အခန်း(၁၅)

အခန်း(၁၅)《 တွက်ချက်မှုများ မအောင်မြင်ခဲ့ 》

Author: Drunken Light Song

Source: Jostena M

Translator: オタク

နေရာလွတ်အပြင်ဘက်သို့ ပြန်ရောက်သောအခါ စုရွေ့ကျယ်သည် မီးဖိုခန်းသို့သွားကာ ရုတ်တရက်နှောက်ယှက်ခံလိုက်ရသော အစားအသောက်ချက်ပြုတ်ခြင်းကို ဆက်လက်ချက်ပြုတ်ခဲ့ သော်လည်း နေ့လည်စာသည် နှောင့်နှေးသွားရကာ ညစာဖြစ်သွားလေသည်။ 

သူတွေးထားသကဲ့သို့ ငါးပေါင်းဟင်း၊ ၀က်သားငရုပ်စိမ်းကြော်နှင့် အရသာရှိသော အာလူးနံရိုးစွတ်ပြုတ် တို့ကိုပြုလုပ်ခဲ့သည်။ 

ဟင်းနှစ်ပွဲနှင့် စွတ်ပြုတ်တစ်ခွက် တို့နှင့်အတူ အနံ့မွှေးပျံ့လှသောထမင်း နှစ်မျိုးစလုံးသည် အလွန်သာယာ စိတ်ကျေနပ်စရာကောင်းသောအစားအသောက်တစ်နပ် ဖြစ်လေသည်။ 

နောက်တစ်နေ့တွင် စုရွေ့ကျယ်သည် သူ့စာရင်းစာအုပ်နှင့် ဘဏ်ကတ်ကိုယူကာ ကျန့်ယွင်နှင့်အတူ အနီးအနားသို့သွားရန်ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ 

မထွက်ကြသေးခင်တွင် စုရွေ့ကျယ်သည် ကျန့်ယွင်ကို သူ့အိမ်ထောင်စုစာအုပ်နှင့် ဘဏ်ကတ်အားပြလိုက်သည်။ 

ကျန့်ယွင်သည် စုရွေ့ကျယ် အိမ်ထောင်ဦးစီးဖြစ်သည်ကို မအံ့ဩလှပေ။ ထိုအချိန်တုန်က အိမ်ထောင်စုစာအုပ်တွင် သူနှင့် သူ့အဖိုးသာလျှင် ရှိခဲ့သည်။ အဖိုးစုဆုံးပါးသွားပြီးနောက် ဆယ့်ခြောက်နှစ်ကျော်အရွယ်စုရွေ့ကျယ်သည် အိမ်ထောင်ဦးစီးဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ 

အမြဲတမ်းနေထိုင်ခွင့်မှတ်ပုံတင်စာအုပ်တွင် နောက်ထပ်နာမည်သုံးခုရှိသော်လည်း အတော်အတန်ပင် ရှင်းလင်းနေသည်။ တကယ်တမ်းတွင် သူတို့သည် စုရွေ့ကျယ်အား ယွမ်သုံးသိန်းပေးခဲ့သော်လည်း သူတို့လက်မခံချင်လောက်ပေ။ 

သို့သော်ငြား ဘဏ်ကတ်အားမြင်လိုက်သောအခါ ကျန့်ယွင် အနည်းငယ် မျက်ခုံးပင့်သွားရသည်။ 

“ဒီကတ်က မင်းဟာ ဟုတ်လို့လား ”

“ကျွန်တော့်အဖိုးရဲ့ဟာ ”

အဖိုးစုသည် အသက်ကြီးနေပြီး သူ့မျက်လုံးများနှင့် ပိုက်ဆံသည် သိပ်မကောင်းတော့ပေ။ ထို့ကြောင့် ဘဏ်ကတ်အားလုံးသည် စုရွေ့ကျယ်သာသိမ်းထားခဲ့ရသည်။ သူပိုက်ဆံလိုအပ်သောအချိန်တုန်းက စုရွေ့ကျယ်သည် ဘဏ်သို့သွားကာ ပိုက်ဆံထုတ်ခဲ့သည်။ အချိန်အတော်ကြာ ထိုကတ်ကိုအသုံးပြုနေကျဖြစ်ပြီး ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးလုပ်ဆောင်သူသည် ထိုကတ်ထဲသို့ ပိုက်ဆံထည့်ပေးနိုင်သည်ဟု တွေးမိသည်။ 

“ဒါပေမယ့် မင်းအဖိုးက ဆုံးသွားပြီလေ ...”

စုရွေ့ကျယ်သည် မျက်တောင်ခတ်လိုက်ပြီး သူ့သေဆုံးမှုနှင့် သူဘဏ်ကတ်ကြား ဘယ်လိုဆက်ဆံရေးမျိုးမှန်း မသိခဲ့ပေ။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သူ အတားအဆီးမရှိ ငွေသွင်း ငွေထုတ်ခြင်းများကို ATM တွင် သုံးခဲ့သည်။ 

“အရူးလေး ”

စုရွေ့ကျယ်သည် လူမှုရေးအတွေ့အကြုံမရှိခြင်းမှ ဆုံးရှုံးမှု ကြုံရသည်ကို သိလိုက်ပြီး ကျန့်ယွင် သက်ပြင်းမချပဲမနေနိုင်တော့ကာ သူ့ခေါင်းလေးအားထိလိုက်သည်။ 

အဖိုးရဲ့ကတ်သည် မင်းငွေသွင်းငွေထုတ်တာကို စက်မှာအသုံးပြုလျှင် ပြဿနာတစ်ခုမဟုတ်သော်လည်း အကယ်၍ ကောင်တာတွင် အသုံးပြုမည်ဆိုပါက ပြဿနာကြီးကြီးကြုံရလိမ့်မည်။ မင်းက မင်းရဲ့မှတ်ပုံတင်ကတ်ကိုအသုံးပြုရမည်ဖြစ်ပြီးတော့ အဖိုးစု၏မှတ်ပုံတင်ကတ်သည် အမျိုးသားလုံခြုံရေးအဖွဲ့၏ ပြန်သိမ်းသွားခြင်းခံခဲ့ရပြီးဖြစ်သည်။ 

အကယ်၍ စုရွေ့ကျယ်သာ လျော်ကြေးငွေစာချုပ်လက်မှတ်ထိုးချိန်တွင် ဖြိုဖျက်ခြင်းလျော်ကြေးငွေအား အဖိုးစု၏ကတ်ထဲသို့ပို့ပေးရန် ပေးလိုက်ပါက ချန်ဟွေ့ကျန်းသည် အဖိုးစုဆုံးပါးသွားပြီဖြစ်ကြောင်းထောက်ပြလာနိုင်ပြီး ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးလုပ်ဆောင်သူများသည် သေချာပေါက်ပင် ပိုက်ဆံအားထိုကတ်ထဲသို့ လွှဲပေးလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ 

စုရွေ့ကျယ်သည် သူကိုယ်တိုင်အတွက်မူ အသက်ဆယ့်ရှစ်နှစ်မပြည့်သေးပေ။ စုရွေ့ကျယ် ဘဏ်ကတ်တစ်ခုရရန် တရား၀င်အုပ်ထိန်းသူက လိုက်ပါပေးရမည်ဖြစ်သည်။ စုရွေ့ကျယ်၏ လက်ရှိ တရား၀င်အုပ်ထိန်းသူသည် သူ့မိခင်ဖြစ်သည်။ သူ့မိခင်သည် အခြားသူများနှင့် ထွက်ပြေးသွားခဲ့ပြီး နှစ်ပေါင်းများစွာပြန်လာခဲ့ခြင်းမရှိသော်လည်း အဖိုးစုသည် မိသားစုပြဿနာများကို ရှောင်ရှားလိုသည့်စိတ်ဆန္ဒကြောင့် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ ထိုအကြောင်းမပြောခဲ့ပေ။ အဆုံးမှာတော့ သူမ မသေဆုံးသေးပေ။ ဥပဒေအရဆိုလျှင် သူမသည် သူ၏တရား၀င်အုပ်ထိန်းသူ ဖြစ်နေဆဲပင်။ 

တရား၀င်အုပ်ထိန်းသူအတွက်မူ ဘယ်နေရာမှ ရှာမတွေ့တော့သဖြင့် အတူရှိသည်ဖြစ်စေ အတူမရှိသည်ဖြစ်စေ ကွာခြားမှုမရှိတော့ပေ။ သူမဘယ်နေရာမှာမှန်း တစ်ဦးတစ်ယောက်မှမသိကြသဖြင့် သူမပြန်ပေါ်လာပြီး စုရွေ့ကျယ်ဘဏ်ကတ်လုပ်ဖို့ရန် အတူလိုက်ပေးဖို့ မျှော်လင့်ရန်မလိုအပ်ပေ။ 

ထိုအချိန်တွင် ချန်ဟွေ့ချန်းသည် သူ့သား၏ဘဏ်ကတ်အားထုတ်လိုက်သ၍ ဘာပြဿနာမှမရှိလျှင် ပိုက်ဆံအားလုံး သူမလက်ထဲရောက်လာပေလိမ့်မည်။ ထိုအချိန်မှ စုရွေ့ကျယ်သည် ပိုက်ဆံများပြန်လိုချင်ပါသော်လည်း သူဒုက္ခရောက်လိမ့်မည်။ 

“ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ ခင်ဗျားကတ်ကိုသုံးလို့ရလား..”

ကျန့်ယွင်၏စကားများကို နားထောင်ပြီးနောက် စုရွေ့ကျယ်သည် အံ့ဩထိတ်လန့်သွားရလေတော့သည်။ အရှက်မရှိသောအရာမျိုး လုပ်နိုင်သည်အထိ တကိုယ်ကောင်းဆန်သော ချန်ဟွေ့ကျန်း သည် ထိုသို့သောအရာမျိုးလုပ်နိုင်ပေသည်။ 

“ကိုယ်တို့သုံးလို့မရဘူး။ ဘာဆက်နွှယ်မှုမှမရှိတဲ့လူတစ်ယောက်ရဲ့ဘဏ်ကတ်ကို သုံးဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘူး”

“ဒါဖြင့်ရင် ကျွန်တော်လို့ဘာလုပ်သင့်လဲ..”

စုရွေ့ကျယ် အနည်းငယ်စိတ်ဓာတ်ကျကာ မေးလာ၏။ 

စုရွေ့ကျယ်၏ သနားစရာကောင်းသော အသွင်အပြင်သည် အနိုင်ကျင့်ခံရသော ခွေးပေါက်ကလေးကဲ့သို့ အနည်းငယ်မျက်ရည်၀ိုင်းနေသော အမည်းရောင်မျက်လုံးကြီးတစ်စုံနှင့် ကြည့်ရသည်မှာတကယ်ကိုချစ်ဖို့ကောင်းလှသည်။

“ဟား ဟား ၊ ကိုယ်ဘာလုပ်လဲဆိုတာမမေ့နဲ့လေ။ ဘဏ်ကတ်လေးတစ်ခုပဲမဟုတ်ဘူးလား ”

ကျန့်ယွင်သည် စုရွေ့ကျယ်၏ အမွှေးပွပွခေါင်းလေးအားထိလိုက်သည်။ 

“တကယ်လား ”

ကျန့်ယွင်သည် မျက်ခုံးပင်လိုက်ကာ ပြောလိုက်၏။ 

“ဒါပေါ့ အသေးအမွှားပြဿနာလေးပါပဲကွာ ”

“ယွင်တကော၊ ခင်ဗျားက ကြောက်စရာကောင်းလိုက်တာ ”

စုရွေ့ကျယ်သည် အလွန်အကြူးပျော်ရွှင်နေပြီး ရုတ်တရက် ကျန့်ယွင်၏ရင်ခွင်ထဲသို့ ခုန်၀င်လိုက်လေ၏။ သူ့ခါးအားလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာဖက်ထားပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် ခွေးပေါက်လေးကဲ့သို့ ခေါင်းလေးအားပွတ်သပ်နေလေ၏။ 

သူ့ကိုယ်သူ သူ့လက်များထဲသို့ပစ်၀င်လိုက်ပြီး ကျန့်ယွင်ကလည်း သဘာ၀ကျစွာပင် ငြင်းဆန်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ သူ သူ့ရင်ခွင်ထဲရှိ အမျိုးသားလေးအားတင်းကြပ်စွာဖက်ထားခဲ့ပြီး အရပ်ရှည်ရှည်ပုံရိပ်သည် သူ့တစ်ကိုယ်လုံအား ရစ်ပတ်ထားလေသည်။ 

စုရွေ့ကျယ် စိတ်လှုပ်ရှားမှုမှ တဖြည်းဖြည်းငြိမ်သက်လာပြီးနောက် တဖန်ရှက်ရွံ့သွားလေသည်။ သူ့မျက်နှာသေးသေးလေးသည် အဖြူ အနီများနှင့် ပို၍ပင် ချစ်စရာကောင်းနေလေသည်။ 

ကျန့်ယွင် သူ့ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်ကာ သူ့နူးညံ့လှသည့်နှုတ်ခမ်းလေးကို မနမ်းပဲ မနေနိုင်တော့ပေ။ 

သူတို့နှုတ်ခမ်းများ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ထိတွေ့သွားသောအခါ ကျန့်ယွင်သည် သူ့လျှာကို ဆန့်ထုတ်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းများအားလျှက်လိုက်လေသည်။ စုရွေ့ကျယ်သည် အံ့အားသင့်စွာ စိုက်ကြည့်လိုက်၏။ ကျန့်ယွင်သည် ဤချစ်စရာကောင်ငယ်လေးအား ခြောက်လှန်မိရန် မရည်ရွယ်ထားသဖြင့် သူပြန်ရုပ်သိမ်းလိုက်ဖို့ရာ အဆင်သင့်ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သို့သော် သူပြန်ရုပ်သိမ်းဖို့အရာအသင့်ဖြစ်နေချိန်တွင် စုရွေ့ကျယ်သည် ရုတ်တရက်မျက်လုံးများမှိတ်လိုက်ကာ သူ့လျှာကိုဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ပုံစံကိုအတုယူကာ သူ့နှုတ်ခမ်းအားလျှက်လိုက်လေသည်။ 

စုရွေ့ကျယ်၏ လျှာသေးသေးသည် နူးညံ့ပြီး ပူနွေးကာ အနည်းငယ်စိတ်မကျေမနပ်ဖြစ်နေပြီး ကျန့်ယွင်၏နှလုံးသားရုတ်တရက်ပင် နူးညံ့သွားရတော့သည်။ သူ တုန်ရီနေသောလျှာသေးသေးလေးအား ရစ်ပတ်လိုက်ပြီး နူးညံ့ရှည်ကြာသည့် အနမ်းတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလိုက်လေတော့သည်။ 

သူတို့ခွဲခွာလိုက်ကြသောအခါ စုရွေ့ကျယ်သည် ရေငတ်နေသဖြင့် အနောက်ဖက်ခြံ၀င်းထဲသို့ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြင့် ပြေးသွားလေတော့သည်။ 

ကျန့်ယွင်ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့ဖုန်းကိုထုတ်ကာ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုအချို့ပြုလုပ်လိုက်သည်။ 

သူတို့ထွက်လာပြီးနောက် ဘဏ်သို့သွားခဲ့ကာ စုရွေ့ကျယ်အတွက် ဘဏ်အကောင့်တစ်ခုကို ချော့ချောမွေ့မွေ့ဖြင့်ဖွင့်ခဲ့လိုက်သည်။ ကျန့်ယွင်၏ လျှို့ဝှက်ရဲ၀န်ထမ်းအထောက်အထားသည် အလွန်အသုံး၀င်နေဆဲဖြစ်၏။ 

ထို့နောက် သူတို့ရက်ကွက်ရုံးသို့ရောက်လာသောအခါ ချန်ဟွေ့ကျန်းနှင့် စုချန်၏ မိန်းမနှင့်သားတို့ပါ ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ 

ချန်ဟွေ့ကျန်းသည် စုရွေ့ကျယ်အားမပျော်မရွှင်မျက်နှာဖြင့်ကြည့်လာပြီး 

“ဒီကလေး၊ မင်းဘာလို့နောက်ကျမှရောက်လာတာလဲ။ ဒီလူကဘယ်သူလဲ ”

ထိုလူသည် အရပ်ရှည်ကာ သန်မာသည်။ ပထမဆုံးမြင်လိုက်ချိန်၌ပင် သူသည် ရင်ဆိုင်ရန်မလွယ်ကူကြောင်းသိနိုင်သည်။ စုရွေ့ကျယ်ဘာအတွက် ဒီလူကိုခေါ်လာခဲ့တာလဲ။

“ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်း ”

စုရွေ့ကျယ် မပြေင်းမလဲစွာဖြေလိုက်သည်။ 

“အဒေါ်တို့အထဲသွားချင်ပြီလား ”

ချန်ဟွေ့ကျန်းသည် ထိုစကားကိုကြားပြီး သူမ၏မကျေမနပ်မှုကို ခဏတာသည်းခံကာ စုရွေ့ကျယ်နောက်သို့ ရက်ကွက်အထူးဖြိုဖျက်ရေးရုံးထဲသို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။ 

ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး၀န်ထမ်းများဘက်မှ သူတို့သည် ပိုင်ရှင်များဖြစ်ကြကာ စာချုပ်တွင်လက်မှတ်ထိုးရန်လာကြောင်းကြားသဖြင့် အလွန်ပျော်ရွှင်နေခဲ့ကြသည်။ အိမ်ထောင်စုစာအုပ်အားဖတ်ပြီးနောက် မှန်ကန်ကြောင်းအတည်ပြုလိုက်ပြီး သူတို့သည် စာချုပ်အားထုတ်လိုက်ကာ အိမ်ထောင်ဦးစီးအဖြစ် စုရွေ့ကျယ်က သူ့နာမည်အား လက်မှတ်ထိုးလိုက်သည်။ 

“အခု မင်းရဲ့ဘဏ်ကတ်မိတ္တူ ငါ့ကိုပေးပါ။ ငါတို့ တတ်နိုင်သလောက်သိပ်မကြာခင် မင်းကိုပြန်ခေါ်လိုက်မယ်”

“ရှောင်ကျယ် အဲ့ဒါဘယ်သူ့ကတ်လဲ ”

စုရွေ့ကျယ် ဘဏ်ကတ်အား ထုတ်လိုက်သောအခါ ချန်ဟွေ့ကျန်းသည် မသိမသာမေးလာ၏။ 

“သေဆုံးသွားတဲ့အဖိုးအိုရဲ့ကတ်ဆိုရင် သုံးလို့မရနိုင်ဘူး”

“ကျွန်တော့အဖိုးရဲ့ကတ်မဟုတ်ပါဘူး ”

“ဒါက... အိမ်ထောင်စုမှတ်ပုံတင်နဲ့ ဘာပတ်သတ်မှုမှမရှိတဲ့သူရဲ့ကတ်တွေကို သုံးလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး ”

ချန်ဟွေ့ကျန်း ကျန့်ယွင်အားအဓိပ္ပါယ်တချို့ဖြင့် ကြည့်လိုက်၏။ 

“အကြီးဆုံးအဒေါ် စိတ်ပူစရာမလိုပါဘူး။ ဒီကတ်က ကျွန်တော့်ကိုယ်ပိုင်ကတ်ပါ”

“ဘာ၊ မင်းကအသက်မပြည့်သေးဘူးမလား ”

“ဟုတ်တယ်၊ ဒါပေမယ့် အဖိုးမဆုံးခင်က သူကျွန်တော့်ကို ဘဏ်ကတ်တစ်ခုလုပ်ဖို့ခေါ်သွားခဲ့တာ။ အဖိုးက ပိုပြီးအဆင်ပြေအောင်လို့ ကျွန်တော့်ကိုယ်ပိုင်ဘဏ်ကတ်တစ်ခုရှိဖို့ အမြဲလိုအပ်တယ်လို့ပြောခဲ့တယ် ”

ချန်ဟွေ့ကျန်း၏စိတ် အပိုင်းပိုင်းအစစပြိုကျသွားပြီး သူမ၏မျက်နှာ ကြည့်ရဆိုးလာသော်လည်း စုရွေ့ကျယ်ကတော့ လုံး၀ဂရုမစိုက်ခဲ့ပေ။ ထိုအစား သူပြုံးပြီး ရုံး၀န်ထမ်းအားပြောလိုက်သည်။ 

“အကယ်၍ ခင်ဗျားကျွန်တော့်ကိုမယုံဘူးဆိုရင် ပိုက်ဆံလွှဲတဲ့အခါ ကျွန်တော့် အထောက်အထားအချက်အလက်ကို စစ်ဆေးနိုင်ပါတယ် ”

“ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်တို့ လုပ်လိုက်မယ် ”

၀န်ထမ်းလည်း မိသားစုသဘောထားကွဲလွဲမှုအချို့ရှိနေသည်ကို မြင်နိုင်ပြီး သူပါ၀င်ပတ်သတ်ဖို့ရန်တော့ ဆန္ဒမရှိပေ။ သူ့အနေဖြင့် စည်းကမ်းများနှင့်အညီသာ လုပ်ဆောင်လိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ 

ဘာသာပြန်သူမှာပြောစရာရှိပါတယ်။ 

နောက်ဆုံးမှာတော့ ကျန့်ရှောင်ယွင်ဟာ စုရှောင်ကျယ်တို့ဖူးကို စားလိုက်ပါဘီ ಥ‿ಥ

FBI : →_→