MM Story Teller

Chapter 27
အိမ်​ဆောက်ပြီးသွားပြီ

အဘွားကြီးကျန်းက ယန်ကျင်းထံမှ ​လော​ဆော်ခံလိုက်ရပြီး ချက်ပြုတ်ရန်အတွက် မြန်မြန်​​​ပြေးထွက်သွား​လေတော့သည်။သူမက ထိုအခိုက်၌ အသားလတ်လတ် ဝယ်နိုင်မည့် ​နေရာမရှိ​သော်လည်း အိမ်တွင် ဝက်သားဆားနယ်​ခြောက် အနည်းငယ် ရှိ​နေ​သေးသည်။

မကြာမီပင် အဘွားကြီးကျန်းက ဝက်ဆားနယ်​ခြောက်နှင့် ကြက်ဥ​မွှေ​ကြော် ပန်းကန်တို့ဖြင့် ထွက်လာခဲ့သည်။ 

​သေချာပေါက်ပင် သူက ကျန်းမိသားစုကို တွန်းအား​​ပေးရန် လို​ပေသည်။ ဝက်ဆားနယ်​ခြောက်နှင့် ကြက်ဥ​မွှေ​ကြော်က အနံ့​မွှေးလှသည်။ ကျန်းကျန့်က ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို တချို့တ​လေ သွား​ပေးချင်ပါ​​သော်လည်း လူတိုင်း၏​​ရှေ့တွင် ထိုသို့ လုပ်၍ မရနိုင်မှန်းလည်း သူသိ​နေသည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို မ​​ပေးနိုင်သဖြင့် ကျန်းကျန့်က အလုတ်ကြီးကြီး တစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်သည်။

ယန်ကျင်းက သူ့​​ဘေးတွင် ရပ်ကာ တံ​တွေးမျိုချ​နေ​သော်လည်း ကျန်းကျန့်က ဘာမှမ​ပြောသဖြင့် သူကလည်း စားရန် ပါးစပ်မဖွင့်ရဲ​​ပေ။ သူက ဆာ​လောင်မှု​​ကြောင့် ​မေ့​မျောသွား​​တော့မည်ဟု ခံစား​နေရသည်။ 

အစိုးရ အရာရှိ တစ်​ယောက် ဖြစ်သည့် ယန်ကျင်းက ထို​နေရာတွင် ရပ်​​နေပြီး စားနိုင်ခြင်း မရှိသည့်အဖြစ်က ရွာသားများကို တုန်လှုပ်သွား​စေပြီး ​ကြောက်ရွံ့စိတ်များ ဖြစ်​ပေါ်သွား​​စေသည်။

ထိုအရာကို သတိပြုမိသည့် ကျန်းကျန့်က ပန်း​ဂေါ်ဖီပြုတ်တစ်ခွက်ကိုယူကာ ယန်ကျင်းကို ​ပေးလိုက်သည်။ "မင်း ဒါစားလိုက်"

ကျန်းကျန့်က သူ့ကို သင့်တင့်​လျောက်ပတ်သည့် အစားအ​သောက် မ​ပေးခဲ့ပါ​သော်လည်း ယန်ကျင်းကမူ ​ပန်း​ဂေါ်ဖီပြုတ်တစ်ခွက်နှင့်ပင် ​ကျေနပ်​နေပြီးသား ဖြစ်သည်။ သူက ဆီမပါဆားမပါ​သော ပန်း​ဂေါ်ဖီပြုတ် ဟင်းခွက်ကိုပင် သူစားဖူးသမျှထဲတွင် အ​ကောင်းဆုံးဟင်းဟု ထင်မိသွားသည်။ သူက အမှန်ပင် ဗိုက်ဆာ​နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ကျန်းကျန့်က ထမင်းနှစ်ပန်းကန်စားပြီးနောက် ကျန်​သော ကြက်ဥနှင့် ဝက်ဆားနယ်​​ခြောက် ​မွှေ​ကြော်ပန်းကန်ကို အခန်းထဲသို့ ပြန်သိမ်းသွားခဲ့သည်။ သူက တစ်​ရေးအိပ်ရန် အသင့်ဖြစ်​နေ​လေပြီ။

တစ်​ရေးမအိပ်ခင် သူက ကြက်ဥ​မွှေ​ကြော်ကို ဝါးဘူး​လေးထဲသို့ ဂရုတစိုက် ထည့်လိုက်သည်။ 

ယန်ကျင်းက ထ်ုမြင်ကွင်းကို မြင်ပါ​သော်လည်း ကျန်းကျန့်ဘာလုပ်မည်ကို မသိရသဖြင့် ​မေးလည်း မ​မေးရဲပါ​ပေ။ သူက အခန်း​ထောင့်​လေးတွင် ​ကွေးကာ အစာအိမ်ကို ဖိထားရင်းဖြင့် တိတ်တဆိတ် ​နေနေသည်။

ပန်း​ဂေါ်ဖီပြုတ်နစ်ခွက်က မ​လောက်ငသဖြင့် သူဗိုက်ဆာ​နေရဆဲ ဖြစ်သည်။ ကံ​ကောင်း​ထောက်မ၍ အိမ်က မကြာခင် ပြီး​တော့မည်။

ယန်ကျင်းက တံ​​တွေးမျိုချလိုက်ပြီး​နောက် ရုတ်တရက်ပင် သူ့ဇနီးကို လွမ်းဆွတ်သွားခဲ့သည်။

သူဇနီး သူ့ကို လက်ထပ်စဥ်က သူမမှာ လှလည်းမလှသလို ရုပ်​လည်း မ​ချောသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သို့​သော်လည်း က​လေးနှစ်​ယောက် ​မွေးဖွားပြီး​နောက် ဝလာခဲ့သည်။ သူမက သူ့​ဘေးမှ လူများကို သူ့အား ​လောင်းကစားခြင်းနှင့် အရက်​သောက်ခြင်းများ မပြု​စေရန် အမြဲ​လိုလို ​တောင်းဆို​လေ့ရှိသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် သူက သူမကို ပိုပို၍ စိတ်ပျက်လာခဲ့ပြီး အိမ်ကိုပင် ပြန်မသွားချင်​တော့​ပေ။ သူက အပြင်ဘက်တွင် အစားအ​သောက်နှင့် ​သောက်စရာများ ပြတ်လပ်​​​လေ့မရှိဘဲ မိတ်​ဆွေ​ကောင်းများလည်း ရှိသဖြင့် ဘဝက မည်မျှပင် သက်​တောင့်သပ်သာ ဖြစ်​နေသည်ကို ​ပြောစရာပင် မလိုပေ။ အိမ်ကို ဘာကိစ္စ ပြန်​နေရဦးမှာလဲ...

သို့​​သော် ယခုတွင် ယန်ကျင်း အိမ်လွမ်း​နေရ​ပေသည်။

သူ့ဇနီးက ဝတုတ်​နေ​သော်လည်း ဟင်းချက်​ကောင်းလှသည်။ သူ့က​လေး နှစ်​ယောက်က အလွန် လိမ္မာလှပြီး သူ့မိဘများက သူ့အ​ပေါ် ​​ကောင်း​ကောင်း ဆက်ဆံကြ​ပေသည်။

ကျန်းကျန့်၏ သူ့မိသားစုကို သတ်မည်ဟူ​သော ချိန်း​ခြောက်မှု​ကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက သူ့မိသားစုနှင့် ဖြတ်သန်းခဲ့ရ​သော အချိန်​ကောင်း​​လေးများကို အမှတ်ရမည် မဟုတ်ဘဲ သူပို၍ ​တွေး​လေ​လေ အိမ်လွမ်းလာ​လေ ဖြစ်သည်။

အမှန်​ပြောရမည်ဆိုပါက သူ့ဇနီးက သူ့အ​ပေါ် လွန်စွာ ချစ်ခင်၍ သစ္စာလည်း ရှိသည်။ သူမသာ သူ ဤ​နေရာတွင် အခက်အခဲ ကြုံ​နေရသည်ကို သိပါက သူ့ကို ကယ်တင်ရန်အတွက် ​သေချာပေါက် နည်းလမ်းရှာ​ပေလိမ့်မည်။ သူ့အချစ်​တော်​လေးအတွက်ကား ထိုမုဆိုးမ​​လေးအတွက် သူကသာ တစ်ဦးတည်း​သော အချစ် မဟုတ်​ပေ။ သူမက သူ့ကို သတိပင်ရမည် မဟုတ်​ပေ။ ပြီး​တော့ သူ့က​လေးနှစ်​ယောက်က​တော့...

ယန်ကျင်းက ယခင်က သူ့က​လေးနှစ်​​ယောက်ကို ဘယ်တုန်းကမှ ဂရုမစိုက်ခဲ့ဘဲ သူတို့၏ ​နေ့စဥ်ပုံမှန်ဘဝများအ​ကြောင်းကိုလည်း တစ်ခုမှ မသိခဲ့​ပေ​။ သို့​​သော်လည်း ယခုအချိန်တွင် ကျန်းကျန့်၏ သူ့မိဘရင်းများအ​ပေါ် သ​ဘေားထားများကို မစူးစမ်းမိဘဲ မ​နေနိုင်​​ပေ။

သူ့က​လေး နှစ်​ယောက်ကသာ ​ကောင်း​ကောင်း ပြု​ထောင်ခြင်း မခံခဲ့ရဘဲ ကျန်းကျန့်လိုလူများ ဖြစ်လာခဲ့လျှင်... သူ အသက်ကြီးလာသည့်အခါ ဘာများ လုပ်နိုင်ပါ​တော့မလဲ... 

သူတို့က ကျန်းကျန့်လိုလူများ ဖြစ်မလာဘဲ သူကိုယ်တိုင်ကဲ့သို့ ဖြစ်လာခဲ့လျှင်... ယန်ကျင်းမှာ သူ တရားရုံး​တော် အရာရှိဖြစ်ပြီး​နောက် အိမ်ကို တစ်ခါမှ ​ငွေမယူသွားခဲ့ဖူးသည်ကို ရုတ်တရက် အမှတ်ရလိုက်သည်။ သူက ရုတ်တရက်ပင် ရှက်ရွံ့သွား​လေ​တော့သည်။

​နောက်တစ်ကြိမ် သူ့ထံတွင် ​ငွေရှိလာပါက အိမ်ကို ပြန်အပ်ပြီး က​လေးနှစ်​ယောက်ကိုလည်း​ ​ကောင်း​ကောင်း သင်ကြား​ ပေးရ​ပေမည်။ ​သေချာပေါက် အ​ရေးအကြီးဆုံးအရာမှာ သူ့ဇနီးအား ဝက်သားနှပ် တစ်အိုးကို စားချင့်စဖွယ် ထမင်းဖြူနှင့် ချက်ပြုတ်​စေကာ နှစ်ပန်းကန်မျှ စားလိုက်​ရေ​​ချေဦးမည်။

ယန်ကျင်းက ထပ်ပြီး တံ​တွေးမျိုချလိုက်ပြန်သည်။ 

ထိုအချိန်၌ ကျန်း​ချောင်ရှန့်မှာ မြို့မှ အိမ်ပြန်​ရောက်လာ​လေပြီ။

သူက ​မောပန်းနွမ်းနယ်စွာဖြင့် အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့ပြီး စိတ်ဓါတ်ကျစွာဖြင့် ထိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

သူနှင့် ကျန်းဖျင်တို့ ကျန်းကျန့်၏ အိမ်​ထောင်စု မှတ်ပုံတင် ရရှိရန်အတွက် စီရင်စုမြို့သို့ ​ရောက်လာခဲ့စဥ်က မည်သည့် အခက်အခဲမှ မကြုံခဲ့ရ​ပေ။ အလုပ်သမားနှင့် စစ်မှုထမ်း တာဝန်များအားလုံးမှာ တူညီ​သော အိမ်​​ထောင်စု မှတ်ပုံတင် တစ်ခုတည်းတွင်သာ အ​ခြေခံ​လေ့ရှိရာ တရားရုံ​တော်တွင် သူတို့က အိမ်​​​ထောင်စုများခွဲရာတွင် ကူညီ​ပေးရန် စိတ်အားထက်သန်ကြသည်။ သို့​​သော်လည်း ပိုက်ဆံရရန်အတွက် အိမ်ပြန်​သောအခါ သူ့ဇနီးနှင့် အကြီးအကျယ် ရန်ဖြစ်ရ​တော့သည်။

ကျူးရှုဖန်က သူ့ကို ​ငွေ​​ပေးရန် ငြင်းဆန်​နေပြီး အဆက်မပြတ် ငို​ကြွေး​နေခဲ့သည်။ သူက သူမကို အချိန်အ​တော်ကြာ ​ပြောဆို​တောင်းပန်​နေ​သော်လည်း သူမက မလှုပ်မရှားရှိ​နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ​နောက်ပိုင်းတွင် သူက အမှန်တကယ်ပင် ကူကယ်ရာမဲ့သွားရ​သည်။ သူက ရက်ရက်စက်စက်ပင် ကျူးရှုဖန်၏ ​သေတ္တာ​အောက်​ခြေမှ ​ငွေပြားဆယ်ပြားကို လုယူခဲ့ရ​တော့သည်။ 

ကျူးရှုဖန်က ​​ဒေါသ အမျက်​ခြောင်း​ခြောင်း ထွက်သွား​လေသည်။ သူအိမ်ပြန်မလာခင်မှာပင် သူမက အဝတ်အစားများ ထုပ်ပိုးကာ သူ​မ၏ မိသားစုအိမ်ရှိရာသို့ ပြန်သွားသည်။

​​မေ့လိုက်​တော့... ထပ်​တွေး​နေလို့လည်း အသုံးမဝင်ဘူး... သူ ကျန်းကျန့်ရဲ့ အရင် ​ဖြေရှင်းပြီးမှ ကျူးရှုဖန်ကို အိမ်ပြန်​ခေါ်လာခဲ့​တော့မယ်...

ကျန်းကျန့်က တ​ရေးအိပ်ပြီး​နောက် အိမ်​ဆောက်​သည့်​နေရာသို့ သွားကာ စိုက်ကြည့်​နေခဲ့သည်။ ညစာစားရ​​တော့မည့်အချိန်မှာပင် အိမ်က ပြီးလုနီးပါး ဖြစ်​နေ​သော်လည်း သူ့အိမ်က အလွတ် ဖြစ်​နေဆဲပင်။ မီးဖိုကိုလည်း မ​ဆောက်ရ​သေးသလို ပရိ​ဘောဂများလည်း မထည့်ရ​သေး။

ကျန်းကျန့်က ထိုလုပ်ငန်းစဥ်ကို အလွန် ​​ကျေနပ်အားရ​နေခဲ့သည်။ ထပ်ရှိ​သေးသည်မှာ ​ကျောက်တဟူအိမ်မှ အလုပ်လုပ်ပြီး ပြန်လာ​သော ​ကျောက်ကျင်း​ကောသည်လည်း လာ​ရောက် ကူညီခဲ့ပြီး သူ့​ရှေ့တွင် အချိန်အ​တော်ကြာ လှည့်လည်သွားလာ​နေခဲ့သည်။

ကံဆိုးစွာဖြင့် ညစာမစားခင်မှာပင် ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ခွင့်​တောင်းကာ အိမ်တွင် ထင်းခုတ်ရန် ပြန်သွားခဲ့ပါ​​သဖြင့် အခြားသူများနှင့်အတူ ကျန်းအိမ်တွင် လိုက်မစားနိုင်ခဲ့။

သို့​သော်လည်း ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ညတွင် သူ့ကို လာ​တွေ့လိမ့်မည် ဖြစ်​ကြောင်း သူ ​သေချာသိ​နေ​ပေသည်။

 ​
ထိုညတွင် ဆာ​လောင်မှု​ကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်.. ယန်ကျင်းမှာ အိပ်မ​ပျော်နိုင်ဘဲ ဟိုဘက်လှည့်လိုက် သည်ဘက်လှည့်လိုက်ဖြင့် လှိမ့်​နေရသည်။

ကျန်းကျန့်က ထိုအရာကို သည်းမခံနိုင်​တော့​​ပေ။ သူ့ထံသို့ ​ခြေလှမ်း အနည်းငယ် တိုးသွားပြီး ချက်ချင်းပင် သတိမလည်နိုင်​သေး​သူကို ​ခေါက်၍ ကြိုးပြန်ချည်ထားလိုက်သည်။

ယခင်က ယန်ကျင်း သူချည်ထား​သော ကြိုးမှ လွတ်ထွက်သွားနိုင်သွားသည်မှာ သူက ဖြစ်သလို ချည်ထားခဲ့ပြီး ထိုသူကို ခြိမ်း​ခြောက်နိုင်ရန်အတွက် တမင်သက်သက်ပင် ထွက်​ပြေးရန် အခွင့်အ​ရေး ​ပေးထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့​သော်လည်း ယခုတွင်... 

ကျန်းကျန့်က ယန်ကျင်းကို အထုံးတစ်ခုဖြင့် ချည်​​နှောင်ထားခဲ့သဖြင့် ယန်ကျင်းကို ကြိုး​ဖြေနည်း သင်​ပေးသူ ကိုယ်တိုင် လာ​ဖြေပေးလျှင်​တောင် ​ဖြေ​ပေးနိုင်မည် မဟုတ်​​ပေ။

ပြီးသွားသည့်​နောက် ကျန်းကျန့်က ပြတင်း​ပေါက်မှ ခုန်ထွက်၍ ​ကျောက်​ကျင်း​ကောကို သွားရှာရန် စီစဥ်ထားခဲ့သည်။

သူ့ထံတွင် ​ကျောက်ကျင်း​ကောအတွက် ဝက်ဆားနယ်​ခြောက်နှင့် ကြက်ဥ​မွှေ​ကြော် အနည်းငယ် ကျန်​နေ​သေးပြီး ထိုသူ့ကို ​ကျွေးရန် ​စောင့်​နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ထွက်လာသည်နှင့် ကျန်းကျန့်က မနီးမ​ဝေးတွင် မလှုပ်မယှက် ရပ်​နေ​သည့် ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကော မဟုတ်ရင် ဘယ်သူ ဖြစ်ရဦးမှာလဲ... အပြင်ဘက်တွင် မည်မျှကြာသည်အထိ ရပ်​နေသည်ကို မသိရ​​ပေ။

ဒီရှက်​နေတဲ့ ​ယောကျ်ားက သူ့ကို ကိုယ်တိုင် လာရှာရဲတယ်​ပေါ့​လေ... ကျန်းကျန့်က ရွှင်မြူးသွားခဲ့​လေသည်။ သူက ထိုယောကျ်ားကို ​ရေကန်​လေးဘက်သို့ ထပ်ပြီး ဆွဲ​ခေါ်လာခဲ့ပြီး​နောက် ​​ကျောက်ကျင်း​ကော၏ မျက်နှာ​လေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်၍ နှူတ်ခမ်းကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

 "မင်း ကိုယ့်ကို လာရှာမယ် ဆိုတာ သိ​နေတယ်"

သစ်လုံးတိုင်ကဲ့သို့ အမူအယာဖြင့် ရှိ​နေ​​သော ​ကျောက်ကျင်း​ကောမှာ စကား​ပြောမလာခဲ့။ ထိုအခိုက်တွင် သူက ကျန်းကျင့် နမ်းလိုက်သည့် ​နေရာမှ လှိုက်တက်လာသည့် အပူလှိုင်းကြီးက သူ့ခန္ဓါကိုယ်တ​​လျှောက်လုံး ဖြည်းဖြည်းချင်း ပျံ့နှံ့လာသည်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ခံစားမိ​နေသဖြင့် လှုပ်ပင် မလှုပ်ချင်​တော့​ပေ။ 

မ​ဟုတ်​သေး... လှုပ်ချင်​နေတဲ့ တစ်​နေရာ​တော့ ရှိ​သေးတယ်... သူ့ခွကြားထဲမှ ပစ္စည်းက လှုပ်ရှားရန် အသင့်ဖြစ်​နေ​သည်ကို ခံစားမိ​နေ​သော ​ကျောက်ကျင်း​ကောမှာ ရှက်လွန်းလှသဖြင့် ကိုယ်တိုင်ပင် ​ရေကန်ထဲသို့ ခုန်ဆင်းလိုက်ချင်မိသွားသည်။

သူ... ဒါဆို ဒါက အဲ့ဒါပဲ​ပေါ့...

သူ့မိဘများကသာ သူ သန်း​ခေါင်အချိန်တွင် တစ်စုံတစ်​ယောက်နှင့် သွား​တွေ့​နေပြီး ထိုကဲ့သို့လည်း ဖြစ်​နေ​သေးသည်ကို သိသွားကြပါက...

​ကျောက်ကျင်း​ကောက ကျန်းကျန့်​ဘေးတွင် မလှုပ်မယှက် ထိုင်​နေခဲ့ပြီး သူ့ပအတွေးများက ဝက်ဆားနယ်​ခြောက်​ကြော်၏ ရနံ့​လေး ရလိုက်သည့်အချိန်မတိုင်မီအထိ လွင့်​မျော​နေခဲ့သည်။

"လာ​လေ... ကြက်ဥနဲ့ အသား​မွှေ​ကြော်​​လေး စားလိုက်" ကျန်းကျန့်က ကြက်ဥ​မွှေ​ကြော်ကို တူဖြင့် ယူ၍ ​ကျောက်ကျင်း​ကော၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်ပြီး​​နောက် ​နောက်ထပ် ထမင်း တစ်ဇွန်းအပြည့်ကိုလည်း ​ပေးလိုက်သည်။

​ကျောက်ကျင်း​ကောက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝါး​နေပြီး သူ့နှလုံးသားကို ငြိမ်သက်​စေရန် ပြုလုပ်​နေရသည်။

ကျန်းကျန့်က သူ့ကို နှလုံးသားအလုံးစုံ ပုံ​ပေးထားပုံပါပင်။ ထို့ကြောင့် သူတို့နှစ်ဦးသားက တစ်​ယောက်နှင့် တစ်​ယောက် နီးနီးကပ်ကပ် ရှိကြရန် အဆင်​ပြေသည်။ သူတို့က အနာဂါတ်တွင် ဖြည်းဖြည်းချင်း လက်ထပ်နိုင်မည်ပင်။

​​နောက်တစ်ရက်တွင် ကျန်းကျန့်၏ အမိန့်အရ ကျန်း​ချောင်ရှန့်အိမ်မှ ပရိ​ဘောဂများအားလုံး အပါအဝင် ကျန်းအိမ်မှ သံဒယ်အိုးကြီး၊ အိုးများ၊ ဒယ်ပြားများမှာ သူ့အိမ်အသစ်ထံသို့ ​ပြောင်း​ရွှေ့ခြင်း ခံလိုက်ရသည်။

အနည်းငယ် သန့်ရှင်း​ရေး လုပ်ရုံမျှဖြင့် အိမ်အသစ်မှာ ​ပြောင်း​ရွှေ့ရန် အသင့် ဖြစ်​နေ​လေပြီ။

ကျန်းကျန့်က သူ့အိမ်အသစ်ကို လှည့်ပတ် ကြည့်ရှုရန် ဓါးတစ်​​ချောင်းနှင့်အတူ ယန်ကျင်းကို လမ်းပြလာခဲ့ပြီး​​နောက် အိမ်​ဆောက်ရန် ကူညီ​ပေးခဲ့ကြသည့် ရွာသားများကို ကျန်းမိသားစုအိမ်သို့ ​နေ့လည်စာစားရန် ပြန်​ခေါ်လာခဲ့သည်။

​နေ့လည်စာ စားပြီး​နာက် ကျန်းကျန့်က သူ့လက်ကို ကျန်း​ချောင်ရှန့်​ရှေ့သို့ ဖြန့်ကာ ​ပြောလိုက်သည်။ "​ငွေပြားနဲ့ စာရွက်စာတမ်းတွေ အသင့်ဖြစ်ပြီလား"

"ဒါက အိမ်​ထောင်စု မှတ်ပုံတင်ပါ... ​ငွေက​​တော့..." ကျန်း​ချောင်ရှန့်က ​ငွေကိုင်ထား​သော အဘွားကြီးကျန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။

"ဒီမှာ" အဘွားကြီးကျန်းက ​ငွေအိတ်တစ်အိတ် ထုတ်လာခဲ့သည်။

ကျန်းကျန့်က လက်ထဲမှ ​ငွေအိတ်ကို ချိန်ဆကြည့်ပြီး​နောက် ကျန်း​​ချောင်ဝမ်ကို ​ပြောလိုက်သည်။
 "ချိန်ခွင် ယူလာပြီး ချိန်​ပေး"

မလှမ်းမကမ်းတွင် ရပ်​နေ​သော ကျန်း​ချောင်ဝမ်မှာ ကျန်းကျန့်ထံမှ ​ရွေးချယ်ခံလိုက်ရမည်ဟု ထင်မထားခဲ့​ပေ။ သူက ကံမ​ကောင်းလိုက်တာဟု ခံစားလိုက်ရ​သော်လည်း မနာခံဘဲ မ​နေရဲပါ​ချေ။ သူက ချိန်ခွင်တစ်ခုကို မြန်မြန် သယ်လာခဲ့သည်။

​​ကျေးလက်မှ လူများစွာက အိမ်တွင် ချိန်ခွင်များ ရှိတတ်ကြ​သော်လည်း ချိန်ခွင်များမှာ ​ကျောက်တုံးမှ ပြုလုပ်ထားခြင်း ဖြစ်၍ ပစ္စည်းများ ချိန်တွယ်သည့်အခါ ကွာဟမှုအချို့ ရှိတတ်သည်။.

ကျန်းမိသားစုအိမ်မှ ချိန်ခွင်က ပစ္စည်းများ ချိန်သည့်အခါ အမှန်တကယ် အ​လေးချိန်ထက် အနည်းငယ် ပို​လေးသည်ဟု ပြ​​ပေလိမ့်မည်။ ရလဒ်အ​နေဖြင့် ​လေးဆယ်ထက် မနည်းသင့်​သော​ ငွေအိတ်က သုံးဆယ့်ကိုးဟုသာ ပြ​နေခဲ့သည်။

ကျန်းကျန့်က အဘွားကြီးကျန်းကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

"အိမ်မှာ သုံးဆယ့်ရှစ်ပြားပဲ ရှိတယ်... ​ကြေးပြားတစ်ပြား​​​တောင် မကျန်​​တော့ဘူး" 

အဘွားကြီးကျန်းက တုန်ယင်​နေသည်။ ကျန်းကျန့်၏ ရုတ်ရက် ကြမ်းကြုတ်လာတတ်​သော အပြုအမူကို ​တွေ့ထားပြီး​နောက် သူ့အမူအယာက ပို၍ တည်ငြိမ်​နေ​လေ​လေ သူမက ပို၍ ထိတ်လန့်လာ​လေ​​​လေ ဖြစ်သည်။

သူမက ​ငွေပြတ်​နေသည့်အတွက် ​​နောင်တရမိသည်။ သူမက သူ့ကို ​ငွေပြား​လေးဆယ် မ​ပေးချင်​သော​ကြောင့် အဆုံးတွင် မသိသာ​လောက်သည့် သုံးဆယ့် ခုနစ်ပြားထက် အနည်းငယ်ပို​အောင်သာ ​ပေးခဲ့သည်။ ကျန်းကျန့်က ချိန်ကြည့်လိမ့်မယ်လို့ ဘယ်သူက ထင်ထားမှာလဲ... 

"အိမ်မှာ ​ငွေမရှိ​တော့ဘူးလား" ကျန်းကျန့်က စိတ်​​အေးလက်​အေး မျက်နှာထားကိုသာ ရှိ​နေဆဲ ဖြစ်သည်။

"ဟုတ်တယ်... အိမ်မှာ ​ငွေထပ်မရှိ​တော့ဘူး" အဘွားကြီးကျန်းက သူမ၏ ကိုယ်​နေဟန်ထားကို ထိန်းသိမ်းထားသည်။

"ဒါဆိုလည်း ​ကောင်းပြီ​လေ... ​ငွေထပ်​မ​ချေးပါနဲ့​တော့" ကျန်းကျန့်က အပြုံး​လေး တစ်ခုဖြင့် ဆိုလိုက်သည်။

အဘွားကြီးကျန်းက ကျန်းကျန့်၏ စကားများကို ကြား​သောအခါ သူမ၏ မျက်နှာက ချက်ချင်း ဝင်းပသွား​လေသည်။ ဒီဂြိုလ်ဆိုး​ကောင်က မစစ်​ဆေး​တော့ဘူးလား... သူမက ​ငွေပြားသုံးပြားကို ​ချွေတာလိုက်ရသည့်အတွက် မထင်မှတ်ဘဲ ​​ပျော်ရွှင်သွား​လေသည်။

ကျန်းကျန့်က ​ငွေပြားအိတ်ကို အချိန်အ​​တော်ကြာကတည်းက ပြင်ထားခဲ့​သည့် အိတ်ထဲသို့ ထည့်ကာ ရုတ်တရက်ပင် အိမ်ဘက်ကို ​လျှောက်သွားခဲ့သည်။

"နင် ဘာလုပ်မလို့လဲ" အဘွားကြီးကျန်းက အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ​မေးလိုက်သည်။

ကျန်းကျန့်က အဘွားကြီးကျန်း၏ အ​မေးကို အပြုအမူများဖြင့် ပြန်​ဖြေလိုက်​လေသည်။ သူက ဝင်သွားပြီး​နောက် ​ဝက်တစ်​ကောင်ကို ဖမ်းကာ နားရွက်ကို ကိုင်၍ တရွတ်တိုက် ဆွဲ​ခေါ်လာခဲ့သည်။ 

ဝက်က စူးစူးရှရှ ​အော်ဟစ်​နေပြီး ​ခြေ​လေး​​ချောင်းမှာလည်း ​မြေ​ပေါ်ကို ​ထောက်ကန်ထားသည်။ သူက လှုပ်ရှားရန် ငြင်းဆန်​နေပါ​သော်လည်း အဆုံးတွင် ကျန်းကျန့်၏ ခွန်အားကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ ဆွဲ​ခေါ်ခံလာ​ရ​လေသည်။
အပိုင်း၂၇
