MM Story Teller

Chapter 32
ဘဲ​ပေါက်လေး ငါး​​ကောင်

အဘွားကြီးကျန်းက မူလကတည်းက အကြီးဆုံးကျန်းကို မနှစ်သက်ခဲ့သဖြင့် သဘာဝကျကျပင် သူ့ကို ယုံကြည်​​ပေးခဲ့သည်။ ကျန်း​ချောင်ရှန့်က များစွာ ဒုက္ခခံခဲ့ရသည်ဟု ခံစားရသဖြင့် သူ့အ​ပေါ် ပိုပို၍ ​ကောင်း​ပေးလာခဲ့သည်။ ​နောက်ပိုင်းတွင် ကျန်း​ချောင်ရှန့် အခွင့်အ​ရေး တစ်ခု ရလာခဲ့​သောအခါ သူမ၏ နှလုံးသားထဲတွင် ကျန်း​ချောင်ဝမ်ကို ​ကျော်၍ ​နေရာယူသွားနိုင်ခဲ့​လေသည်။

အကြီးဆုံးကျန်း အတွက်က​ရော... ကျန်း​ချောင်ရှန့် အဘွားကြီးကျန်းကို ငိုယိုတိုင်တန်းသည့် အချိန်တိုင်း သူအရိုက်ခံခဲ့ရသည်။ အဆုံးတွင် သူတို့က ရွာတဝိုက်တွင် ​ပြေးလွှား​နေခဲ့သည့် က​လေး တစ်​ယောက်၏ ဘဝကို ရိုက်ချခဲ့ကြ​လေသည်။ သူက ​မြေ​ပေါ်အထိ ရိုက်ချခံခဲ့ရသည်။

မူလ အကြီးဆုံးကျန်းမှာ ဦး​နှောက်​ဆေးခံထားခဲ့ရသည်။ သူက ဝမ်းနည်း အားငယ် ​နေခဲ့ရ​သော်လည်း သူကိုယ်တိုင်က လုံလုံ​လောက်​လောက် မ​ကောင်းမွန်သည့်အတွက် မည်သူကမှ သူ့ကို မကြိုက်ကြဟု ခံစား​ရသဖြင့် သူခံစားရသမျှကို တိတ်တဆိတ်ဖြင့် ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်ရုံသာ တတ်နိုင်​လေ​တော့သည်။ သူက ကျန်း​ချောင်ရှန့်ကိုပင် အပြစ်မတင်ခဲ့​​ပေ။ ​​နောက်ပိုင်းတွင် သူက အငယ်ဆုံး ညီမကို ​စောင့်​ရှောက်​ပေးချိန်တွင် ​ကောင်း​ကောင်း လုပ်​ဆောင်​ပေးခဲ့ပြီး ပိုပို၍ တိတ်ဆိတ်လာခဲ့​လေ​တော့သည်။

သို့​​သော်လည်း ကျန်းကျန့် သူ့မှတ်ဥာဏ်များကို ​ပြန်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ကျန်း​​​ချောင်ရှန့်ကို ပို၍ ရွံရှာ​လာရသည်။ အထူးသဖြင့်...

မတိုင်မီက အကြီးဆုံးကျန်း တဲအိမ်ပျက်​လေးအတွင်း အဖျားဝင်ပြီး အဆာလွန်၍ ​သေသွားရချိန်တွင် အဘွားကြီးကျန်း၏ အမိန့်​ကြောင့် ဖြစ်​​သော်လည်း ကျန်း​ချာင်ဝမ် လှည်းကို တွန်းသွားရသည့် အဓိက အ​ကြောင်းအရင်းမှာ ကျန်း​ချောင်ရှန့် ​ပြောခဲ့သည့် "ကျွန်​တော်က မကြာခင် လက်ထပ်ရ​တော့မှာ... ဖျား​နေတဲ့လူနဲ့ တစ်အိမ်တည်းမှာ ​နေရတာ နည်းနည်း ကံဆိုး​စေနိုင်တယ်​လေ" ဟူ​သော စကား​ကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။

ကျန်း​ချောင်ဝမ်က မ​ကောင်းပါ​သော်လည်း ကျန်း​ချောင်ရှန့်၏ နှလုံးသားကပိုမည်းညစ်လှသည်။

ထိုသူ၏ တစ်ကိုယ်​ကောင်းဆန်ပြီး မသမာ​သော နည်းလမ်းများ​ကြောင့်သာ မဟုတ်ခဲ့ပါက ​နောက်ခံ မရှိ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်လည်း မရှိသည့် အသက်နှစ်ဆယ်ပင် မပြည့်​သေး​သော လူငယ်တစ်​ယောက်က ဆိပ်ကမ်းတွင် တစ်လ ​​ငွေနှစ်ပြား ရ​နေသည့် အလုပ်​ကောင်းတစ်ခု ရနိုင်မည် မဟုတ်​​ပေ။ 

ထို့​ကြောင့်ပင် မတိုင်မီက ကျန်းကျန့် ကျန်း​​ချောင်ရှန့်ကို ပစ်မှတ်ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ 

"ဘော့စ်... အဲ့ဒီ ကျန်း​ချောင်ရှန့်က..."

 ယန်ကျင်းသည်လည်း ကျန်း​ချောင်ရှန့်ကို သတိပြုမိသွားပြီး အသံတိုးတိုးဖြင့် ​မေးလိုက်သည်။ သူတို့၏ မိသားစုက ခွဲထားပြီး ဖြစ်​သော်လည်း ထိုဂြိုလ်ဆိုး​ကောင်ကသာ သူ့ညီအ​ပေါ် ခံစားချက်များ ရှိ​နေဆဲ ဖြစ်ပါက... ကျန်း​ချောင်ရှန့်ကို ဖြေရှင်းရာ၌ သူ့အတွက် ခက်ခဲရ​ပေ​တော့မည်။

"သူက ငါနဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ဘူး" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။ သူက အကြီးဆုံးကျန်းမဟုတ်​​ပေ။ ကျန်း​ချောင်ရှန့်က သူနှင့် ဘာမှ မသက်ဆိုင်ပေ။

"ကျွန်​တော် သိပြီ" ယန်ကျင်းက ​ပြောလိုက်သည်။ ကျန်းကျန့်က ကျန်း​ချောင်ရှန့်ကို မကြိုက်ဘူး ဆိုမှ​တော့ ​နောက်ဆို သူ ကျန်း​ချောင်ရှန့်အ​ပေါ် သက်ညှာ​ပေးစရာ မလို​တော့ဘူး​ပေါ့...

ကျန်းကျန့်က ယန်ကျင်းကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ထိုသူ့ထံတွင် အရည်အချင်း​ကောင်းများ ရှိ​နေသည်ဟု တွေးမိလိုက်သည်။

ကျန်းကျန့်က အထည်ဆိုင်တွင် ​စျေးအချိုဆုံး အဝတ်စအထည်များကို ဝယ်ယူခဲ့သည်။ မူလတွင် သူက အသင့်ချုပ်ပြီးသား အဝတ်များကို ဝယ်ယူရန် ရည်ရွယ်ခဲ့​သော်လည်း အဝတ်အထည်ဆိုင်များက အသင့်ချုပ် အဝတ်အစားများကို မ​ရောင်း​ပေ။ 

သို့​သော်ငြား အထည်စဆိုင်များက သူ့ကို အပ်ချုပ်သမား နှစ်​ယောက် မိတ်ဆက်​ပေးလိုက်ပြီး အပ်ချုပ်သမားများကို အဝတ်အစားများ ချုပ်​​ပေးရန် ​ပြောနိုင်​ကြောင်း ​ပြောခဲ့ပြီး ထို့အတွက်လည်း ​ငွေကျသင့်မည် ဖြစ်သည်။

ကျန်းကျန့်က ကျန်းမိသားစုထံမှ ​ငွေများစွာ ရထားခဲ့​သော်လည်း သူက အသက်ရှင်ရပ်တည်ရန်အတွက် မည်သည့် စီးပွား​ရေးကိုမှ မစတင်ရ​သေး​ပေ။ ​​ငွေပြား​လေးဆယ်က များများစားစား သုံး၍ မရနိုင်​ပေ။ ထိုအ​ကြောင်းကို စဥ်းစားလိုက်ပြီးသည့်​နောက်တွင် ကိုယ့်အဝတ်ကိုယ် ချုပ်ရန် အဝတ်စ၊ ချည်မျှင်များနှင့် အပ်များကို ဝယ်ခဲ့လိုက်သည်။

သူက ပန်းထိုးခြင်း စသည်တို့၌ စိတ်မရှည်​ပေ။ သူက အဝတ်စ အပိုင်း များစွာဖြင့် အဝတ်အစားတစ်စုံကို ချုပ်လုပ်နိုင်ပြီး ၎င်းက အဆင်​ပြေနိုင်​လောက်သည်။ ​ယောကျ်ားများ အိမ်မှုကိစ္စ မလုပ်ချင်ရခြင်း အ​ကြောင်းမှာ သူတို့ မ​လေ့လာချင်၍ သို့မဟုတ် ​ကောင်း​ကောင်း မလုပ်နိုင်သည်​ကြောင့် မဟုတ်​​ပေ။ ၎င်းက ရိုးရှင်းလွန်း၍ သူတို့က ပျင်းရိလွန်းပြီး မလုပ်ချင်ကြခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သူတို့က ရုပ်ရည် ကြည့်​ကောင်းသူများ ​နောက်သို့ မလိုက်ကြပါက လည်း အပ်ချုပ်နိုင်ကြ​ပေသည်။ အဝတ်အစားတစ်စုံ ချုပ်ရမှာလား... အပ်ချုပ်တတ်ပြီး ကြည့်​ကောင်းတဲ့ တစ်ကိုယ်တည်း အမျိုးသမီး​ကိုပဲ လိုက်လိုက်ပါလား... ဒါ​တွေက သူတို့အတွက် လုပ်ဖို့ လို​သေးလို့လား...

ကျန်းကျန့်က ​နေ့စဥ်ဘဝကို အမြဲတမ်း ဂရုစိုက်သည်။ သူ့အစားအ​သောက်များက အရသာ မရှိပါက အချို့ကို ဝယ်နိုင်​နေဆဲ ဖြစ်သည်။ သူက အိမ်အလုပ်များကို သ​ဘောမကျသော်လည်း သူ့အိမ်ကို သန့်ရှင်းသပ်ရပ်​အောင် လုပ်နိုင်သည်။ ရံဖန်ရံခါ သူ့အဝတ်များ စုတ်ပြဲသွားပါကလည်း သူကိုယ်တိုင်ပင် ပြုပြင်ခဲ့သည်။ ​ခေတ်သစ်တွင် သူက ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက် အ​နေဖြင့် တစ်ကိုယ်တည်း မိန်းက​လေးများစွာထက်ပင် ပို၍ ​ကောင်းကောင်းလုပ်​ဆောင်နိုင်​သေးသည်။ 

​သေချာ​ပေါက် တစ်စုံတစ်​ယောက်ကသာ သူ့အတွက် ချက်ပြုတ်​ပေးပြီး အိမ်အလုပ်များ လုပ်ရန် ဆန္ဒ ရှိပါက အလွန် ဝမ်းသာ ရ​ပေမည်။ ကျန်းကျန့်က လက်ထဲမှ အဝတ်စကို ကြည့်ကာ ​ကျောက်ကျင်း​ကောအ​ကြောင်း ​တွေးမိသွားသည်။

ယခုတွင် သူက စီရင်စုမြို့သို့ ​ရောက်လာပြီဖြစ်ရာ ​ကျောက်ကျင်း​​ကောအတွက် လက်​ဆောင်အချို့ ဝယ်​ပေးသွားရ​ပေလိမ့်မည်။

ကျန်းကျန့်က စီရင်စုမြို့၏ လမ်းများတွင် လှည့်လည် သွားလာ​နေခဲ့သည်။ သူ သွားခဲ့သမျှတွင် မိုးဒဏ်ကာ ​ကောက်ရိုးမိုးကာအင်္ကျီ၊ ဝါးခြင်း​တောင်းများ၊ ပန်းကန်လုံးများ၊ ကရားများနှင့် အခြားပစ္စည်းများ စသဖြင့် ပစ္စည်းများစွာ ဝယ်ယူခဲ့သည်။

ယန်ကျင်းလိုက်ပါလာမှု​ကြောင့် ကျန်းကျန့်မှာ ပစ္စည်းများ ဝယ်ရာတွင် ပိုက်ဆံ နည်းနည်းသက်သာခဲ့​သော်လည်း ​ငွေသုံးပြား ကုန်​​​လေပြီ ဖြစ်​သော​ကြောင့် သူ့ကို အနည်းငယ် စိတ်ညစ်ညူးသွား​စေသည်။ ပိုက်ဆံရှာရမည့်ကိစ္စက အလျင်လို​နေ​လေပြီဟု သူ ​တွေးမိလိုက်​လေသည်။

ရွာသို့ ပြန်လာပြီး​နောက်တွင် ကျန်းကျန့်က ​ကျောက်တဟူ မိသားစုအိမ်သို့ ​ကွေ့ပတ်၍ သွားခဲ့သည်။ 

​​ကျောက်ကျင်း​ကောက လယ်ကွင်းထဲ၌ အလုပ်လုပ်​နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ထယ်ထိုး​နေရင်း သူ့ကို မြင်​သောအခါ ရပ်သွား​လေသည်။ ကျန်းကျန့်က သူ့ကို ပြုံးပြလိုက်ပြီး အနီးအနားမှ သစ်ပင်များထံသို့ ​သွား​လေသည်။

တစ်ခဏအကြာ ​ကျောက်ကျင်း​ကောလည်း လိုက်လာခဲ့​လေသည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ" ​ကျောက်ကျင်း​ကောက သူ့လက်ထဲမှ တူးရွင်းလက်ကိုင်ကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။ သူက ကျန်းကျန့်အား ​တွေ့ရမည်ကို အနည်းငယ် စိုးရိမ်​​နေခဲ့သည်။ သူနှင့် ​ကျောက်ကျင်း​ကောတို့က ထိုညများအတွင်း အလွန် နီးကပ်ခဲ့ကြ​လေရာ ​နေ့အချိန် ကျန်းကျန့်အား ​​တွေ့ရမည်ကို ရှက်ရွံ့သွား​စေသည်။

ထပ်ပြီး ရှိ​​သေးသည်မှာ... သူတို့သာ သစ်​တောများအတွင်းသို့ ထိုသို့ သွား​နေကြပြီး တစ်​​ယောက်​ယောက် မြင်သွားပါက သူတို့ကို အထင်မြင်​သေးခံရမည် ဖြစ်ပြီး ၎င်းကို ဆန့်ကျင်၍ မည်သည်ကိုမှ လုပ်နိုင်​မည် မဟုတ်ပေ။

"ကိုယ် ဒီ​​နေ့ စီရင်စုမြို့ကို ​စျေးသွားဝယ်​​တော့ မင်းအတွက် လက်​ဆောင် ယူလာခဲ့တယ်"

 ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။

လက်​ဆောင်လား... ​ကျောက်ကျင်း​​ကောက ကျန်းကျန့်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး အံ့အားသင့်မှုနှင့်အတူ စိတ်အားငယ်မှု အနည်းငယ်လည်း ခံစားလိုက်ရသည်။

ရွာထဲမှ ​ယောကျ်ားသားများက သူတို့ကြိုက်နှစ်သက်ကြသည့် အမျိုးသမီးတစ်​ယောက် သို့မဟုတ် ​​ကောတစ်​ယောက်နှင့် တွေ့ပါက စီရင်စုမြို့သို့သွားကာ သူတို့အတွက် လက်​ဆောင်များ ဝယ်လာ​ပေးတတ်ကြသည်။​​ ကော သို့မဟုတ် မိန်းက​လေးများက ၎င်းတို့ကို လက်ခံလိုက်ကြပါက သူတို့၏ မိဘများထံ လက်ထပ်ခွင့်​တောင်းရန် ​အောင်သွယ်​​တော် တစ်​​ယောက်ကို စတင်​မေးမြန်း၍ ရ​ပေသည်။ 

လက်​ဆောင်များ လက်ခံပြီး မည်သူနှင့်မှ မင်္ဂလာစကား မ​ပြောချင်​သေးသည့် ဟယ်ချိူးရှန့်လို လူစားမျိုးလည်း ရှိတတ်​သေးသည်။ 

ကျန်းကျန့်က မတိုင်မီက သူ့ကို နမ်းခဲ့ပြီး ကျန်းကျန့်သည်လည်း သူ့ကို ကြိုက်​နေသည်ဟု ​တွေးမိသည်။ ဒါဆို... သူ့အတွက် လက်​ဆောင်ဝယ်ဖို့စီရင်စုမြို့ကို သွားတာများလား...

သူက ရွာထဲမှ ​ကောနှင့် မိန်းမများအတွက် ပါးနီ၊ မျက်နှာ​ချေမှုန့်၊ ဆံထိုးနှင့် လက်ကိုင်ပဝါများကို သူတို့အား တန်ဖိုးထားကြသည့် ​ယောကျာ်းများမှ ​ပေးလာကြသည်ကို ​တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ ကျန်းကျန့်ကလည်း သူ့ကို ဒါ​တွေ ​ပေးချင်လို့များလား...

သူက ရုပ်ဆိုးသဖြင့် ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်ကဲ့သို့ ဝတ်ဆင်မှသာ အဆင်​ပြေသည်။ သူသာ အခြား​ကောများကဲ့သို့ မျက်နှာ​ချေ၊ ပါးနီများ လိမ်းပြီး ဆံပင်ထုံးရန် ဆံထိုး ထိုးထားလိုက်ပါက အလွန် ကြည့်ရဆိုးသွားနိုင်သည်။

ကျန်းကျန့်ကသာ သူ့ကို ဒီလို ကြည့်ချင်လို့ တစ်ခုခု ​ပေးတယ်ဆိုရင် သူ စိတ်ပျက်သွား​လောက်လား... 

​​ကျောက်ကျင်း​​ကောက ထိုအရာများကို မကြိုက်ပါ​သော်လည်း ကျန်းကျန့်သာ ထိုအရာများ သူ့ကို ​ပေးလာပါက မည်သို့ ​အသုံးပြုရမည်ကို ​တွေး​တောမိ​နေဆဲ ဖြစ်သည်။ 

​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​​ခေါင်းကို တွင်တွင် ငုံ့ထားပြီး စကားမ​ပြော​ပေ။ ကျန်းကျန့်က သူ​တွေး​နေသည်များကို မသိ​ပေ။ သူက ဝါးခြင်း​လေး တစ်ခြင်းသာ ​​​ပေးလိုက်သည်။

 "ဒီမှာ... သူတို့ကို အိမ်ပြန်သယ်သွားဖို့ အ​ကြောင်းပြချက် တစ်ခု​လောက် ရှာလိုက်ဦး"

ဝါးခြင်း​လေးထဲတွင် အသံအချို့ ထွက်​နေပြီး အထဲတွင် သက်ရှိအရာများ ရှိ​နေသည်မှာ သိသာထင်ရှား​နေခဲ့သည်။ ​​ကျောက်ကျင်း​ကောက ဝါးခြင်း​လေးကို ယူကာ အထဲကို ကြည့်လိုက်သည်။ ခြင်း​​တောင်းထဲတွင် အ​မွေး​လေးများ ဖွာ​နေသည့် ဘဲ​ပေါက်​လေး ငါး​ကောင် ရှိ​နေသည်။

​ကျောက်ကျင်း​​ကောက တစ်ခဏမျှ ​ပျော်ရမည်လား စိတ်ဓါတ်ကျရမည်လားပင် မသိ​တော့​ပေ။ 

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။ 

"ဘဲ​ပေါက်​လေး​တွေက တီ​ကောင်နဲ့ ခရု​တွေ စားရုံနဲ့ ​မွေးလို့ရတယ်... သူတို့ကို တကယ့် အစာ​​တွေ ​ကျွေးစရာ မလိုဘူး... မင်းအ​မေ ပျိုး​ထောင်ဖို့ သူတို့က သင့်​တော်တယ်... သူတို့က ဥဖြစ်ဖြစ် အသားဖြစ်ဖြစ် စားလို့ရတယ်​လေ"

​ကျန်းကျန့်က အမှန်တကယ် အကျိုးရှိမည့် လက်​ဆောင်ကိုသာ ​ပေးချင်သဖြင့် ​သေချာ စဥ်းစားပြီး​နောက် ဘဲ​ပေါက် ငါး​ကောင်ကိုသာ ​ရွေးချယ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

ဟယ့်ရှီရွာက ​ရေနှင့် နီးပြီး ဘဲများကို အစာ​ကျွေးရန် မလိုဘဲ သူတို့က တူး​မြောင်းများထဲမှ ခရုနှင့် အခြားအရာများကို ရှာစားကြသဖြင့် ဘဲ​မွေးခြင်းက ကြက်​မွေးခြင်းထက် ပို၍ အကုန်အကျ သက်သာသည်။

သို့​သော်ငြား လူအများက ကြက်များကို ​မွေးရန်သာ ပို၍ စိတ်အားထက်သန်ကြသည်။ ဘဲများမှ ဥ​သော ဥများက ဥအနံ့ ​ဖျော့​​သော ကြက်ဥများ​လောက် စားမ​ကောင်း​ပေ။ ဘဲများမှာလည်း ကြက်များကဲ့သို့ ဥများစွာ မဥကြ​ပေ။ ထပ်ပြီး​တော့ ဘဲများက အပြင်ဘက်တွင် ဥဥကြ​လေ့ ရှိကြ​​​သေးသည်။ 

ဘဲများက ကြက်များ​လောက် အသားမ​ပေါ သည်မှာ ​ပြောစရာပင်မလို။ ​ရှေး​ခေတ်မှ ဘဲများမှာ အမှန်ပင် ​အ​ကောင်သေးလှ​ပေသည်။

သို့​သော်လည်း ထိုသို့ ဆိုလျှင်​တောင် အိမ်၌ ကြက်များ ဘဲများ ​​မွေးနိုင်ခြင်းမှာ ကြွယ်ဝ​သော ဘဝတစ်ခု၏ ပြယုဒ်ပင် ဖြစ်သည်။ ​ယခင်က ​ကျောက်မိသားစုမှာ ကြက်နှင့် ဘဲများ ​မွေးချင်လျှင်​တောင် သူတို့ကို ​မွေးရန် အစားအစာ အလုံအ​လောက် မရှိ​​ပေ။ "ကျွန်​တော့်အ​မေက ကျန်းမာ​ရေး မ​ကောင်းဘူး" ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​ပြောလိုက်သည်။

"ဘဲ​တွေ ​လျှောက်မသွား​အောင် ခြံစည်းရိုး​လေး လုပ်လိုက်​လေ... ဒါ​ဆို သူတို့ကို ​မွေးဖို့ မခဲယဥ်းပါဘူး... အစာအတွက်က ကိုယ် ငါးနဲ့ ပုစွန်​တွေ ဖမ်းမိရင် ယူလာ​ပေးမယ်​လေ"

 ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။ အမှန်တကယ်တွင် သူ ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို ဘဲ​ပေါက်​လေးများ ​ပေးရသည့် အခြား အ​ကြောင်းပြချက် တစ်ခုလည်း ရှိ​နေ​သေးသည်။သူက သူ့​ယောက္ခမ လုပ်ကိုင်ရန်အတွက် တစ်ခုခု ​ရှာပေးလိုခြင်း ဖြစ်သည်။ 

သူ့​ယောက္ခမက ကျန်းမာ​ရေးမ​ကောင်းဟု ဆိုရ​သော်လည်း အလွန် ဆိုးဝါး​နေသည့်ပုံ မ​ပေါ်​ပေ​။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောနှင့် ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့တို့က အပြင်တွင် အလုပ်သွားလုပ်​နေကြရသဖြင့် သူမက အိမ်မှာပင် အ​တွေးအမျိုးမျိုး ​တွေးမိ​နေပြီး လမ်း​လေးပင် ထွက်မ​လျှောက်​တော့​ပေ။ သူမကလည်း ဆင်းဆင်းရဲရဲ စား​​သောက်​နေရသဖြင့် ခန္ဓါကိုယ်က ကျန်းမာ​ရေး ညံ့လာရသည်။

သူမကို ဘဲများ ကြည့်ခိုင်းထားသည်က ​သေချာ​ပေါက် ​ကောင်း​ပေလိမ့်မည်။

"မဟုတ်ပါဘူး... ကျွန်​တော့်ဘာသာ ငါးဖမ်းနိုင်ပါတယ်" ​ကျောက်ကျင်း​ကောက တစ်ခဏမျှ ​တွေး​တောပြီး​နောက် ခပ်မြန်မြန် ​ပြောလိုက်သည်။ ဘဲများ ​မွေးထားခြင်းက အကြံ​ကောင်းတစ်ခုဟု သူလည်း ခံစားရသည်။ "သူတို့ကြီးလာလျှင် ကျွန်​တော်တို့ ခွဲယူကြမယ်​လေ" ဘဲ​ပေါက်​လေးများမှာ ကျန်းကျန့် ဝယ်ထားခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သူတို့ ကြီးလာသည်နှင့် ကျန်းကျန့်ကလည်း သူ့​ဝေစုကို ရသင့်​ပေသည်။

"​ကောင်းပြီ​လေ" ကျန်းကျန့်က သ​ဘောတူလိုက်သည်။ ဘဲ​ပေါက်များ ကြီးထွားရန် သုံးလ အချိန်ယူရ​ပေလိမ့်မည်။ ထိုအချိန်၌ ယခု သူ လုပ်​နေရသလို ​​ကျောက်ကျင်း​ကောနှင့် ခိုး​တွေ့စရာ လို​တော့မည် မဟုတ်​ပေ။

​ကျောက်ကျင်းကောကို ဘဲ​​ပေါက်​လေးများ ​ပေးပြီး​နောက် ကျန်းကျန့်က ပြန်လှည့်သွားသည်။ ကျန်းကျန့်၏ ​​နောက်​ကျောကို ကြည့်၍ ​ကျောက်ကျင်း​ကောက စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်မှု အနည်းငယ် ခံစားလိုက်ရသည်။ 

ကျန်းကျန့်က သူ့ကို ပါးနီ​တွေ ဆံထိုး​တွေ မ​​ပေးခဲ့ဘူး... သူက ရုပ်အရမ်း ဆိုး​နေတာ​ကြောင့်များလား...

သို့​​သော်လည်း သူ့မျက်လုံးများက ထိုဘဲ​ပေါက်​လေးများ အ​ပေါ် ကျ​ရောက်သွား​သောအခါ ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ပြုံးမိသွားပြန်သည်။ သူတို့က တစ်​ယောက်နဲ့ တစ်​​ယောက် လိုက်ဖက်​နေတာ​ကြောင့်မို့ သူနဲ့ ကျန်းကျန့်တို့က ဘဝကို အတူတူ ကုန်ဆုံးဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားကြတာပဲ... ဒါ​ဆို သူအ​​တွေးလွန်မိ​နေတာများလား... ပါးနီ​တွေ ဆံထိုး​တွေက ဘဲ​ပေါက်​တွေ​လောက် အကျိုးရှိမှာမို့လို့လား... 

​ကျောက်ကျင်း​ကောက ထိုဘဲ​ပေါက် ငါး​ကောင်ကို လက်ခံရရှိပြီး​နောက် အလုပ်လုပ်ရာ၌ ပို၍ပင် ခွန်အားအပြည့် ဖြစ်သွားသည်။ သူက ​မြေကြီးထဲသို့ ကြည့်​နေရင်းဖြင့် တီ​ကောင်များကို ​ကောက်ယူ စု​ဆောင်းထားလိုက်သည်။

ဘဲ​တွေက ဒါ​တွေ စားရတာ ကြိုက်တယ်​လေ... 

ထိုညအလုပ်ပြီး​နောက် ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​ကျော​ပေါ်တွင် ဘဲ​ပေါက်​​လေးများ တင်ကာ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ သူက စိတ်​ကောင်းဝင်​နေခဲ့​လေသည်။ ထို့နောက်တွင် သူက သူ့အဝတ်များကို ဆုတ်ဖြဲ​တော့မည့်အလား သူ့​ပေါ်တွင် မြဲမြဲမြံမြံ ကြည့်​​နေသည့် လမ်းတစ်ဖက်တွင် ထိုင်​နေ​သော ကျန်းကျန့်ကို ​တွေ့လိုက်ရ​လေသည်။

သူက ​ခေါင်းကို ငုံ့ကာ အိမ်ထဲသို့ ဝင်သည်အထိ ​​ခြေလှမ်းကို အရှိန်တင်မိသွား​လေသည်။ သူက စိတ်သက်သာရာ ရစွာဖြင့် သက်ပြင်းချကာ နှလုံးခုန်သံလည်း တည်ငြိမ်သွားသည်။

"ကျင်း​ကော... ပြန်လာပြီလား" ​ကျောက်လျူက သူ့ကို ကြိုဆို​နေခဲ့​လေသည်။

"အ​င်း" ​​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​​​ကျောက်လျူကို ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲမှ ဝါးခြင်း​တောင်းကို ​ပေးလိုက်သည်။ ​ကျောက်လျူ ​မေးလာမည်ကို မ​စောင့်ဘဲ သူက ​ပြောလိုက်သည်။ 

"အ​မေ... တစ်​ယောက်​ယောက်က ကြက်​ပေါက် ဘဲ​ပေါက်​လေး​​တွေ လာ​ရောင်းလို့ ဘဲ​ပေါက်​လေး ငါး​ကောင် ဝယ်ထားလိုက်တာ... သိမ်းထားလိုက်ဦး"

​ကျောက်ကျင်း​ကောက လက်ထဲတွင် ​ငွေအချို့ ရှိသဖြင့် ​ကျောက်လျူက သူ့စကားများကို သံသယ မရှိ​ပေ။ သူမက ဘဲ​ပေါက်​လေးများကို ယူသွားပြီး ​ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။

 "အ​မေ တစ်ခုခု ​​မွေးချင်​နေတာ ကြာလှပြီ... ဒါက..." သူတို့၏ မိသားစုက ​ငွေအလုံအ​လောက် မရှိသည်​ကြောင့်သာပင်။ 

ကြက်ဘဲများက တစ်​ကောင်လျှင် ​ကြေးပြား ဆယ်ပြား ကျသင့်သည်။ သူတို့၏ မိသားစုတွင် အစားအ​သောက် လုံလုံ​လောက်​လောက် မရှိသဖြင့် ၎င်းတို့ကို ​မွေးထားရန် မလွယ်ကူပါ​ပေ။ သူတို့က အ​ကောင်အချို့ ဝယ်ခဲ့လျှင်​တောင် သူတို့က အဆာလွန်​၍ ​သေသွားနိုင်​လောက်သည်။

ထပ်ပြီး​တော့ ​​ကျောက်ဖူ​ကွေ့က သူမကို ကျန်းမာ​ရေး ညံ့​သည်ဟုသာ အမြဲတမ်း ​တွေး​ထားသဖြင့် သူမကို အလုပ်များများစားစား လုပ်ခွင့် ပြုမည် မဟုတ်​ပေ။
အပိုင်း၃၂
