MM Story Teller

 CHAPTER 2 
- ဒီ​ကောင်​လေးက ရုပ်​ချောတယ်

 ထိုမှတ်ဥာဏ်များကို လက်ခံရရှိလိုက်​သော ကျန်းကျန့်မှာ အလွန်အမင်း စိတ်တင်းကြပ်သွားပြီး မျိုလဲမချနိုင် ​ထွေးလည်း မထုတ်နိုင်သည့် ​အော်ဂလီဆန်စရာ ခံစားချက်တစ်ခု ထိုးတက်လာခဲ့သည်။

 ဒီကျန်းမိသားစုက တကယ် စိတ်ပျက်စရာပဲ... အကြီးဆုံးသားကို မိသားစုရဲ့ အလုပ်​အားလုံး လုပ်ခိုင်းထားပြီး​တော့ သူ့ကို ကျိန်ဆဲ​နေကြပြီး​ ဂြိုလ်ဆိုး​ကောင်လို့ ​တွေး​နေကြတုန်းပဲ...

 ကျန်းကျန့်​ဝေကလည်း ဆိုးလိုက်တာလွန်​ရော... နှစ်ဆယ့်​ခြောက်နှစ်ရှိတဲ့ အမျိုးသားတစ်​ယောက်က ဘယ်လို ခုခံရမလဲ မသိဘူးဆိုတဲ့ အတိုင်းအတာကို ​ကျော်လွန်သွားပြီးပြီ... သူက အိမ်အလုပ်​တွေ အားလုံး လုပ်​နေရတာကို သူတို့​တွေ သိကြတာပဲ... ဗိုက်ဖြည့်ဖို့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အစားအ​သောက်​တွေ ယူစားလို့မရဘူးလား... မင်းက ရန်မဖြစ်ချင်ဘူးဆိုရင်​တောင် အခုမင်းဗိုက်ဆာ​နေတဲ့အချိန် တစ်​ယောက်​ယောက် ​ဘေးနားက ဖြတ်သွားတဲ့အခါ အော်ပြီး အကူအညီ​တောင်းရင် မင်းဘဝကို ဆုံးရှုံးရမှာ မဟုတ်ဘူးကွ...

 ဆုံးရှုံးမှုများကို ​​ခံစားရရန် အမြဲတမ်း ဆန္ဒမရှိခဲ့​သော ကျန်းကျန့်မှာ အကြီးဆုံးသား၏ အပြုအမူများကို နားမလည်နိုင်။ သို့​သော်လည်း ​တစ်ခဏမျှ ​ဒေါသထွက်ပြီး​နောက် တိတ်ဆိတ်သွား​လေသည်။

 ထိုအကြီးဆုံးကျန်းမှာ ရန်ညှိုးရန်စထားရန် ဆန္ဒမရှိဘဲ ရလဒ်အ​နေဖြင့် ပြဿနာများကို စိတ်ထဲတွင်သာ ခံစားရန် တွန်းအား​ပေးခံခဲ့ရသည်။ ထိုအ​ကြောင်း​ကြောင့်သာ ဖြစ်သင့်​ပေသည်။

 ကျန်းကျန့်မှာ စိတ်ကျန်းမာ​ရေး ချွတ်ယွင်းမှုအ​ကြောင်း သိပ်မသိပါ​သော်လည်း ​သေ​သေချာချာ စဥ်းစားကြည့်ပြီး​နောက် အကြီးဆုံးသား၏ လက္ခဏာအများစုမှာ မကြာခဏ​ ​ပြော​လေ့ရှိကြသည့် စိတ်ကျ​ရောဂါနှင့် ဆင်တူ​နေသည်။

 အချိန်အ​တော်ကြာ ရှင်သန်ခဲ့သည့် ကြမ်းတမ်း​သော လူအိုကြီး ကျန်းကျန့်မှာ "စိတ်ကျ​ရောဂါ"​၏ ခံစားချက်များကို နားမလည်ပါ​သော်လည်း စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြဿများနှင့် မရင်းနှီးသည်​​တော့ မဟုတ်​ပေ။ သူကိုယ်တိုင်ကပင် စိတ်​ရောဂါအထူးကုဆရာဝန် တစ်​ယောက်နှင့် ပြသခဲ့ဖူးသည်။ 

 အတိတ်တွင် သူက အထူးတပ်ဖွဲ့တွင် တာဝန်ထမ်း​ဆောင်ခဲ့သည်။ မစ်ရှင်ရှိသည့် အခါများတွင် သူ့လက်၌ ​​သွေးများစွာ စွန်းထင်း​နေ​လေ့ရှိပြီး သူ့ဘဝက သာမန်လူများနှင့် ကွာခြားသည်။ စစ်တပ်မှ အနားယူ​သောအခါ သူလိုလူများက သာမန်ဘဝသို့ တိုက်ရိုက် ​ပြန်သွားကြလျှင် ပြဿနာများ ရှိလာမည်ကို စိုးရိမ်​​နေခဲ့သည်။ ထို့​ကြောင့် သူက စိတ်​ရောဂါကု ဆရာဝန်တစ်​ယောက်ကို သူနှင့် စကား​ပြော​ပေးပြီး သာမန်ဘဝနှင့် ညှိယူရန် ကူညီ​ပေး​စေခဲ့ရသည်။ ထိုစိတ်​ရောဂါကု ဆရာဝန်များက အမှန်တကယ်ပင် အသုံးဝင်သည်ဟု ဆိုရ​ပေမည်။ အနည်းဆုံး​တော့ သူတို့ သူ့ကို လူမှုပတ်ဝန်းကျင်ထဲသို့ ပြန်ပို့လိုက်သည့်အခါ ပြင်းထန်ဆိုးရွား​သော ကိစ္စများ ဖြစ်မသွားခဲ့​ပေ။

 ကျန်းကျန့်ကို ကူညီ​ပေးခဲ့သည့် စိတ်​ရောဂါကု ဆရာဝန်မှာလည်း စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာများကို နားလည်သည်။

 အကြီးဆုံးကျန်းက တစ်နှစ်မှ စကားတစ်ခွန်းပင် မ​ပြော​ခဲ့ပေ။ သူက တိတ်ဆိတ်​​နေတတ်သည်။ သူက ​သေ​လောက်​အောင် ဗိုက်ဆာ​နေ​သော်လည်း ​အော်ဟစ်၍ အကူအညီမ​တောင်းခဲ့​ပေ။ သူ့ထံတွင် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာများ ရှိ​နေသည်မှာ သိသာ​နေခဲ့သည်။ သူက ထပ်ပြီး အသက်ဆက်ရှင်သန်လိုစိတ် မရှိ​တော့​ပေ။ 

 ပြီး​တော့ ဒီလိုမျိုးတွေ ဖြစ်​အောင် မိသားစုဝင်​တွေဆီက​နေ တွန်းအား​ပေးခံခဲ့ရတာ... ပုံမှန်လူ​တွေက ဘယ်လိုများ အသက်ဆက်ရှင်ဖို့ ဆန္ဒရှိမှာလဲ...

 ကျန်းကျန့်က ထိုအ​ကြောင်းကို ​တွေးမိသည်နှင့် အနည်းငယ် စိတ်ညစ်ညူးသွားခဲ့သည်။ သို့​သော်လည်း ထိုအချိန်ခဏ​လေး၌ အကြီးဆုံးသား၏ ကိစ္စများအ​ကြောင်း ​တွေးရန် အချိန်မရှိ​တော့။ သူ အခု ဆက်ပြီး ရှင်သန်ချင်​နေသည်။

 ယခင်က လူအများကို ကယ်ဆယ်ခဲ့ချိန်၌ ကျည်ဆန်ဒဏ်ရာနှစ်ခုနှင့် ဓါးဒဏ်ရာ​ပေါင်းများစွာကို ရခဲ့ဖူးသည်။ သို့​သော်လည်း ယမမင်းကို သွားမ​တွေ့ခဲ့ရ။ ယခုတွင် သူထပ်ပြီး ရှင်သန်ရန်အတွက် အခွင့်အ​ရေး ရ​နေ​သည်။ အပြင်ဘက်မှ အသံတစ်သံကို ​ဝေ​ဝေဝါးဝါး ကြားလိုက်ရ​သောအခါ ကျန်းကျန့်က ချက်ချင်းပင် ​အော်၍ အကူအညီ​တောင်းလိုက်သည်။ 

"ကူညီပါ"

 သူက ​ရေဆာလွန်းလှသဖြင့် လည်​ချောင်းကိုပင် မလှုပ်ရှားနိုင်​တော့ဘဲ ထိုခန္ဓါကိုယ်ကလည်း အချိန်အ​တော်ကြာသည်အထိ စကားမ​ပြောခဲ့​ပေ။ ကျန်းကျန်း၏ အသံက အလွန် မကျယ်ခဲ့။ ၎င်းက တိုးညှင်းကာ အက်ရှရှ ဖြစ်​နေသဖြင့် သူ့ကိုယ်သူပင် မသတီ​တော့။

 သို့​​သော်လည်း မကြာမီမှာပင် အပြင်ဘက်မှ ခပ်သြသြ ဖြစ်​နေ​သော်လည်း အလွန်သာယာနာ​ပျော်ဖွယ် ​ကောင်းသည့် အသံ​လေးတစ်ခုက ​မေးလာခဲ့သည်။

 "ဘယ်သူလဲ"

 အသံထွက်လာသည်နှင့် တစ်ဖက်လူကလည်း အိမ်ဆီသို့ ချဥ်းကပ်လာခဲ့သည်။ ထိုသူ၏ ​ခြေသံကို ကြားမှသာ ကျန်းကျန့်က စိတ်သက်သာရာရစွာဖြင့် သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး ထပ်ပြီး ရုန်းကန်မ​နေ​တော့ဘဲ ​မြေပြင်​ပေါ်တွင် ​အေး​အေးလူလူ လဲ​လျောင်းလိုက်သည်။

 ထိုအိမ်စုတ်မှာ တံခါးတစ်ချပ်မှပင် မရှိ​ပေ။ ထို့​ကြောင့် ၎င်းကို အတူတကွ စည်း​နှောင်ထား​သော ကျူပင်များဖြင့် ပိတ်ဆို့ထားပြီး ၎င်းကို တွန်းဖယ်လိုက်သည်နှင့် ချက်ချင်းပွင့်သွားသည်။ ​ရောက်ရှိလာသူက ကျူပင်များကို တွန်းဖယ်လိုက်သည်နှင့် ကျန်းကျန့်မှာ တစ်ဖက်လူ၏ အသွင်အပြင်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။

 ထိုသူက နှစ်ဆယ်​ကျော်ကာစအရွယ် လူငယ်​လေး တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူက အလွန် အရပ်ရှည်ပြီး ကြမ်း​ထော်​နေ​သော အဝတ်အစားများကို ဝတ်ထားကာ အသားမည်း​သော်လည်း မျက်ခုံးထူထူ မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် ​ချော​မောလှသည်။ ထို့အပြင် မျက်ခုံး​ပေါ်၌ ​ယောကျ်ားဆန်မှုတို့ကို ဖြည့်တင်း​ပေး​သော အမာရွတ်အကြီးကြီး တစ်ခုလည်း ရှိ​နေ​သေးသည်။ ထိုသူက ကျန်းကျန့်၏ အကြိုက် ​ယောကျ်ားပုံစံပါပင်။

 မှန်​ပေသည်။ ကျန်းကျန့်က ​ယောကျ်ားများကို နှစ်သက်သည်။ ကံမ​ကောင်းစွာဖြင့် ယခင်ဘဝတစ်ခုလုံး စစ်တပ်ထဲမှာသာ ​နေခဲ့ရသည်။ သူ့ညီအစ်ကိုများကိုလည်း မရိုက်နှက်နိုင်​ပေ။ ​နောက်ပိုင်းတွင် စစ်တပ်မှ အနားယူပြီး မကြာမီမှာပင် ​သေဆုံးသွားခဲ့ရသဖြင့် လက်တွဲ​ဖော် တစ်​ယောက် မရှာ​တွေ့နိုင်ခဲ့​ပေ။ 

 “စားစရာ တစ်ခုခု​ပေးပါ” 

ကျန်းကျန့်က တစ်ဖက်လူ၏ အသွင်အပြင်ကို ကြည့်ကာ အားနည်း​ဖျော့​တော့စွာဖြင့် အကူအညီ​တောင်းလိုက်သည်။ ထိုသူ၏ ရုပ်ရည်က သူ့အကြိုက်ပုံစံ ဖြစ်​သော်လည်း ယခုတွင်မူ သူ့အစာအိမ်ကို ဖြည့်တင်းရန် တစ်ခုခုကိုသာ လိုချင်​နေသည်။

 "အကြီးဆုံးကျန်းလား... ဘာလို့ ဒီမှာ ရှိ​နေရတာလဲ" ​

ကျောက်ကျင်း​ကောက ​မြေ​ပေါ်တွင် လဲ​နေ​သောသူကို ကြည့်၍ မျက်​မှောင်ကြုံ့လိုက်သည်။

 "ဒီ​နေ့က ကျန်းတတိယသား မင်္ဂလာ​ဆောင်တဲ့​​နေ့ပဲ​လေ... ခင်ဗျား..." 

ကျန်းမိသားစုက ဒီ​နေ့ အရမ်း တက်ကြွ​​နေကြတာကို ဘာလို့ ကျန်းကျင့်​ဝေက အိမ်​ဟောင်းမှာ တစ်​ယောက်တည်း လဲ​နေရပါလိမ့်...

 “စားစရာ တစ်ခုခု​ပေးပါ" 

ကျန်းကျန့် ထပ်​ပြောလိုက်သည်။ သူအလွန် မူး​ဝေ​နေသဖြင့် ထပ်ပြီး ​မေ့လဲကျ​တော့မတတ် ဖြစ်​သွားသည်။

 ​ကျောက်ကျင်း​ကောသည်လည်း ကျန်းကျန့်၏ အ​ခြေအ​နေက အ​တော်​လေး မူမမှန်​ကြောင်း ​တွေ့လိုက်ရသည်။ ကျန်းကျန့်၏ အဝတ်အစားများကို ကြည့်လိုက်​သောအခါ သူ့အသံက ပို၍ ​ဒေါသတကြီး ဖြစ်လာခဲ့သည်။ 

"​ရေထဲကျသွားတုန်းက အဝတ်အစား​တွေ ဝတ်ထားတုန်းပဲလား... ခင်ဗျား မိသားစုက​တော့..."

 သူက ကျန်းကျန့်၏ ပုံပျက်ပန်းပျက် ဖြစ်​နေ​သော အဝတ်အစားများနှင့် ပျိုလဲကျ​နေ​သော တဲအိမ်ကို ကြည့်၍ ​​​တွေးလိုက်မိသည်။ ထိုသူက ​ခေါင်းတွင် ရိုက်ခံထားရပြီး ​​သွေးထွက်​နေ​သော်လည်း ဘယ်တုန်းကမှ နာနာကျင်ကျင် မ​အော်ခဲ့ဖူး​ပေ။ ယခုတွင်မူ ကိုယ်တိုင်ပင် အစပြုကာ ​အစာ​တောင်းလာခဲ့​လေပြီ။ သူ သက်ပြင်းမချမိဘဲ မ​နေနိုင်​တော့။

 "ဒီရက်​တွေထဲ ခင်ဗျား ဘာကိုမှ မစားရ​သေးဘူး​လား" ​

ကျောက်ကျင်း​​ကောက ကျန်းကျင့်ကို ​အေးစက်ပြီး စိုစွတ်​နေ​သော ရွှံ့ထဲမှ ထူကာ သက်ကယ်မိုးတဲထဲမှ ​ကောက်ရိုးပုံ​လေး​ပေါ်တွင် ခပ်မြန်မြန် ချ​ပေးထားလိုက်သည်။ 

"စားဖို့ တစ်ခုခု ယူလာ​ပေးမယ်"

 ပြီး​နောက် ညီအစ်ကို ​ကျောက်ကျင်း​ကောမှာ ပြန်လှည့်မကြည့်ဘဲ ထွက်သွား​လေ​တော့သည်။

 သူက အလွန် လျှင်မြန်စွာ လှုပ်ရှားသွားသဖြင့် မျက်​တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာပင် ​ပျောက်ကွယ်သွား​သော်လည်း ကျန်းကျန့်က စိတ်​​အေးသွားခဲ့သည်။ အကြီးဆုံးကျန်း၏ မှတ်ဥာဏ်များအရ ထိုသူက မည်သူဆိုသည်ကို ရှာ​တွေ့ခဲ့ရပြီး ထိုသူက သူ့ကို လှည့်စားလိမ့်မည် မဟုတ်​ကြောင်းလည်း သိလိုက်ရသည်။

 ထို​ယောကျ်ားက ​ကျောက်ကျင်း​ကောဟု ​ခေါ်ပြီး ​သက်ကယ်မိုးအိမ်​လေး၏ အနီးအနားတွင် ​နေထိုင်ကြသည့် ကျောက်မိသားစု၏ က​လေး ဖြစ်သည်။ အကြီးဆုံးကျန်း ​ရေထဲ ပြုတ်ကျပြီး​နောက် ကယ်ဆယ်​​ပေးခဲ့သူမှာလည်း ​ကျောက်ကျင်း​ကောသာ ဖြစ်​လေသည်။ ကံဆိုးချင်​တော့ သူက အကြီးဆုံးသား၏ ဘဝကို ကယ်​ပေးနိုင်ခဲ့​သော်လည်း မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာပင် ကျန်းမိသားစု​ကြောင့် ပျက်စီးသွားခဲ့ရ​လေပြီ။ 

အကြီးဆုံးကျန်းက မူး​ဝေ​နေပြီး မလှုပ်ရှားနိုင်။ ကျန်းမိသားစုက သူ့ကို အဝတ်အစားပင် လဲ​ပေးမထားခဲ့​ချေ။ ရလဒ်က​တော့ သူဘယ်လိုလုပ် မဖျားဘဲ ​နေမှာလဲ... ကျန်းကျန့်က ​ကျောက်ကျင်း​​ကော မည်သူ ဖြစ်သည်ကို မှတ်မိသွားပြီး​နောက် သူ့အ​ပေါ် ပို၍ပင် အမြင်​​ကောင်း​လေးများ ရှိလာခဲ့သည်။ သို့​​သော်လည်း သူက အကြီးဆုံးကျန်း၏ မှတ်ဥာဏ်များတ​လျှောက် ဆက်သွားကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ရုတ်တရက်ပင် သာမန်ထက် ထူးခြား​နေသည့် တစ်ခုခုကို သိရှိလိုက်ရသည်။ သူက ကူး​​ပြောင်းလာခဲ့​သော်လည်း ဤ​နေရာမှာ သူသိ​နေသည့် မင်းဆက်တစ်ခုမှ မဟုတ်ခဲ့​ပေ။ သူ အခု ​ရောက်ရှိ​နေ​​သော ​နေရာမှာ တချီဟု ​ခေါ်ပြီး နှစ်​ပေါင်းရာချီ တည်ရှိ​နေကာ ​ကျောင်းသို့ မသွားခဲ့ရ​သော သာမန်လူများက ယခင်မင်းဆက်များနှင့် စစ်ပွဲများအ​ကြောင်း လုံးလုံးလျားလျား သတိမပြုမိကြ​ပေ။ ​သေချာပေါက် ဒါက အဓိက အချက် ဘယ်ဟုတ်​​သေးမလဲ...

 အဓိကအချက်မှာ... ​ဤ​နေရာ၌ ယောကျ်ားများနှင့် မိန်းမများအပြင် ​ကော ဟု​ခေါ်​သော ​နောက်ထပ် အမျိုးအစားတစ်ခု ရှိနေ​သေးသည်။

 ​မွေးဖွားမှုနှုန်းအရ ငါးဆယ် ရာခိုင်နှုန်းခန့်က ​ယောကျ်ားများ ဖြစ်ကြပြီး ​လေးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းက မိန်းမများ ဖြစ်ကာ ကျန် ဆယ်ရာခိုင်နှုန်းက ​ကောများသာ။ 

 သူတို့က ​ယောကျ်ားများနှင့် တူ​​သော်လည်း သူတို့၏ မျက်ခုံးနှစ်ခုအကြားတွင် မှဲ့နီတစ်ခု ရှိကြသည်။ သူတို့က ​ယောကျ်ားများထက် ပိုအားနည်းသည်။ သူတို့က မိန်းမများကဲ့သို့ ​သေးသွယ်၍ မိန်းမများကဲ့သို့ပင် က​လေး​​မွေးဖွားနိုင်ကြသည်။

 ထိုအ​ကြောင်းများ​ကြောင့် လွန်ခဲ့သည့် အချိန်ကာလကြာရှည်စွာကပင် ​ကောများမှာ မိန်းမများကဲ့သို့ ပျိုးထောင်ခံရပြီး လက်ထပ်​ပေးရန်အတွက် ပျိုး​ထောင်ခံရကာ သူတို့၏ ဂုဏ်ပုဒ်ကလည်း တချီတွင် မိန်းမများနှင့် အတူတူသာ ဖြစ်သည်။ 

 ပြီး​နောက် ထိုညီအစ်ကို ​ကျောက်ကျင်း​ကောကလည်း ​ကောတစ်​ယောက် ဖြစ်​နေသည်။

 ဒီ​နေရာက ​ယောကျ်ားအချို့က က​လေး​မွေးနိုင်ကြတယ်​တဲ့... ကျန်းကျန့် ​ရှော့ခ်ရသွားသည်ဟုသာ ​ပြောရ​ပေမည်။ သူက အကြီးဆုံးကျန်း၏ မှတ်ဥာဏ်များမှတဆင့် ​ကျောက်ကျင်း​ကော​၏ အ​ကြောင်းကို ရှာ​ဖွေလိုက်သည်။ 

 ​ကျောက်ကျင်း​ကော၏ အ​ဖေ ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့မှာ ဟယ့်ရှီရွာ၏ သာမန် လယ်သမား တစ်​ယောက် ဖြစ်သည်။ သူက တစ်ရွာတည်းမှ မျိုးရိုးအမည် လျူအမည်ရှိ အမျိုးသမီး တစ်​ယောက်နှင့် လက်ထပ်ခဲ့သည်။ သူ့ဘဝက ​ကောင်းလည်းမ​ကောင်း ဆိုးလည်းမဆိုး​ပေ။ သူ့ထံတွင် စုစု​ပေါင်း က​လေး နှစ်​ယောက် ရှိ​နေသည်။ သူ့အကြီးဆုံးသား ​ကျောက်ကျင်းဟူက ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက် ဖြစ်ကာ ဒုတိယသား ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​ကောတစ်​ယောက် ဖြစ်သည်။ ​​

 ကျောက်ကျင်း​ကော၏ မိဘများမှာ သူငယ်စဥ်က ​ကျန်းမာ​ရေး မ​ကောင်းကြ​သော်လည်း သူ့အစ်ကို ရှိခဲ့စဥ်က ဘဝက အ​တော်​လေး ​ကောင်းခဲ့သည်။ သူ ခြောက်နှစ် ခုနစ်နှစ် အရွယ်တွင်ပင် သူ့မိဘများက သူ့အတွက် လက်ထပ်ပွဲ​ကောင်း​ကောင်းတစ်ခု ရရှိရန် ​​ပြောထားပြီးသား ဖြစ်ခဲ့သည်။ ​ကောတစ်​ယောက်အတွက် က​လေးရရှိရန်မှာ မိန်းက​လေးများထက် ပိုခက်ခဲပါ​သော်လည်း ​ကျေး​တောသား တစ်​ယောက်အတွက် ဇနီးတစ်​ယောက် ရရှိရန် မလွယ်ကူပါ​ပေ။ ​ကောများကို ရရှိရန်က ပို၍ ကြိုးပမ်းရ​သေးသည်။

 သို့​သော်ငြား ဤကမ္ဘာ​ပေါ်တွင် မ​​တော်တဆမှု အမျိုးမျိုး ရှိနိုင်သည်။

 ​ကျောက်ကျင်း​ကော၏ အစ်ကို ​ကျောက်ကျင်းဟူမှာ ဆယ့်​ခြောက်နှစ်အရွယ်တွင် မြစ်​ရေနက်နက်ထဲတွင် ​ရေကူးရင်းက ​ရေနစ်သွားခဲ့ရ​လေသည်။ သူကို ဆယ်ယူသည့် အချိန်၌ အသက်ရှုရပ်​နေပြီးသား ဖြစ်ခဲ့​လေသည်။ 

 အရွယ်​ရောက်နေ​သော သားတစ်​ယောက်က ​ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရသည်။ ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့နှင့် သူ့ဇနီးက ထိချက်ပြင်းသွားခဲ့ရ​လေသည်။ အမျိုးသမီးလျူက ပို၍ပင် ချူချာလာခဲ့ပြီး ​သေဆုံးလုနီးပါး ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ​ကျောက်မိသားစုက ကူကယ်ရာမဲ့စွာဖြင့် အမျိုးသမီးလျူ၏ ဖျားနာမှုကို ကုသရန် မိသားစုပိုင် ​မြေဧကအချို့ကို ​ရောင်းချရုံသာ ရှိ​တော့သည်။

 ​ကျောက်မိသားစု၏ ဘဝ​နေထိုင်မှုက ​ချောက်နက်နက်ထဲသို့ ကျသွားခဲ့ရ​လေသည်။ ထိုအချိန်၌ ​ကျောက်ကျင်း​ကောနှင့် ​​စေ့စပ်ထား​သော မိသားစုမှာ ​စေ့​စပ်​ကြောင်းလှမ်းမှုကို ပြန်ရုတ်သိမ်းသွားခဲ့သည်။ ထိုမိသားစု၏ သားက မိန်းမကောင်း​လေး တစ်​ယောက် ​တွေ့ထားပြီး မကြာမီပင် က​လေးရ​တော့မည် ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က ​ကျောက်မိသားစု၏ အ​ခြေအ​နေက ဆိုးဝါး​နေပြီး သူတို့က ထိုကဲ့သို့​​သော အ​နှောက်အယှက်​ကောင်မျိုးကို လက်မထပ်ချင်ကြ။

 ​ထိုအချိန်၌ ကျောက်ကျင်း​​ကောက ဆယ့်နှစ်နှစ်သာ ရှိ​သေးပြီး သူ့အစ်ကိုက​တော့ ​သေဆုံးသွားခဲ့သည်။ သဘာဝကျကျပင် သူက အတိတ်တွင် တူညီ​သော အလုပ်များကို မလုပ်နိုင်ခဲ့​ပေ။ သူ့မိသားစုကို ​ထောက်ပံ့ရန်နှင့် သူ့မိခင်၏ ဖျားနာမှုကို ကုသရန်အတွက် သူက ​ကျောက်၏ ​နောက်သို့ ​နေရာစုံတွင် အလုပ်လုပ်ရန် လိုက်သွားရသည်။ လယ်ယာအလုပ်များ အလုပ်ရှုပ်​နေပါက ​ကျောက်က သူ့ကို အချိန်ပိုင်း အလုပ်သမားအဖြစ် ​ခေါ်​ပေးလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။

 ​ယျေဘုယျအားဖြင့် သူတို့နှစ်​ယောက်လုံးက မိန်းမများကဲ့သို့ ​သေးသွယ်ပိန်ပါး​ပါ​သော်လည်း ​ကျောက်ကျင်း​ကောက တစ်​နေ့လုံး အလုပ်လုပ်​နေပြီး ​ယောကျ်ားများနှင့် တစ်​နေ့တစ်ခြား ပိုတူလာကာ သာမန် ​ယောကျ်ားများထက်ပင် ပိုသန်မာ​နေ​သေးသည်။

 အကြီးဆုံးသား ဆုံးပါးသွားပြီး​နောက် ​​ကျောက်ဖူ​ကွေ့က ​သူတို့နှင့် အတူ​နေထိုင်ပြီး ​ကျောက်မိသားစု မျိုးဆက်တည်တံ့ရန် ကျောက်ကျင်း​ကောအတွက် ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက် ​ခေါ်သွင်း​ပေးချင်ခဲ့သည်။ 

 ​ကျေးလက်တွင် သားများစွာ ရှိ​သော မိသားစုများက သားတိုင်းအတွက် ​ချွေးမတစ်​ယောက် စီစဥ်ပေးနိုင်​လေ့မရှိကြ။ သူတို့​၏ မိသားစုကို ​ချွေးမတစ်​ယောက် ရှာမ​ပေးနိုင်​သော ​ယောကျ်ားများမှာ တစ်ဘဝလုံး အိမ်မှာသာ အလုပ်လုပ်ကြရပြီး အနာဂါတ်တွင် သူတို့၏ သူတို့၏ ညီအစ်ကိုများမှ ​မွေး​သော က​လေးများကို ​​​ပေးအပ်ကြရလိမ့်မည်။ သူတို့တွင် ​နွေး​ထွေး​သော အိပ်ရာတစ်ခု ရှိမည် မဟုတ်ဘဲ သူတို့က အလုပ်လုပ်ရန်အတွက် အလွန်အိုမင်းသွားကြပါက သူတို့၏ တူများထံမှ ကန်ထုတ်ခံရ​ပေလိမ့်မည်။ လူပျိုသိုးကြီးများ ဖြစ်ရမည်နှင့် နှိုင်းယှဥ်ပါက ​ယောကျ်ားများစွာမှာ အခြားသူများ၏ အိမ်များထံသို့ သွားရန် ပို၍ ဆန္ဒရှိကြသည်။ သူတို့၏ က​လေးများမှာ သူတို့၏ မျိုးရိုးနာမည်ကို ယူကြမည် မဟုတ်​သော်လည်း သူတို့က သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင်က​လေးများသာ ဖြစ်သည်။ ထို့​နောက် သူတို့က ရင်ခွင်ထဲတွင် ဇနီးတစ်​ယောက်ကို ​ပွေ့​ပိုက်၍ အိပ်စက်နိုင်​ပေသည်။ 

 သားမက်တစ်​ယောက် ဖြစ်ရသည်က အနည်းငယ် သိက္ခါကျရသော်လည်း ပို​ကောင်း​သော ​မိသားစု​နောက်ခံ ရှိသည့်သူများအပါအဝင် သားမက်များ ဖြစ်လိုကြသည့် လူပျိုသိုးကြီးများစွာ ရှိ​နေကြဆဲ ဖြစ်သည်။ အိမ်မှာ​နေကြသည့် အချို့​သော ဆင်းရဲသည့် ​လူပျိုကြီးများက လူတစ်​ယောက် ​ရွေးချယ်ရန် ကိုယ်တိုင်ကပင် အစပြု​ကြသည်။ သားမက်ဖြစ်ရသည့် သိက္ခါကျမှုက အိမ်တွင် ဆာ​လောင်​နေရသည်ထက် ပို​ကောင်း​​ပေသည်။ 

 သို့​​သော်လည်း ​ကျောက်မိသားစုက အ​ခြေအ​နေ​ကောင်းမ​နေ​ပေ။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောကလည်း မိန်းမတစ်​ယောက် မဟုတ်​ခဲ့။ သူက ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်နှင့် ပုံစံတူသည့် ​ကောတစ်​ယောက်သာ ဖြစ်​နေသည်။ 

 ​ယောကျ်ားအများစုက ​မိန်းမများကိုသာ သ​ဘောကျ​နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ကျောက်ကျင်း​ကောနှင့် တွဲဖက်ကြည့်ရန်အတွက်က ဖြစ်နိုင်​ချေ မရှိသည် မဟုတ်​သော်လည်း ​ကျောက်မိသားစုက အလွန်ဆင်းရဲ​နေဆဲ ဖြစ်သည်။ သူတို့က ​ကျောက်မိသားစုထဲသို့ ဝင်ပြီး​နောက် ဆက်ပြီး ဆာ​လောင်​နေရဦးမည် ဖြစ်ပြီး သူတို့၏ အိပ်ရာကို ​နွေး​ထွေး​ပေးမည့် မိန်းမတစ်​ယောက်လည်း မဟုတ်သည့်အတွက်​ကြောင့် ထိုလူပျိုကြီးများမှာ ​ကျောက်မိသာစုအတွင်းသို့ ဝင်ရန် သဘာဝကျကျပင် တွန့်ဆုတ်​နေခဲ့ကြ​​လေသည်။

 ​ကျောက်ကျင်း​ကောကလည်း ထိုကဲ့သို့ပင် ခံစားရသည်။

 ယခင်နှစ်က ​ကျေးလက်တွင် ​နေထိုင်သည့် အသက်ကြီး​ပြီး လူလွတ်​ဖြစ်​နေဆဲ နှစ်ဆယ့်​လေးနှစ်အရွယ် ​ကျောက်ကျင်း​ကောမှာ ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်ကို လက်ထပ်ရန် ​မျှော်လင့်ချက်မရှိ​ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ သူက ဓါးဖြင့် မှဲ့နီကို လှီးဖြတ်ကာ သူ့ကိုယ်သူ​ ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်ဟုသာ အပြည့်အဝ သတ်မှတ်ထားလိုက်​​တော့သည်။ ထိုနှစ်တွင် သူက ချမ်းသာ​သော မိသားစုတစ်ခုတွင် အချိန်ပြည့် အလုပ်သမားအဖြစ် သွား​ရောက် အလုပ်လုပ်ခဲ့သည်။ 

 ​ဝင်ငွေရရှိ​​နေပါ​​​သော်လည်း သူ့မိခင် ​ကျောက်လျူက ဖျားနာ​နေဆဲ ဖြစ်သည်။ သူက အချိန်နှင့်အမျှပင် ​ငွေအချို့ကို ​ဆေးဝယ်ရန် အသုံးပြုခဲ့ရသည်။ သူ့မိသားစုက အမြဲတမ်းလိုလို ​ငွေ​ကြေးပြတ်လပ်​နေ​ပေသည်။

Xxxxxxx
အပိုင်း၂

Chapter 2
