CHAPTER 10
- လအနည်းငယ်ကြာ
ကျေးလက်ဒေသတွင် တစ်ဦးတည်း နေထိုင်ခြင်းက ခက်ခဲလေ့ရှိပြီး အနိုင်ကျင့်ခံရရန်အတွက်လည်း အားနည်းချက် တစ်ခု ဖြစ်သွားရစေသည်။
ထိုအကြောင်းကြောင့် သူတို့၏ ယောက္ခမများ အိမ်တွင် သွားရောက် နေထိုင်ကြမည့် အမျိုးသမီးများနှင့် ကောများက ညီအစ်ကိုများစွာ ရှိသည့် အိမ်များကိုသာ ရှာလေ့ရှိကြသည်။ အကြီးဆုံးကျန်းကသာ သူ့မိသားစုမှ ခွဲထွက်လာပြီး လက်လည်းမထပ်ရသေးပါက လယ်တောမှ အလုပ်လုပ်ပြီး ပြန်လာချိန်တွင် ပူပူနွေးနွေး အစားအသောက်များကို စားသောက်နိုင်မည် မဟုတ်သဖြင့် အမှန်တကယ်လည်း အကူအညီအချို့ လိုအပ်နေမည်ပင်။
ပြီးတော့ သူသာ ကျန်းမိသားစုရဲ့ တဲအိမ်အိုမှာ နေဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရင် ကျောက်မိသားစုနဲ့ အနီးဆုံး ဖြစ်မသွားဘူးလား...
ကျောက်ကျင်းကောက ကျန်းကျန့်၏ အကြောင်းပြချက်ကို လက်ခံလိုက်သည်။ သူက ဆန်ပြုတ်ကို သောက်နေစဥ်တွင် စိတ်အေးလက်အေး ဖြစ်သွားလေသည်။ သို့သော်လည်း ကျန်းကျန့်က သူ့ကို အဆက်မပြတ် စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူက ခပ်နှေးနှေး လှုပ်ရှားနေပြီး သူ့ကို ထပ်စားရန် လောဆော်နေသဖြင့် အဆုံးတွင် သူ့ကို အနည်းငယ် မသက်မသာ ဖြစ်သွားစေခဲ့သည်။
"နောက်ဆို မင်းမှာ ပြဿနာ တစ်ခုခု ကြုံလာခဲ့ရင် ငါ မင်းဆီ ရောက်လာပေးမယ်"
ကျန်းကျန့်က ကျောက်ကျင်းကောကို ကြက်ပေါင် နောက်တစ်ချောင်းကိုလည်း ပေးလိုက်သည်။
"ဒီမှာ... ယူလိုက်"
"ကျွန်တော့်ကို ကြက်ပေါင် ပေးစရာ မလိုပါဘူး"
ကျောက်ကျင်းကောက ခပ်မြန်မြန်ပင် ငြင်းဆန်လိုက်သည်။ ကြက်သားဆန်ပြုတ် စားရသည်ကပင် သူ့အတွက် အတော်လေး ကောင်းနေပြီးပြီ။ သူက ဆာဆာလောင်လောင်ဖြင့် အလုပ်လုပ်ရတော့မည်ဟုသာ တွေးနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
"ငါက ကြက်သားတစ်ဝက်ကို စားထားပြီးပြီ... ငါ့အတွက် ကြက်ပေါင်တစ်ချောင်းက ဘာမှုစရာ ရှိမှာလဲ... ငါ့မှာ တစ်ခု ရှိပြီးသားပဲမလား... မြန်မြန် စားလိုက်"
ကျန်းကျန့်က ကြက်ပေါင်ကို ကျောက်ကျင်းကော၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့်ပေးလိုက်ပြီးနောက် ကျောက်ကျင်းကော၏ ခန္ဓါကိုယ်က ထပ်ပြီး အေးခဲသွားပြန်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ကျောက်ကျင်းကောက အဆုံးတွင် ကြက်ပေါင်ကို စားလိုက်ပြီးနောက်တွင် ကျန်းကျန့်က ကြက်တောင်ပံတွင် အသားမပါသဖြင့် ၎င်းကို စားရတာ မကြိုက်ကြောင်း ပြော၍ သူ့ကို ကြက်တောင်ပံ တစ်ချောင်း ပေးလာပြန်လေသည်။
ကျောက်ကျင်းကောက ကျန်းကျန့်ကို တည့်တည့်ပင် မငြင်းဆန်လိုက်နိုင်။ သူက ကြက်တောင်ပံကို သူ့ပါးစပ်ထဲသို့သာ ထည့်လိုက်ရတော့သည်။
ကျန်းကျန့်က ကောင်းကောင်းမွန်မွန် စားသောက်နေသော ကျောက်ကျင်းကောကို ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူက ကြက်တောင်ပံထဲမှ အရိုးသေးသေးလေးများကိုပင် ကိုက်ဝါးနေခဲ့လေသည်။ သူက အခြားကြက်ပေါင်ကို စိတ်ကောင်းဝင်လျက်သားဖြင့် စားနေလိုက်သည်။
လူနှစ်ယောက်သားက ကြက်သားဆန်ပြုတ်တစ်အိုးကို အပြောင်ရှင်းသည်အထိ စားသောက်ခဲ့ကြသည်။ ကျောက်ကျင်းကောက ဆန်ပြုတ်ထဲမှ ကြက်သားဖတ်များကို မစားမိရန် ကြိုးပမ်းပါသော်လည်း ကြက်ပေါင်တစ်ခုနှင့် တောင်ပံအရင်းထိ တွယ်ကပ်နေသော ကြက်တောင်ပံ တစ်ခုကို စားလိုက်ရပြီး သူ့အစာအိမ်ထဲတွင်လည်း ဆီဝေ့နေသော ရေများ ရှိနေပေပြီ။
ကျန်းကျန့်က ကျောက်ကျင်းကောကို ထိုမျှလောက်ထိ များများ ကျွေးမွေးလိုက်ရသည့်အတွက် လွန်စွာ စိတ်ကျေနပ်နေခဲ့သည်။ သူက အိုးများကို ပြောင်ရှင်းသွားသည်အထိ ဆေးကြောပြီးနောက် မေးလိုက်သည်။
"မင်း ဘာလုပ်မလို့လဲ"
"ကျွန်တော် ထင်းခွေရမယ်" ကျောက်ကျင်းကောက ပြောလိုက်သည်။
"မင်းကို အဖော်လိုက်ပေးမယ်" ကျန်းကျန့်က ဆိုသည်။
"မလုပ်ပါနဲ့..." ကျောက်ကျင်းကောက သတိလက်လွတ် ငြင်းဆန်လိုက်လေသည်။
ကျန်းကျန့်က ဘာလိုက်လုပ်မလို့လဲ... သူကရော ဘာလို့ ငြင်းလိုက်မိတာလဲ...
ကျန်းကျန့်က သူ၏ ချွန်ထက်လွန်းသော အရိုးခုတ်ဓါးနှင့် ထင်းခုတ်ရန် တွန့်ဆုတ်နေသဖြင့် ဓါးကို မသုံးခဲ့ပေ။ ထိုအစား သူက ပရုတ်ပင်ပေါ်ကို တက်ကာ အကိုင်းအလက်များကို သူ့ခြေထောက်ဖြင့် ခြွေချလိုက်သည်။
ဤအပိုင်းရှိ သစ်ပင်များ၏ တစ်ဝက်လောက်က ပရုတ်ပင်များ ဖြစ်ကြသည်။ ထိုအပင်အမျိုးအစားများ၏ အကိုင်းတို့က အလွန် ကြွပ်ဆတ်လှသည်။ ကျန်းကျန့်က ဤအပိုင်းမှ အကိုင်းများကို အလွယ်တကူ ခြွေချနိုင်ခဲ့သည်။ များစွာသော အကိုင်းတို့ကို အောက်သို့ ချရန်အတွက် အချိန်သိပ်မယူလိုက်ရ။
ကျောက်ကျင်းကောက ခေါင်းကို ငုံ့၍ ကျန်းကျန့် ခုတ်ချပေးထားသော အကိုင်းတို့ကို ခုတ်ထစ်နေခဲ့သည်။ ပရုတ်ပင်၏ အရွက်ခြောက်များက အရွက်သစ်များဖြင့် အစားထိုးကာ တစ်ရွက်ပြီးတစ်ရွက် ကြွေကျလာနေခဲ့ပြီး အများစုက သူ့အပေါ်သို့ ကြွေကျလာနေသည်။
ကျန်းကျန့်က သူ့ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်သည့်အခါ
အဝတ်အစားများကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဝတ်ထားသည်ကြောင့် ကိုယ်ကို ကုန်းလိုက်သည့်အခါ ထွက်ပေါ်လာသည့် ခန္ဓါကိုယ်အချိုးအစားကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ရုတ်တရက်ပင် အာခေါင်ခြောက်လာသလို ခံစားလိုက်ရပြီး လှုပ်ရှားမှုများ ရပ်တန့်သွားလေသည်။
ကျောက်ကျင်းကောက မည်သည့် လှုပ်ရှားမှုကိုမှ မကြားရတော့သဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်ရာ ကျန်းကျန့်က သူ့အား စိုက်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူက မျက်နှာထက်တွင် အဖျားတက်လာသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ ဘာလို့များ အကြီးဆုံးကျန်းနဲ့ ဆန်ပြုတ် တစ်အိုးတည်းသောက်ပြီး အကြီးဆုံးကျန်း သူ့ကို ကြက်အသည်း ခွံ့ကျွေးတာကို စားမိခဲ့ပါလိမ့်...
ကျောက်ကျင်းကောက ယခုအချိန်တွင် အချိန်အတော်ကြာသည်အထိ သူ့ကိုယ်သူ ယောကျ်ားတစ်ယောက်ဟုသာ တွေးခဲ့ပြီး အခြားသော ရေရှည်အလုပ်သမားများနှင့် အတူစားရန် ထမင်းထုပ် ထုပ်လာလေ့ ရှိခဲ့ပါသော်လည်း အကြီးဆုံးကျန်းနှင့်တော့ တူညီပုံမရပေ။ ဘယ်သူကမှ စကားမပြောခဲ့ကြသော်လည်း နှစ်ယောက်အကြားမှ လေထုက သိမ်မွေ့နေလေသည်။
ကျောက်ကျင်းကောက ထင်းလုံလုံလောက်လောက် ခုတ်ပြီးသွားသောအခါ ထွက်သွားမည် အပြုတွင် ကျန်းကျန့်က သူ့ကို တားထားလိုက်သည်။
"ကျင်းကော"
ကျောက်ကျင်းကောက သူ့ကို ပဟေဠိ ဖြစ်နေသည့် ပုံဖြင့် ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ကျန်းကျန့်က ထပ်ပြောလိုက်သည်။
"ငါက ကျန်းကျန့်ဝေဆိုတဲ့ နာမည်ကို မယူတော့ဘူး... နောက်ဆိုရင် ငါ့ကို ကျန်းကျန့်လို့ပဲခေါ်စေချင်တယ်... အကြီးဆုံးကျန်းလို့ မခေါ်နဲ့တော့... ကျန်းကျန့်ဆိုရင် ရပြီ"
ကျောက်ကျင်းကောက ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ "ကျန်းကျန့်"
ကျန်းကျန့်က သူ့ကို ပြုံးပြလိုက်သည်။
ကျောက်ကျင်းကောက ထိုအပြုံးကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ့နှလုံးခုန်သံက အနည်းငယ် ပိုမြန်လာခဲ့သည်။ သူက ခေါင်းကို ငုံ့ကာ အဝေးသို့ ခပ်သွက်သွက် ပြေးထွက်သွားလေတော့သည်။
ကျောက်ကျင်းကောတစ်ယောက် နောက်ကျောပေါ်တွင် ထင်းစည်းကြီးတစ်စည်း သယ်၍ သွားလေသည်ကို ကြည့်ကာ ကျန်းကျန့်က မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး လေချွန်လိုက်လေသည်။
ယနေ့ သူလေ့လာတွေ့ရှိချက်အရ ကျောက်ကျင်းကောက ယောကျ်ားများကို 100%သဘောကျပြီး သူ့ကိုလည်း အနည်းငယ် စိတ်ဝင်စားနေပုံရသည်။ ထပ်ပြီးတော့ ထိုလူက ယောကျ်ားများကို လက်ထပ်ရမည်ဟု တွေးနေမည့် ကောတစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နေသေးသည်။ သူက ထိုနည်းဖြင့် မိန်းမများကို နှစ်သက်နိုင်သော ယောကျ်ားများကို သဘောမကျပေ။
ထိုကျောက်ကျင်းကောက အမှန်တကယ်ပင် သူ့အတွက် ဖန်ဆင်းထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်ဟန်ပင်။ သူ မကြာမီပင် ဇနီး တစ်ယောက် ရတော့မည်။
ကျန်းကျန့်က ကျောက်မိသားစုအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ရမည်ကို လုံးလုံး စိတ်ထဲမထားပါပေ။ မိသားစုတစ်ခုအတွင်းသို့ လက်ထပ်ဝင်ရောက်ရခြင်းက ရှက်စရာဟု တွေးကြမည့်သူများ ရှိနေနိုင်ပါသော်လည်း သူ့မျက်လုံးထဲတွင် ထိုသို့တွေးနေကြမည့် ယောကျ်ားများက ကိုယ်တိုင် အသုံးမကျသူများသာ ဖြစ်သည်ဟု ထင်သည်။ ယောကျ်ားတစ်ယောက်ကသာ လုပ်ရည်ကိုင်ရည် ရှိပြီး သူ့ကလေးများကိုလည်း သူ့မျိုးရိုးနာမည် မသုံးပေးပါက အခြားသူများက သူ့ကို သူ့ဇနီးကို နင့်နင့်နဲနဲ ချစ်မြတ်နိုးသည်ဟုသာ ခံစားကြရပေလိမ့်မည်။ ဘယ်သူက သူ့ကို အထင်သေးရဲမှာလဲ.... သူတို့ကိုယ်တိုင် မစွမ်းဆောင်နိုင်သည့် ယောကျ်ားသားများကသာ ထိုအကြောင်းကို တစ်ချိန်လုံး တွေးပူနေကြပေလိမ့်မည်။ သူတို့က သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင်မျက်နှာထက် ကောင်းကင်ကြီးကိုသာ ကြည့်ကြသည်။ သူတို့က အပြင်ဘက်မှ မျက်နှာသာ မရနိုင်သဖြင့် သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင်မိသားစုကိုသာ အပြစ်တင်ကြပေလိမ့်မည်။
သေချာပေါက်ပင် ယခုလက်ရှိ၌ သူ မည်သည့်အရာကိုမှ မလုပ်နိုင်သေး။
ကျန်းကျန့်က နှာခေါင်းပွတ်လျက် သူ့လက်ထဲမှ မြေအိုးကို လွှဲယမ်းကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ ရွာထဲမှ လူများက အလွန်အလုပ်ရှုပ်ကြသည်။ ကျန်းကျန့် ပြန်လာသည့် လမ်းတလျှောက် လယ်ကွင်းထဲတွင် အလုပ်လုပ်နေကြသည့် ယောကျ်ား မိန်းမ များစွာကို တွေ့ခဲ့ရပြီး အချို့ကလေးများမှာ မြက်ရိတ်ခြင်း မဟုတ်လျှင်...
ကျန်းကျန့်က မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး သူနှင့် မနီးမဝေးရှိ ရေမြောင်းလေး အနီးတွင် စုဝေးနေကြသည့် ကလေးတစ်သိုက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
ဟယ့်ရှီရွာ၏ ဘေးကပ်ရက်တွင် စပါးခင်းများစွာ ရှိပြီး အိမ်ထောင်စုတိုင်းက ရေမြောင်းလေးများ တူးထားကြပေသည်။ ထိုရေမြောင်းလေးများမှာ တစ်နှစ်ပတ်လုံး ရေပြည့်နေပြီး သဘာဝကျကျပင် ငါးသေးငါးမွှားလေးများနှင့် ပုစွန်ဆိတ်လေးများလည်း ၎င်းတို့အတွင်းတွင် ရှိနေကြသည်။
ကျန်းကျန့်က မှတ်ဥာဏ်များကို မွှေနှောက် ရှာဖွေလိုက်ပြီးနောက် ထိုကလေးများက ရေမြောင်းလေးများထဲတွင် ငါးဖမ်းကြလေ့ရှိသည့် ကလေးများ ဖြစ်ကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့ အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ သူတို့၏ အမေများကို ဖမ်းမိသော ငါးမွှားလေးများကို ပေါင်းခံအိုးထဲတွင် ပေါင်းကာ ဟင်းပွဲတစ်ခု အနေဖြင့် စားကြသည်။
ဟယ့်ရှီရွာတွင် နေထိုင်ကြသူ အများစုမှာ အသားစားရခဲကြသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ကျောက်တဟူ၏ မိသားစုပင် တစ်လလျှင် သုံးလေးကြိမ် စားတတ်ကြသော်လည်း ငါးလေးများနှင့် ပုစွန်လေးများကတော့ မပေါများခြင်း မဟုတ်။ သို့သော်လည်း လူတိုင်းက ယေဘုယျကျကျပင် အလွန် အလုပ်များလေ့ ရှိသဖြင့် ထိုကဲ့သို့သော လုပ်ဆောင်မှုမျိုးကို နေ့တိုင်း မလုပ်နိုင်ကြ။ သူတို့က ၎င်းကိုရက်အနည်းငယ်အတွင်းမှ တစ်ကြိမ်သာ လုပ်နိုင်ကြပြီး ၎င်းတို့မှာလည်း အခြေခံအားဖြင့် ကလေးများ၏ ပါးစပ်ထဲကိုသာ ရောက်ရှိသွားကြလေသည်။
သင့်ခန္ဓါကိုယ်ကို ပြန်လည် ကုစားလိုပါက အနာဂါတ်တွင် ထိုပစ္စည်းများအကြောင်းကို စဥ်းစားရန် လိုအပ်ပေသည်။
ကျန်းကျန့် ဤတစ်ကြိမ်၌ အိမ်ပြန်လာသောအခါ အိမ်ကြီးက တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။ သူပြဿနာ ရှာလိုက်ပြီးနောက် ဤမိသားစုမှ လူများမှာ ဤအတောအတွင်း ပို၍ တိတ်ဆိတ်လာကြသည်မှာ ရှင်းလင်းနေပါ၏။
ကျန်းကျန့်က သူ့အခန်းကို ပြန်သွားအိပ်ရမည့်အစား ဝါးခုံလေးကို ရွှေ့ကာ ဟောခန်းထဲတွင် ညစာကို စောင့်မျှော်နေသည် အိမ်ထဲတွင် သူကဲ့သို့ပင် ညစာမျှော်နေကြသော ကျန်းချောင်ဝမ်နှင့် သူ့ဇနီးတို့မှာ ဟောခန်းထဲတွင် နေရဲကြပါသော်လည်း သူတို့၏ အဖိုးတန်သားကိုမူ သူတို့၏ ရင်ခွင်ထဲတွင် ထည့်ဖွက်ထားကြသည်။
ကျန်းရှောင်မိန်က ချက်ပြုရန်နှင့် ဝက်စာကျွေးရန်အတွက် အဘွားကြီးကျန်းထံမှ တာဝန်ချပေးခံခဲ့ရသည်။ သူမက အိမ်ထဲတွင် ပုန်းမနေရဲဘဲ တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် မီးဖိုဆောင်ထဲတွင် အလုပ်လုပ်နေရသည်။
ကျန်းရှောင်မိန်က ကျန်းမိသားစုထဲတွင် အကြီးဆုံးကျန်းအပေါ် အကောင်းဆုံးလူ ဖြစ်သော်လည်း သူမကလည်း အကြီးဆုံးကျန်းအပေါ် ကောင်းပေးလွန်းသည်တော့ မဟုတ်ပေ။ သူမက တစ်ခါတစ်ရံတွင် သူမ၏ အလုပ်များကို အကြီးဆုံးကျန်းအပေါ်သို့ လွှဲချလေ့ရှိသည်။ ထိုအကြောင်းကြောင့် သူမက လက်ရှိတွင် အကြီးဆုံးကျန်းကို ကြောက်လန့်နေရပေသည်။
ကျန်းရှောင်မိန် ယာဂုကို ချက်ပြုတ်နေစဥ်တွင် ကောင်းကင်ကြီး မဲမှောင်သွားပြီး အဘိုးကြီးကျန်းနှင့် အဘွားကြီးကျန်းတို့က ပုခုံပေါ်တွင် ပေါက်တူးများ ထမ်းကာ ပြန်ရောက်လာကြသည်။ သူတို့က ကျန်းကျန့်ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ သူတို့၏ မျက်နှာများက အလွန်သာယာမနေ။ အဘွားကြီးကျန်းက ကျန်းကျန့်ကို စားမတတ် ဝါးမတတ်ပင် ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူမက ကျန်းကျန့်၏ လက်ထဲမှ ဓါးကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူမက သူနှင့် သွားမရှုပ်ရဲသောကြောင့် ထိုအစား သူတို့ ပြန်လာသံကြားသည်နှင့် အိမ်ထဲမှ ထွက်လာသော ကျန်းဒုတိယသားကိုသာ ဆူပူကြိမ်းမောင်းလိုက်သည်။
"နင်တို့ကတော့ တကယ် တတ်နိုင်တာပဲ... နင်တို့မိဘတွေ အပြင်မှာ ပင်ပင်ပန်းပန်း အလုပ်လုပ်နေရတာကို နင်တို့က အိမ်မှာ အပျင်းတစ်နေကြတယ်... ငါလေ နင်တို့လိုအကြွေးရှင်တစ်အုပ်ကို ပျိုးထောင်မိလို့ တကယ် စိတ်ပျက်နေပြီ"
အဘွားကြီးကျန်းက ဟွမ်မင်ကို ဆူပူရန် ရည်ရွယ်လိုက်သည်။ ကျန်းချောင်ဝမ်နှင့် သူ့မိသားစုက ဘယ်တုန်းကမှ အလုပ်သိပ်မလုပ်ခဲ့ကြ။ သူမက ယခင်က သူတို့ကို မဆူငေါက်ခဲ့ဖူးပေ။ ယနေ့တွင် သူမက ကျန်းကျန့်ကို ဆူရန်အတွက် သူတို့ကိုပါ ဆူပူလိုက်သည်။
ကျန်းကျန့်က ထိုအကြောင်းအားလုံးကို သိသဖြင့် အဘွားကြီးကျန်းကို ခေါင်းငြိမ့်၍ ထောက်ခံလိုက်သည်။
"အမေ... အမေမှန်တယ်... ချောင်ဝမ်က တကယ့် အကြွေးတောင်းသမားပဲ... ကျွန်တော်သာ သူ့လို မျိုးမစစ်မျိုး မွေးမိလို့ကတော့ သေအောင် ရိုက်သတ်ပြီးပြီ"
အဘွားကြီးကျန်း၏ မျက်နှာက ဆန်းကြယ်သွားပုံပေါ်သည်။
"အမေ... အလုပ်မလုပ်ရင် မစားရဘူးလို့ ပြောခဲ့တယ်မလား... ဒုတိယညီ... ဒီတစ်နပ်ကို မစားနဲ့တော့"
ကျန်းကျန့်က အိုးထဲမှ ယာဂုကို ခွက်အကြီးကြီးနှင့် ခပ်ရင်းဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
ကျန်းမိသားစု၏ ယာဂုက အလွန်ကျဲသည်။ ၎င်းကို ယာဂုစွပ်ပြုတ်ရည်ဖြင့် ဖုံးကာထားခြင်းပါပေ။ သူက ရိုးတံရှည် သစ်သားဇွန်းဖြင့် ယာဂုကို ခပ်လိုက်သည့်အခါ အောက်ခြေအထိ ကော်ယူလိုက်သည်။ ယာဂု ခပ်ပြီးနောက် သူက ယာဂုစွပ်ပြုတ်ရည်ကို အိုးထဲသို့ ပြန်ထည့်လိုက်လေသည်။
ကျန်းကျန့်က ယာဂုပန်းကန်ထဲကို စွပ်ပြုတ်ရည် မပါစေဘဲ ခပ်ပြီးနောက် စားပွဲတွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။
စားပွဲပေါ်တွင် ဆလတ်ရွက်ဆားသိပ်တစ်ပန်းကန်၊ ဆားရည်စိမ် အသီးအရွက် တစ်ပန်းကန်နှင့် ဂေါ်ဖီပွင့်ပြုတ် တစ်ပန်းကန်တို့ ရှိနေသည်။
၎င်းတို့က ကျန်းမိသားစု စားလေ့ရှိသော ဟင်းပွဲများ ဖြစ်သော်လည်း ကျန်းယွမ်ဝမ်အတွက်မူ သူက နောက်ထပ် ကြက်ဥတစ်လုံး စားနိုင်သေးသည်။
ကျန်းကျန့်က ၎င်းကို မနှိုက်ယူလိုက်။ သူက ယာဂုပန်းကန်ပေါ်တွင် နှာရှုံ့ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ဆလတ်ရွက်နှင့် ဂေါ်ဖီပွင့်ကို တူဖြင့် ယူ၍ ဆက်လက် စားသောက်နေခဲ့သည်။
သူက အလွန် လျင်မြန်စွာ စားသောက်နေသဖြင့် သူတစ်ချိန်လုံး ထိုနေရာတွင် စားသောက်နေသည်ကို အဘွားကြီးကျန်း မြင်သောအခါ အဖျားတက်လာရသည်။
ဒီကောင်ကတော့ လူကို နှိပ်ကွက်ဖို့ မွေးလာတာပဲ... အလုပ်က မလုပ်ချင်ဘူး... အိမ်မှာပဲ ထိုင်စားချင်နေတယ်...
အဘွားကြီးကျန်းက ကျန်းကျန့်ကို စိတ်ထဲမှ အဆက်မပြတ် ဆဲရေးနေပါသော်လည်း ကျန်းချောင်ဝမ်က မစားရဲတော့ပေ။ သူနှင့် သူ့ဇနီးက သူတို့၏ သားနှင့်အတူ မီးဖိုဆောင်ထဲသို့ တိတ်တဆိတ်သာ ဝင်သွားကြသည်။ သူတို့က နောက်ဆုံးကျန်သည့် ယာဂုတစ်ခွက်ကိုသာ ဖြည့်လိုက်ရသည်။ စားသောက်ကြပြီးနောက် သူတို့က သူတို့၏ အခန်းထဲသို့ တိတ်တ်တ်လေး ပြန်သွားကြသည်။
ကျန်းမိသားစု မင်္ဂလာပွဲကျင်းပခဲ့စဥ်က ဟွမ်မင်မှာ ဟင်းပွဲအချို့ကို ယူကာ သူတို့၏ အိမ်ထဲတွင် ဖွက်ထားခဲ့သည်။ယာဂုက မပျစ်ပါသော်လည်း အခြားသော အစားအသောက်များနှင့် တွဲဖက်စား၍ ရသေးသည်။
သားသတ်သမားကျန်းက ဒုတိယသား၏ ပုံစံကို ကြည့်လိုက်သည့်အချိန်တွင် ထိုအခိုက်၌ သံက သံမဏိ ဖြစ်လာသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။ သူက မတတ်နိုင်ဘဲ ကျန်းကျန့်ကို ထပ်ကြည့်မိလိုက်ပြန်သည်။
"အကြီးဆုံးကျန်း... မင်း လုပ်ထားတာတွေ လုံလောက်ပြီ... မနက်ဖြန် ဇီဇာချဲ့နေတာတွေ ရပ်ပြီး ငါနဲ့ လယ်ထဲ လိုက်ခဲ့တော့"
မတိုင်မီက တတိယသား၏ မင်္ဂလာပွဲအတွက် သူတို့က ငါးရက်ခြောက်ရက်မျှ လယ်ထဲ မဆင်းခဲ့ရသဖြင့် အလုပ်များပုံနေခဲ့သည်။
ပိုးစာပင်ခင်းများကို မြေသြဇာ ထည့်ရန် လိုနေပြီး အသီးအရွက်ခင်းများတွင်လည်း စိုက်ပျိုးရတော့မည်။ ရာသီဥတုက ပိုနွေးလာသဖြင့် အသီးအရွက်များနှင့် ပန်းများအားလုံး ပွင့်လန်းလာချေပြီ။ အစေ့များ စိုက်ပျိုးရမည့်အပြင် အခြားသော အသီးအရွက်များကို မြေမှ ဆွဲနှုတ်ကာ အခြားအပင်အမျိုးအစားများနှင့် အစားထိုးရပေတော့မည်။ ထို့အပြင် ရေမြောင်းများလည်း ဖွင့်ပေးရတော့မည် ဖြစ်ပြီး စပါးပင်များကလည်း အပင်စပေါက်ကြတော့မည်။
အတိတ်တွင် ထိုအလုပ်များအားလုံးကို အကြီးဆုံးကျန်းကသာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ သားသတ်သမားကျန်းက ထိုအလုပ်များကို စိတ်ပူရန် မလိုခဲ့။ ထိုအရာအားလုံးက သူ မတွေးလိုက်မီမှာပင် လုပ်ဆောင်ပြီးသား ဖြစ်နေခဲ့သည်။ သူတို့က သူတို့ လုပ်ချင်သည့်အခါမှသာ တချို့တလေ လုပ်ဆောင်နိုင်ပြီး မလုပ်ချင်ပါကလည်း နည်းနည်းသာ လုပ်ရန် လိုသည်။ သို့သော်လည်း ယခုတွင် အကြီးဆုံးကျန်းက အလုပ်သွား မလုပ်တော့။
လယ်အလုပ်များက နောက်ပို့ထား၍ မရပေ။ ယနေ့တွင် သားသတ်သမားကျန်းနှင့် အဘွားကြီးကျန်းတို့က လယ်ထဲသို့ ကိုယ်တိုင်ပင် သွားလုပ်ရန်သာ တတ်နိုင်တော့သည်။ ယခုတွင် တစ်နေ့တာ အလုပ်ပြီးနောက် သားသတ်သမားကျန်းမှာ သူ့ခါးကျိုးတော့မည်ဟုပင် ခံစားနေရလေသည်။
"မသွားဘူး" ကျန်းကျန့်က ခေါင်းကိုပင် မော့မလာခဲ့။ "ကျွန်တော့ ကျန်းမာရေးက အခုထိ ကောင်းမလာသေးဘူး... လနည်းနည်းလောက်တော့ အိမ်မှာ အနားယူရဦးမယ်"