ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုများကို သတိမပြုမိသကဲ့သို့ပင် သူ စိတ်မကျေနပ်နိုင်သေးပေ။ ဧကရာဇ်၏ လည်ပင်းကိုဖက်ထားပြီး ပြင်းရှရှ အနမ်းများပေးနေမိသည်။ ပါးစပ်အတွင်းပိုင်းထဲတွင် လျှာများကိုရစ်ပတ်နေသောကြောင့် အသက်ရှုရခက်ခဲလာသော်လည်း ဧကရာဇ်ကို လွှတ်ပေးရန်ငြင်းဆန်နေမိသည်။
လင်းရှောင်ကို ဤကဲ့သို့မြင်ရသည့်အတွက် ဧကရာဇ်က မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး အနမ်းများပေးနေရာမှ ခဏခွာလိုက်သည်။ သူ၏အသက်ရှုသံကလည်း ကမောက်ကမဖြစ်နေသည်။ ဆေးအစွမ်းက ဤမျှပြင်းနေလိမ့်မည်ဟု သူမထင်ထားမိပေ။ ဧကရာဇ်က စားပွဲပေါ်မှ ပြောင်စင်နေသောပန်းကန်လုံးကို မှုန်ကုပ်ကုပ်ဖြင့် ကြည့်လိုက်မိသည်။
ကိုယ်လုပ်တော်ရန်ကတော့ တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ပိုပြီး အရိုအသေမဲ့လာတာပဲ ...
ဧကရာဇ်က အနမ်းများကို ရပ်တန့်လိုက်သဖြင့် လင်းရှောင်က အသည်းအသန် ထလာသည်။ ဧကရာဇ်က လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့် လင်းရှောင်၏ လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်လုံးကိုဖိထားပြီး ခေါင်းအထက်တွင် ကပ်ထားလိုက်ကာ လင်းရှောင်၏ကိုယ်ပေါ်သို့ တက်လာသည်။ လင်းရှောင်၏ကိုယ်ပေါ်ကို မှီလိုက်ပြီး မေးစေ့ကို အားဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
လင်းရှောင် မသက်မသာဖြစ်မှုကြောင့် ညည်းညူလိုက်မိပြီး သူ၏မျက်လုံးများက အနည်းငယ်ကြည်လင်လာသည်။
" အ ... အရှင်မင်းကြီး ..."
လင်းရှောင် မှင်သက်နေမိသည်။ သူ၏ခန္ဓာကိုယ်မှ ပူပြင်းမှုက သူ့ကိုစိတ်အနှောင့်အယှက်ပေးနေပြီး ဖြေလျော့ရန်အတွက် တောင်းဆိုနေသကဲ့သို့ပင်။ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းသည်လည်း မနေနိုင်အောင်ယားယံနေသည့်အတွက် တစ်စုံတစ်ခုကိုရှာပြီး ပွတ်သပ်ချင်နေသည်။
လင်းရှောင် ရုန်းကန်လျက် မနေနိုင်စွာညည်းညူနေသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းမှ ဖုဖောင်းနေမှုကို လှစ်ဟပြသကဲ့သို့ဖြစ်နေသည်။
လင်းရှာင် ငုံ့ကြည့်မိသည့်အခါ ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်း၏ အခြေအနေကိုမြင်သွား၍ လန့်သွားပြီး ခြေထောက်ကိုစိထားလိုက်မိကာ ခြေထောက်ကြားမှ ထောင်မတ်နေသောအရာကို ဖုံးကွယ်ထားလိုက်မိသည်။ သို့သော် ဤအနေအထားက မမျှော်လင့်စွာဖြင့် ပို၍ သက်တောင့်သက်သာဖြစ်လာစေသည်။
မမျှော်လင့်ထားသည့် အခြားအရာတစ်ခုမှာ ထိုခံစားမှုကြောင့် သူ၏ခန္ဓာကိုယ်က ပျော့ခွေလာပြီး အသက်ပြင်းပြင်းရှုခြင်းသာလုပ်နိုင်သည်။
ပီတိဖြစ်သွားသည့်ခံစားချက်ကို ကြံကြံခံနိုင်ရန် လင်းရှောင် လျှာထိပ်ဖျားလေးကို ဖိကိုက်ထားမိသည်။
သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ဘာတွေဖြစ်သွားပါလိမ့် ... ဘာလို့ ဒီလောက်ကြီးထိ အထိမခံဖြစ်နေရတာလဲ ...
လင်းရှောင်၏ စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသည့်မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရသည့်အခါ ဧကရာဇ်က မျက်လုံးများမှေးကျဉ်းကာ သူ၏မေးခွန်းကို ဖြေပေးလိုက်သည်။
" မင်း အခုလေးတင်သောက်လိုက်တဲ့ ပျံလွှားငှက်သိုက်ရည်က ငါကိုယ်တော်အတွက် ကိုယ်လုပ်တော်ရန် ပြင်ပေးလိုက်တာပဲ ..."
ဧကရာဇ်ကို မောင်းမဆောင်ကိုယ်လုပ်တော်က ညအလယ်မှာပို့ပေးလိုက်တဲ့ အစားအစာလား ...
ပူဆွေးမှုကြောင့် လင်းရှောင်ငိုချင်လာသည်။
ဧကရာဇ်က သူ့ကိုဒီဟာကျွေးနေတည်းက ကောင်းတာ တစ်ခုမှဖြစ်မလာတော့ဘူးဆိုတာ သိသင့်တယ် ...
ကိုယ်လုပ်တော်ရန်၏ အနှစ်သက်ဆုံးအရာမှာ အစားအသောက်ထဲတွင် ဆေးများထည့်ကာ ဧကရာဇ်ကို ညလည်ခေါင်တွင် ဆေးမိအောင်ပြုလုပ်ခြင်းပင်။ ယခင်ဘဝက ဧကရာဇ်အကြောင်း သတင်းအချက်အလက်များစုံစမ်းစဉ်က အကြိမ်အနည်းငယ် မြင်တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။
ယခင်ဘဝတွင် ဧကရာဇ်က ကိုယ်လုပ်တော်ရန်ဆီမှ အစားအစာများကို ဘယ်သောအခါမျှ မစားခဲ့ပေ။ ဧကရာဇ်က ကိုယ်လုပ်တော်ရန်၏ လှည့်စားချက်များကိုသိ၍ အရေးမစိုက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်မည်ဟု လင်းရှောင်ထင်ခဲ့မိသည်။
အမှန်တရားက သူသံသယဝင်ခဲ့သည့်အတိုင်းပင်။ ဧကရာဇ်က ဆေးခတ်သည်ကိုအကြောင်းပြု၍ ကိုယ်လုပ်တော်ရန်၏ အာဏာကို လျော့ပါးသွားအောင်ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
ဧကရာဇ်က ပျံလွှားငှက်သိုက်ရည်ထဲတွင် ဆေးခတ်ထားသည်ကို မသိလိမ့်မည်မဟုတ်ကြောင်း လင်းရှောင်ယုံကြည်သည်။
အဲ့ထဲမှာ ဆေးခတ်ထားမှန်းသိတာတောင် လင်းရှောင်ကို ကျွေးလိုက်တာပေါ့ ...
သူသိသိကြီးနဲ့ လင်းရှောင်ကို တစ်ဇွန်းမကျန် ကျွေးလိုက်တာများလား ...
ဧကရာဇ်က ဒီနေ့သူ့ကိုနိုင်ယူဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာပဲ ...
လင်းရှောင် အံကြိတ်လိုက်မိသည်။
သူ့ရဲ့အကျင့်သီလကို စောင့်ထိန်းနိုင်မှာမဟုတ်ဘူးလို့ တွေးမိသွားတော့ သူ့ရဲ့ဂန္ဓာမာပန်းကိုတောင် ကျုံ့ထားလိုက်မိတယ် ...
ပိုဆိုးသောအရာမှာ လင်းရှောင်၏ ခြေထောက်များ ပျော့ခွေသွားပြီး ခါးနေရာတွင်လည်း အားနည်းနေချိန်မှာ မလျော်ကန်သည့် မြင်ကွင်းများကို ပြလိုက်မိခြင်းပင်။ ထိုအချိန်က အလိုပြည့်သွားသကဲ့သို့ ပီတိဖြစ်သည့်ခံစားချက်က ခန္ဓာကိုယ်၏ ထောင့်တိုင်းကို ပျံ့နှံ့သွားခဲ့သည်။
နောက်ထပ် ဖြစ်လာတော့မည့် အဖြစ်အပျက်များကို စိတ်ထဲတွင် ခပ်ရေးရေး မြင်ယောင်လာမိနေသည်။
ထိုအတွေးများကြောင့် လင်းရှောင်လန့်သွားပြီး ခေါင်းခါယမ်းကာ အတွေးများကို ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်။ သို့သော် ထိုအချိန်တွင် သူ၏ကိုယ်ကို အိပ်ရာခင်းစဖြင့် ထိမိပြီး တစ်ကိုယ်လုံးပျော့ခွေကာ ထုံထိုင်းသွားမိပြန်သည်။
" ဟင့်..."
လင်းရှောင် ညည်းညူသံများ မထွက်ပေါ်လာစေရန် အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားပြီး မျက်ခုံးများတွန့်ချိုးထားလျက် သာယာမှုကို တောင့်ခံနေသည်။
သူ၏အောက်မှ ကုန်းကုန်းငယ်လေးကိုကြည့်လျက် ဧကရာဇ်၏မျက်လုံးများ မည်းနက်လာသည်။ မက်မွန်သီးကဲ့သို့ နီမြန်းနေသောမျက်နှာ၊ တပ်မက်ခြင်းများဖြင့်ပြည့်လျှံနေကာ ဆွံဆောင်မှုရှိသောမျက်လုံးများဖြင့် လင်းရှောင်၏အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုစီတိုင်းက သူ့ကိုနှိုးဆွပေးနေသည်။ တောင့်ခံထားရသည့်အရိပ်အမြွက်အနေဖြင့် အနည်းငယ်မျက်မှောက်ကြုတ်လိုက်မိသည်။
သူ၏လက်များက လင်းရှောင်၏ လက်ကောက်ဝတ်များကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကိုက်ထားသည့်အတွက် လင်းရှောင်နာကျင်စွာဖြင့် အော်လိုက်ပြီး မျက်လုံးများဖွင့်ကာ ဝမ်းနည်းသည့်အမူအယာဖြင့် ဧကရာဇ်ကို ကြည့်နေသည်။
ဧကရာဇ်က နှုတ်ခမ်းများဖွင့်ဟပြီး အေးစက်စွာပြောလိုက်သည်။
" မင်းရဲ့ဒဏ်ရာတွေကြောင့် ကိုယ်တော်မင်းကို သနားညှာတာပြီး နောက်ဆုံးအခွင့်အရေးတစ်ခု ပေးလိုက်မယ် ... ကိုယ်တော့်ကို ရိုးရိုးသားသားအကုန်ဖွင့်ပြောပြရင် မင်းရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကဆေးကို တော်ဝင်သမားတော်နဲ့ ကုသပေးမယ် ... ဒါမှမဟုတ် ညင်ညင်သာသာနဲ့ပဲ ဆေးစွမ်းပြယ်မည့်အထိ လုပ်စရာရှိတာလုပ်ရင်း စောင့်နေမလား ... ဘာကိုရွေးချယ်မလဲ ..."
လင်းရှောင် ထိတ်လန့်သဖြင့် မျက်လုံးများပြူးကျယ်သွားသည်။
မင်းကြီးရဲ့ စကားအရဆို သူက လင်းရှောင်ကို လိုချင်ရုံတင်မက အကုန်လုံးကို ရိုးရိုးသားသားဝန်ခံစေချင်တာလား ... သူက လင်းရှောင်ကို မလွှတ်ပေးတော့ဘူးပေါ့ ...
သူပေးတဲ့ ရွေးချယ်မှုနှစ်ခုလုံးမှာ သူကပဲ အသာစီးရနေတာလေ ...
လင်းရှောင် နှုတ်ခမ်းများကိုက်ထားမိသည်ာ ဧကရာဇ်ကနှစ်မျိုးလုံး ရယူလိုသော်လည်း သူကတစ်ခုမှ မပေးချင်ပေ။
လင်းရှောင် စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောသည့်အတွက် ဧကရာဇ်က လင်းရှောင်နားကိုချဉ်းကပ်လာကာ နှုတ်ခမ်းကို ညှင်သာစွာနမ်းလိုက်သည်။
လင်းရှောင် ထိုအပြုအမူကြောင့် ကြောက်လန့်သွားသဖြင့် ခုတင်ပေါ်မှ ထခုန်မိမတတ်ဖြစ်သွားသည်။ သို့သော် ငှက်မွှေးကဲ့သို့ နူးညံ့သည့်အထိအတွေ့တစ်ခုက နှုတ်ခမ်းကို လာပွတ်တိုက်သည့်အခါ နောက်တစ်ကြိမ် ပျော့ခွေသွားပြီး ယားကျိကျိခံစားချက်မျိုး ဖြစ်လာပြန်သည်။ ၎င်းကို သည်းမခံနိုင်တော့သည့်အတွက် တစ်စုံတစ်ယောက်ကသူ့ကို ပြင်းပြင်းရှရှနမ်းကာ ဖျက်ဆီးပစ်စေချင်လာသည်။ ထိုအထိအတွေ့များကြောင့် လင်းရှောင် ခေါင်းမော့လိုက်ပြီး အဆက်မပြတ်ညည်းညူသံများ ထွက်မလာရန် နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ထားမိသည်။
ဧကရာဇ်က မျက်လုံးများမှေးကျဉ်းလိုက်ကာ လင်းရှောင်၏မေးစေ့ကိုညှစ်ထားပြီး တီးတိုးမေးလိုက်သည်။
" ဘယ်လိုလဲ စဉ်းစားပြီးပြီလား ..."
ဧကရာဇ်၏ အသက်ရှုသံက လင်းရှောင်၏ပါးပြင်ပေါ်သို့ ကျရောက်လာသဖြင့် သာယာမှုများက သူ၏အောက်ပိုင်းတွင် ပြေးလွှားနေသည်။ လင်းရှောင် အံကြိတ်ပြီး သည်းခံနေရသော်လည်း သူ၏စိတ်ထဲတွက်မူ ဆာလောင်မွတ်သပ်နေသော သားရဲတစ်ကောင်ကဲ့သို့ ပိုမိုရယူချင်စိတ်များဖြင့်သာ ပြည့်နေသည်။
ယနေ့မတိုင်ခင်အထိ သူ့စိတ်ထဲတွင် ဧကရာဇ်က ဤမျှချောမောခံ့ညားကြောင်း မတွေးခဲ့မိပေ။
လင်းရှောင် စိတ်ထဲတွင် ပူပင်သောကရောက်လာသဖြင့် ဧကရာဇ်ကို အကြည့်လွှဲလိုက်မိသည်။
လင်းရှောင်၏ ထိုအပြုအမူက ဧကရာဇ်ဘက်မှတွေးပါက ငြင်းဆန်လိုက်သည်နှင့် ထပ်တူကျသွားသည်။ သူ၏အမူအယာက ပို၍အေးစက်လာပြီး ရင်ထဲတွင် အမျက်ဒေါသများဖြင့် ပြည့်လာသည်။ သူ၏တစ်ဝိုက်မှလေထုက အပြည့်အဝ ပြောင်းလဲသွားပြီး ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် ရက်စက်မှုများ မျက်လုံးထဲတွင် ပေါ်လာသည်။
လက်ကိုအားပြင်းပြင်းဖြင့် ဖိညှစ်လိုက်သဖြင့် လင်းရှောင်ပို၍ နာကျင်လာသည်။
" ကြည့်ရတာတော့ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းကကိုယ်တော့်ကို အာခံမယ့်ပုံပဲ ..."
သူအေးစက်စွာပြုံးလိုက်ပြီး လင်းရှောင်၏ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာအဝတ်အစားများကို ဆုတ်ဖြဲလိုက်သည်။ သူ၏မျက်လုံးထဲတွင် ညှင်သာမှုများမရှိတော့ပဲ ဒေါသများသာ ကျန်ရှိနေတော့သည်။
" ကိုယ်တော်က မင်းကိုချစ်မြတ်နိုးပြီး သနားကြင်နာပေးခဲ့တယ် ... အချိန်နဲ့ အခွင့်အရေး လုံလုံလောက်လောက်ပေးခဲ့တာတောင်မှ မင်းက တန်ဖိုးမထားဘူး ..."
သူ၏အပေါ်ပိုင်းအဝတ်များ ဆုတ်ဖြဲခံလိုက်ဖြင့် လင်းရှောင် ကြောင်အအဖြစ်သွားပြီး ပြင်းထန်စွာ ရုန်းကန်တော့သည် ။
သူ့ရဲ့လျှို့ဝှက်ချက်က ဘောင်းဘီထဲမှာလေ ... ဧကရာဇ်ကို အဲ့လိုလုပ်ခွင့်ပြုလို့မဖြစ်ဘူး ...
လင်းရှောင်စိတ်ထဲတွင် ပြာယာခတ်လာသည်။ သူ၏အသားအရည်ကို လှစ်ဟလိုက်သည့်အခါ ဧကရာဇ်၏ အထိအတွေ့တိုင်းကို ခန္ဓာကိုယ်က ရိုးသားစွာ တုံ့ပြန်လာသည်။ နွေးထွေးမှုက ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ပျံ့နှံ့လာသည်။ အသက်ရှုကျပ်လာသဖြင့် အမောတကောဖြင့် အသက်ရှုနေရရည်။
ဧကရာဇ်၏ အထိအတွေ့များကို ဖယ်ပစ်ချင်နေသော်လည်း သူ၏ခန္ဓာကိုယ်က ဧကရာဇ်၏ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းနှင့် စီးချက်ကျနေသည်။
လင်းရှောင် အပြင်အထန်ပင့်သက်ရှိုက်နေသည်။ သူ၏ကိုယ်တွင်းမှ တောင့်တမှုက ပို၍လောင်ကျွမ်းလာသည့်အခါ သူ၏သတိထားမှုများကလည်း တဖြည်းဖြည်း လွင့်မျောသွားသည်။
သာယာမှုကြားထဲ နစ်မြုပ်သွားသဖြင့် ဧကရာဇ်၏ စကားများကို ဝိုးတဝါးသာ ကြားလိုက်ရသည်။
" လင်းရှောင် နန်းတော်ထဲ ဖြစ်ပျက်သမျှ ကိစ္စတွေအားလုံးကို ကိုယ်တော့်ဆီကနေ ကွယ်ဝှက်ထားလို့ရမယ်များ ထင်နေလား ..."
လင်းရှောင် ထိတ်လန့်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး အေးစက်သွားသဖြင့် လောင်ကျွမ်းနေသော အပူများက အနည်းငယ် လျော့ပါးသွားသကဲ့သို့ပင်။ လူနှင့် စိတ်နှင့်လည်း ပြန်ကပ်သွားသည်။
မင်းကြီးက ဒီလိုပြောတယ်ဆိုတော့ အကုန်လုံးကို သိနေတာများလား ...
ဒါမှမဟုတ် သူ အစတည်းက အားလုံးကိုသိနေတာထင်တယ် ... တစ်ခါက သူလင်းရှောင်ကို "မိုရွှီကို ဘာကြောင့်အရမ်းမုန်းတာလဲ" ဆိုတဲ့မေးခွန်းကို မေးဖူးတယ်လေ ...
နန်းတော်ထဲမှ စီမံခန့်ခွဲမှုနှင့် အရေးကိစ္စအတော်များများကို ဧကရာဇ်က သိရှိနိုင်သည်။
ဒါကြောင့် ဧကရာဇ်က သူ့ကိုမေးခွန်းတစ်ခုပဲ မေးတာဖြစ်မယ် ...
ဧကရာဇ်က အရင်တည်းက ဒီလိုပဲမလား ... အရာအားလုံးကိုသိပေမယ့် သိုသိုသိပ်သိပ်ပဲနေတယ် ... အရာအားလုံးကို ထုတ်ဖော်မပြပဲ လူကိုကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းဖို့လိုအပ်တဲ့အချိန်အထိ စောင့်နေတယ် ... သူကညမိုရွှီနဲ့ လန်တေ့အပြင် အမတ်ချုပ်ကြီးအိမ်တော်ကိုလည်း ဒီလိုဆက်ဆံခဲ့တာပဲ ... အခုလည်း လင်းရှောင်ကိုပါ ဒီလိုဆက်ဆံနေပြီ ...
လင်းရှောင် အံကြိတ်၍ တိတ်ဆတ်နေကာ မျက်လုံးများ ပိတ်ထားမိသည်။
သူက အားလုံးကိုသိနေမှတော့ ဘာကိုရိုးသားနေရဦးမှာလဲ ... ဧကရာဇ်က သူကိုယ်တိုင် ရိုးရိုးသားသား ဝန်ခံစေချင်တာလား ...
ဒီကိစ္စတွေကို သူဘယ်လို ပြောရမလဲ ...
ဧကရာဇ်က စကားဆုံးသည့်အခါ လင်းရှောင်၏ အမူအယာကိုသာ ကြည့်နေပြီး မလှုပ်ရှားတော့ပေ။
လင်းရှောင်က ခုတင်ပေါ်တွင် လှဲလျောင်းနေသည်။ အသက်ရှုမဝသော်လည်း ပုံမှန်မဟုတ်သကဲ့သို့ တိတ်ဆိတ်နေသည်။ အောက်ပိုင်းတစ်နေရာက အေးစက်သွားသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည့်အခါ သူ့စိတ်ထဲ ရှုပ်ထွေးသွားသည်။ ဧကရာဇ်က ခဏတာ တိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် သူ၏ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သဖြင့် လင်းရှောင်က အရာအားလုံးကို ပြသနေ သကဲ့သို့ဖြစ်နေသည်။
လင်းရှောင် ခြေထောက်ကို တင်းတင်းစိထားလိုက်သော်လည်း ဧကရာဇ်က သူ၏လျှို့ဝှက်ချက်ကို မြင်သွားပြီဖြစ်သည်။
