အပိုင်း ၅၈

Chapter 58
မုန့်အိမ်​တော်အတွင်း



ချီယန်ရှန့်သည် ​ကျောက်ပွင့်ဟင်းချိုကို တစ်ငုံ​သောက်လိုက်ပြီးနောက် တည်ငြိမ်စွာပြောလာသည်။

"လင်းကုန်းဇီ ကျန်းဟူမှာရှိတဲ့လူတိုင်းမှာ တခြားသူတွေ မသိနိုင်တဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တွေ ရှိနေတတ်တယ်ဆိုတာ မင်းလည်းသိပါတယ်"

လင်းရု​ဖေးက ​အေးစက်စွာဖြင့် “လူတိုင်းမှာ လျှို့ဝှက်ချက်တွေရှိတယ် ဒါပေမယ့် အဲဒါက တခြားသူတွေကို ထိခိုက်​အောင်ဖို့ အကြောင်းပြချက်တော့ မဟုတ်ဘူး မုန့်မိသားစုက မင်းကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆက်ဆံတယ်​လေ မင်းကဘာလို့ ဒီလောက် ဝမ်းနည်းစရာ​ကောင်းတာတွေကို လုပ်​နေရတာလဲ"

"ဟုတ်တယ် မုန့်မိသားစုက ကျွန်တော်ကို ကောင်းကောင်းဆက်ဆံတယ်"

ချီယန်ရှန့်သည် သက်ပြင်းရှည်ကို ချလိုက်ပြီးနောက် သူ့လေသံက အနည်းငယ် ​ပြောင်းလဲသွား၏။ "ကျွန်တော်ကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆက်ဆံ​ပေးတဲ့ သူတို့မိသားစုကြောင့်သာ မဟုတ်ဆိုရင် ကျွန်တော်က ဘာလို့ ဒီ ရှင်းကျိုးမြို့မှာ ဆယ်နှစ်ပြည့်တဲ့အထိ ​နေ,​နေမှာလဲ"

ဆယ်နှစ်...။

ချီယန်ရှန့်သည် မုန့်မိသားစု၏ ဂုဏ်သ​ရေရှိဧည့်သည်အဖြစ် ဆယ်နှစ်ကျော်ကြာအောင် နေနေခဲ့သည်။ လင်းရု​ဖေးက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိပြီး အရာအားလုံးက ပိုရှုပ်ထွေးလာသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။

ချီယန်ရှန့်ကဆိုသည်။

“လင်းကုန်းဇီ ကျွန်တော် မင်းကို ပြောနိုင်​တော့ရှိတယ် မုန့်လန်​ရောကို ထိခိုက်​အောင်လုပ်ဖို့ ကျွန်တော် ဘယ်တုန်းကမှ မတွေးခဲ့ဖူးဘူး သူက ကျွန်တော် စောင့်ကြည့်လာခဲ့တဲ့က​လေးတစ်​ယောက်ပဲ ပြီး​တော့ သူ့ကို ထိန်း​ကျောင်းလာခဲ့တာ ဒါ​ကြောင့် သူ့ကို ဆန့်ကျင်ပြီး ကျွန်တော် ဘာများလုပ်နိုင်မှာလဲ"

လင်းရု​ဖေးက ​မေးမြန်းလိုက်သည်။​

“ဒါဆို မီးပုံးကိစ္စကို ဘယ်လိုရှင်းပြမလဲ"

ချီယန်ရှန့်က ဝမ်းနည်းစွာ ကြည့်လာသည်။ သူ့ကိုယ်သူ အတန်ကြာ နှုတ်ဆိတ်နေပြီးမှ ၎င်းကို မည်ကဲ့သို့ရှင်းပြရမည်ကို စဉ်းစားနေပုံပင်။ လင်းရု​ဖေးကလည်း အလျင်မလိုဘဲ သူ့ဘေးတွင် ငြိမ်သက်စွာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။

"တောင်းပန်ပါတယ် လင်းကုန်းဇီ ကျွန်တော် မင်းကို အဖြေမ​ပေးနိုင်မှာ ကြောက်တယ်"

ချီယန်ရှန့်သည် နောက်ဆုံးတွင် သူ့ပါးစပ်ကို ဖွင့်လာသည်။

ချီယန်ရှန့်ထံမှ အဖြေရရန် နည်းလမ်းမရှိ​ကြောင်း လင်းရု​ဖေး သိလိုက်သည်။ သူထပြီး ထွက်သွားတော့မည်ဖြစ်သော်လည်း တံခါးဆီသို့ လျှောက်သွားပြီးနောက် ရုတ်တရက် တစ်စုံတစ်ခုကို သတိပြုမိသွားသည်။

သူက ​နောက်လှည့်ပြီး လှမ်း​ခေါ်လိုက်သည်။

“ချီယန်ရှန့်"

ချီယန်ရှန့်က ခပ်တိုးတိုးအသံဖြင့် ပြန်ထူးလိုက်သည်။

"ချီယန်ရှန့်က တကယ်ပဲ မင်းနာမည်လား"

လင်းရု​ဖေးကဆက်၍ဆိုသည်။

“ရွံ့ရှာဖွယ် ​အောင်နိုင်ခြင်း၏စွမ်းအား[1]ကို ကျွန်တော်ကြားဖူးတယ် ပြီး​တော့ မင်းနာမည်ကို စကြားတုန်းကတော့ ရှားတယ်လို့ ထင်ခဲ့မိတယ် လောကမှာ ဒီလိုကံဆိုး​စေတဲ့နာမည်နဲ့လူတစ်ယောက် တကယ်ကြီး ရှိတယ်လား"

{ [1] - ရှေးခေတ်အောက်လမ်းမှော်ပညာ၏ပုံစံဖြစ်သည်။ လူ သို့မဟုတ် အရာဝတ္တုကို ကျိန်စာဖြင့် အနိုင်ယူနိုင်သည်ဟုဆိုသည်။ }

(t/n- ပြန်လည်ဆန်းသစ်လိုသူများအတွက်၊ ယန်ရှန့်သည် ရွံရှာခြင်း/မုန်းတီးခြင်း အောင်ပွဲဟု အဓိပ္ပါယ်ရသည်။ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိစေရန်၊ ဇာတ်ကောင်နှင့် စွမ်းရည်ကို ကွဲပြားမှုရှိ​စေရန် ရွံရှာခြင်းအောင်ပွဲဟု ရေးပါမည်။)

“ယင်းသည် ​အောက်လမ်းမှော်ဆရာ၏ကာလကြာရှည်​သော လေ့ကျင့်မှုတစ်ခု” ဖြစ်ပြီး တရားရုံးရှိလူများနှင့် ပြည်သူများကို ဒုက္ခပေးလေ့ရှိသည်။

ချီယန်ရှန့်၏မျက်နှာ​ပေါ်ရှိ အပြုံးမျက်နှာသည် တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားပြီး လင်းရု​ဖေးကို တိတ်ဆိတ်စွာ ကြည့်နေလေသည်။

အိပ်မက်ဆိုးမြို့​တော်၏စွမ်းအား[2]ဟု လူသိများ​သော ရွံ့ရှာဖွယ်အောင်နိုင်ခြင်း၏စွမ်းအားသည် အခြားသူများကို ကျိန်စာတိုက်ရန် အသုံးပြုသည့်ကြားခံအမျိုးမျိုးကို ရည်ညွှန်းသည်။ ဤမန္တာန်သည် အလွန်အန္တရာယ်ရှိပြီး ကျိန်စာတိုက်ခြင်းခံခဲ့ရသူများအတွက်၊ ပေါ့ပါးလျှင် သူတို့မိသားစု ပြိုကွဲလိမ့်မည်၊ ပြင်းထန်လျှင် ထိုလူသေ​ပေလိမ့်မည်။

{ [2] - အခြားသူများ ကောင်းချီးပေးရန် ဆုတောင်းနေချိန်တွင် ဒုက္ခ​ရောက်ကံဆိုး​​စေ​သောအရာတစ်ခုခုကို ပြုလုပ်ခြင်း }

နာမည်က လူတစ်ဦး၏ အရေးကြီးဆုံး သင်္ကေတဖြစ်သည်။ လင်းရု​ဖေးသည် ခွန်းလွန်မှဖြစ်ပြီး ၎င်းမှ'ကျောက်စိမ်း-ရုဖေး'သည် လှပစွာဖြင့်မြင့်မြတ်သည်ဟုကျော်ကြားသောကြောင့် သူကို ရု​ဖေးဟု အမည်​ပေးခဲ့သည်။

သို့ပေမယ့် ချီယန်ရှန့်၊ ​နောက်မျိုးဆက်လူငယ်များကို ထိုကဲ့သို့မကောင်းဆိုးဝါး နာမည်ပေးသည့် လူကြီးမိဘများလည်း တကယ်ရှိ​သေးသည်လား။

အကယ်၍ ထိုအရာများသာ မုန့်မိသားစုတွင်မဖြစ်ခဲ့ပါလျှင် ချီယန်ရှန့်၏ လူကြီးမိဘများသည် အမှန်တကယ် တာဝန်မဲ့လွန်းသည်ဟု လင်းရု​ဖေး ခံစားရပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ယခုအချိန်တွင် ဖုံးကွယ်ထားသည့်ကိစ္စတစ်ခုရှိနေသည်ဟု သူခံစားရသည်။

ချီယန်ရှန့်သည် သူထင်သလောက် မရိုးရှင်းသည့်အပြင် သူ့နာမည်သည်လည်း အလားတူပင်။

သို့သော် ချီယန်ရှန့်က ရုတ်တရက် ကျယ်လောင်စွာ ရယ်မောလိုက်သည်။ သူ့ရယ်သံက တုနှိုင်းမရလောက်အောင်ကျယ်​လောင်​နေပြီး လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲရယ်​မော​နေခြင်းကြောင့် သူ ခါးကိုတောင် ကွေးထားရသည်။

သူက စားပွဲကိုရိုက်လိုက်ပြီးနောက် ကျယ်လောင်စွာပြောလာ၏။

“ကောင်းလိုက်တဲ့​မေးခွန်း မေးခွန်းကောင်းပဲ လင်းကုန်းဇီ မင်းရဲ့မေးခွန်းက တကယ်ကို အံ့သြစရာကောင်းတယ်"

သူ့အသံသည် ကျယ်လောင်နေရာမှ တဖြည်းဖြည်းတိုးလျသွားသည်။

“ဘယ်သူမှ ကျွန်တော်ကို ဒီအကြောင်း ထပ်မမေးတော့ရင် ကျွန်တော်ဖြင့် မေ့လုနီးပါး​တောင်ဖြစ်​တော့မယ်ရယ်"

လင်းရု​ဖေးက မေးလိုက်သည်။

"ဘာကို မေ့​နေတာလဲ"

ချီယန်ရှန့် ပြန်​ဖြေသည်။

“ကျွန်တော်နာမည်​လေ"

လင်းရု​ဖေးက နားလည်သည့်အကြည့်ကို ဖော်ပြလိုက်သည်။ အမှန်တကယ်ပင် ၎င်းသည် ချီယန်ရှန့်၏အမည်ရင်း မဟုတ်​ပေ။

ချီယန်ရှန့်က သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး "လင်းကုန်းဇီ မင်း ဘာလို့ အလျင်စလို ထွက်သွားချင်​နေတာလဲ ညက ​စောပါသေးတယ် ကျွန်တော်တို့ စကားပြောဖို့ အချိန်ရပါ​သေးတယ်"

ထို့​နောက် လင်းရု​ဖေးက ပြန်လှည့်ပြီး ချီယန်ရှန့်၏ရှေ့တွင် ပြန်၀င်ထိုင်လိုက်သည်။ တခဏမျှ တုံ့ဆိုင်းသွားခြင်းနောက်တွင် လေထုသည် အနည်းငယ် တင်းမာလာ​ကြောင်း သူ(LRF) ခံစားမိသည်။ သူက သေရည်ကောင်းကောင်းတစ်အိုးကို သို​လှောင်လက်စွပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ စားပွဲပေါ်တင်လိုက်သည်။

ချီယန်ရှန့်က သေရည်ကိုမြင်​သည့်အခါ ပြုံးပြီး ခွက်ထဲသို့ ရုတ်တရက် ​လောင်းထည့်လိုက်ပြီးနောက် တစ်ခါတည်း​မော့ချပစ်လိုက်သည်။

“ကောင်းလိုက်တဲ့သေရည်"

လင်းရု​ဖေး : “ဒီသေရည်က သဘာဝအရသာအတိုင်းရှိတဲ့ သေရည်ကောင်းလေ"

ချီယန်ရှန့်က ဆက်ပြောလာသည်။

“သေရည်ကောင်းတစ်ခုကို ဇာတ်လမ်းကောင်းတစ်ခုနဲ့အတူ ဖြည့်စွက်​ပေးသင့်တာ​ပေါ့”

သူက ထိုင်ခုံနောက်ကျောသို့မှီချကာ ပျင်းရိငြီးငွေ့နေသော ကိုယ်ဟန်အနေအထားဖြင့်နေလိုက်ချိန်တွင် သူ့မျက်ခုံးကြားရှိ မောက်မာမှုများက ပျောက်ကွယ်သွားပြီး အဘိုးအိုတစ်ယောက်လို တည်ငြိမ်နက်နဲလာ၏။

"ယွင်ရှန်းရဲ့တောင်ဘက်မှာ ဝူယွီ[3] လို့ခေါ်တဲ့နေရာတစ်ခုရှိတာကို လင်းကုန်းဇီ သိလား"

{ [3] - ဝူက "စုန်း" လို့ အဓိပ္ပါယ်ရပြီး ယွီက "အကြွင်း၊ ကျန်ရှိ​နေ​သောလူးများ" လို့ အဓိပ္ပါယ်ရသည်။ }

လင်းရု​ဖေး: “သိတယ်"

ထိုနေရာသည် ၎င်း၏ စုန်းအတတ်ပညာကြောင့် ကျော်ကြားပြီး တစ်ချိန်က ရှေးခေတ်စုန်းမကြီးနှစ်​ယောက်ကို ​မွေးထုတ်​ပေးခဲ့ဖူးသည်။ ယခုအခါ အရင်ကလောက် ဂုဏ်သတင်းမကြီး​တော့​သော်လည်း ယခုအချိန်ထိ ရှုပ်​ထွေးမှုများနှင့်ပြည့်​နှပ်နေသေးသည့် နေရာတစ်ခုဖြစ်နေတုန်းပင်။ လမ်းဘေး၌ရုတ်တရက်တွေ့ရှိသည့် လူဆယ်ဦးတွင် ကိုးဦးသည် စုန်းအတတ်ပညာကို ကျွမ်းကျင်ကြပြီး ၎င်းတို့ထဲမှတစ်ဦးက ရူးနေသောက​လေးလေးတစ်​ယောက်ပင်ဖြစ်​နိုင်နေ​သေးသည်ဟု ဆိုကြ၏။

"အဲဒါက ကျွန်တော်မွေးရပ်မြေပဲ"

ချီယန်ရှန့်ကဆက်၍ဆိုသည်။

"ဝူယွီအတွင်းမှာ တုနှိုင်းမရအောင် စုန်းအတတ်ကိုကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်တတ်​မြောက်တဲ့ မိသားစုတစ်ခုရှိတယ် ​နောက်ပြီး သူ့ကလေးတွေအားလုံးကလည်း စုန်းပညာကို ကျွမ်းကျင်ကြတယ် သူတို့အားလုံးက စွမ်းအားကြီးတဲ့သူ​တွေပဲ လင်းကုန်းဇီ သူတို့မိသားစုရဲ့မျိုးရိုးနာမည်က ဘာလဲ ခန့်မှန့်ကြည့်ပါလား"

ခန့်မှန်းဖို့ လို​သေးလို့လား။ ထုံးစံအတိုင်း သူတို့မျိုးရိုးနာမည်က ချီပဲ​ပေါ့ ဟု လင်းရု​ဖေး တွေးလိုက်သည်။

ချီယန်ရှန့်သည်လည်း လင်းရု​ဖေးအဖြေကို စောင့်ဆိုင်းမနေပေ။

“ဒါပေမယ့် ချီမိသားစုမှာ စည်းကမ်းရှိတယ် သူတို့ ဝူယွီက ထွက်သွားတာနဲ့ သူတို့ရဲ့ အမည်ရင်းကို သုံးခွင့်မရှိဘူး စုန်းတစ်ယောက်အတွက် သူတို့ရဲ့နာမည်ရင်းက အရမ်းအရေးကြီးတယ် အဲဒါကို အပြင်လူတွေ သိသွားရင် ​သေချာ​ပေါက် ဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ်"

ချီယန်ရှန့် မည်သည်ကိုဆိုလို​ကြောင်း လင်းရု​ဖေး နားလည်ထားပြီးဖြစ်သည်။ သူက ဝူယွီမှ စုန်းတစ်​ယောက်ဖြစ်ပြီး သူ့နာမည်ကို ယန်ရှန့်ဟု ပြောင်းလဲခဲ့သည်။

၎င်းက အရမ်း​ကိုပြောင်​ပြောင်တင်းတင်းနိုင်လွန်းပြီး မုန့်မိသားစုသည် ချီယန်ရှန့်၏ဝိသေသလက္ခဏာကို သိပြီးသားဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်၏။

မျှော်လင့်ထားသလိုပင် ချီယန်ရှန့်က ဆက်ပြောလာသည်။

"ဟုတ်တယ် မုန့်မိသားစုက ကျွန်တောဘယ်ကလာလဲဆိုတာ သိတယ် တကယ်တော့ ကျွန်တော်က သူတို့ဖိတ်ကြားတာခံထားရတဲ့လူ​လေ"

လင်းရု​ဖေးကမေးမြန်းလိုက်သည်။

"ဖိတ်ကြားခံထားရတာလား"

ချီယန်ရှန့်က မထူးဆန်းဟန်ဖြင့် ဆက်​ပြောလာသည်။

“မဟုတ်ရင် ကျွန်တော်က သူတို့မိသားစုရဲ့ ဂုဏ်သ​ရေရှိဧည့်သည်လို့ မုန့်လန်​ရောက ဘာလို့ အမြဲပြော​နေမှာလဲ"

လင်းရု​ဖေးသည် အချို့အရာများကို ယောင်ဝါးဝါး မှန်းဆထားမိပြီးပြီဖြစ်သော်လည်း မှန်းဆချက်မှာ အလွန်ထူးဆန်းပြီး ကျိုးကြောင်းမဆီ​လျှော်ဖြစ်နေသောကြောင့် ၎င်းသည် သူ့ကိုယ်တိုင်ကပဲ ထင်​ယောင်ထင်မှားဖြစ်​နေခြင်းလားဟု မတွေးမိဘဲမနေနိုင်အောင်ပင်။

"မုန့်မိသားစုက ကျွန်တော်ကို တစ်ခုတောင်းဆိုခဲ့တယ်"

ချီယန်ရှန့်ကဆိုသည်။

"ဒါကြောင့် ကျွန်တော် ဒီမှာ ဆယ်နှစ်နေခဲ့တယ် နောက်ပြီး ကျွန်တော်နာမည်အရင်းကို ဖယ်ရှားပြီး ယန်ရှန့်ဆိုတဲ့ နာမည်ကို ယူလိုက်တယ်"

သူက နောက်တစ်ခွက်သောက်ပြီးနောက် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြုံးလိုက်သည်။

"မုန့်မိသားစုက မဆိုးပါဘူး ကျွန်တော်ကို အရမ်းကြီးမပျင်းရ​အောင်လုပ်​ပေးတဲ့ စိတ်ဝင်စားဖို့​ကောင်းတဲ့သူတွေလည်း အမြဲရှိတယ်"

လင်းရု​ဖေးက တုန့်ဆိုင်းသွားပြီး "မုန့်မိသားစုရဲ့ တောင်းဆိုချက်က သခင်ငယ်​လေးနဲ့ သက်ဆိုင်မှုရှိနေတာလား"

ချီယန်ရှန့်က သူ့မျက်လုံးများကို ပင့်ကာ လင်းရု​ဖေးကို တည့်တည့်စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

“လင်းကုန်းဇီ မုန့်လန်​ရောက သူငယ်ချင်းလို့ ခေါ်နိုင်တဲ့သူ များများစားစား မရှိဘူးဆိုတာ မင်းသိထားသင့်တယ် မင်းက သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်း​သော သူငယ်ချင်းပဲ"

လင်းရု​​ဖေးက အေးစက်စွာပြောလိုက်၏။

"ကျွန်တော်သာ သူ့သူငယ်ချင်းမဟုတ်ရင် ဘာလို့ဒီမှာထိုင်ပြီး မင်းနဲ့အတူ အဓိပ္ပါယ်မရှိတာ​တွေကို အချိန်အကြာကြီး ပြောနေရမှာလဲ"

ထိုစကားကိုကြားပြီးနောက် ချီယန်ရှန့်သည် သူ့​ပြောသည့်အထဲတွင် စစ်မှန်မှုတချို့ရှိသည်ဟု အမှန်တစ်ကယ် ခံစားလိုက်ရသည့်အတွက် သူက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်၊ စစ်မှန်မှု 'အမှန်တကယ်ပင်' ရှိနေပေ၏။

သူ့လက်ကို မြှောက်ကာ နောက်တစ်ခွက်ကို သောက်လိုက်ပြီး “မင်း ခန့်မှန်းတာ မှန်တယ် ကျွန်တော် မုန့်အိမ်​တော်ကို လာရတဲ့အကြောင်းအရင်းက မုန့်မိသားစုရဲ့ သခင်ငယ်လေးနဲ့ သေချာပေါက် ဆက်စပ်နေတယ် အဲဒီအချိန်တုန်းက သူက ကျွန်တော်ခါးကို​တောင် မမှီသေးတဲ့ ကလေးလေးပဲ... ...အခုကထက်စာရင် သူက ပိုပြီးချစ်စရာကောင်းတယ်”

သူ့အပြုံးသည် ကြင်နာတတ်​သော အဖိုးအိုတစ်ယောက်ကဲ့သို့ဖြစ်​နေပြီး လင်းရု​ဖေးက ထူးဆန်းသလို ခံစားနေရ၏။

"မင်း မုန့်လန်​ရောကို သားတစ်ယောက်လိုမျိုး လုယူချင်နေတာလား" လင်းရု​ဖေးက မေးလိုက်သည်။

ချီယန်ရှန့်က ပြန်​တွေးတောလိုက်ပြီးနောက် “သားတစ်ယောက်လိုတော့ မဟုတ်ဘူး ဒါပေမယ့် သူက လုယူခံရဖို့​တော့ ထိုက်တန်ပါတယ် နောက်ဆုံးတော့ သူကြီးပြင်းလာတာကို ကျွန်တော်စောင့်ကြည့်နေခဲ့ရတာလေ... ..."

လင်းရု​ဖေးကမေးသည်။

"အဲဒီ မီးပုံးနဲ့ ရွံရှာဖွယ်အောင်နိုင်ခြင်းရဲ့ စွမ်းရည်ကြားက ဆက်နွယ်မှုက ဘာလဲ"

ချီယန်ရှန့်သည် သူ့ခေါင်းကို ခါယမ်းလိုက်ပြီးနောက် ၎င်းသည် သာမန်မီးပုံးတစ်ခုပဲဟုသာ ပြောလာသည်။ ဝမ်းနည်းပူ​ဆွေးမှုအ​နေနှင့်သာ လွှတ်တင်ခဲ့ခြင်းပင်။ ယင်းမှလွဲပြီး တခြားအသုံး၀င်ခြင်းမရှိ​ပေ။

ထိုအရာက အမှန်တကယ်ကို ယုတ္တိမတန်​ပေ၊ မုန့်လန်​ရော အသက်ရှင်နေသေးသည်မှာ သိသာသည်။ သို့​သော် ချီယန်ရှန့်က မီးပုံးကို ဝမ်းနည်းပူ​ဆွေးမှုအတွက် အသုံးပြုခဲ့သည်။ လင်းရုဖေး၏လက်ချောင်းများက စားပွဲပေါ်ကို ညင်သာစွာ ပုတ်လိုက်ပြီးနောက် အချိန်အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်သွားသည်။

မုန့်အိမ်တော်သည် အမှန်တကယ် ဧည့်သည်အသစ်များကို မကြိုဆိုသည်မှာ ကြာမြင့်နေပြီဖြစ်​ကြောင်း ချီယန်ရှန့်က ​အကြောင်းအရာဆက်စပ်မှုမရှိသည့် စကားကိုဆက်ပြောလာသည်။ သခင်မကြီးနှင့် သခင်ကြီးတို့သည် သတိကြီးစွာထားတတ်သည့်သူများဖြစ်ပြီး ဤနေရာသည် သာမန်လူများ ဝင်ရောက်နိုင်သည့်နေရာမျိုးမဟုတ်ပေ။ ထို့အပြင် ထင်ရှား​သောသခင်​လေးတစ်​ယောက်ကဲ့သို့​သော လင်းရူဖေးသာလျှင် မုန့်လန်​ရောနှင့် နီးကပ်စွာ နေနိုင်ပေသည်။ သို့​သော် ကမ္ဘာပေါ်တွင် ထင်ရှား​သော သခင်ငယ်​လေးများ အများကြီးရှိ​သော်လည်း နီးနီးကပ်ကပ်နေနိုင်သူ အများကြီးမရှိ​ပေ... ...။

လင်းရု​ဖေး : "နီးကပ်တာလား"

ချီယန်ရှန့်ကမေးသည်။

"မင်းမှာ ချီဓားရဲ့ အမှတ်အသားမရှိဘူးမလား"

လင်းရု​ဖေးကဖြေသည်။ "အင်း"

ချီယန်ရှန့်က အသံနက်နက်ဖြင့် "ဒါကြောင့်ပဲ မင်းက မုန့်လန်​ရောရဲ့ သူငယ်ချင်း ဖြစ်နိုင်တာ"

လင်းရု​ဖေး သူ့နှုတ်ခမ်းကို တစ်ချက်ကိုက်လိုက်မိပြီးမှ “မုန့်လန်​ရော... ... သူ... ...”

စကားလုံးများသည် သူ့နှုတ်​ခမ်း​၀သို့​ရောက်​လာသော်​လည်း ပြော​နိုင်စွမ်းမရှိ​ပေ။ သူက အံတင်းတင်းကြိတ်ပြီး သူ့​အရှေ့တွင်ရှိ​သောသေရည်ခွက်ကို ​မော့ချလိုက်သည်။ သေရည်က အရမ်းပြင်းလွန်းပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပင် အနီရောင်အလွှာပါးတစ်ခုက သူ့မျက်နှာကို ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။

သူ့အသံက အနည်းငယ်ခက်ထန်နေပြီး နောက်ဆုံးတွင် ထိုစကားများကို ထုတ်​ပြောလိုက်သည်။

"မုန့်လန်​ရော သေသွားပြီလား"

ချီယန်ရှန့်သည် သတိထားမိရုံလောက်သာ ခေါင်းညိတ်မပြခင်အထိ နှုတ်ဆိတ်နေခဲ့၏။

လင်းရု​ဖေးက အားနည်းသွားသည့်အခိုက်အတန့်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ ချီယန်ရှန့်၏စကားများသည် မုန့်အိမ်​တော်ရှိ အဖြစ်အပျက်များကို သွယ်ဝိုက်ပြောနေသော်လည်း လင်းရု​ဖေးက သူ၏လျှို့ဝှက်ထား​သောအဓိပ္ပါယ်ကို မှန်းဆနိုင်နေပင်။ အမှန်တရားသည် အလွန်ရယ်စရာကောင်း​သော်လည်း၊ ချီယန်ရှန့်သာ မလိမ်ခဲ့ပါလျှင် အဖြေတစ်ခုသာ ကျန်ရှိတော့သည်။

မုန့်လန်​ရောသည် ​သေဆုံးသွားခဲ့ပြီးဖြစ်၏။ သူသေဆုံးသွားသောကြောင့် မုန့်မိသားစုသည် ချီယန်ရှန့်ကို ရှာဖွေရန် ဝူယွီသို့သွားခဲ့ပြီး မုန့်မိသားစုထံ ဖိတ်ကြားခဲ့သည်။

လင်းရု​ဖေးသည် သေဆုံးခြင်းမှ ပြန်လည်ရှင်သန်ထမြောက်လာ​သောပုံပြင်များစွာကို ကြားသိခဲ့ရဖူးပြီး သေဆုံးခြင်းကို ထိန်းသိမ်းထားရန် နည်းလမ်းတချို့ရှိသည်ကို သိသော်လည်း အဆိုပါနည်းလမ်းများအားလုံးအတွက် ပေးဆပ်စွန့်လွှတ်ရမည့်ပမာဏမှာလည်း ​ကြီးပေသည်။

ဆယ်ကျော်သက်လေး မုန့်လန်​ရောသည် ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြီးဖြစ်​သော​ကြောင့် ယခု မုန့်အိမ်​တော်တွင် အလိုလိုက်ခံထားရသော သခင်ငယ်​လေးသည်ကား မည်သူနည်း။

"သူကလည်း မုန့်လန်​ရောပဲ"

ချီယန်ရှန့်သည် လင်းရု​ဖေး၏ ရှုပ်ထွေးမှုကို အဖြေထုတ်ပေးလိုက်သည်။

"သူ့မှာ မုန့်လန်​ရောရဲ့ ဝိညာဉ်သုံးပါးနဲ့ စိတ်ဝိညာဉ်ခုနစ်ပါး[4] ရှိနေသေးသရွေ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ဘယ်လိုပဲဖြစ်နေဖြစ်နေ သူက မုန့်လန်​ရော ဖြစ်နေတုန်းပဲ"

သူက မုန့်မိသားစု၏သခင်ငယ်​လေး ဖြစ်​နေဆဲပင်။

{ [4] - တာအိုလောကတွင် ထာဝရအသက်ရှင်နိုင်သော ဝိညာဉ်သုံးမျိုးနှင့် ထာဝရအသက်မရှင်နိုင်​သော စိတ်ဝိဥာဏ်ခုနစ်မျိုး၊ လူတစ်​ယောက်၏ ရုပ်နှင့်နာမ် ခွဲခြားခြင်းဟူ၍ရှိ၏။ }