေါင်းလိုက်သည်။ ပေါင်းထားချိန်တွင် ယနေ့ညအတွင် နှုတ်မြိန်စာများ လုပ်လိုက်သည်။
ငါးနှပ်၊ ဝက်ဆီဖြင့် ကြော်ထားသော ဂေါ်ဖီမွှေကြော်လည်း ရှိသည်။ ဝက်ဆီထဲ၌ ဆီပါသောကြောင့် ဂေါ်ဖီအရသာက ကောင်းပြီး အလွန်ချိုသည်။
ယခုအချိန်တွင် ဂေါ်ဖီက သန့်စင်သော လယ်မြေတွင် စိုက်ထားသောကြောင့် တကယ် နူးညံ့ပြီး အရသာ ရှိသည်။
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER