MM Story Teller

အပိုင်း ၃

Viewers 29k

Chapter 3

"ခင်များတို့တွေ သူ့ကိုလူကောင်းလို့ထင်မနေကြနဲ့၊ အဲ့ကောင်က ဟန်ဆောင်နေတာ"

အမျိုးသားဆရာဝန်နှင့် သူနာပြုခေါင်းဆောင်တို့က တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးကြည့်ကာ ကောင်လေးနှစ်ယောက်၏စကားတို့ကို လျစ်လျူရှူလိုက်သည်။ သူတို့က နှလုံးသားထဲတွင် သက်ပြင်းချလိုက်ကာ သူတို့ရှေ့မှကောင်လေးအတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားကြရှာသည်။

ကောင်လေးကို လွန်ခဲ့သည့်တစ်ပတ်က ပို့လာခြင်းဖြစ်ပြီး အသက်ဆုံးရှုံးလုဆဲဆဲ ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူ့အား သေခြင်းတရားမှ ကယ်တင်ရသည်မှာ မလွယ်ကူခဲ့ပေ။ လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်အတွင်း မည်သည့်မိသားစုဝင် သူ့အားလာမတွေ့သည်ကို မဆိုထားနှင့်ဦး၊ ဒီနေ့မှာ အနှီဆန်ကုန်မြေလေးနှစ်ယောက်နှင့်ပင် တွေ့လိုက်သေးသည်။ အဲဒါကအရမ်းကိုပဲ... အိုက်ယား...။

ဆရာဝန်က မော့တိအား နှစ်သိမ့်စကားအနည်းငယ်ပြောပေးရန် ပြင်လိုက်စဥ်မှာပင် မော့တိတစ်ယောက် သူ၏အိပ်ယာထက်၌ ပြန်လှဲကာ သူ့ကိုယ်သူ စောင်ဖြင့်လွှမ်းခြုံလိုက်သည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ကုတင်ပေါ်ရှိ လုံးလုံးသေးသေးလေးက သနားစရာကောင်းပြီး အထီးကျန်နေပုံရသည်။ အမျိုးသားဆရာဝန်က နှုတ်ခမ်းကိုဖိလိုက်ပြီး ပြောသည်။ "မော့တိ၊ အများကြီးမတွေးနဲ့နော်၊ ကောင်းကောင်းအနားယူလိုက်ပါ"

ပြီးနောက်တွင် သူကတံခါးကို ငြင်သာစွာပိတ်ကာ သူနာပြုများနှင့်အတူ ထွက်သွား၏။

စောင်အောက်တွင် မော့တိက လက်ကိုမြှောက်လျက် မျက်နှာကိုကာလိုက်လေသည်။ သူ၏တုန်ရီနေသည့်လက်တွင် အပြာရောင်သွေးကြောများ ထောင်ထနေ၏။ သူ၏မျက်ဝန်းတို့သည်လည်း အနီရင့်ရောင်တို့ စွန်းထင်လျက်နေသည်။

သို့ပေသိ ယင်းတို့မှာ ဝမ်းနည်းခြင်း သို့မဟုတ် ဒေါသကြောင့်မဟုတ်ဘဲ စိတ်လှုပ်ရှားမှူကြောင့် ဖြစ်ပျက်နေခြင်းသာ။

သူပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီ။ သူကမူလဇာတ်ကွက်ကို ပြောင်းလဲလိုက်ပြီ။ သူ၏မူလကံကြမ္မာကို ပြောင်းလဲလိုက်လေပြီ။ ယခင်ဘဝက ဤအချိန်တွင် သူ့ကို တောင်းပန်ရန် အပြင်းအထန် ဖိအားပေးခံခဲ့ရသည်။ သူက'မနာလိုဝန်တိုခြင်း'ကြောင့် 'ဟန်ဆောင်'ခဲ့ခြင်းဟူ၍ ဖော်ထုတ်ခံရပြီး မော့လျှိုကွေ့ထံမှ 'မျက်နှာဖြတ်ရိုက်'ခံလိုက်ရလေသည်။ ပြီးနောက် ထောင်ချီသောလူတို့ထံမှ အပြစ်တင်ခြင်းကို ခံရလေသည်။

သိူ့သော်ငြား ယခုမူ ထိုအရာတို့မှတစ်ခုအား သူပြောင်းလဲနိုင်ခဲ့သည်။

မော့တိက သူ့မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးထဲမြှုပ်လိုက်လေသည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးက တွန့်ကွေးနေပြီး သူမမျက်လုံးထဲတွင် အေးစက်စက်အရိပ်အယောင်တစ်ခု ရှိနေလေသည်။

နောက်တစ်နေ့တွင် မော့တိက စောစောထခဲ့လေသည်။ သူ၏ကျောင်းလွယ်အိတ်ကိုယူကာ ဆေးရုံဆင်းသည့်လုပ်ငန်းစဥ်ကို ဆရာဝန်နှင့်အပြီးသတ်လိုက်လေသည်။

ယခုအခါတွင် သူ၏ ဓာတ်မတည့်မှု လျော့နည်းသွားသဖြင့် ဆေးရုံတက်ရန် မလိုအပ်တော့ပေ။ ပိုအရေးကြီးသည်မှာ သူ့ကိုပြဿနာရှာဖို့ လာနေသည့် သူ၏ငါးယောက်မြောက်အစ်ကို၊ မော့ဝုဟန်နှင့်ပတ်သက်၍ အဖုအထစ်လေးရှိနေရာ အဝေးကိုထွက်သွားဖို့လိုနေ၏။

သူ၏အစ်ကိုငါးယောက်တွင် မော့ဝုဟန်က အရက်စက်ဆုံးနှင့်စိတ်မြန်လက်မြန်အရှိဆုံးဖြစ်သည်။ ယခင်ဘဝမှဖြစ်ရပ်တို့အား သူမေ့မရသေးပေ။ သူ့အားမော့မိသားစုမှ စိတ္တဇဆေးရုံသို့ပို့ခဲ့စဥ်က မော့လျှိုကွေ့အတွက် လက်စားချေရန် သူ့ခြေထောက်ကိုချိုးခဲ့သူမှာ မော့ဝုဟန်ပင်။ သူက ဆရာဝန်များအား သူ့အတွက်မော်ဖင်းကိုပင် ပေးခွင့်မပြုခဲ့ချေ။

(မော်ဖင်း- အကိုက်အခဲပျောက်ဆေး၊ နာကျင်မှုသက်သာစေသည့်ဆေး)

ရိုးသားစွာဝန်ခံရလျှင် ထိုသူရူးများလက်၌ သေဆုံးခဲ့ရခြင်းကပင် သူ့အတွက်ပိုကောင်းသည့် အဆုံးသတ်ဖြစ်ခဲ့သည်။

မော့တိ၏မျက်ဝန်းများက အေးစက်သွားပြီး ကြောက်မက်ဖွယ်အပြုံးကို လှစ်ဟပြလာသည်။ သို့ပေသိ နောက်တစ်ခဏ၌ သူကငယ်ရွယ်ပြီးအပြစ်ကင်းသည့် ကျောင်းသားလေးဖြစ်သွားပြန်၏။

ဆရာဝန်က မော့တိအား အခြေအနေတွေ တည်ငြိမ်သည်အထိ ရက်အနည်းငယ်မျှ ဆက်နေစေလိုသော်လည်း မော့တိက အခိုင်အမာပြောလာကာ လက်ခံရန်မှတစ်ပါး ရွေးစရာမရှိတော့ချေ။

“မင်းရဲ့ဓာတ်မတည့်တာက လုံးလုံးပြန်မသက်သာသေးဘူး၊ မင်းပြန်ရောက်ရင် အနားယူဖို့ သတိရနော်၊ ဒီဆေးတွေကို အနည်းဆုံးသုံးရက်လောက် မှန်မှန်သောက်ရမယ်၊ နားလည်ရဲ့လား”

“ကျွန်တော်မှတ်ထားပါ့မယ်၊ ကျေးဇူးပါ...”

မော့တိက ဆရာဝန်ကို စိတ်ရင်းမှန်မှန်နှင့် ကျေးဇူးတင်စွာကြည့်ရင်း ခေါင်းညိတ်သည်။ နေရောင်ခြည်က ပြတင်းပေါက်ကိုဖြတ်လျက် သူ့အပေါ်ဖြာကျနေပြီး သူ၏ဖြူဖျော့ပြီးနူးညံ့နေသည့်ပါးပြင်အား အလင်းရောင်ပါးပါးလေးတစ်လွှာဖြင့် ဖုံးလွှမ်း၍နေသည်။ သူ၏ကြည်လင်နေသည့်မျက်ဝန်းများဖြင့် မျက်တောင်ရှည်တို့မှာ နေရောင်ကြောင့် တောက်ပ၍နေကာ သူ့အားစိတ်သဘောထား နူးညံ့ပုံ ပေါက်သွားစေသည်။

ထိုကောင်းမွန်သည့်သဘောထားရှိသည့်ပုံစံလေးက သူ့ဘေးမှသူနာပြုခေါင်းဆောင်အား နူးညံ့သွားစေပြီး သူမကထပ်ပေါင်းပြောလိုက်သည်။

"အချို့အစားအစာတွေကလည်း စားလို့မရဘူးနော်၊ ငရုပ်သီးတွေ မြည်းသားတွေ မင်းသူတို့ကို ထိတောင်မထိရဘူးနော်"

“အမ်း... ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒေါ်ဒေါ်၊ ကျွန်တော် မှတ်ထားပါ့မယ်"

မော့တိက သူနာပြုခေါင်းဆောင်အား ပြုံးပြလိုက်ရာ ပါးချိုင့်သေးသေးလေးတစ်ခုက သူ့ညာဘက်ပါးထက်တွင် ပေါ်လာသည်။

“အရမ်းနာခံတတ်တာပဲ...”

သူနာပြုခေါင်းဆောင်၏မျက်လုံးများမှာ နှစ်သက်မှုတို့ ပို၍တိုးလာပြီး သူမကတစ်စုံတစ်ခုကိုတွေးကာ ပြောလိုက်သည်။

"မနေ့ကလာတဲ့ ပြဿနာကောင်လေးနှစ်ယောက်က မင်းရဲ့အတန်းဖော်တွေလား၊ မင်းကျောင်းပြန်သွားရင် သူတို့ကိုသတိထားနော်၊ မင်းအရေးပေါ်ကုသနေရတော့ သူတို့ကလာတောင်မတွေ့ဘူး၊ မင်းကနေမကောင်းဖြစ်နေတုန်းဖြစ်တာတောင်မှ သူတို့က မင်းကိုရိုက်ချင်နေသေးတယ်၊ အဲ့ကလေးနှစ်ယောက်က လုံးဝလူကောင်းမဖြစ်နိုင်ဘူး"

မော့တိက ဘာမှထပ်မပြောတော့ပေ။ သူကခေါင်းညိတ်ပြပြီး ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်ကာ ဆရာဝန်မှ သူ၏ဆေးရုံဆင်းခွင့်အားရေးပေးနေသည်ကို စောင့်နေလိုက်သည်။

သူနာပြုခေါင်းဆောင်က မျက်လုံးများ အနည်းငယ်နီရဲသွားသည့် ကောင်လေးအား ကြည့်ကာ စာနာစိတ်ဖြင့် သက်ပြင်းချမိသည်။တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူမက ထိုကျောင်းသားနှစ်ယောက်အပေါ် ပိုပို၍ မနှစ်သက်သလို ခံစားလာရသည်။သူတို့နှစ်ဦးမှာ အခြားသူများကိုလည်း ပုံမှန်အနိုင်ကျင့်နေကျ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ သူတို့ကရုပ်ခံလေးရှိသော်ငြား တကယ့်အမှိုက်လေးများပင်။

မော့တိ၏နှုတ်ခမ်းထောင့်တို့က မသိမသာလှုပ်ရှားသွားပြီးနောက် ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားလေသည်။

သေချာပေါက်ကို လွန်ခဲ့သည့်ညက သူတွေးထားသည့်အတိုင်းပင်။ ဤကမ္ဘာကြီး၏အခြေခံနိယာမဖြစ်သည့် - လူတိုင်းက မော့လျှိုကွေ့ကိုချစ်ပြီး မော့တိအားမုန်းခြင်း- အနှီသက်ရောက်မှုမှာ အမှန်ပင် အကန့်အသတ်ရှိပေသည်။ ယင်းက ဖြတ်လျှောက်များ သို့မဟုတ် ဤဖြတ်လျှောက်မဟုတ်သူများ(နာမည်တောင်မရှိတဲ့ဇာတ်ကောင်မျိုးထင်ပါရဲ့)အပေါ်၌ သက်ရောက်လိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။

သူ့တွင် ထင်မြင်ချက်တစ်ခု သို့မဟုတ် အမည်မသိလှုံ့ဆော့မှုတစ်ခုရှိသည်။ ယင်းမှာ အကယ်၍ သူသာသူ၏မူလကံကြမ္မာ သို့မဟုတ် ဤကမ္ဘာ၏မူလသတ်မှတ်ချက်ကို ပြောင်းလဲလိုလျှင် သူကမူလဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်ကို ပြောင်းလဲရုံမျှမက ဇာတ်လိုက်မရောင်ဝါ၏အပြင်ဘက်မှလူများ၏ ဘက်လိုက်မှုများ၊ နှစ်သက်မှုများစွာကိုလည်း ရယူသင့်သည်။

အဆုံးတွင် သူကအားနည်းပြီး တစ်ကိုယ်တည်းဖြစ်နေသည်ပင်။ သူ့အနေဖြင့် အဖြစ်အပျက်များကို ပြောင်းလဲရန် အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားခဲ့လျှင်ပင် စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံကို နောက်တစ်ကြိမ် အတင်းအကြပ် ထပ်ပို့ခံရပြီး မည်သူကမှ သူ့အားကူညီမည်မဟုတ်ချေ။ သူ့ရဲ့အားထုတ်မှုတွေက ဘယ်လိုများ အသုံးဝင်တော့မှာလဲ။

သူ့အနေနှင့် မော့လျှိုကွေ့ကိုချစ်မြတ်နိုးသူတိုင်းအား ဆန့်ကျင်နိုင်မည်ဟု တစ်ကြိမ်လေးပင် မတွေးခဲ့ဖူးပေ။ အဆုံးမှာတော့ မော့မိသားစုသာမက ဇာတ်လိုက်ကပါ အင်အားကြီးသူများဖြစ်ကြသည်။ထိုနည်းလမ်းဖြင့် သူတို့က မော့လျှိုကွေ့အား ကောင်းကင်ထက်သို့ ဆွဲတင်ပေးခဲ့ပြီး သူမအား တစ်နိုင်ငံလုံးတွင် အလေးစားရဆုံး 'မင်းသမီးလေး' ဖြစ်လာစေခဲ့သည်။ ဤလူများက သူ့အား ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းလာပါက သူရှင်သန်နိုင်လိမ့်မည် မထင်ပေ။

မော့တိက လက်သီးဆုပ်လိုက်ပြီး အံကြိတ်လိုက်မိသည်။

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သူ့ကိုယ်သူ ယခင်ဘဝမှကံကြမ္မာမျိုးအား ထပ်မံကြုံတွေ့ခွင့်မပေးနိုင်ချေ။ ပြီးနောက် သူ့ကိုယ်သူ ဝမ်းနည်းစရာကောင်းသည့် လူပြက်တစ်ယောက်ပမာ အဆုံးစွန်ထိ တွန်းချခံခွင့်လုံးဝမပြုနိုင်ပေ။

သူ၏ကံကြမ္မာနှင့် ဤကမ္ဘာကြီး၏လမ်းကြောင်းအား ပြောင်းလဲစေရန် သူလုပ်နိုင်သမျှ အကုန်လုပ်မှာပင်။သူ့ကိုယ်သူ အရေခြုံကာဟန်ဆောင်ပြီး တခြားသူတွေကို အခွင့်ကောင်းယူရလျှင်ပင် သူ့အားကူညီပေးနိုင်သူများထံမှ မျက်နှာသာပေးမှုနှင့် သစ္စာရှိမှုကို အရယူပြီး အနိုင်ယူရပေမည်။

သူ၏မူလကံကြမ္မာကို ပြောင်းလဲနိုင်သရွေ့ပင်...။

…

ဆေးရုံဆင်းခွင့်ရသည်နှင့် မော့တိက ဆရာဝန်နှင့်သူနာပြုများကို ကျေးဇူးတင်လိုက်ပြီး ဆေးရုံထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။

ဆေးရုံအပြင်ဘက်တွင် နေရောင်ခြည်က တောက်ပ၍နေကာ အရာအားလုံးကို ရွှေရောင်အလွှာတစ်ခုဖြင့် လွှမ်းခြုံထားလေ၏။ မော့တိက ကျောင်းဝတ်စုံကိုဝတ်ထားပြီး အိတ်ကိုလွယ်လျက် လူသွားလမ်းလေးထက်တွင်လျှောက်ရင်း သူဘယ်ကိုသွားရမလဲဟု စဥ်းစားနေမိသည်။

သို့သော်လည်း မော့တိအဖြေမထုတ်နိုင်မှီမှာပင် သူ၏သူငယ်အိမ်များက အနည်းငယ်ကျုံ့သွားသည်။ သူက သူ့ရှေ့မှ အရပ်ရှည်ရှည်ပုံရိပ်ကား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

ဒီ... ဒီလူက မု...

မုထျန်းဟန်? ? ?

သူမသေဆုံးမှီ ယခင်ဘဝတွင် မုထျန်းဟန်က တတိယမြောက်ကမ္ဘာ့အချမ်းသာဆုံးအမျိုးသားဖြစ်၏။

သူက ဟွာရှားရဲ့ အချမ်းသာဆုံးပုဂ္ဂိုလ် ချင်ကွော်ရှန်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ရင်တောင် ပိုသြဇာရှိပြီး ကျော်ကြားတဲ့ အဲဒီ့လူ... မုထျန်းဟန်လား! ! !

မော့တိက ဖော်မပြနိုင်သည့် အရှိန်အဝါနှင့် မြင့်မြတ်မှုတို့အား သယ်ဆောင်လာသည့် ထိုအရပ်ရှည်ပြီးကြည့်ကောင်းသောအမျိုးသားကို ကြည့်ကာ အသက်ဖြည်းဖြည်းချင်း ရှူလိုက်သည်။ သူကမသိစိတ်ဖြင့် ခြေလှမ်းကိုပင် ရပ်လိုက်မိပါ၏။

ဒါကဘာလဲ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး မုထျန်းဟန်က မြို့တော်မှာရှိနေရတာလဲ။သူက အခုချိန်ဆို အမေရိကားမှာ ရှိနေသင့်တာမလား

ဒါ့အပြင် သူကဒုက္ခိတမဟုတ်ဘူးလား။ ဘယ်လိုလုပ် သူ့ခြေထောက်တွေက အကောင်းတိုင်းဖြစ်နေရတာလဲ။

မုထျန်းဟန်က မော့တိ၏မကြည့်တို့အား သတိမပြုမိပေ။ သို့မဟုတ်လျှင်လည်း သူအားထိုသို့ မီးမောင်းထိုးပြထားသလို စူးစိုက်ကြည့်ခံရသည်ကို ကျင့်သားရနေ၍လည်း ဖြစ်နိုင်၏။ သူကလမ်းဘေးတွင်ရပ်ထားသည့် Maybachကားလေးထံ လျှောက်သွားကာ ကားတံခါးကိုဖွင့်ပြီး ဝင်သွားသည်။

မောင်းသူခုံမှ ရွှေရောင်ဆံပင်၊ အပြာရောင်မျက်လုံးတို့ဖြင့်အမျိုးသားက ရယ်မောရင်း ငြီးတွားလာသည်။ သူက မုထျန်းဟန်ဘက်ကိုခေါင်းလှည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

"မု...၊ ငါမင်းကို မနာလိုလို့ သေတော့မှာပဲ"

"ဘာလဲ"

မုထျန်းဟန်က လိုင်သယ်စစ်အားကြည့်လိုက်၏။ သူကမျက်ခုံးပင့်လိုက်ကာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြုံးလိုက်သည်။

"မင်းကငါ့လောက်မတော်တာသိပေမယ့် မနာလိုမဖြစ်ဖို့ သတိပေးချင်တယ်၊ ငါတို့ကြားက ကွာဟချက်ကို လက်ခံလိုက်ပါ၊ အဲတာက မင်းကို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရရင့်ကျက်မှုကို အထောက်အကူဖြစ်စေလိမ့်မယ်"

"အေး၊ အမှန်ပဲ"

လိုင်သယ်စစ် နင်သွားပြီး အံကြိတ်လိုက်၏။

"ငါတော့ မင်းကိုကြိုက်နေကြတဲ့ အဲဒီ့ကောင်လေး/ကောင်မလေး ချောချောလှလှလေးတွေအားလုံးက ကန်းနေကြတယ်ပဲထင်တယ်၊ မင်းမှာ ဒီလိုအဆိပ်ပြင်းတဲ့ပါးစပ်ရှိတာတောင် မင်းကိုကြိုက်လွန်းလို့ လှိုင်းလုံးကြီးလို တန်းစီနေကြတဲ့ ချောချောလှလှလေးတွေ ရှိသေးတယ်လား"

မုထျန်းဟန်က ပြုံးလိုက်ကာ လိုင်သယ်စစ်အားကြည့်လိုက်လေသည်။ "မင်းမနာလိုဖြစ်နေတုန်းဆိုတာ ငါသိပါတယ်ကွာ"

လိုင်သယ်စစ်က သူ့မျက်လုံးတွေကို လှိမ့်လိုက်လေသည်။ "ချီးပဲ!"

သူက ကြယ်မှထွင်းထုထားသည့်ပမာ တလက်လက်တောက်နေသည့် မျက်လုံးများနှင့် သူ၏ငယ်သူငယ်ချင်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပြုံးလိုက်သည့် အပြုံးလေးကပင် ဆွဲဆောင်မှုရှိပြီး နွေဦးတွင် နှင်းများအရည်ပျော်သွားသကဲ့သို့ပင်။ သူ၏လက်ချောင်းထိပ်မှသည် ဆံပင်အထိ ဂုဏ်သိက္ခာရှိလွန်းသည်။ လိုင်သယ်စစ်က အနှီအကျင့်မကောင်းသူအား ဒေါသမထွက်ရန် သူ့ကိုယ်သူ ဆုံးမလိုက်သည်။ တောင်ကမြင့်လွန်းပါ၏။ သူသည်လည်း နာမည်ကြီးပြီး အရည်အချင်းရှိကာ ကြည့်ကောင်းသည့်လူပင်။ သူ့အနေဖြင့် ဤထက်မြက်သည့်ဦးနှောက်/ မိမိုက်သည့်ကိုယ်နှင့် လူယုတ်မာအား သူကိုယ်သူနှင့် မနှိုင်းယှဥ်သင့်ပေ။ စိတ်ထဲမထားနဲ့၊ စိတ်ထဲကထုတ်ပစ်။

"ငါမင်းကို သောက်ဖက်လုပ်ဖို့ကို ပျင်းတယ်"

လိုင်သယ်စစ်က ငြီးတွားလိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးတွေကို နှစ်သိမ့်ပေးဖို့ ချောမောလှပတဲ့ လူငယ်လေးကို နောက်တစ်ကြိမ် လှမ်းကြည့်ရန် အသင့်ဖြစ်နေချေပြီ။

အိုက်ယား၊ သူတကယ်ကို မနာလိုလိုက်တာ။ သူတစ်ချက်ကြည့်ရုံနဲ့တင် အဲ့ကလေးက အချောအလှလူငယ်လေးတွေကြားက ရတနာလေးဆိုတာ ပြောနိုင်တယ်။ အဲဒီ့ခါးလေး၊ အဲဒီ့ခြေထောက်လေး ပြီးတော့ အဲဒီ့မျက်နှာလေး၊ အားလုံးက ဒါပဲလေ။ ကံမကောင်းချင်တော့ သူက အကြည့်တစ်ချက်လေးနဲ့တင် အဲဒီ့တိရိစ္ဆာန်ကောင် မုထျန်းဟန်အပေါ် ချစ်မိသွားပြီလေ။ အခုဆို သူက မုထျန်းဟန်ကို တစ်ချက်လေးကြည့်မိရုံနဲ့တင် ခြေလှမ်းတွေကို ရပ်ပစ်လိုက်တာ။ ကောင်းကင်ဘုံက လုံးဝကို အမြင်မရှိဘူးပဲ! ! !။

လိုင်သယ်စစ် နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်နေသည်ကိုတွေ့ကာ မုထျန်းဟန်သည်လည်း ခပ်ပေါ့ပေါ့ပင်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ အနှီအလွန်ချောမောလှသည့် လူငယ်လေးက တစ်ဖက်ကို ထွက်သွားချေပြီ။

Xxxxxxxx

Prev Next