အပိုင်း ၇၁ 🚨🚨

Chapter 71 (🚨🚨🚨)

⚠️ warning ⚠️ 

ဆင်ဆာမဖြတ်ထားပါဘူး ပြိုင်ကား မဟုတ်တဲ့ အတွက် warning ပေးထားပါတယ်နော် 

စုန့်ရန်က ဟယ်ကျစ်ယွမ်ကို ယစ်မူးစွာကြည့်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်ဖြင့် နှာတံများကို ထိကြည့်လိုက်သည်။ သူ လည်စေ့ကို ထိလိုက်ချိန်တွင် ဟယ်ကျစ်ယွမ်က တံတွေးမျိုချလိုက်ပြီး လက်ချောင်းများ ဖြတ်သန်းသွားရာ လမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်တွင် အကြောများထောင်ထလာသည်။

စုန့်ရန်က ဓာတ်လိုက်သွားသကဲ့သို့ လက်ကို ဆတ်ခနဲပြန်ရုတ်လိုက်သည်။ သူ့မျက်လုံးများ ဝေဝါးလာသည်။ 

ယခုအချိန်တွင် သူတို့နှစ်ယောက်က မဖော်ပြနိုင်သော်အရာတစ်ခုကို အလိုလိုနားလည်သွားသည်။ ဟယ်ကျစ်ယွမ်က စုန့်ရန်၏တင်သားမှ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ့ကို မ'လိုက်ပြီး စုန့်ရန်ကလည်း အားပြု၍ သူ့ပေါ်ခုန်လိုက်ကာ တစ်ဖက်လူပေါ်မှ မပြုတ်ကျသွားအောင် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ ခါးနှစ်ဖက်တွင် ရစ်ပတ်ထားလိုက်သည်။

" ကျွန်တော် စိတ်ပြောင်းသွားပြီ... ခင်... ခင်ဗျားရဲ့ အခန်းကိုပဲ သွားရအောင်..."

စုန့်ရန်က သူ့ဘယ်လက်လက်ကို ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ လည်တိုင်တွင်ဖက်ထားပြီး ညာဘက်လက်ဖြင့် ဟာ်ကျစ်ယွမ်၏ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို စမ်းတဝါးဝါးဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူရှေ့တိုးလာပြီး ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ ပါးပြင်နှင့် နှုတ်ခမ်းကို အနမ်းခြွေလိုက်ကာ တောင်းဆိုလိုက်သည်။

" လူကြီးမင်းဟယ် ကျေးဇူးပြုပြီး... ကျွန်တော့်ကို ခင်ဗျားရဲ့ အိပ်ရာပေါ်မှာပဲ fuckပေးပါလား..."

........

၁၆ရက်မြောက်နေ့ ည ၁၀နာရီ ၄၃မိနစ် 🖌️

ကျေးဇူးပြုပြီး... ကျွန်တော့်ကို ခင်ဗျားရဲ့ အိပ်ရာပေါ်မှာပဲ fuckပေးပါလား...

စုန့်ရန်က အသက် ၂၃နှစ်အရွယ်အထိ တစ်ကိုယ်တည်းဖြတ်သန်းခဲ့ရ၍ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ အတွေ့အကြုံမရှိပေ။ သူ သတ္တိမွေးပြီး ထိုသို့ ရဲတင်းသည့် ဖိတ်ခေါ်မှုကို ပြုလုပ်လိုက်သော်လည်း သူ့အကြည့်များက ဇဝေဇဝါဖြစ်နေပြီး အသိပညာ ငတ်မွတ်နေသေးသော ကျောင်းသားတစ်ယောက်ကဲ့သို့ဖြစ်နေသည်။ ချစ်သူများနှင့်သာ သက်ဆိုင်သည့် လျှို့ဝှက်ဆက်သွယ်မှုများကို တွေ့ကြုံခံစားနိုင်ခြင်းကို လမ်းပြခံရရန် စိတ်အားထက်သန်နေသည်။

ထိုအရာက ပို၍ အတွေ့အကြုံမရှိလေ ပို၍စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလေဖြစ်သည်။ 

ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ မျက်လုံးသူငယ်အိမ် ကျုံ့သွားပြီး သူ့ကိုယ်တွင်း ကလီစာများထဲမှမီးတောက်က သူ့နှလုံးသားကို တည့်တည့် တောက်လောင်သွားသည်။ 

သူ့နားထဲမှ အသံတစ်သံက 'သူ့ကို သင်ပေးလိုက်၊ ပျော်အောင်လုပ်ပေးလိုက်၊ ပြီးရင် ဘယ်တော့မှ မမေ့နိုင်မဲ့ အစားထိုးမရတဲ့စိတ်လုံခြုံမှုကိုပေးပြီး မင်းဆီကနေ ဘယ်တော့မှ မထွက်သွားအောင်လုပ်လိုက် ' ဟု ပြောနေသည်။ 

ဒုန်း...

လေတစ်ချက်အဝှေ့တွင် အခန်း 8012A၏တံခါးပိတ်သွားပြီး စင်္ကြန်က လုံး‌ဝမှောင်မည်းသွားသည်။ အမှောင်ထုထဲတွင် သူတို့၏ နှုတ်ခမ်းများ အကြပတမ်းပွတ်တိုက်မိသွားပြီး ပူနွေးသောလေများက ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို တိုက်ရိုက် ပွတ်သပ်ကုန်သည်။ လမ်းတည့်တည့်မလျှောက်နိုင်ကြတော့၍ တံခါးမှ ဒယိမ်းဒယိုင်ဖြင့် ဝင်လာစဉ်တစ်လျှောက်တွင် ဧည့်ခန်းနံရံ၌ စုန့်ရန်ကိုဖိကပ်ပြီး နမ်းနေခဲ့သည်။ သို့ဖြစ်၍ ဧည့်ခန်းနှင့် ဆယ်မီတာခန့်သာ ကွာဝေးသော အိပ်ခန်းကိုရောက်ရန် ၅မိနစ်ခန့် အချိန်ယူလိုက်ရပေသည်။ 

စုန့်ရန် မီးခိုးရောင် အိပ်ရာကြီးပေါ်သို့ ပက်လက်လဲကျသွားစဉ် သူ့နှုတ်ခမ်း၌ ငွေမှင်ရောင်သွားရည်များက အမျှင်တန်းနေသည်။ ဟယ်ကျစ်ယွမ်က သူ့ကိုခွထိုင်လိုက်ပြီး အောက်ငုံ့လိုက်ကာ လက်ကိုလည်ပင်း၏ဘေးတွင် ထားလိုက်ပြီး သူ့ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်နေသည်။

အစောပိုင်းတွင် စုန့်ရန်က သူ့ရှပ်အင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်ထားပြီး ခါးပတ်ကိုပါ ချွတ်ထားခဲ့သည့်အတွက် သူ၏ တောင့်တင်းသန်မာသော ရင်အုပ်ကြီးကို မြင်နေရပြီး ပင့်သက်ရှုလိုက်ချိန်တိုင်းတွင် အောက်ဘက်မှ ကြွက်သားအမြောင်းရှစ်ခုက ကြွတက်လာသည်ကိုပါ မြင်နေရသည်။ ချက်‌နားမှ စတင်မြင်တွေ့နေရသော အမွေးအမျှင်များက အထက်မှနေ၍ အတွင်းခံဘောင်းဘီနားသို့ရောက်လေ တဖြည်းဖြည်း ပိုထူလာလေဖြစ်သည်။ ဘောင်းဘီဇစ်ကလည်းပွင့်နေပြီဖြစ်၍ ချည်သားစစ်ဘောင်းဘီပေါ်တွင် မာန်မီနေသည့်အရာ၏ အရွယ်အစားကိုပါ မြင်နေရသည်။

" လူကြီးမင်းဟယ်..."

စုန့်ရန် ပင့်သက်ရှိုက်နေလိုက်ရပြီး မျက်ဝန်းထဲတွင်လည်း လိုချင်တပ်မက်မှုများဖြင့် ပြည့်လာကာ ရင်အုပ်ကြွက်သားများကို ထိကြည့်လိုက်သည်။ 

ဟယ်ကျစ်ယွမ်က ပြုံးလိုက်သည်။

" အလျင်မလိုပါနဲ့..."

စုန့်ရန်၏လက်ကောက်ဝတ်ကိုကိုင်၍ ခေါင်းအထက်တွင်မြှောက်ထားလိုက်ပြီး တီရှပ်ကို အောက်နားမှဆွဲပြီး ချွတ်လိုက်သည်။ ယခင်က သူ ဗီဒီယိုထဲတွင် မြင်ဖူးထားသည့်အတိုင်း လူငယ်လေး၏ အသားအရည်က ဖြူဖျော့ပြီး ခါးသွယ်သွယ်လေးရှိကာ သေးသွယ်ကျဉ်းမြောင်းလှသည့် တင်သားများရှိပေသည်။ သို့ရာတွင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ဖွဲ့စည်းပုံက ပိန်လှီပြီး အားနည်းသည့်ပုံစံ မဟုတ်ခဲ့ပေ။ အလယ်အလတ်အနေအထားခန့်ရှိသော ကြွက်သား ပမာဏက လူငယ်လေး၏ ကျန်းမာရေးကောင်းမွန်မှုနှင့် သန်စွမ်းမှုကို ပြသနေသည်။

သူ စုန့်ရန်၏ တင်ပါးကို တစ်ချက်ပုတ်လိုက်သောအခါ စုန့်ရန်က အလိုက်တသိဖြင့် ခါးကော့ပေးလိုက်၍ ဘောင်းဘီရှည်နှင့်အတူ အတွင်းခံကိုပါ တစ်ခါတည်းချွတ်ပြီးသား ဖြစ်သွားသည်။ ဖြူဖွေးထောင်မတ်နေသော အမျိုးသားအင်္ဂါလေးတစ်ခု ပေါ်လာ‌သည်။ ၎င်းက အပြည့်အဝထောင်မတ်နေသောကြောင့် ထိပ်ဖျားမှ အနီရောင်လေးကို ရှင်းလင်းစွာမြင်ရပြီး အရည်များအနည်းငယ်ထွက်ကာ စိုစွတ်နေပြီဖြစ်သည်။ 

" မင်းအရွယ်အစားက အဆင်ပြေပါတယ်..."

ဟယ်ကျစ်ယွမ်က သူ့ကို အပြုံးလေးနှင့် ချီကျူးလိုက်ပြိးနောက် စုန့်ရန်၏အရာကိုကိုင်ပြီး လက်ဖြင့် အကြိမ်အနည်းငယ် ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ 

ပိုင်ရှင်ကဲ့သို့ပင် သူ့အရာလေးကလည်း စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏လက်ထဲတွင် တုန်နေသည်။ စုန့်ရန်က ရှက်နေခြင်းဖြစ်သော်လည်း သူ့အပြုအမူများက ရဲတင်းလှပြီး ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ ခါးပတ်ကို လုံးဝချွတ်ကာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပါ ဆွဲချလိုက်သည်။ နီညိုရောင်အမျိုးသားအင်္ဂါကြီးက ငေါက်ခနဲထွက်လာချိန်တွင် ၎င်း၏အဖျားကို သူ့အရာနှင့် ပွတ်တိုက်မိသွား၍ သူ အသံတိုးတိုးဖြင့် ညည်းညူလိုက်သည်။

ဟယ်ကျစ်ယွမ်လေးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ထားလိုက်ပြီးနောက် သူ့အမူအရာက အံ့အားသင့်သွားပုံပေါ်သည်။ 

" ခင်... ခင်ဗျားက အရမ်း... ကြီးတာပဲ..."

မနာလိုလိုက်တာ...

၎င်းက သူ့ထက် လုံးပတ်ကြီး၍ ပူလောင်နေကာ အရေးကြီးဆုံးအရာက အလွန်အမင်း မာနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဟယ်ကျစ်ယွမ်က ဒူးထောက်ထိုင်နေခြင်းဖြစ်သော်လည်း ၎င်းက ထောင်မတ်နေရာမှ အနည်းငယ်မှ မာန်မကျသွားပေ။

ထိုအသားချောင်းကြီးက သူ့အတွင်းသားထဲသို့ ခဏအကြာတွင် ဝင်ရောက်လာတော့မည်ဖြစ်၍ စုန့်ရန် ကြောက်လန့်နေမိသော်လည်း အနည်းငယ် မျှော်လင့်တကြီးဖြစ်နေသည်။ သူ လျှာသပ်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည်။

" ကျွန်တော်... အရ... အရသာခံကြည့်လို့ ရမလား..."

ဟယ်ကျစ်ယွမ်က အသံ အက်ရှရှဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ 

" ရတာပေါ့..."

သို့ဖြစ်၍ စုန့်ရန်က အိပ်ရာပေါ်မှ တဖြည်းဖြည်းထလာပြီး အောက်ငုံ့လိုက်ကာ ထိုအရာကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ 

ပထမဆုံးအကြိမ် ပြုလုပ်ခြင်းဖြစ်၍ ကျွမ်းကျင်မှုမရှိသောကြောင့် ရံဖန်ရံခါတွင် သွားနှင့် ခြစ်မိသွား၍ တစ်ဖက်လူက မျက်ခုံးများ တွန့်ချိုးသွားသည်။ ကံကောင်သည်မှာ စုန့်ရန်၏ ခံတွင်းက ပူနွေးစိုစွတ်ကာ နူးညံ့နေ၍ ပို၍ပြင်းထန်သော သာယာမှုကို ရရှိလာစေသည်။ အသားချောင်းကြီး၏ မည်သည့်နေရာက အထိမခံနိုင်ဆုံးဖြစ်သည်ကို စုန့်ရန်သိ၍ ထိုနေရာကိုသာ လျာဖြင့် အဆက်မပြတ်လျက်နေသည်။ ခံတွင်းထဲသို့ ပိုနက်သွားအောင်ထည့်လိုက်ပြီး အကြိမ်အနည်းငယ် စုပ်လိုက်သောအခါတွင်မူ ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ အသက်ရှုသံများ ပြင်းထန်မြန်ဆန်လာပြီး ထိန်းမရတော့ပေ။

" ဒါလင်က ကောင်းကောင်းလုပ်နေတာပဲ..."

သူ စုန့်ရန်၏ဆံပင်ကို ဖွလိုက်ပြီး မျက်လွှာချ၍ ရာဂများတောက်လောင်နေသည့် မျက်ဝန်းမျကို ပြသလိုက်သည်။

" မင်း ကိုယ့်ကို ခံစားလို့ကောင်းအောင် လုပ်နေတာပဲ... တကယ် ခံစားလို့ကောင်းတယ်..."

စုန့်ရန်က ယခုချိန်တွင် စကားမပြောနိုင်သေး၍ ဟယ်ကျစ်ယွမ်ကို ရီဝေဝေ မျက်ဝန်းများဖြင့်သာ ကြည့်နေသည်။

ဟယ်ကျစ်ယွမ်က သူ့အကြည့်များကို တောင့်မခံနိုင်ပေ။ ထိုအကြည့်က ချစ်ခင်မှုများဖြင့်ပြည့်ကာ စင်ကြယ်နေလွန်း၍ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးမှ သွေးများကို လောင်ကျွမ်းပစ်သည်ဟု ထင်ရပေသည်။ 

" ဒါလင် နောက်မှ ဆက်လုပ်ပါတော့ အိပ်ရာပေါ် ပြန်လှဲလိုက်လေ..."

" ကောင်းပြီလေ..."

စုန့်ရန်က ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲမှ အရည်ပျစ်ပျစ်များကို ထွေးထုတ်လိုက်သည်။ သို့ရာတွင် ကိတ်မုန့်ပေါ်တွင် ခရင်မ်အနည်းငယ်ကို မချန်ထားနိုင်ခဲ့သည့်သဖွယ် လျှာဖြင့် ထိပ်ဖျားကို လျက်လိုက်သည်။ 

နောက်အခိုက်အတန့်တွင် သိူ့ကု ဟယ်ကျစ်ယွမ်က အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး ခါးနှင့် ပခုံးများကို ကိုင်ထားသည်။ 

" မင်းကတော့ တကယ်ကိုပဲ... သေမှာမကြောက်ဘူးထင်တယ်..."

ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ မျက်ဆံများ မည်းနက်သွားပြီး စုန့်ရန်၏အရာကို လက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ပြီး ကျွမ်းကျင်စွာ ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် နူးညံ့သော ထိပ်ဖျားလေးကို လက်ချောင်းများဖြင့် ဖိထားလိုက်သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် စုန့်ရန်၏ နားရွက်ဖျားလေးကို ကိုက်ဆွဲလိုက်သည်။ ထိုမှတစ်ဆင့် ပခုံးနှင့် ညှပ်ရိုးများကို သွားဖြင့်တတိတိကိုက်ပြီး ရင်ဘတ်မှ ပွင့်ဖတ်လေးနှစ်ခုကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်သည်။

" အွန်း ယားတယ်... အဲ့နားက ယားတယ်လို့..." 

စုန့်ရန် အော်လိုက်ပြီးနောက် ခါးကိုတွန့်လိုက်သော်လည်း သူ့အရာကိုကိုင်ထားသည့် လက်က တင်းကြပ်သွားသည်။ သူ လှုပ်ရှားရမည်ကို ကြောက်လန့်သွားပြီး ထိတ်ထိတ်ပျာပျာဖြင့် အသနားခံတော့သည်။ 

" မ...မလျက်ပါနဲ့တော့... အရမ်းယားလို့..."

သူ့ကို မည်သူမှ ပွေ့ဖက်ခြင်းမပြုခဲ့သည်မှာ နှစ်ပေါင်းများစွာရှိပြီဖြစ်ပြီး ထိုသို့ အသားချင်းထိတွေ့မှုကိုလည်း မတွေ့ကြုံခဲ့ရသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ အသားအရည်၏ နေရာတစ်လက်မ မကျန်က ရမ္မက်သွေးကြွစေသောနေရာဖြစ်နေ၍ အလျက်ခံလိုက်ရသည်နှင့် တုန်ယင်ပြီး ကြက်သီးထလာသည်။ သို့ရာတွင် ဟယ်ကျစ်ယွမ်က မရပ်တန့်သွားပေ။ စုန်ရန်၏အရာကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး သူ့ကို နာခံနေအောင်လုပ်ထားကာ စုန့်ရန်၏ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို နေရာလျက်မကျန်အောင် ဂရုတစိုက်လျက်နေသည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုလည်း ဆွဲကားထားပြီး အနီရောင်အကွက်များက ခြေထောက်များအကြားနှင့် အခြားနေရာများတွင်ပါ ပြည့်လာသည်။ 

စုန့်ရန် မူလက အသက်အောင့်ထားမိသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တင်းလာပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှ တောက်လောင်နေမှုကို တောင့်ခံရန် အောက်နှုတ်ခမ်းကို ဖိကိုက်ထားသည်။ သို့ရာတွင် မကြာမီအချိန်၌ အားပြတ်လာပြီး အမောတကော အသက်ရှုနေရသည်။ ခြေထောက်များကို ဆွဲကားခံထားရ၍ သူ့အရာက ထောင်မတ်နေကာ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးတွင်လည်း အနီရောင်အမှတ်အသားများ သွားရည်များဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေကာ မျက်ရည်ဝဲလာသည်။

ဟယ်ကျစ်ယွမ်က မေးလိုက်သည်။

" ခံစားလို့ကောင်းလား..."

သူ တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

" ကောင်း... ကောင်းတယ်..."

၎င်းက အမှန်တရားဖြစ်သည်။ သူ ယားကျိကျိဖြစ်နေသော်လည်း လန်းဆန်းလာသည်ဟု ခံစားရပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှချွေးပေါက်တိုင်းက လှုပ်ရှားမှုတိုင်းကို ရှင်းလင်းစွာ ခံစားမိလာသည်။ 

ခဏအကြာ၌ အံဆွဲဖွင့်သံကို ကြားလိုက်ရပြီးသည့်နောက်တွင် အေးစက်သည့် စေးပျစ်ပျစ်အရည်တစ်မျိုးကို သူ့ခြေထောက်ကြားထဲ လောင်းချလိုက်သည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့ခါးက ဆတ်ခနဲတုန်ယင်သွားပြီး အတွင်းသားများကို မတော်တဆ ကျုံ့ထားလိုက်မိသည်။ ပုံမှန်အချိန်တွင် ထိုနေရာကို ဝင်ထွက်ရန်အတွက် အသုံးမပြု၍ ခုခံမှုအချို့က အရိုးထဲတွင် ကျန်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ သူ့ကိုယ်တွင်းသို့ ထိုအရာကြီးဖြင့် ထိုးသွင်းတော့မည်ဟု တွေးမိသောအခါ အလိုအလျောက် စိတ်လှုပ်ရှားလာသည်။

ပန်းနုရောင်ဖျော့ဖျော့ အပေါက်လေးကို မမြင်ရသည်အထိ ကျုံ့လိုက်သည်ကို မြင်လိုက်ရသောအခါ ဟယ်ကျစ်ယွမ်က နွေးထွေးစွာဖြင့် နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။ 

" မကြောက်ပါနဲ့... စိတ်ကိုလျှော့ထား..."

စုန့်ရန်က စိတ်မလျှော့နိုင်သည့်အတွက် သူ့ကို သနားစရာပုံစံလေးဖြင့် ကြည့်နေသည်။ 

ဟယ်ကျစ်ယွမ် ပြုံးလိုက်သည်။ 

" ကြည့်ရတာတော့ ကိုယ် တစ်နေရာရာကိုနမ်းမှ ရတော့မယ်ထင်တယ်..."

သူ စုန့်ရန်၏ ဝမ်းဗိုက်အောက်နားကို နမ်းလာပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူ့ခြေထောက်ကြားထဲ ချဉ်းကပ်လာသည်။ ပူပြင်းသောလျှာကြီးဖြင့် သူ့ညီလေးကိုလျက်နေသည်ကို ခံစားလိုက်ရသောအခါ စုန့်ရန်၏ အသက်ရှုသံများ ရပ်တန့်သွားသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်ခဏတွင်းချင်း ခံစားချက်များ ကောင်းမွန်လွန်း၍ သူ့ဝိညာဉ်က ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှ ထွက်သွားလုနီးနီး ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ကပ္ပါယ်အိတ်ကို လက်ဖြင့် နှိပ်နယ်ပေးနေသည်အား ခံစားလိုက်ရ၍ အထိအတွေ့က မဖော်ညွှန်းတတ်အောင်ကောင်းလှသည်။ 

သူ အနည်းငယ် စိတ်အေးလက်အေးဖြစ်သွားချိန်တွင် ချောဆီသုတ်ထားသော လက်တစ်ချောင်းက မမျှော်လင့်ပဲ သူ့အတွင်းသားထဲ ဝင်လာသည်။ 

" အာ့..."

သူ့ အတွင်းကြွက်သားများကို အလိုလိုညှစ်လိုက်မိသော်လည်း ဝင်ရောက်လာသည့် လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကို ဆွဲစုပ်ထားသကဲ့သို့ ဖြစ်သွားသည် တံခါးပွင့်သွားချိန်တွင်မှ ဧည့်သည်ကို ငြင်းဆန်ရန်က မလွယ်ကူတော့ပေ။ 

ဟယ်ကျစ်ယွမ်၏ လက်ချောင်းက အတွင်းသို့ ပိုနက်အောင် ဝင်လာသည်။ လှုပ်ရှားမှုအသေးစားလေးများဖြင့် ချောဆီလိမ်းထားသော လက်ချောင်းဖြင့် အတွင်းထဲကို ချဲ့နေသည်။ စုန့်ရန်က ခုခံရန် မကြိုးစားတော့ပဲ အသက်ရှုသံမှန်အောင်သာ ကြိုးစားလိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းပိုင်းသို့ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်လာမှုကို အသားကျသွားကာ တဖြည်းဖြည်း စိတ်ကိုလျှော့ထားလိုက်သည်။ 

" ဘယ်လိုနေလဲ..."

ဟယ်ကျစ်ယွမ်က နောက်လက်တစ်ချောင်းထပ်ထည့်ပြီးသည့်အခါ မေးလိုက်သည်။ 

စုန့်ရန်က သူ့အောက်မှ အိပ်ရာခင်းစကို ဖိချေထားပြီး မျက်လုံးများမှိတ်ထားကာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

" အင်း... အတွင်းထဲမှာ ပြည့်နေသလိုပဲ... နွေးလည်းနွေးတယ်... ခင်ဗျားလက်ချောင်းတွေက အထဲမှာ လှုပ်နေတာ... ဒါ... ‌ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် အင်တာနက်ပေါ်မှာ ရှာထားတဲ့ဟာမျိုးတွေနဲ့လည်း မတူဘူး အာ့... ခံစားလို့ကောင်းတယ်... ဟာ့..."

သူ့ ခါးကို တွန့်လိမ်နေပြီး ညည်းညူလိုက်မိသည်။ သူ့မျက်လုံးများပွင့်လာပြီး ဟယ်ကျစ်ယွမ်ကို ကြောက်လန့်တကြား ကြည့်လိုက်သည်။ 

အခု... အဲဒါ ဘာကြီးလဲ...

ဟယ်ကျစ်ယွမ်က အတွင်းပိုင်းမှ ကျုံ့သွားသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။

" ကိုယ် အဲ့နားကို ထိသွားတာလား..."

စုန့်ရန် တွန့်ဆုတ်စွာဖြင့် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ 

"ဟုတ်... ဟုတ်မယ် ထင်တယ်..."

Xxxxxxxxx