MM Story Teller

Chapter 29
 – ညလယ်​ခေါင်တွင် နံရံ​ပေါ်သို့ တွယ်တက်ခြင်း

လက်ထဲတွင် အိမ်​ထောင်စု မှတ်ပုံတင်ကို ကိုင်လျက် ကျန်းမိသားစုအိမ်မှ ထွက်လာပြီး အိမ်အသစ်​လေးသို့ ​ရောက်ရှိလာသည့်အချိန်တွင် ကျန်းကျန့်၏ နှလုံးသားထဲ၌ တွယ်ညိ​နေခဲ့​သည့်အကြီးဆုံးကျန်း ချန်ရစ်ထားခဲ့သည့် ခံစားချက်များမှာ ​ပျောက်ကွယ်သွား​လေသည်။

မတိုင်မီက ထိုခံစားချက်များမှာ ကျန်းကျန့်အ​ပေါ် မသက်​ရောက်ခဲ့ပါ​သော်လည်း သူ့နှလုံးသားကို ​လေး​လေးလံ​လံ စီးပိုးလျက် ရှိ​နေဆဲ ဖြစ်ပြီး ယခုတွင်မူ ကျန်းကျန့်က ၎င်း၏ တည်ရှိမှုကို လုံးဝ မခံစားရ​တော့​ပေ။

အကြီးဆုံးကျန်း လုံးဝ ​ပျောက်ကွယ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်ရသည်။ ထို​အ​ကြောင်းကို စဥ်းစားမိ​သောအခါ ကျန်းကျန့်က အ​တော်​လေး စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားသည်။ သူက အကြီးဆုံးကျန်း၏ ခန္ဓါကိုယ်နှင့် မှတ်ဥာဏ်များကို ရခဲ့ပြီး ​ရှေး​ခေတ်တွင် ​နေထိုင်နိုင်ခဲ့ပါ​သော်လည်း အကြီးဆုံးကျန်းအတွက်မူ... သူ့ဘဝ​တွင် ဘယ်တုန်းကမှ ​ကောင်း​ကောင်းမွန်မွန် မ​နေခဲ့ရရှာသည့် ထိုသူက ​သေသွား​လေပြီ။ ကျန်းကျန့်က အကြီးဆုံးကျန်းကို သနားကရုဏာသက်​နေပါသော်လည်း ထိုအ​ကြောင်းကို အချိန်တို​​လေးအတွင်းသာ ​တွေးလိုက်ရသည်။ သူ့ထံတွင် လုပ်စရာများစွာ ရှိ​နေဆဲ ဖြစ်သည်။

​ကျေးလက်တွင် အိမ်​ဆောက်လုပ်ခြင်းက အုတ်ခဲများ၊ အုတ်ကြွပ်များ မလိုအပ်ပါ​​​ပေ။ သူတို့က အထဲတွင် ရက်မများ ပါသည့် ​မြေကြီးနံရံများနှင့် အမိုး​ပြုလုပ်သည့် ​နေရာ၌ သုံး​သော ဝါးနှင့် သက်ကယ်များသာ ဖြစ်သည်။ ၎င်းကို ခပ်မြန်မြန် ​ဆောက်လုပ်နိုင်သည်။ ကျန်းကျန့်၏ အိမ်က ရွာတစ်ရွာလုံး၏ အကူအညီဖြင့် ​ဆောက်ထားသဖြင့် ပိုမြန်​သေးသည်။ ၎င်းက ​ဆောက်လုပ်ထားပြီးသား ဖြစ်​သော်လည်း ​နေထိုင်ရန် မသင့်​လျော်​သေး​​ပေ။

​မြေ​ပေါ်တွင် အုတ်များ ​ကျောက်များ ခင်းထားခြင်းမရှိ​ပေ။ ရွှံ့များ ဖြင့်သာ ​ဆောက်ထား​သော အိမ်က စိုစွတ်​နေပြီးသား ဖြစ်ပြီး အသစ်​ဆောက်လုပ်ထား​သော နံရံအသစ်ကလည်း အစိုဓါတ်နှင့် စိုထိုင်းစကို အဆင့်တစ်ခုအထိ တိုးမြှင့်​ပေးသည်။ အိမ်က အရာအ​တော်များများ လစ်လပ်​နေဆဲလည်း ဖြစ်​သေးသည်။

ကျန်းကျန့်က အစားအ​သောက်များ သို​လှောင်မည့်အခန်းကို ပထမဆုံး ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ ထို့​နောက် သူက ကျန်းမိသားစုမှ ရခဲ့​သော ကြက်ကို အလုံးစုံ ပြိုမကျ​သေး​သော သက်ကယ်တဲအိမ်​​​ဟောင်း​လေးထဲသို့ ထည့်ပိတ်ထားလိုက်ပြီး ​ပြောင်းဖူး​စေ့တစ်ဆုပ်ကိုပါ ပစ်ထည့်​ပေးလိုက်ပြီး​နောက်တွင် သူ့ကိုယ်ပိုင်အိမ်ကို စတင် ဖွင့်လိုက်​တော့သည်။

သူ့အတွက် အိမ်ကို တတ်နိုင်သမျှမြန်မြန် ​ဆောက်နိုင်ရန်အတွက် ရွာသားများက အိမ်ကို မီးခိုး​ခေါင်းတိုင် မထည့်ထား​ပေ။ ၎င်းကို တည်​ဆောက်ရန် အတွက် ကျွမ်းကျင်မှုအချို့ လိုအပ်​သော​ကြောင့်လည်း ဖြစ်သည်။ ပြီး​နောက် သူ့အတွက် ချက်ပြုတ်ရန် လုပ်​ပေးထား​သော ရွှံ့မီးဖိုမှာလည်း အကြမ်းထည်ဆန်လွန်းသည်။ ၎င်းက အိုးတစ်လုံး တည်နိုင်သည့် စက်ဝိုင်းတစ်ခုနှင့် တူ​​သော်လည်း အနည်းဆုံး​တော့ ၎င်းက ခပ်ပုပုသာဖြစ်၍ တဲအား မီးစွဲမည်ကို စိုးရိမ်စရာ မလိုသဖြင့် အသုံးဝင်​နေ​သေးသည်။ 

သူက တဲအိမ်အို​လေးအတွင်းမှ ​ကောက်ရိုးအချို့နှင့် ပိုးစာကိုင်းအချို့ကို သယ်လာခဲ့ပြီး မီး​​ထွန်းရန်နှင့် အိမ်ထဲမှ အစိုဓါတ်များကို လွင့်ပြယ်သွား​စေပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ရွှံ့မီးဖိုကို ​ခြောက်​​သွေ့​စေရန် အတွက် ၎င်းတို့ကို ရွှံ့မီးဖိုအတွင်းသို့ ထည့်လိုက်သည်။ သူက စဥ်းစားကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် တစ်အိမ်လုံးကို မီးဖြင့် လိုက်ထွန်းလိုက်သည်။ 

တံခါးနှင့် ပြတင်း​ပေါက်များအားလုံးကိုလည်းဖွင့်ထားလိုက်သည်။ မီးတုတ်​လေးများ ထွန်းညှိလိုက်ပြီး​နောက် အိမ်မျက်နှာပြင်မှ အစိုဓါတ်များမှာ လွင့်ပြယ်လုနီးပါး ဖြစ်သွားပြီး ရွှံ့နံရံမှ အစိုဓါတ်အတွက်ကား အချိန်တစ်ခဏမျှ ပြဿနာ ရှိမည် မဟုတ်​ပေ။ 

အမှန်တကယ်တွက် ကျန်း​​ချောင်ရှန့်အိမ်မှ ​ရွှေ့လာ​သော ပရိ​ဘောဂများမှာ များများစားစားမဟုတ်​ပေ။ ထ်ု့​နောက်တွင် သူ့အိမ်၌ ပစ္စည်းများစွာ ပြတ်လပ်​နေဆဲ ဖြစ်​ကြောင်း ​တွေ့လိုက်ရသည်။

မိသားစုတိုင်းတွင် စားပွဲနှင့် ကုလားထိုင်များ ရှိတတ်ကြသည်။ သူက ယခုလက်ရှိတွင် မည်သည့်အရာမှ မရှိ​သေးဘဲ ​နေ့စဥ် လိုအပ်ချက်များစွာလည်း ပြတ်လပ်​နေသည်။ သူ မနက်ဖြန် စီရင်စု မြို့​​တော်သို့ သွားရန် လို​​လိမ့်မည်ဟု ထင်ရသည်။

အိမ်ကို သန့်ရှင်း​ရေး လုပ်ပြီး​နောက် ကျန်းကျန့်က အိမ်အ​နောက်မှ တဲအိမ်လေးကို ပြန်လည် ပြင်ဆင်ရန် သွား​ရောက်ခဲ့သည်။

တဲအိမ်အို​လေးက အထူးခန်းတစ်ခန်း ပါ​သော်လည်း အိမ်အသစ်ထဲမှ အိမ်သာကမူ... ရွာသားများက ကြုံရာကျပန်း ကျင်းတစ်ကျင်း တူး​​ရုံသာ တူး​ပေးထားခဲ့သည်။

ကျန်းကျန့်က ထိုကဲ့သို့​​သော သာမန် ​ဖြေရှင်းနည်းများကို နည်းနည်း​လေးပင် သည်းမခံနိုင်​ပေ။ ထို့​ကြောင့် သူက ၎င်းကို ​ပြောင်းလဲရန် စီစဥ်ထားပြီး မဟုတ်လျှင်လည်း အနည်းဆုံး​တော့ သူက ကြမ်းပြင်​​အောက်မှ လမ်း​ကြောင်းကို အပြင်ဘက်သို့ ဦးတည်ပြီး မိလ္လာကျင်းတစ်ကျင်းလည်း တူးရန် လို​ပေသည်။ ထို့မှသာ အိမ်ထဲမှ သူ့ကိုယ်ပိုင် အိမ်သာက အနံ့နံ​တော့မည် မဟုတ်​​ပေ။

လွန်ခဲ့သည့် ရက်အနည်းငယ်အတွင်း ​နေ့တိုင်း တစ်​ရေးအိပ်​လေ့ရှိ​​​သော ကျန်းကျန့်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြင့် ၎င်းကို ​ကျော်လိုက်သည်။ သူက ကျင်းတူးနေရင်း စိတ်​ကောင်းဝင်​နေခဲ့ပြီး သီချင်း​လေးပင် ညည်းလိုက်​သေးသည်။ သို့​​သော်ငြား ကျန်းမိသားစုကမူ စိတ်အ​ခြေအ​နေ မကောင်းကြ​ပေ။ 

တစ်ချီတည်းနှင့် ​ငွေပြားများနှင့် ဆန်အိတ်အ​မြောက်အများကို ​ပေးလိုက်ရသဖြင့် ကျန်းမိသားစုမှာ ချမ်းသာ​နေဆဲ ဖြစ်လျှင်​တောင် မူလအ​ခြေအ​နေသို့ ပြန်​ရောက်နိုင်ရန်အတွက် အနည်းဆုံး နှစ်နှစ်မျှ ကြာ​ကောင်းကြာနိုင်သည်။

"မျိုးမစစ်​ကောင်က ဘာလို့များ ဓါးချက် တစ်​ထောင်​လောက် ထိုးခံရပြီး ​သေမသွားလိုက်ရတာလဲ" အဘွားကြီးကျန်းက ဝက်အူများကို ဆားဖြင့် ပွတ်တိုက်​နေရင်း ကျန်းကျန့်ကို ကျိန်ဆဲနေ​လေသည်။

ကျန်းကျန့်က ဝက်သတ်ပြီး​နောက် သူတို့အတွက် အသားတစ်ပိုင်း​လောက်ပင် ချန်မထား​ပေးခဲ့​ပေ။ သူချန်ထားသမျှက အမှိုက်များ၊ ဝက်အူများနှင့် ဝက်​သွေး ပုံးတစ်ဝက်သာ ဖြစ်သည်။ ထိုအရာများက ​​ကောင်းမွန်​​သော အရာများသာ ဖြစ်သည်။ အဘွားကြီးကျန်းက သဘာဝကျကျပင် ၎င်းတို့ကို လွှင့်ပစ်ရန် တွန့်ဆုတ်​​နေ​လေရာ သူမက သူတို့ကို ကိုင်တွယ်ရင်းဖြင့် အခြားသူများကို ဆဲဆို​နေခဲ့​လေသည်။ 

ကျန်း​​ရှောင်မိန်မှာ ကျန်းကျန့်ကို ကျိန်ဆဲ​နေသည့် အဘွားကြီးကျန်းကို တိတ်တဆိတ် နား​​ထောင်နေခဲ့သည်။

မတိုင်မီက သူမက ကျန်းကျန့်ကို အလွန် ​ကြောက်ရွံ့ခဲ့ရ​သော်လည်း ယခုတွင်မူ ကျန်းကျန့်ထွက်သွားခဲ့ပြီး​နောက် ပြန်​တွေးကြည့်မိ​သောအခါ ကျန်းကျန့်က သူမအ​ပေါ် သူမ၏ ကြက်ဥပြုတ်ကို လုယူခဲ့ရုံမှတပါး အခြား မလုပ်ခဲ့​ကြောင်း ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမ၏ အ​ကြောက်တရားများက အ​တော်​လေး လွင့်ပါးသွား​လေပြီ။ ထိုအခိုက်၌ သူမက အဘွားကြီးကျန်း ဆဲဆို​နေသည်ကို ကြားလိုက်ရချိန်တွင် သူမ၏ အကြီးဆုံးအစ်ကိုအား ကရုဏာသက်မိသွားခဲ့သည်။

သူမ၏ တတိယအစ်ကိုနှင့် ဒုတိယအစ်ကိုတို့မှာ လက်ထပ်ထားပြီးသူများ ဖြစ်ကာ တစ်​ယောက်ချင်းစီက ​စေ့စပ်လက်​ဆောင်နှင့် လက်ထပ်ပွဲအခမ်းအနားအတွက် ပ​ရိ​ဘောဂများ ပြုလုပ်ရန်အတွက် ​ငွေဒါဇင်​ပေါင်းများစွာ သုံးစွဲခဲ့ကြသည်။ သူတို့၏ မင်္ဂလာပွဲအခမ်းအနားများအတွက်လည်း သူတို့က မင်္ဂလာကိတ်မုန့်ကို ပြုလုပ်ရန် ဆန်အိတ်​ပေါင်းများစွာ သုံးခဲ့ကြ​သေးသည်။ အမှန်တကယ်တွင် သူမအစ်ကိုကြီး ယူသွားခဲ့သည်က သိပ်မများ​ပေ။သို့​သော်လည်း ယခုတွင် ထိုအ​ကြောင်းကို ​​တွေးနေ၍ မဖြစ်​သေး​ပေ။ သူမသည်လည်း ​ချမ်းသာ​သော ခင်ပွန်း​ကောင်းတစ်​ယောက်အား မည်သို့ ရှာ​ဖွေရမည်ကို ​​စဥ်းစားသင့်​နေ​​ပေသည်။ လွန်ခဲ့​သော ရက်အနည်းငယ်က သူမ၏ အ​မေထံမှ သူမအတွက် တင်​တောင်း​ငွေ မြင့်မြင့်​ပေးရန် ဆန္ဒရှိ​နေသည့် ​ယောက္ခမတစ်​ယောက်ကို ရှာ​ပေးချင်သည်ဟု ​ပြောခဲ့သည်။ ထို့မှသာ သူမအ​မေ၏ အ​ကြွေးများကို ပြန်ဆပ်ရန်အတွက် သူမ၏ ​တင်​​တောင်း​ငွေကို အသုံးပြုနိုင်မည် ဖြစ်သည်။ 

အငယ်ဆုံးသမီးကျန်းမှာ သူမ၏ သတို့သမီး​ကြေးကို သူမမိသားစု၏ အ​ကြွေးများကို ပြန်ဆပ်ရာတွင် သုံးမည့်အ​ပေါ် မည်သည့်အ​တွေးများမှ မရှိပါ​ပေ။ ရွာထဲမှ မိန်းက​လေးများ လက်ထပ်ကြသည်နှင့် သူတို့၏ တင်​တောင်း​ငွေများမှာ အ​ခြေခံအားဖြင့် သူမ၏ မိဘများအတွက်သာ ဖြစ်ကြသည်။ မိဘများက ​သေတ္တာ၏ ​အောက်​ခြေ၌ အိပ်ယာလွှမ်းနှင့် ပရိ​ဘောဂ အချို့ကို ပြင်ဆင်ရန် ​ငွေပြားနှစ်ပြား ​ပေးလိမ့်မည် ဆိုပါက သူတို့၏ သမီးအ​ပေါ် ချစ်မြတ်နိုးကြသည်ဟု ဆိုရ​ပေမည်။ သူမက ယခုတွင် တင်​တောင်း​ငွေ ပိုမြင့်မြင့် ​ပေးနိုင်​သူများထဲမှ လူ​ကောင်းတစ်​ယောက်ကို ​ရွေးချယ်ချင်​နေပြီး ထို့မှသာ အနာဂါတ်တွင် သူမက ခက်ခဲသည့် ဘဝတွင် ​နေစရာ မလိုမည် ဖြစ်သည်။

ကျန်း​ရှောင်မိန်က သူမ၏ လက်ထပ်ပွဲအ​ကြောင်း ​တွေးပူ​နေချိန်တွင် ကျန်း​ချောင်ရှန့်က လွန်ခဲ့သည့် ရက်အနည်းငယ်က အိမ်ကို ဖိတ်​ခေါ်လာခဲ့​သော ယန်ကျင်းကို စီရင်စုမြို့သို့ ပြန်ပို့​ပေး​နေခဲ့သည်။

လမ်းတ​​လျှောက်တွင် ကျန်း​ချောင်ရှန့်က ယန်ကျင်းကို ဆက်တိုက် ​တောင်းပန်​နေပါ​သော်လည်း ယန်ကျင်းက သူ့ကို လျစ်လျူရှုထားမြဲ ဖြစ်သည်။ စီရင်စုမြို့သို့ ​ရောက်​သောအခါ ယန်ကျင်းက ခါးကြားထဲမှ ဓါးတစ်​ချောင်းကိုပင် ထုတ်ယူလာခဲ့ပြီး ကျန်း​ချောင်ရှန့်ကို ချိန်ထားလိုက်သည်။

 "မင်း ဒီက​နေ ထွက်သွားလိုက်​တော့"

ကျန်း​ချောင်ရှန့်က ပိန်ပါး​သော ပညာသင်သား တစ်​ယောက်သာ ဖြစ်၍ ဓါးနှင့် ထိုကဲ့သို့ ချိန်း​ခြောက်ခံလိုက်ရသည့်အခါ ရုတ်တရက် ခလုတ်တိုက်မိသွားပြီး ယန်ကျင်း​နောက်သို့ မလိုက်ရဲ​တော့​ပေ။

ယန်ကျင်းအတွက်ကား...

သူ့လက်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် ရုတ်တရက် သိလိုက်ရသည်ကား သူ့လှုပ်ရှားမှုများမှာ... ကျန်းမိသားစုရဲ့ ဂြိုလ်ဆိုး​ကောင် သူ့ကို ရိုက်​နေတုန်းက ပုံစံနဲ့ တူမ​နေဘူးလား...

ကျန်းမိသားစု၏ ဂြိုလ်ဆိုး​ကောင် အ​ကြောင်း စဥ်းစားမိသည်နှင့် ယန်ကျင်းမှာ သူ့ကိုယ်အနှံ့မှ နာကျင်မှုတို့ကို ရုတ်တရက်ပင် ခံစားလိုက်ရသည်။ ထိုဂြိုလ်ဆိုးကောင်က ဤရက်များအတွင်း သူ့အ​ပေါ် မပြင်းထန်​ပါ​သော်လည်း အချိန်နှင့်အမျှ ကန်​ကျောက်​နေဆဲ ဖြစ်ပြီး သူ့ကိုယ်အနှံ့ကို ဒဏ်ရာများချန်ရစ်ထားသဖြင့် သူ့အ​ရေပြားတွင် အ​ကောင်းပတိ ဖြစ်​နေသည့် အပိုင်းတစ်ခုမှ မရှိ​တော့​ပေ။

သူက ပင်ပန်းပြီး ဗိုက်ဆာ​နေ​လေသည်။ 

ယ​​နေ့ ​နေ့လည်ပိုင်းတွင် ဂြိုလ်ဆိုး​ကောင်က သူ့ကို အစားစားခွင့် ပြုလိုက်​သော်လည်း အလုတ်​သေး​သေး​လေးသာ စားခွင့် ပြုခဲ့သည်။ 

ယန်ကျင်းမှာ အိမ်သို့ မြန်မြန် ပြန်လာပြီး ဘာကိုမှ မ​တွေး​တော့ဘဲ စားပြီး အိပ်ရန် အသင့်ဖြစ်​နေ​လေပြီ။ 

ယန်မိသားစုက စီရင်စုမြို့တွင် ​မြေကွက်​သေး​သေး​လေး တစ်ခု ရှိသည်။ ယန်ကျင်း ခြံဝင်းထဲသို့ ဝင်လာသည်နှင့် ကြက်စာ​ကျွေး​နေ​သော ဇနီးဖြစ်သူကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။

ခြံဝင်းထဲတွင် သူရင်းနှီး​နေသည့် အဝတ်အစားများစွာ ရှိ​နေပြီး သူ့​ဘေးပတ်လည်မှ ပစ္စည်းများအားလုံးကိုလည်း သပ်သပ်ရပ်ရပ် စီစဥ်ထား​လေသည်။ အကြီးဆုံးသားက ဤ​နေရာ၌ မရှိ​​လေဘဲ ​လေးနှစ်အရွယ် သားငယ်​လေးကသာ ​ထောင့်​လေးထဲတွင် သစ်သားအပိုင်းအစ အချို့ဖြင့် ​ဆော့ကစား​နေခဲ့​လေသည်။

"ယန်ကျင်း... ဘယ်​တွေ ​ရောက်​နေတာလဲ... ဒီနှစ်ရက်ထဲမှာ ဘာလို့ အိမ်လည်း မပြန် ရုံး​တော်ကိုလည်း မသွားရတာလဲ" ယန်ကျင်း၏ ဇနီးက သူ့ကို မြင်သည်နှင့် သူမလက်ထဲမှ ​ကောက်ရိုးတံမြက်စည်းကို လွှတ်ချကာ အနားသို့ ​ရောက်လာပြီး​နောက် ​မေးလိုက်​လေသည်။ 

"ရှင် ​လောင်းကစား သွားလုပ်ပြန်ပြီလား... ဘယ်​လောက်​တောင် ရှုံးခဲ့တာမို့လဲ" 

ယန်ကျင်းက ပုံမှန်အားဖြင့် ထိုမိန်းမ သူ့​အ​ပေါ် မရပ်မနား ပွစိပွစိ ​ရေရွတ်​နေ​ချိန်တွင် လွန်စွာ စိတ်မရှည်လက်မရှည် ဖြစ်လာတတ်သည်။ သို့​​သော်လည်း သူနာကျင်ခံစားခဲ့ရ​သော ထိုရက်များပြီး​နောက်တွင် ယခုလက်ရှိ ထိုစကားများကို ကြား​နေရခြင်းက သူ့နှလုံးသားကိုပင် ​နွေး​ထွေးလာရ​​စေသည်။

"ငါအဆင်​ပြေတယ်..." ယန်ကျင်းက ​ပြောလိုက်သည်။ 

"မင်း ငါစားဖို့ တစ်ခုခု သွားချက်​ပေး... မြန်မြန်​လေး​နော်"

"​ကောင်းပါပြီ" ယန်ကျင်း၏ ဇနီးက ချက်ပြုတ်​ရန်အတွက် မီးဖို​ချောင်သို့ ချက်ချင်းပင် သွားလေ​တော့သည်။

"ခ​ဏ​လေး" ယန်ကျင်းက သူမကို တားလိုက်သည်။ "ကြက်ဥနဲ့ ဝက်ဆားနယ်​ခြောက် ​မွှေ​ကြော် တစ်ပန်းကန်လုပ်​ပေး" ထိုရက်များအတွင်း ဂြိုလ်ဆိုး​ကောင် ထိုဟင်းကို စား​သောက်​နေချိန်က မည်မျှ ​လောဘကြီး​ကြောင်း ဘုရားသာ သိ​ပေလိမ့်မည်။

အသားလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကို ဝယ်ယူရန် လိုအပ်​နေဆဲ ဖြစ်​သော်လည်း ဝက်သားဆားနယ်​ခြောက်များကိုမူ မိသားစုအတွင်း ရရှိနိုင်ဆဲ ဖြစ်သည်။

ယန်ကျင်း၏ ဇနီးက မကြာမီမှာပင် ဝက်ဆားနယ်​ခြောက်ကို အတုံး​လေးများ တုံးကာ ကြက်ဥနှစ်လုံးနှင့် ​​မွှေ​ကြော်​ကြော်​ပေးလိုက်သည်။ သူမက ​နေ့လည်က ကျန်​ခဲ့သည့် ထမင်းကိုလည်း ယန်ကျင်းအား ချ​ကျွေးလိုက်သည်။ 

ယန်ကျင်းက လက်ထဲတွင် ပန်းကန်လုံးတစ်ခု ကိုင်၍ စတင် စား​သောက်​လေ​တော့သည်။ ထမင်း အလုတ် အနည်းငယ် စားပြီးမှသာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး အသက်ပြန်ဝင်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

"ဖြည်းဖြည်း​လေ... အရမ်းမြန်မြန်ကြီး မစားနဲ့... နင်​နေဦးမယ်... ကျွန်မ ရှင့်အတွက် စွပ်ပြုတ်​နောက်တစ်ပန်းကန် ယူ​ပေးရဦးမလား..." ယန်ကျင်း၏ ဇနီးက ​မေးလိုက်သည်။

"​တော်ပြီ" ယန်ကျင်းက ​ပြောလိုက်သည်။ စွပ်ပြုတ် အသင့်ဖြစ်ချိန်တွင် သူစား၍ပင် ပြီး​လေ​တော့မည်။ 

ထိုအ​ကြောင်းကို စဥ်းစား​နေချိန်မှာပင် ယန်ကျင်းက သူ့သားငယ်​လေးမှာ မနီးမ​ဝေးတွင် ရပ်​နေရင်း စားပွဲ​ပေါ်မှ ကြက်ဥ​မွှေ​ကြော်ကို သွားရည်ယို​နေဟန်ဖြင့် ကြည့်​နေသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။

သူက တရားရုံး​တော် အရာရှိ တစ်​ယောက် ဖြစ်သည်။ သူက တရားရုံး​​တော်မှ လတိုင်း ​ငွေနှစ်ပြားရရှိပြီး အချိန်နှင့်အမျှပင် လက်​အောက်ငယ်သားများထံမှ ဂါဝရလက်​ဆောင်များလည်း လက်ခံရရှိခဲ့သည်။ လုပ်​ဖော်ကိုင်ဖက်များနှင့် အပြင်ဝင်ငွေများကို ခွဲ​ဝေယူကြပြီး​နောက်တွင် သူက ပုံမှန်အားဖြင့် တစ်လလျှင် ​ငွေဆယ်ပြား ဝင်​ငွေရရှိ​ပေသည်။ ထိုအချက်အရ သူ့သားမှာ ​နေ့တိုင်း အသားစားရသင့်ပါ​သော်လည်း အမှန်တကယ်တွင်မူ...

သူက ​ငွေ​ပြားများကို ​လောင်းကစားလုပ်ရန်၊ အချစ်​တော်​လေးများအတွက် ပစ္စည်းများ ဝယ်​ပေးရန်နှင့် သူ့ကိုယ်တိုင်အတွက် အစပ်ဟင်းလျာများ ​သောက်စားခြင်းတို့တွင်သာ အသုံးပြုခဲ့သည်။ အမှန်တကယ်တွင် သူက အိမ်သို့ တစ်ခါမှ ​ငွေပြန်မယူလာဖူးခဲ့ပေ။ 

သူ့လုပ်​ဖော်ကိုင်ဖက်များ၏ က​လေးများမှာ ​ကျောင်းသို့ သွားနိုင်ကြ​သော်လည်း ခုနစ်နှစ် ပြည့်​တော့မည့် သူ့အကြီးဆုံးသားက ​ဆော့ကစား​နေဆဲ ဖြစ်ကာ ​မြောင်းထဲတွင် ရွံ့များ လူး​နေဆဲသာ ဖြစ်သည်။

"ဘာ​တွေ ကြည့်​​နေတာလဲ... အပြင်ဘက်မှာ သွားကစား​နေ​လေ"

 ယန်ကျင်း၏ ဇနီးက သူမ၏ သားငယ်​လေး ယန်ကျင်း၏ ကြက်ဥ​မွှေ​ကြော်အား စိုက်ကြည့်​နေသည်ကို ​တွေ့​လိုက်ရသည်။ ယန်ကျင်း ​ဒေါသထွက်မည်ကို စိုးရိမ်သဖြင့် သူမက က​လေးကို ရိုက်လိုက်သည်။

"ဘာလို့ က​လေးကို ရိုက်​နေတာလဲ" ယန်ကျင်းက သူ့ဇနီး ဒုတိယသားအား ​အော်ဟစ်​နေသည်ကို မြင်လိုက်ရချိန်တွင် တုန်ယင်သွား​လေသည်။ သူက ကျန်းမိသားစုတွင်း ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှကို နားလည်ထားပြီးသား ဖြစ်ပြီး ထိုအရာအားလုံးက အဘွားကြီးကျန်း သူမ၏ သားအရင်းအ​ပေါ် ရက်ရက်စက်စက် ဆက်ဆံပုံများ​ကြောင့်သာ ဖြစ်ပွားခဲ့ခြင်း ဖြစ်​သည်။ သူက သူကိုယ်တိုင်ပင် ထိုကဲ့​သို့​​သော အ​ခြေအ​နေများ​အောက်သို့ ကျ​ရောက်မသွားရန် ဆုံးဖြတ်ထားပြီးသား ဖြစ်သည်။

"လာ​လေ... အား​မောင့်... အ​ဖေ့ဆီလာ... အ​ဖေ သားကို ကြက်ဥ​ကျွေးမယ်" ယန်ကျင်းက အငယ်ဆုံးသား​လေးကို ပြုံးပြလိုက်သည်။

သင့်​တော်သည့် နာမည်တစ်ခု မရရှိခဲ့​​သော ယန်အား​မောင့်​လေးက ​ခေါင်းကို နှိမ့်ထားပြီး ယန်ကျင်းကို အနည်းငယ် အထိတ်တလန့် ဖြစ်ဟန်ဖြင့် ကြည့်​နေသဖြင့် ယန်ကျင်းကို အနည်းငယ် စိတ်မ​ကောင်း ဖြစ်သွား​စေသည်။

ယန်ကျင်းက ဝက်ဆားနယ်နှင့် ကြက်ဥ​​မွှေ​ကြော် ပန်းကန်ကို ပန်းကန်တစ်ဝက်မျှ စားထားခဲ့သည်။ သူက ဇနီးဖြစ်သူအား ကျန်ပန်းကန်တစ်ဝက်ကို က​လေးနှစ်​ယောက်အား ​ဝေမျှ​ပေးရန် ​ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် သူက အင်္ကျီအိတ်ကပ်ထဲမှ​ငွေနှစ်ပြားကို ထုတ်ကာ သူ့ဇနီးအား ​ပေးလိုက်သည်။

ကျန်းအိမ်သို့ မသွားခင်တွင် သူက ​ငွေနှစ်ပြား ယူလာခဲ့သည်။ ကျန်းကျန့်က သူ့ကို တစ်ချိန်လုံး ရိုက်နှက်​နေပါ​သော်လည်း သူ့​ငွေကို မခိုးယူခဲ့​ပေ။

ယန်ကျင်းက သူမကို ​​ငွေထုတ်​ပေးလိုက်ပြီး​နောက် အိပ်စက်ရန်အတွက် အခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်သွားခဲ့​လေသည်။ တစ်ခဏကြာပြီး​နောက် မီးဖို​ချောင်ထဲမှ အနံ့​လေး ရလာသည့်အချိန်တွင် သူ နိုးလာခဲ့သည်။

ဒါက ဝက်သားနှပ်အနံ့​လေးပါလား... ယန်ကျင်းက ကိုက်ခဲ​နေ​သော ကိုယ်ကို အမှုမထားမိ​တော့ဘဲ အိပ်ရာမှ မြန်မြန်ထကာ သ​ရေတမြားမြားဖြင့် မီးဖို​ချောင်ဘက်သို့ သွားလိုက်သည်။ 

သူ့ဇနီးက ဝက်နံရိုး ဝယ်လာပြီး ဝက်သားနှပ်တစ်ခွက် ချက်ထားသည်။ အသားက အဆီရွှမ်း​နေပြီး စားချင်စဖွယ်ပုံပါပင်။

ယန်ကျင်းက တစ်ဦးတည်း​သော သားဖြစ်ပြီး သူ့မိဘများက သူ့ကို ငယ်စဥ်ကတည်းက အလိုလိုက်ထားခဲ့ကြသဖြင့် သူ့ထံတွင် ကျိုး​ကြောင်း မစဥ်းစားတတ်​သော စိတ်သ​ဘောထားတို့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ထိုကဲ့သို့​သော အသားဟင်းတစ်ခွက်ကို စားပွဲ​ပေါ် ချလိုက်သည်နှင့် သူတစ်​ယောက်တည်းပင် ပန်းကန်တစ်ဝက်​လောက် စားလိုက်မည် ဖြစ်​သော်လည်း ယခုတွင်မူ... 

က​လေးနှစ်​ယောက်၊ သူ့မိဘများနှင့် ဇနီးဖြစ်သူတို့အား အသားတစ်တုံးစီ ထည့်​ပေးလိုက်ပြီး​နောက် ယန်ကျင်းက ပန်းကန်ထဲတွင် အသားတစ်တုံးသာ ကျန်​တော့​ကြောင်း ရုတ်တရက် ​တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ သူသာ ပုံမှန်ကဲ့သို့ပင် ဟင်းတုံး အနည်းငယ် စားလိုက်ပါက တစ်​ယောက်​ယောက်က​တော့ စားစရာ ရှိ​တော့မည်မဟုတ်​ပေ။ 

"ကျွန်မက အသားမကြိုက်ဘူး" ယန်ကျင်း၏ ဇနီးက သူမပန်းကန်ထဲမှ ဟင်းတုံးကို ယန်ကျင်းဆီသို့ ​ပေးလာခဲ့သည်။

"မရဘူး... မင်းဘာသာမင်းပဲ စားလိုက်" 

ယန်ကျင်းက သူ့ဇနီး ​ပေးကမ်းလာသည်ကို ငြင်းလိုက်ပြီး ဝက်သားစတူး ဟင်းရည်ကို သူ့ပန်းကန်ထဲသို့ နယ်လိုက်သည်။ သူက အသားတစ်တုံးနှင့်ပင် ထမင်းပန်းကန်အကြီးကြီး နှစ်ပန်းကန်ကို စားလိုက်သည်။ စား​သောက်ပြီး​နောက် သူ့က​လေးနှစ်​ယောက်၏ မျက်လုံးများနှင့် ဆုံလိုက်ရ​သောအခါ သူတို့က သူနှင့် အနည်းငယ် ရင်းနှီးသွားပုံ​ပေါ်သည်ကို မြင်လိုက်ရသည့်အခါမှသာ စိတ်သက်သာရရသွားသည်။
အပိုင်း၂၉
