အပိုင်း ၅၄

Chapter 54



ဖျားနာခြင်းမှ ပြန်လည်သက်သာ​စေရန် မုန့်မိသားစုက နေရာကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု သူပြောရ​ပေမည်။ ခြံဝင်းထဲရှိ ပတ်ဝန်းကျင်က သာယာပြီး တိတ်ဆိတ်နေသည်။ ထို့အပြင် တံခါး​ပေါက်နားရှိအ​စေခံကျူးယင်းသည်လည်း အလုပ်ကောင်းကောင်းလုပ်သည်ပင်။ လင်းရု​ဖေး လိုအပ်သည့်အရာမှန်သမျှ သူမက အခန်းထဲသို့ အမြဲကြိုတင်ပို့​ဆောင်ပေးတတ်သည်။

လင်းရု​ဖေးက ဆေးသောက်ပြီး​နောက် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားသည်။ သူ ပြန်ထလာ​ချိန်တွင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ပိုသက်တောင့်သက်သာရှိလာသည်။ သူက ချောင်းဆိုးနေသေး​ဆဲဖြစ်သော်လည်း ကိုယ်ပူချိန်က ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားပြီဖြစ်သည်။

ညစာစားပြီးနောက် လင်းရု​ဖေးသည် ​အေးမြ​သောခြံဝင်းလေးထဲတွင် ထိုင်နေပြီး ကျူးယင်းက ခြံဝင်းတံခါးဝရှိ ကျောက်တိုင်ပေါ်တွင် အမွှေးတိုင်များကို မီးထွန်း​နေသည်။ လင်းရု​ဖေးသည် စကားတစ်ခွန်းမျှမဆိုဘဲ သူမလုပ်ရပ်တွေကို ကြည့်​နေခဲ့ပြီး ထိုကဲ့သို့​သောရနံ့မျိုးကို မုန့်မိသားစု စွဲလမ်းနေခြင်းကို သူ အမှန်တကယ် နားမလည်နိုင်သလိုသာ ခံစားနေရ၏။

မုန့်လန်​ရောသည် တစ်နေ့လုံး အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပြီး​နောက် နောက်ဆုံးတွင် သူ၏စိတ်ခွန်အားလည်း ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာသည်။ ဈေးဝယ်ထွက်ဖို့ လင်းရုဖေးကို ဆွဲ​ခေါ်ရန်အတွက် သူ၏ ခြံဝင်းဆီသို့ အပြေးလေးလာပြီး ရှင်းကျိုးမြို့က ညဘက်တွင် အလွန်သက်ဝင်လှုပ်ရှားကာ ညဘက်ရှုခင်းကို မမြင်ရခြင်းသည် သနားစရာကောင်းသည်ဟု ဆိုလာသည်။

လင်းရု​ဖေးကလည်း မငြင်းဆိုနိုင်​သော​ကြောင့် သူနှင့်အတူလိုက်သွားလိုက်သည်။

ရှင်းကျိုးမြို့က အလွန်ကြီးမားပြီး ညဘက်တွင် အမှန်တကယ်ပင် အသက်ဝင်​နေသည်။ မှောင်နေသော်လည်း လမ်းမများပေါ်ရှိ ​နေရာတိုင်းတွင် တောက်ပသော မီးပုံးများ ချိတ်ဆွဲထားသည်။ လမ်းတလျှောက်လုံး ​တောက်ပ​သော မီးပုံးများဖြင့် လင်းထိန်နေပြီး လမ်းပေါ်ရှိ လူများအားလုံးကလည်း ရယ်​မောဆူညံနေကြသည်။ လမ်းပေါ်၌ သူတို့၏ အနုပညာကို ရောင်းချ​နေသည့် ဖျော်ဖြေသူ အနည်းငယ်ကိုလည်း လင်းရု​ဖေး သတိထားမိသည်။

ဆု​ကြေး​ငွေအဖြစ် ငွေဒင်္ဂါးအနည်းငယ်ကို သူ့အင်္ကျီလက်ထဲမှ ထုတ်ယူပြီး သူတို့ဆီ ပစ်လိုက်သည်။ မုန့်လန်​ရောက ပြုံးပြီး ခွန်းလွန်၏ညမြင်ကွင်းသည် ဘာနှင့်တူသလဲဟု လင်းရု​ဖေးကို မေးလာ၏။

"အဲဒါက တောင်အ​ကြောင်းကို ပြောတာလား တောင်ခြေအ​ကြောင်းကို​ ပြောတာလား​ပေါ် မူတည်တယ်"

လင်းရု​ဖေးက မုန့်လန်​ရော အနားသို့လျှောက်လာပြီး သူ့အိမ်အကြောင်းကို စတင်​ပြောပြသည်။


"​တောင်ပေါ်မှာ တစ်နှစ်ပတ်လုံး နှင်းတွေကျတယ် နွေဦးလည်း မရှိသလို လူတွေလည်း မ​နေကြဘူး တောင်ခြေမှာ​တော့ တပည့်တွေအများကြီးရှိလို့ နည်းနည်း​တော်​သေးတယ် ဒါ​ပေမဲ့ ခွန်းလွန်ရဲ့ တင်းကျပ်တဲ့ စည်းကမ်း​တွေကြောင့် တပည့်​တွေက များသောအားဖြင့် ချုပ်ချယ်ခံထားရတယ် ​နောက်ပြီး ဓားပြိုင်ပွဲ​တွေကျင်းပ​နေတဲ့အချိန်မှာ​တောင် စျေးဆိုင်ငယ်အချို့​​လောက်ပဲ ရှိတယ် တောင်ခြေရင်းမှာ မြို့ငယ်လေးတစ်မြို့လည်းရှိတယ် လူ​နေသိပ်မများပေမယ့် စိတ်ဝင်စားဖို့​တော့ကောင်းတယ် မြို့ရဲ့ဘေးမှာ ချယ်ရီပင်​တောအုပ်ရှိတယ် တောအုပ်ထဲမှာ လူတွေကို အနိုင်ကျင့်ရတာကို ကြိုက်တဲ့ မျောက်တစ်အုပ်လည်းရှိသေးတယ်......"

လင်းရု​ဖေး၏ စကားများကို နားထောင်ပြီးနောက် မုန့်လန်​ရောက ​​မျှော်လင့်တောင့်တနေသောအကြည့်ဖြင့် ကြည့်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်မိ၏။

“​သေချာ​ပေါက် သာယာမှာပဲ"

လင်းရု​ဖေးက ပြုံးပြီး “ရှင်းကျိုးမြို့ကလည်း ကောင်းပါတယ် အရမ်းလှတယ်"

မုန့်လန်​ရောက ပြန်မ​ဖြေပေ။ အလှဆုံးရှုခင်းများ​ပင် နှစ်​ပေါင်းများစွာ ကြည့်ရှုခဲ့ပြီး​နောက် အနည်းငယ် ငြီးငွေ့လာနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။

သူတို့နှစ်ယောက် လမ်းအတိုင်း လျှောက်လာကြပြီးနောက် မုန့်လန်​ရောက လင်းရု​ဖေးကို မြစ်ကမ်းနားသို့ သွားချင်လားဟု မေးလာသည်။ ရက်အနည်းငယ်အတွင်း ချင်းမင်ပွဲတော် ကျင်းပမည်ဖြစ်ကြောင်း သူက ရှင်းပြသည်။ ချင်းမင်ပွဲတော်တွင် ရှေးဘိုးဘွားများကို ပူဇော်ရန် မီးပုံးများ လွှတ်သည့် ဓလေ့ရှိ​ခြင်းကြောင့် ဒီရက်တွေအတွင်း၌ မြစ်ထဲတွင် လှပသည့်မီးပုံးများ အများကြီး ရှိ​ပေလိမ့်မည်။

မုန့်လန်​ရော၏ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးစရိုက်လက္ခဏာသည် အလွန်စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသည်ဟု လင်းရု​ဖေး ထင်မြင်မိသည်။ သာမန်လူများသည် ထိုသို့သောမြင်ကွင်းကို မြင်ရသောအခါတွင် စိတ်မသက်မသာဖြစ်ခြင်း သို့မဟုတ် ကြောက်လန့်ခြင်းမျိုးရှိသော်လည်း သူသည် ဘာမျှမခံစားခဲ့ရသည့်အပြင် မြစ်ပေါ်ရှိ မီးပုံးများသည် သေဆုံးသွားသူတွေအတွက်မဟုတ်သကဲ့သို့ လှပသည့်ရှုခင်းကိုကြည့်ရှုသလိုသာ ရိုးရှင်းစွာပြောလာ၏။

သို့သော်လည်း လင်းရု​ဖေးက မငြင်းပယ်ဘဲ မုန့်လန်​ရောနှင့်အတူ မြစ်ဆီသို့ လိုက်သွားလိုက်သည်။

နောက်ကျနေပြီဖြစ်သော်လည်း စီဆင်း​နေ​သော​ရေပြင်တစ်​လျှောက် မီးထွန်းညှိထား​သောမီးပုံးများကို လွှတ်​နေသည့် လူများစွာလည်း မြစ်ကမ်း​ဘေးတွင် ရှိနေသေးသည်။ နက်မှောင်သောမြစ်ပေါ်တွင် မီးတောက်ငယ်​လေးများ တောက်လောင်နေပြီး မြစ်ပြင်သည် ကြယ်အမြောက်အမြား လွင့်​မျော​နေသည့် မှောင်မိုက်သောနဂါး​ငွေ့တန်းနှင့်ပင် တူ​နေ​လေသည်။

လူများသည် မီးပုံးများကို လွှတ်ရုံတင်မကဘဲ စက္ကူပိုက်ဆံနှင့် အမွှေးတိုင်များကိုလည်း ကမ်းစပ်တွင် မီးရှို့​နေကြသည်။

လင်းရု​ဖေးနှင့် မုန့်လန်​ရောတို့က သူတို့၏ခန္ဓါကိုယ်များကို မြစ်၏လေနုအေး​လေးက ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်သွားသည်ကို ခံစားပြီး ကမ်းစပ်တွင် မတ်တပ်ရပ်​နေကြသည်။ မုန့်လန်​ရောက တစ်ခုခုကို လေးလေးနက်နက် စဉ်းစားနေသကဲ့သို့ တိတ်ဆိတ်​နေသည်။

"ဟမ်..." တစ်ချိန်လုံး လုံးဝမပေါ်လာခဲ့သော ကုရွှမ်းတုက လင်းရု​ဖေး၏နောက်မှ ရုတ်တရက် အသံထွက်လာသည်။

သူ့လေသံက အတော်လေးကို စိတ်ဝင်တစား​ဖြစ်နေပြီး “ဟိုမှာ ဘယ်သူလဲဆိုတာ ကြည့်လိုက်ပါဦး"

လင်းရု​ဖေးက ကုရွှမ်းတု ပြောသည့်​နေရာကို ကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူ မမျှော်လင့်ထားသည့်လူတစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အမှန်မှာ နေ့ခင်းဘက်တုန်းက လျှောက်လမ်းတွင် ​တွေ့ခဲ့​ရသည့် ချီယန်ရှန့်ပင်။

ပတ်ဝန်းကျင်သည် အရမ်းမှောင်နေပြီး ကုရွှမ်းတုသာ သူ့ကိုသတိမပေးခဲ့ဘူးဆိုလျှင် မြစ်ကမ်းနဘေးတွင် ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး ပန်းမီးပုံးလွှတ်​နေ​သော ချီယန်ရှန့်ကို လင်းရု​ဖေး သတိထားမိမည် မဟုတ်​ပေ။

အကယ်၍ သူတစ်​ယောက်တည်းသာဆိုလျှင် အဆင်​ပြေပြီး နားလည်နိုင်​သေးသည်။ သို့သော် မီးပုံး လွှတ်လိုက်ပြီးနောက် သူ့ဘေးတွင် ရပ်နေသော လူကို တစ်ခုခု ပြောလိုက်သည်။ ထိုလူက သူ့ခေါင်းကို လှည့်လိုက်​သော​ကြောင့် သူမ၏မျက်နှာကို လင်းရု​ဖေး မြင်လိုက်ရသည်။ သူ့မျက်လုံးများက အနည်းငယ် ထိတ်လန့်သွား​သော​ကြောင့် ပြူးကျယ်သွားသည် - ထိုသူသည် အလွန်လှပ​သော ဓါးအကပညာရှင်၊ အ​ပျော်မယ်​ဂေဟာရှိ မုန့်လန်​ရော စိတ်ဝင်စား​နေ​သော မိန်းက​လေး​ရှောင်ယွီပင်ဖြစ်သည်။

'သူတို့ နှစ်ယောက်က တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ရင်းနှီးကြတာလား။ မြစ်ကမ်းစပ်မှာတောင် ​တွေ့နေကြသေးတယ်...။'

"ဒီမုန့်ကုန်းဇီရဲ့ဆံပင်က​တော့ အနည်းငယ်စိမ်းနေပြီ[3]"

ကုရွှမ်းတုက သက်ပြင်းချလိုက်မိ၏။

{ [3] - သစ္စာ​ဖောက်ခြင်း၊ ​ဖောက်ပြန်ခြင်းခံရသည်။ }

နှစ်ယောက်သားသည် ဆက်ဆံရေးကောင်းပုံ​ပေါ်ပြီး ရင်းရင်းနှီးနှီး စကားပြောနေကြသည်။ ချီယန်ရှန့်သည် မြစ်လေညှင်းကြောင့် ရှုပ်ပွသွားသော ​ရှောင်ယွီ၏ဆံပင်ကို ညီညာသွားအောင်ကူညီပေးရန် သူ့လက်ကိုတောင် မြှောက်၍လုပ်ပေးလိုက်သေးသည်။

သူ့နံဘေးတွင် ငုတ်တုတ်ထိုင်နေပြီး ရွှံ့များကို ယူကာ မြစ်ထဲသို့ပစ်ချနေ​သော မုန့်မိသားစု၏ ​ကောင်ငယ်လေးကို လင်းရု​ဖေး သူ့မျက်လုံးထောင့်မှ​နေ ကြည့်လိုက်မိသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူ ဘာပြောရမှန်း မသိ​တော့ပေ။ သူ့အား ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ခွင့်ပေးသင့်သလား၊ သို့မဟုတ် မသိချင်ဟန်​ဆောင်​နေသင့်သလား။

လင်းရု​ဖေး ထိုကိစ္စကို လေးလေးနက်နက် စဉ်းစားနေချိန်တွင် မုန့်လန်​ရောသည် ရုတ်တရက် ခေါင်းမော့လာပြီး လင်းရု​ဖေး ခုနက ကြည့်နေသည့်​နေရာကို ကြည့်လိုက်သည်။ ညအမှောင်ထဲတွင် သူ့အရှေ့ရှိမြစ်ကမ်းပါး​ပေါ်တွင် စကားစမြည်ပြောနေကြသော လူနှစ်ယောက်ကို သူလည်း သတိပြုမိလိုက်ပုံရသည်။ သူ့လက်ကို မြှောက်ပြီး မျက်လုံးများကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပွတ်သပ်ပြီးနောက် နောက်ဆုံးတွင် သူ့အမူအရာက အေးစက်သွား၏။

သူက သရဲတစ္ဆေကိုမြင်နေရ​သော်လည်း မယုံနိုင်ကြည်မှုများနှင့်ပြည့်နှက်နေသကဲ့သို့ ထိုအမူအရာက အတော်လေးကို ဖော်ပြရန်ခက်ခဲလှသည်။ သူက အ​စောတလျင် မတ်မတ်ထရပ်လိုက်သည်။ သူက ကျယ်လောင်စွာ ​အော်ဟစ်လိုက်ချင်သော်လည်း တစ်နည်းနည်းဖြင့် ခက်ခက်ခဲခဲ ပြန်မျိုချပစ်လိုက်ရသည်။

မုန့်လန်​ရောက ၎င်းကို အလွယ်တကူ မြင်နိုင်သည်။ ထိုစိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်စရာ​ကောင်းသည့် ချီယန်ရှန့်နှင့် သူသ​ဘောအကျဆုံး ​ရှောင်ယွီတို့သည် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အရမ်းရင်းနှီးနေသကဲ့သို့ ချစ်ခင်နေကြသည်ကို သူမြင်နိုင်သည်။

လင်းရု​ဖေးက သူ့မျက်လုံးများကို မြစ်ဆီသို့ ​ရွှေ့လိုက်ပြီး လင်းထိန်နေသော မီးပုံးများကို စိုက်ကြည့်နေဟန်ဆောင်လိုက်၏။

"လင်းကုန်းဇီ"

မုန့်လန်​ရောက ထိုစာ​ကြောင်းကို သူ့ပါးစပ်ထဲမှထွက်လာနိုင်ရန် ခက်ခက်ခဲခဲ ဖြစ်ညှစ်​ပြောဆိုလိုက်သည်။

"ကျွန်တော် နေသိပ်မကောင်းလို့ အရင်ပြန်ရအောင်"

“ကောင်းပြီ”

လင်းရု​ဖေးက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

မုန့်လန်​ရောက ​ခေါင်းကိုလှည့်ကာ ​လျင်မြန်ပြီး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်​မှကြောင့် ချော်လဲလုနီးပါးဖြစ်နေသည့်ခြေလှမ်းများဖြင့် လမ်းလျှောက်သွားသည်။ အဆုံးတွင် သူကို မြေပြင်ပေါ် လဲမကျ​စေရန် လင်းရု​ဖေးက သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။

သူတို့ မုန့်အိမ်​တော်သို့ ပြန်​ရောက်လာသည့်တိုင်​အောင် မုန့်လန်​ရောက ​နောက်ထပ် စကားတစ်ခွန်းမဆိုတော့ပေ။

သို့သော်လည်း သူတို့ ခွဲခွာခါနီးတွင် မုန့်လန်​ရောက ရုတ်တရက် ပါးစပ်ကို ဖွင့်ကာ ကလေးဆန်သည့်ငိုသံ​လေးဖြင့်ဆိုလာ၏။

"လင်းကုန်းဇီ မင်းမြင်လိုက်တယ်မလား"

လင်းရု​ဖေးက အံသြသွားပြီး စကား​မ​ပြောနိုင်ဖြစ်သွားသည်။ သူ အမှန်တကယ် မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ချင်​သော်လည်း မုန့်လန်​ရော၏အသွင်အပြင်ကို ကြည့်ပြီးနောက် သူ့လည်ချောင်းထဲရှိ အလိမ်အညာစကားများသည် ထွက်မလာနိုင်​တော့​ပေ။ နောက်ဆုံးတွင် ထိုအလိမ်အညာစကားများအားလုံးကို တိုးလျ​သော သက်ပြင်းတစ်ချက်အဖြစ် ​ပြောင်းလိုက်ပြီး သူ့လက်များကို ဆန့်ထုတ်ကာ မုန့်လန်​ရော၏ပခုံးကို ညင်သာစွာ ဖိပုတ်လိုက်ပြီးနောက် သူ့ခေါင်းကို ဖြည်းညှင်းစွာ ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

ဤအရာများကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မ​တွေ့ကြုံဖူးသော ​ကောင်ငယ်လေးက နောက်ဆုံးတွင် မငိုဘဲမ​နေနိုင်​​တော့ပေ။ ထိုမျက်ရည်များမှာ ဂုဏ်သိက္ခာကျသည်ဟု ခံစားရခြင်းကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်သည်။

သူ့ပါးပြင်မှ မျက်ရည်များကို အပြင်းအထန် သုတ်လိုက်ပြီးနောက် စိတ်ထိခိုက်စွာ ခက်ခက်ခဲခဲ​ပြောလာ၏။

“သူ ဘယ်လိုလုပ် ဒီလိုလုပ်နိုင်ရတာလဲ သူ ဘယ်လိုလုပ် လုပ်နိုင်ရတာလဲ... ..."

အင်အားအလွန်အကျွံသုံးထား​သောကြောင့် သူ့ပါးပြင်ဖြူဖြူ​လေးများက နီမြန်းလာပြီး သွေး​ရောင်မှိန်မှိန်​လေးများတောင် ပေါ်လာသည်။

“အဲဒါက... ...နားလည်မှုလွဲတာ ဖြစ်နိုင်တယ်”

မုန့်လန်​ရောက ချီယန်ရှန့်ကို မုန်းသည်ဟု ပြော​သော်လည်း တကယ်တမ်းတွင် သူတို့နှစ်ယောက်ကြားရှိ ဆက်ဆံရေးသည် ထင်သလောက် မဆိုး​ကြောင်း လင်းရု​ဖေး ခံစားမိသည်။ မဟုတ်ပါလျှင် သူသည် ထိုနေရာသို့ အလျင်အမြန် ပြေးသွားပြီး ချီယန်ရှန့်က ​ရှောင်ယွီနှင့် အဘယ်ကြောင့် အတူရှိ​နေရတာလဲဟု မေးခွန်းထုတ်​ပေလိမ့်မည်။ သူငယ်ချင်း၏သစ္စာဖောက်မှုကို ရင်ဆိုင်ကြုံ​တွေ့ရသည့်အခါမှသာ ထိုကဲ့သို့​သော စိတ်ပျက်ဖွယ်အကြည့်ကို ​ဖော်ပြနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

"ကျွန်တော်အရှေ့မှာကျ​တော့ ရှောင်ယွီက လူကောင်းမဟုတ်ဘူး အ​ပျော်မယ်​ဂေဟာမှာရှိတဲ့ မိန်းမတွေ အကုန်လုံးက မရိုးသားဘူးဆိုပြီး ခပ်ဝေးဝေးနေဖို့ သူက အကြံပေးတယ်"

မုန့်လန်​ရောက ငိုကြီးချက်မဖြင့်ဆက်ပြောလာ၏။

"ချီယန်ရှန့် အဲဒီလူလိမ်... လူလိမ်ကြီး...ကျွန်တော် သူ့ကို အမုန်းဆုံးပဲ သူက ကျွန်တော်အစ်မကို သဘောကျတာ သိသာပေမယ့်လို့ ကျွန်တော်အစ်မနောက်ကွယ်မှာ ဒီလိုဆိုးယုတ်တဲ့ကိစ္စတွေကို တကယ်ကြီး သတ္တိရှိရှိ လုပ်ရဲ​သေးတယ်"

လင်းရု​ဖေးခမျာ ​ပြောစရာစကားများ ​ပျောက်ရှသွားပြီး မုန့်လန်​ရောကို မည်ကဲ့သို့နှစ်သိမ့်ရမည်ကို အမှန်တကယ်ပင် မသိ​တော့ပေ။

သို့​သော် မုန့်လန်​ရောက သူ့နှစ်သိမ့်မှုကို မလိုဘူးဆိုသည်မှာ ထင်ရှားသည်။ သူ လေရှူထုတ်အပြီးတွင် သူ့မျက်နှာကို ကတိုက်ကရိုက် သုတ်လိုက်ပြီး အလွန်အကျည်းတန်သော အပြုံးကို ပြုံးလိုက်သည်။

"တောင်းပန်ပါတယ် လင်းကုန်းဇီ ကျွန်တော် ဒေါသကို မထိန်းနိုင်ဘူး ဖြစ်သွားတယ် မင်း စောစော အနားယူသင့်တယ်... ... ကျွန်တော် ကျွန်တော် အခန်းကို အရင်ပြန်နှင့်​တော့မယ်"

လင်းရု​ဖေးက မျက်​မှောင်ကြုတ်ကာ စိုးရိမ်တကြီး ​ပြောလိုက်သည်။

“မင်း ချီယန်ရှန့်ကို တွေ့ပြီး ဒီကိစ္စကို သူနဲ့ စကားပြောကြည့်ရင်​ရော……”

ထိုကိစ္စသည် နားလည်မှုလွဲမှားတာဖြစ်နိုင်၏။

သို့သော်လည်း မုန့်လန်​ရောက ခေါင်းကို ​လေးပင်စွာ ခါရမ်းလိုက်ပြီး သူ့အမူအရာကလည်း တဖြည်းဖြည်း တည်ငြိမ်လာသည်။

"ကျွန်တော် မိသားစုက ကျွန်တော်ကို ​ရှောင်ယွီနဲ့ သိပ်ပြီး မပတ်သက်​စေချင်ကြဘူး ဒီကိစ္စက အမှန်တကယ်ဖြစ်လာရင်တောင် ကျွန်တော်ဘက်မှာ ဘယ်သူမှ ရပ်တည်​ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး ဒါတင်မကသေးဘူး ​ရှောင်ယွီ...​ရှောင်ယွီကလည်း သူမကို ​ငွေ​ပေးဝယ်ပြီး ကယ်တင်​ပေးပါလို့ ဘယ်တုန်းကမှ ကတိမ​တောင်းခဲ့ဖူးဘူး ဒီမှာ သူမ ဘယ်သူကိုစောင့်နေလဲတာလို့ အမြဲသိချင်​နေခဲ့တာ အခု နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော် သိသွားပါပြီ"

မုန့်လန်​ရောက သူ​ပြောစရာရှိသည်များကို ​ပြောပြီး​နောက် လင်းရု​ဖေးကို နှုတ်ဆက်စကားဆိုပြီး လှည့်ထွက်သွားသည်။

လင်းရု​ဖေးက သူ၏အာရုံပျံ့လွင့်နေသောပုံကိုကြည့်ပြီး မိုက်မဲသည့်အရာတစ်ခုခုလုပ်မည်ကို အမှန်တကယ်စိုးရိမ်မိသည်။

သူက မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး သူ့ကိုယ်သူ​ပြောလိုက်သည်။

“ကျွန်တော်တို့ ဘာလုပ်သင့်လဲ ဒီမုန့်မိသားစုရဲ့ ​ကောင်ငယ်လေးက အရမ်းပြင်းထန်တဲ့ကိစ္စတွေကို လုပ်​လောက်မှာတော့မဟုတ်ဘူး ဟုတ်တယ်မလား"

ကုရွှမ်းတုက ပျင်းရိစွာ ​ပြောလိုက်သည်။

"သူ့ရဲ့ အင်အားနဲ့ ကောင်းကင်ကြီးကို​တောင် ဖြိုချပစ်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ မင်းက ပြောချင်တာလား"

လင်းရု​ဖေးက သ​ဘောမတူဟန်ဖြင့်ဆိုလိုက်၏။

“အဲဒါက ဖြစ်နိုင်ချေရှိတယ်​လေ"

ကုရွှမ်းတုက မေးသည်။

"မင်းရဲ့ချစ်သူက တစ်​နေ့မှာ တခြားတစ်ယောက်နဲ့တွေ့​နေရင် မင်းဘာလုပ်မှာလဲ"

လင်းရု​ဖေးက ထိုအ​ကြောင်းကို စဥ်းစားလိုက်ပြီး : “အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်တဲ့သူကို ကျွန်တော်ဓားနဲ့ ထိုးသတ်ပစ်မိလိမ့်မယ် ထင်တယ်"

[ TN/ အိမ်​ထောင်​ရေး​ဖောက်ပြန်သူဆိုတာ သူ့ချစ်သူမိန်းက​လေးကို ​ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး။ သူ့​ကောင်မ​လေးနဲ့​ဖောက်ပြန်တဲ့ ​ယောက်ျား​လေးကို ​ပြောတာပါ ]

ကုရွှမ်းတု : "မင်းရဲ့ချစ်သူကို​ရော အပြစ်မတင်ဘူးလား"

လင်းရု​ဖေးကဆိုသည်။

“ကျွန်တော် မသိဘူး ကျွန်တော် သည်းမခံနိုင်​လောက်ဘူး ဒါ​ကြောင့် အပြစ်တင်​ကောင်းတင်နိုင်တယ်”

သူက ကုရွှမ်းတုကို ကြည့်ရန် ခေါင်းလှည့်လိုက်ပြီး "ခင်ဗျား ဆိုရင်​ရော"

ကုရွှမ်းတုက အလေးအနက်ထားပြောလာ၏။

"ဒီလိုကိစ္စမျိုးကို ကိုယ်က ဖြစ်လာ​ခွင့်ပြုမှာမဟုတ်ဘူး"

လင်းရု​ဖေးက စူးစမ်းလိုစိတ်ဖြင့် ​မေးလိုက်သည်။

“ဒါပေမယ့် တကယ်ဖြစ်လာခဲ့မယ်ဆိုရင်​ရော"

ကုရွှမ်းတုက အေးစက်စွာ ရယ်မောလိုက်ပြီး "တကယ်ဖြစ်လာရင်ဟုတ်လား... 'တကယ်ဖြစ်လာရင်' ဆိုတာမရှိဘူး"

ထိုသူ ရေချိုး​နေသည့်အချိန်တွင်ပင် သူက တစ်စုံတစ်​ယောက်​သောသူကို စောင့်ရှောက်ကာကွယ်​ပေးထားသည်ပင်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် 'တကယ်ဖြစ်လာရင်' ဆိုတာ မည်ကဲ့သို့ ရှိလာနိုင်တော့မည်နည်း။


****

စာရေးသူမှာ ပြောစရာရှိတယ်~

ကုရွှမ်းတု : ဘယ်သူကမှ ကိုယ့်ကို စိမ်း​အောင်လုပ်နိုင်မယ်လို့ မထင်ဘူး

လင်းရု​ဖေး : ဒီတရုတ်ပျိုနီပန်းပင်က အရမ်းလှတယ်...

ကုရွှမ်းတု : …….

လင်းရု​ဖေး : ဒီတရုတ်ပျိုနီပန်းပင်က အရမ်းလှတယ်...

ကုရွှမ်းတု : …….

လင်းရု​ဖေး : ဒီ... ...

ကုရွှမ်းတု : မင်း ကိုယ့်ကို တမင် ​ဒေါသထွက်​အောင် လုပ်နေတာလား...!

────────────────────────────

[ T/N - ပြောချင်တာက သူကချယ်ရီပန်းပင်လေ အဲ့ဒါကို ပျိုနီပန်းကလှတယ်လို့ပြောလိုက်တော့ သူ့ကို ဦးထုတ်စိမ်းဆောင်းပေးတာနဲ့အတူတူပဲလေ 🤣 ]

─────────────────────

Translated By IQ-Team.