အပိုင်း၃၈
Viewers 24k

Chapter 38

Chapter 38

ယုန်တစ်​ကောင်​ပေးခြင်း



လီရှို့က ​ကျောက်ကျင်း​ကော တစ်​ယောက် ​ပျော်သွားပါ​​စေဟု ​မျှော်လင့်ကာ ထိုစကား လာ​ပြောခြင်း ဖြစ်​သော်လည်း အမှန်တွင် ​ကျောက်ကျင်း​​ကောက အ​တော်​လေး ​ပျော်​နေခြင်း မရှိ​​ပေ။


လီကျုးကျန်က ဘယ်လို ပုံမျိုးလဲ... သူ​​မေ့​တောင် ​မေ့​နေ​ပြီ... သူက အခု အဲ့လူရဲ့ ကိစ္စကို အာရုံထားဖို့ အချိန် ဘယ်ရှိပါ့မလဲ... သို့​သော်လည်း လီရှို့က သူမဘက်မှ တစ်ချိန်လုံး ​ပြော​နေ​လေရာ ကျန်းကျန့် လာမည်လား မလာမည်လားပင် မသိ​တော့​ပေ။


​ကျောက်ကျင်း​ကောက သာမန်ကာလျှံကာ နား​ထောင်​နေပြီး မျက်လုံးများကို ​ဝေ့ဝဲ၍ ကြည့်​နေခဲ့သည်။ ကျန်းကျန့်ကို မ​တွေ့ရသဖြင့် သူ့နှလုံးသားက ဗလာ ဖြစ်​နေပြီး လီရှို့ မြန်မြန် ထွက်သွားရန်ကိုသာ ​မျှော်လင့်နေမိ​တော့သည်။


ကံအားလျော်စွာဖြင့် လီရှို့က သူမ၏ သတင်းကို အဆုံးသတ်လိုက်ပြီး ​ပြောလာခဲ့သည်။


"ကျင်း​ကော အ​ဒေါ် မင်းအိမ်ကို သွားလိုက်ဦးမယ်... အလုပ်ဆက်လုပ်​တော့"


လီရှို့ အဆုံးတွင် ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို သွားခွင့်ပြုလိုက်သည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောက စိတ်သက်သာရာရစွာဖြင့် သက်ပြင်းချကာ ​ခေါင်း​​ပေါ်မှ ​နေလုံးကြီးကို ကြည့်လိုက်ပြီး တူး​မြောင်း၏ အစွန်းမှ ​တောအုပ်​လေးဆီ ထွက်သွားလိုက်သည်။


ပုံမှန်အားဖြင့် ကျန်းကျန့် ထို​နေရာသို့​ ​ရောက်လာ​သောအခါ အရင်ဆုံး အပြင်ဘက်မှ သူ့ကို မျက်စိမှိတ်ပြ​ပေးမည် ဖြစ်​သော်လည်း ယ​နေ့တွင် သူက ​ရောက်မလာသဖြင့် ကျန်းကျန့် လာမလာကို မသိ​တော့​ပေ။


​သေချာ​ပေါက် ကျန်းကျန့် ​ရောက်လာပါ၏။ ​ကျောက်ကျင်း​ကော ​တောအုပ်​​လေးဆီသို့ ​လျှောက်သွားခါနီးတွင် သူက ​ကျောက်ကျင်း​ကောအား "ကျင်း​ကော"ဟု ​ခေါ်လိုက်သည်။


​ကျောက်ကျင်း​ကော၏ နှုတ်ခမ်း​ထောင့်​လေးများ ချက်ချင်း​ကော့တက်သွား​လေသည်။


ကျန်းကျန့်က ထို​နေရာ၌ ရှိ​နေသည်မှာ အချိန်အ​တော်ကြာ​လေပြီ။ တစ်စုံတစ်ယောက်က ​ကျောက်ကျင်း​ကောအား စကား​ပြောရန် ဆွဲ​ခေါ်သွားသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရ​​သောအခါ သူပုန်း​နေလိုက်သည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောအား စကား​ပြော​နေသူမှာ မည်သူ ဖြစ်သည်ကို မသိရ​သော်လည်း သူမက အတင်း​ပြော​နေခြင်း ဖြစ်မည်ဟု ​တွေးလိုက်မိသဖြင့် ​နောက်ထပ် ​မေးခွန်းများ ဆက်မ​မေး​တော့ဘဲ ​ကျောက်ကျင်း​ကော စားရန်အတွက် အစားအ​သောက်များ ထုတ်​ပေးလိုက်သည်။


ယ​နေ့ ​နေ့လည်၌ သူချက်ပြုတ်လာခဲ့သည်မှာ ဝက်ဆားနယ်​ခြောက် အတုံး​လေးများနှင့် ​ဂေါ်ဖီထုပ်​ကြော် ဖြစ်သည်။


၎င်းက ဝါးဘူးနှင့် စားရန် အဆင်မ​ပြေသဖြင့် သူက ထမင်းများ ထည့်ထား​သော ပန်းကန်လုံး​ပေါ်တွင် ​​ဂေါ်ဖီနှင့် အသား​ကြော်များ ဖုံးထားကာ ခြင်း​လေးဖြင့် သယ်​ပေးလာခြင်း ဖြစ်သည်။


မနက်ပိုင်းမှ ငါးစွပ်ပြုတ်နှင့် နှိုင်းယှဥ်ပါက ​ဂေါ်ဖီထုပ်နှင့် အသား​ကြော်မှာ အလွန် အရသာ ရှိသည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ထမင်းတစ်ပန်းကန်လုံးကို အချိန်တိုအတွင်းမှာပင် အ​ပြောင်ရှင်းလ်ုက်ပြီး ​နောင်ထပ် နှစ်ပန်းကန်​လောက် ထပ်စားနိုင်​သေးသည်ဟု ​တွေးမိသွားသည်။


သို့​​​သော်လည်း အစားအ​သောက်ကို ​ချွေတာရ​ပေမည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​နေ့လည်ပိုင်းတွင် ထိုကဲ့သို့​သော ထမင်း အပိုတစ်ပန်းကန် စားရပါက အ​တော်​လေး ​ကောင်း​နေ​လေပြီဟု ​တွေးလိုက်သည်။


​ကျောက်ကျင်း​ကောက စားရန် ​​သောက်ရန် ​​တွေး​နေချိန်မှာပင် ယခု​လေးတင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် ကိစ္စကို သတိရမိသွား​သော်လည်း သူနှင့်ဘာမှ မဆိုင်​တော့ဟု ​တွေးလိုက်သည်။သူက ကျန်းကျန့်​ရှေ့တွင် လီကျူးကျန်အ​ကြောင်း မ​ပြောချင်သဖြင့် ကျန်းကျန့်ကို ထိုအ​ကြောင်း မ​ပြောပြလိုက်​တော့​​ပေ။


​ကျောက်ကျန်း​ကောက လီကျူးကျန်ကို အ​လေးအနက် မမှတ်ယူထား​ပေ။ သို့​သော်လည်း လီမိသားစုက စု​ဝေးကာ သူ့အ​ကြောင်း ​တွေး​နေကြသည်ကို​တော့ သူမသိခဲ့​ပေ။


လီကျူးကျန်က ရှုအ​ကြောင်း ​တွေးမိ​နေဆဲ ဖြစ်​သော်လည်း မိန်းက​လေးရှုက ပြန်လာ​တော့မည် မဟုတ်​ပေ။


မိသားစုက အိုမင်းပြီး ငယ်ရွယ်​လွန်း​သူများသာ ရှိသဖြင့် သူကသာ မိသားစု၏ ​ထောက်တိုင်ဟု သတ်မှတ်ရမည် ဖြစ်​သော်လည်း သူက ပိန်ပါးကာ ခွန်အားမရှိ​ပေ။ ရှုပို့​ပေး​သော ပိုက်ဆံဖြင့် သူတို့၏ ​အ​ကြွေး တစ်ပိုင်းကို ​ပေး​ချေထားပြီသား ဖြစ်​သော်လည်း သူတို့က ​နောင်တွင် ​ငွေပြား ခုနစ်ဆယ့်ရှစ်ပြား ​ပေး​ရန် လိုအပ်​နေဆဲ ဖြစ်သည်။


သူက တစ်နှစ် အလုပ်ကြိုးကြိုးစားစား လုပ်ခဲ့ပါ​သော်လည်း သူ့မိသားစုအတွက် အစားအ​သောက် အလုံအ​လောက်ပင် ရှာမ​ပေးနိုင်ခဲ့​ပေ။ ​နောင်တွင် သူက ​လယ်​မြေ သို့မဟုတ် အစားအ​သောက် ပို၍ ဝယ်ယူရန် လိုအပ်​နေဆဲ ဖြစ်သည်။


သူတို့က ပထမတစ်ခုကို ပို၍ အားသာကြပါ​သော်လည်း... ​မြေဝယ်ပြီးရင် ဘယ်သူက စိုက်​ပေးမှာတဲ့လဲ... သူ့က​လေး ​လေး​ယောက်ရဲ့ အဝတ်အစားနဲ့ အစားအ​သောက်​တွေကို ဘယ်သူက ဂရုစိုက်​ပေးမှာတဲ့လဲ...


"​ကျောက်ကျင်း​ကောက လက်မထပ်ရ​သေးဘူးလို့ ကြားထားတယ်... သူက ရုပ်ဆိုး​ပေမယ့် ခွန်အား ရှိတယ်"


"သူ့မိဘ​တွေကို သူနဲ့ ​​ခေါ်မလာသ​ရွေ့ မင်းသူနဲ့ လက်ထပ်ပြီးရင် ငါတို့ဘ​ဝတွေ ပိုလွယ်ကူလာလိမ့်မယ်"


..........


ထိုနေ့က မိုးမရွာခဲ့​ပေ။ ကျန်းကျန့်က ​ကျောက်ကျင်း​ကောအား ​​​ကျွေး​မွေးပြီး​နောက် လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုရန် ထပ်ထွက်သွားသည်။ သူက ယုန်တစ်​ကောင် ​တွေ့လိုက်ရသည်အထိ ကံ​ကောင်း​နေခဲ့သည်။


မီးခိုး​ရောင်ယုန်က အလွန် သတိရှိသည်။ သူက ကျန်းကျန့်ကို ​တွေ့​သောအခါ မြန်မြန် ထွက်​ပြေးသွား​လေသည်။ ကျန်းကျန့်က ၎င်းကို ​တွေ့လိုက်​သောအခါ ​နောက်က ​ပြေးလိုက်သွားခဲ့​လေသည်။


​သေချာ​ပေါက် သူက ယုန်ကို အမှီမလိုက်နိုင်ခဲ့​သော်လည်း ယုန်၏ လမ်း​ကြောင်းကို လိုက်ကာ သူ့အသိုက်ကို ရှာ​တွေ့ရန် မခက်ခဲခဲ့​ပေ။


ရက်အနည်းငယ်ကြာ မိုးရွာ​နေခဲ့သည်ကို ​ကျေးဇူးတင်ရ​ပေမည်။ ​မြေကြီးက စိုစွတ်ကာ ​ပျော့​ပျောင်း​နေပြီး အလွယ်တကူ ​ခြေရာများ ချန်ထားခဲ့သည်။


ကျန်းကျန့်က မကြာမီပင် လယ်ကွင်း၏ ​မြေကန်သင်း အနီး၌ တွင်း​လေး တစ်တွင်းကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ ပြီး​နောက် သူက အနီးအနားမှ ပိုးစာပင်အခင်း​​လေးထဲ၌ ​နောက်ထပ် တွင်း​​လေးတစ်တွင်းကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။


ယုန်အသိုက်ထဲတွင် တွင်းသုံးတွင်း ရှိ​နေသည်။ ယုန်ရိုင်းများက တွင်းများစွာ တူး​လေ့ရှိကြသည်။ တွင်းတိုင်းကို ရှာ​တွေ့နိုင်သ​ရွေ့ သူတို့အား ဖမ်းမိရန် လွယ်ကူ​နေဆဲ ဖြစ်သည်။


ကျန်းကျန့်က မကြာမီပင် ပိတ်ထားသင့်သည့် ယုန်သိုက်၏ တွင်းများအားလုံးကို ပိတ်ဆို့ထားလိုက်သည်။ သူတို့ ထွက်​ပြေးရန်အတွက် တွင်းတစ်တွင်းသာ ချန်ထားခဲ့သည်။ သူက တွင်းများထဲမှ တစ်ခု၏ အနားတွင် မီး​မွှေးလိုက်​လေသည်။


မကြာမီမှာပင် အသိုက်ထဲမှ အခိုးမွှန်ကာ ထွက်လာကြသည့် ယုန်နှစ်​ကောင်ကို ဖမ်းမိသွားသည်။


သူက ခြင်းထဲမှ ​ကောက်ရိုးများကို ထုတ်ကာ ယုန်​ခြေ​ထောက်များကို ချည်ထားလိုက်သည်။ ကျန်းကျန့်က သူတို့ကို အိမ်သို့ ပြန်သယ်လာခဲ့ပါ​သော်လည်း တစ်ခဏအကြာတွင် ဦးတည်ချက် ​ပြောင်းကာ ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို ​ပေးရန် ရည်ရွယ်လိုက်သည်။


သူက​ ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို ​နေ့တိုင်းအသားများ ​ကျွေးခဲ့ပါ​သော်လည်း သူ့မိဘများက မသားမစားကြရသဖြင့် ​ကျောက်ကျင်း​ကောက အမြဲတမ်း အပြစ်ရှိစိတ် ဝင်​နေခဲ့သည်။ ဤတစ်ကြိမ်၌ သူက ယုန်နှစ်​ကောင် ဖမ်းမိထားခြင်း ဖြစ်၍ သူ့ ​ယောက္ခမ၊ ​ယောက္ခထီးတို့အတွက် မြည်းစမ်းခွင့် ရ​စေချင်ခဲ့သည်။


​ကျောက်ကျင်း​ကော အလုပ်လုပ်ရာ​နေရာသို့ ပြန်လာ​သောအခါ သူက ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို မျက်စိမှိတ်ပြလိုက်သည်။


​သေချာ​ပေါက်ပင် ​ကျောက်ကျင်း​ကောက မဲ​မှောင်​​နေ​သော သူ့မျက်နှာထက်မှ ရှက်​သွေးဖြာခြင်းကို မခံစားရပါ​ပေ။ သူက ကျန်းကျန့် သူ့အား မျက်စိမှိတ်ပြတိုင်း ​တောထဲတွင် ​တွေ့ကြမည်ဟုသာ သိထားသည်။


​ကျောက်ကျင်း​ကောက သူ့အသိစိတ်အရ ဘယ်​​တော့မှ မလုပ်သင့်သည့်အရာကို ထပ်လုပ်လိုက်ပြီး ​တောထဲတွင် ချိန်း​တွေ့ရန် သွားလိုက်သည်။


"ယုန်​တွေကို သိမ်းထားပြီး အရသာစိမ်ထားလိုက်​လေ... ​နွေဦးပွဲ​တော်အတွက် ထားလိုက်ပါလား" ကျန်းကျန့်က သူ့အတွက် ယုန်တစ်​ကောင် ​ပေးချင်​နေသည်ကို ကြားလိုက်ရ​သောအခါ ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ခပ်​လော​လောဖြင့် ငြင်းဆန်လိုက်သည်။


"ယူထားပြီး မကြာခင် ချက်စားလိုက်" ကျန်းကျန့်က ​ကျောက်ကျင်း​​ကောအား နင့်နင့်သီးသီး ကြည့်လိုက်သည်။


"​နွေဦးကျရင် ထယ်ထိုးရတာနဲ့ အလုပ်များ​နေမှာ​လေ... မင်း​ကောင်း​ကောင်းစားရမယ်... ငါတို့ရဲ့ အ​ဖေကိုလည်း ​ကောင်း​ကောင်း စားခိုင်းရမယ်​လေ... မဟုတ်ရင် သူ့အလုပ်​တွေ မလုပ်နိုင်ဘဲ ​နေမှာ​ပေါ့"


"ကျွန်​တော်က အမြဲတမ်း ခင်ဗျား ပစ္စည်း​တွေပဲ ယူ​နေရတာ" ​ကျောက်ကျင်း​ကောက လွန်စွာ ရှက်ရွံ့​နေခဲ့သည်။


"ပြီးရင်​တော့ မင်းက ကိုယ့်အပိုင် ဖြစ်လာမှာပဲ​လေ... ဘာ​တွေ စိုးရိမ်​နေရ​သေးတာလဲ" ကျန်းကျန့်က စလိုက်သည်။


​ကျောက်ကျင်း​ကောက ကြက်​သေ​​သေသွားပြီး ကျန်းကျန့်၏ စကားများကို စဥ်းစား​နေခဲ့​လေသည်။ ကျန်းကျန့် ​ပြော​နေတာက သူက ကျန်းကျန့်ရဲ့.... ဖြစ်လာလိမ့်မယ် ဆိုပြီး​တော့လား... ကျန်းကျန့် ​နောင်တစ်ချိန်မှာ သူ့ကို လက်ထပ်မယ်ဆိုပြီး ​မျှော်လင့်ချက်​တွေ ​ပေး​နေတာလား...


သူ ပထမဆုံး ကျန်းကျန့်နှင့် အဆက်အဆံ ပြုစဥ်က ​ကျောက်ကျင်း​ကောမှာ ကျန်းကျန့်အား သူ့အိမ်အတွင်းသို့ လက်ထပ်ပြီး ဝင်လာခိုင်းရန် အ​တွေးရှိခဲ့သည်။ အဆုံးတွင် ထိုအချိန်က ကျန်းကျန့်မှာ မည်သည်ကိုမှ မပိုင်ဆိုင်ထားဘဲ သူကလည်း ကျန်းကျန့်၏ အသက်ကို ကယ်​​ပေးခဲ့​သေး​သည်။ သို့​​သော်လည်း ဤရက်များတွင်...


ဤရက်များအတွင်း ကျန်းကျန့်က သူ့အတွက် ​နေ့တိုင်း အစားအ​သောက်များ ယူလာ​ပေးပြီး အသားများပင် ပါ​သေးသည်။ သူက ကျန်းကျန့် ကိုယ်ပိုင် စွမ်း​ဆောင်ရည်နှင့် ရရှိလာခဲ့သည်များကို အကျိုးအမြတ် ယူ​နေရပြီး သူ မူလက ​ပြောချင်သည့် စကားများကို မ​ပြောနိုင်​တော့​​​ပေ။


ထပ်ပြီး​တော့ သူ့မိဘများမှာ တစ်စုံတစ်​ယောက်၏ အိမ်သို့ လက်ထပ်ပြီး ဝင်​ရောက်ရန်အတွက် တစ်​​ယောက်​ယောက်ကို မရှိမဖြစ် ရှာ​​ဖွေ​နေခြင်း မဟုတ်​ပေ။


သူ့မိသားစုကသာ ​ငွေများစွာ ရှိပါက သူ့မိဘများက သူတို့ မိသားစု ပိုင်ဆိုင်မှုများကို အခြားသူများထံ​ပေးရန် တွန့်ဆုတ်​နေကြမည် ဖြစ်​သော်လည်း ယခုတွင်မူ သူတို့က ဆင်းရဲလွန်းလှသည်။ သူသာ လက်ထပ်သွားပါက သူ့မိသားစုက ထိုသို့ လုပ်ရန် ​သေချာ​ပေါက် ဆန္ဒရှိကြမည်သာပင်။ သူလက်ထပ်လိုက်လျှင်​တောင် သူတို့အား ​ထောက်ပံ့​ပေးရန်အတွက် သူနှင့်အတူ ​ခေါ်သွားမည်သာ ဖြစ်သည်။


ကျန်းကျန့်က သူ့အ​ပေါ် အလွန်​ကောင်းသည်ကို ​တွေ့ပြီးသွား​သောအခါ သူက ငြိုငြင်စရာလူတစ်​​ယောက် မဖြစ်ချင်သဖြင့် ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ပို၍ စိတ်သက်သာရာ ရသွား​လေ​တော့သည်။ ကျန်းကျန့်၏ ယုန်ကို လက်ခံလိုက်ပြီး ထိုအ​ကြောင်းနှင့် ပတ်သက်ပြီး တစ်ခုခုက ထူးဆန်း​နေ​ကြောင်းလည်း မခံစားလိုက်ရ​ပေ။


အနာဂါတ်တွင် သူက တင်​တောင်း​ငွေ လက်ခံမည် မဟုတ်သဖြင့် ကျန်းကျန့်လည်း အများကြီး ကုန်စရာ မလို​​လောက်​​ပေ။ ပြီး​နောက် သူက အလုပ်ကြိုးကြိုးစားစားဖြင့် မိဘများကို ​ထောက်ပံ့ပေးမည်။


ကျန်းကျန့်က ​ကျောက်ကျင်း​ကော သူ့ယုန်အား လက်ခံလိုက်သည်ကို အလွန်​ပျော်ရွှင်​နေခဲ့ပါ​သော်လည်း ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ကိစ္စအများကြီး ​တွေး​တောလိုက်သည်ကို မသိခဲ့​ပေ။


အ​ကြောင်းအရင်းတစ်ချက်အ​နေဖြင့် သူက လက်ထပ်ရမရကို များစွာ မ​တွေးထား​ပေ။ ​ခေတ်သစ်တွင် သူက လက်ထပ်ရန်အတွက် ​ဆွေမျိုးများ သို့မဟုတ် အ​ကြောင်းအရင်း တစ်ခုမှ မရှိခဲ့​ပေ။ ဤ​နေရာတွင် သူက ကျန်းမိသားစုကို ​ဆွေမျိုးများအဖြစ် မသတ်မှတ်ထားသဖြင့် လက်ထပ်ခြင်းအ​ကြောင်းကို အာရုံမရှိ​​ပေ။


အ​ကြောင်းအရင်းတစ်ခုက သူ့လိုအပ်ချက်များမှာ အလွန် နိမ့်သည်။ သူ့အိပ်ရာကို ​​နွေး​ထွေး​စေသည့် တစ်စုံတစ်​ယောက် ရှိရုံ​ဖြင့် ​အ​တော်​လေး ကောင်း​မွန်နေပြီးသား ဖြစ်သည်။


ကျန်းကျန့်က ​ကျောက်ကျင်း​ကောအား ယုန်​ပေးလိုက်ပြီး​နောက် ကျန်​နေ​သေး​သော ယုန်ကို ပြန်ယူသွားခဲ့သည်။ ထို့​နောက် သူက အနီးအနားတွင် ရပ်ထားသည့် ဝမ်ဟိုင်ရှန်း၏ ​လှေကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။


ဝမ်ဟိုင်ရှန်း၏ က​လေးနှစ်​ယောက်က ​လှေဦးထိပ်တွင် ထိုင်ကာ လှည့်ပတ်ကြည့်ရှု​နေကြသည်။ ကျန်းကျန့်ကို ​တွေ့​သောအခါ သူတို့က ​လှေအိမ်အတွင်းသို့ မြန်မြန် ​ပြေးသွားကြ​လေသည်။ တစ်ခဏအကြာ ဝမ်ဟိုင်ရှန်းသည်လည်း ထွက်လာခဲ့သည်။


"ကျန်း... အစ်ကိုကြီးကျန်း" သူက ကျန်းကျန့်အား မည်သို့ ​ခေါ်​ဝေါ်ရမည်ကို မသိသဖြင့် သူ့အမြင်ထဲတွင် အရို​​သေဆုံး ဖြစ်သည့် အမည်နာမကိုသာ​ ​ခေါ်ခဲ့​လေသည်။


"ကျန်းကျန့် လို့ပဲ ​ခေါ်ပါ" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။


"မင်းပြန်လာပြီလား"


"ဟုတ်ပါတယ်... ကျွန်​တော် ပြန်လာပြီ... သမား​တော်က ​ဆေး​တွေယူသွားပြီး ကြိုတိုက်​ပေးဖို့ ​ပြောလိုက်တယ်" ဝမ်ဟိုင်ရှန်းက ​ပြောလိုက်သည်။


ထိုအ​ကြောင်းကို ကြားပြီးသွား​သောအခါ ဤ​ခေတ်ကာလ၌ ​ဆေးရုံတက်ရခြင်းကဲ့သို့​​သော အရာမျိုး မရှိ​ကြောင်း အမှတ်ရသွားခဲ့​လေသည်။ သမား​တော်က လူနာကို ​ဆေးခန်းတွင်သာ တစ်ချိန်လုံး ထားမည် မဟုတ်​​ပေ။ မတိုင်မီက စန်း​ရှောင်ရှန်း ​ဆေးခန်းတွင် တစ်ည​နေရခြင်းမှာ ယန်ကျင်း​ကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။


ကျန်းကျန့်က မတိုင်မီက ကျန်းမိသားစုကို ရိုင်းပျခဲ့ပါ​သော်လည်း ​ယေဘုယျအားဖြင့် မည်သူကမှ သူ့ကို လာမထိသ​ရွေ့ ​ပေါင်းသင်းရန် အမှန်ပင် လွယ်ကူ​လေသည်။ သူက ​​မေးလိုက်သည်။


"အကုန်လုံး အဆင်​ပြေရဲ့လား"


"ဆရာက ​ဆေး​သောက်ပြီး ​သေချာ ဂရုစိုက်လိုက်ရင် သက်သာသွားမယ်လို့ ​ပြောခဲ့တယ်"


ဝမ်ဟိုင်ရှန်းက ​ပျော်ရွှင်​နေခဲ့သည်။ မ​နေ့က ​ဆေး​သောက်ပြီး​နောက် စန်း​ရှောင်ရှန်း အ​တော်​လေး ပို​ကောင်းလာပုံရပြီး ယ​ခုတွင်မူ သူ့ကိုပင် စကား​ပြောနိုင်​နေ​လေပြီ။


​သေ​တော့မည်ဟု ​တွေးထားခဲ့​​သော ဇနီးဖြစ်သူမှာ ယခုတွင် ​နေ​ကောင်း​နေခဲ့ပြီ။ သူက ​ပျော်ရလွန်း၍ မျက်နှာ​ပေါ်မှ အပြုံးများကိုပင် မဖုံးကွယ်နိုင်​တော့​ပေ။


ကျန်းကျန့်က ညစ်ပတ်​နေ​သော ​လှေကို ကြည့်ကာ မျက်ခုံးကျုံ့မိသွားသည်။


"ငါ့မှာ အိမ်အလွတ် တစ်လုံး ရှိတယ်... မင်းဇနီး အားပြန်ပြည့်လာဖို့ ​ခေါ်လာခဲ့လိုက်... ​နေမ​ကောင်းတဲ့သူ​တွေက ​ဒီလှေ​ပေါ်မှာ ​ကောင်း​ကောင်း မ​နေနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး... သူတို့က ​နေရာသန့်သန့်မှာ ​နေဖို့လိုတယ်" မတိုင်မီက ကျန်းကျန့်မှာ ကျန်းမိသားစုအား အိမ်နှစ်လုံး ​ဆောက်​ပေးရန် ​ပြောခဲ့သည်။ သူက ထိုအထဲမှ တစ်ခုတွင် ​နေထိုင်​နေပြီး အခြားတစ်လုံးက လွတ်​​နေဆဲသာ ဖြစ်သည်။


အမှန်တွင် သူ့အိမ်၌ လူများ လာ​နေမည်ကို မကြိုက်လှ​ပေ။ သို့​သော်လည်း စန်း​ရှောင်ရှန်းသာ ​လှေ​ပေါ်တွင် ဆက်​နေပါက ပို​ကောင်းလာနိုင်မည် မဟုတ်​ပေ။


ပြီး​နောက် ​လှေကလည်း ပြန်လည် ပြင်ဆင်ရန် လိုအပ်နေသည်။


ဝမ်ဟိုင်ရှန်း၏ ​လှေက ရွာလူကြီး၏ မိသားစုက ရွာသားများ လက်ထပ်ရန် ငှား​ပေးသည့်​နေရာတွင် အသုံးပြု​လေ့ ရှိသည့် တစ်စီးထက် ပိုကြီးသည်။ သို့​သော်လည်း ၎င်းက အ​တော်​လေး အို​ဟောင်း​နေခဲ့သည်။ ဤရက်များအတွင်း ​မိုးရွာ​နေသည်​ကြောင့် ​လှေက မှိုနံ့ရ​နေပြီး ကျန်းကျန့်ကိုပင် အတန်ငယ် သည်းမခံနိုင်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သွား​စေခဲ့သည်။


သူ​နောက်ပိုင်းတွင် မည်သည့် စီးပွား​ရေး လုပ်ပါ​စေ ပစ္စည်းများ သယ်ပို့ရန်အတွက် ထို​လှေကိုသာ အချိန်အ​တော်ကြာ အားထားရ​ပေလိမ့်မည်။ ထို့​ကြောင့် သူက ထို​လှေ​လေးအား အလွန် ပျက်စီးမ​နေ​စေချင်​ပေ။


ဝမ်ဟိုင်ရှန်းက ကျန်းကျန့်အား အံ့သြဝမ်းသာစွာဖြင့် ကြည့်လိုက်​လေသည်။


သူက အမြဲတမ်း ​လှေ​ပေါ်မှာပင် ​နေခဲ့ရ​သော်လည်း ကမ်း​ပေါ်တွင် ​နေထိုင်ရသည့်ဘဝကို မမက်​မောဟု မဆိုလို​ပေ။ အမှန်တကယ်တွင် သူက ကမ်း​​ပေါ်တွင် ​မြေဝယ်၍ အ​ခြေချရန်အတွက်​ ငွေရှာရန်ကို အမြဲတမ်း ​တွေးထားခဲ့သည်။


ဒါ​ပေမယ့်... ဒီ​လောက် အဆင်​ချော​ချော ဖြစ်သွားတာပဲလား...