MM Story Teller

Chapter 56
ဓါးပြတိုက်မှုနှင့် ဓါးပြတိုက်မှုဆန့်ကျင်ရေး

ဤလူတွေက ကျန်းကျန့်နှင့်ဝမ်ဟိုင်ရှန်း ကို လုံးဝ အလေးအနက်မထားပေ။ ပါးစပ်ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ထွက်သမျှက ကျန်းကျန့်၏ ပစ္စည်းအားလုံးကို တောင်းခြင်းပင်။

ကျန်းကျန့်၏ မျက်လုံးများ အနည်းငယ် ကျဉ်းမြောင်းသွားပြီး တစ်ချိန်တည်းတွင်ပင် သူ့ပတ်ဝန်းကျင် အခြေအနေကို စတင် သတိပြုမိလိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ရုတ်တရက် ရှိုက်သံအချို့ကြားလိုက်ရသည်။ မိန်းမတစ်ယောက် ငိုနေသလိုပင်၊ကျန်းကျန့် သူ့တို့လှေကိုတိုက်လိုက်သော လှေပေါ်က အခန်းကို ကြည့်လိုက်ရာ ရုတ်တရက် ထိတ်လန့်သွားသည်။

သူ လှေပေါ်မှ ဝါးလုံးတစ်ချောင်းကိုယူ၍ လှေပေါ်ရှိ အမျိုးသားတစ်ဦးကို ဗိုက်တည့်တည့် တိုက်ရိုက်ထိုးလိုက်သည်။ယခုအချိန်က အလွန်ပူသဖြင့် ဤလူတွေက အဝတ်အစား များများစားစားမဝတ်ကြပေ။ကျန်းကျန့်၏ ဝါးလုံးကရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ချွန်ထားခြင်းဖြစ်ရာ ထိုလူ၏ ဝမ်းဗိုက်သည် ချက်ချင်း သွေးထွက်လာသည်။

ဟယ့်ရှီတွင် ကျန်းကျန့် အခြားသူများကို တိုက်ခိုက်ရာတွင် အလွန်သတိထားနေခဲ့ရသည်။လက်ရှိအချိန်တွင် ထိုဒေသရှိ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အခြေအနေမှာ အလွန်ညံ့ဖျင်းသောကြောင့် မတော်တဆ ပိုးဝင်သွားပါက လူတစ်ဦးကို ဒဏ်ရာသေးသေးလေးပင် သေဆုံးစေနိုင်သည်။ သူ့အနေဖြင့် လူတွေကို မသတ်ချင်သည်ဖြစ်ရာ သတိထားရသည်။ သို့သော် ထိုကဲ့သို့ ရေဓားပြများအတွက် ကရုဏာပြစရာ မလိုပေ။

ကျန်းကျန့်၏ ဝါးလုံးဖြင့်အထိုးခံရသော ရေဓားပြသည် အော်ဟစ်ပြီး ပြုတ်ကျသွားကာ လှုပ်ရှားနိုင်ခြင်း မရှိပေ။ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေက အံ့သြသွားသည်။ သူတို့ မတုံ့ပြန်ခင်မှာ ကျန်းကျန့်က ဝါးလုံးနှင့်ထောက်ကာ သူတို့ လှေပေါ်ကို ခုန်ချလိုက်သည်။

ကျန်းကျန့်က သူတို့ထဲက တစ်ယောက်ကို ဝါးလုံးနှင့်အမှောက်သိပ်ပြီး ဝမ်ဟိုင်ရှန်းကိုအော်ပြောလိုက်သည်။

"မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ...မတိုက်တတ်ဘူးလား"

ဝမ်ဟိုင်ရှန်း. . . သူဘယ်လိုတိုက်ခိုက်ရမှန်းမသိပေ။သို့ပေမဲ့ သူဘာမှမလုပ်နိုင်သည်တော့မဟုတ်ပေ။ သူလည်း ဝါးလုံးကိုယူကာ အခြားလှေပေါ်မှ လူများကို တိုက်ခိုက်ရန် ကြိုးပမ်းလိုက်သည်။ ပထမတွင် သူအနည်းငယ် ကြောက်နေသေးပေမဲ့ တခြားလှေပေါ်က ရေဓားပြတွေက သူ့ဝါးလုံးကို ကြောက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ သူက ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်စွာအော်ဟစ်လိုက်သည်။

“လူယုတ်မာတွေ ...မင်းတို့ကို သတ်ပစ်မယ်... ငါမင်းတို့ကိုသတ်မယ်ကွ..."

ကျန်းကျန့်နှင့် ယှဉ်လျှင် ဝမ်ဟိုင်ရှန်းက ဤရေဓားပြတွေကို ပိုမုန်း၏။ သူက ရေပေါ်တွင်နေထိုင်ခဲ့ပြီး ရေဓားပြများ ၏လုယက်သတ်ဖြတ်ခြင်းများကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။တစ်ချိန်လုံး သူ ဤရေဓားပြတွေ သေသွားရန်ဆုတောင်းနေခဲ့သည်။သူက တစ်ခါမှ မတိုက်ခိုက်ဖူးပေမဲ့ တစ်နှစ်ပတ်လုံး လှေလှော်ခြင်းကနေ ခွန်အားတွေ အများကြီးရခဲ့သည်။ယခုအချိန်မှာ သူက သူ့ဝါးလုံးကို လွှဲယမ်းနေသဖြင် ဘယ်သူမှ သူ့အနားမကပ်နိုင်တော့ပေ။

သို့သော် ဓားပြများသည် ၎င်းတို့၏လှေများတွင် ဝါးလုံးများပါရှိသည်။ သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က လှေကို ထောက်ရန်သုံးသည့် ဝါးလုံးနှင့် ထွက်လာ၏။ သို့သော် ယခုတစ်ကြိမ်တွင် ကျန်းကျန့်က သူ၏ဝါးလုံးကို လွှင့်ပစ်လိုက်ပြီး ဓားပြ၏လက်ထဲက ဝါးလုံးကို ကိုင်ကာ ရှေ့နောက်တွန်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် လက်ထဲမှ တိုင်ကို ဆွဲလုကာ လည်ပင်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ရိုက်သည်။

ယနေ့ခေတ်တွင် ရေဓားပြများ မဆိုထားနှင့်၊အရာရှိများနှင့် စစ်သည်များပင်လျှင် အထူးလေ့ကျင့်မှု မရရှိခဲ့ပေ။ကျန်းကျန့်က သူတို့ကို သွေးအရင်မြင်စေပြီး နောက်ပိုင်းမှာ လူပေါင်းများစွာကို အဆက်မပြတ်အမှောက်သိပ်ခဲ့ရာ ကျန်သည့်သူတွေကို ချက်ချင်းကြောက်သွားစေသည်။

“သူတို့ နှစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်... မင်းတို့ဘာကိုကြောက်နေတာလဲ" 

ရေဓားပြခေါင်းဆောင်က သူ့ဘေးနားက လူတွေကို အော်ဟစ်လိုက်၏။ သူက အလွန်အရပ်ရှည်ပြီး သန်မာကာ အခြားသူများကဲ့သို့ ကျန်းကျန့်ကို မကြောက်ပေ။သို့ပေမဲ့ သူ မကြောက်လျှင်ပင် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေကမကြောက်ဘူးဟုမဆိုလိုပေ။

“သူတို့က နှစ်ယောက်ပဲရှိ..... ”

သူတို့စကားပြောနေစဉ်တွင် အခြားလူတစ်ဦးမှာ ကျန်းကျန့်၏ ဝါးလုံးရှည်ဖြင့် အထိုးခံခဲ့ရသည်။ သူတို့ ...ဒါက ခက်ခဲ့တဲ့ အကျပ်အတည်းတစ်ခုပဲ...

ရေဓားပြငါးဦးအနက် နှစ်ဦးမှာ ကျန်းကျန့်၏ လက်ချက်ဖြင့် ရေထဲပြုတ်ကျသွားကာ ကျန်တစ်ဦးမှာ ထွက်ပြေး လွတ်မြောက်သွားခဲ့သည်။

ရေဓားပြခေါင်းဆောင်နှင့် တိုက်ခိုက်သောအခါ ကျန်းကျန့်သည်လည်း သူ့ထံမှ ရိုက်ချက် အမြောက်အမြားရရှိခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူနှင့်အတူ ရေထဲကျသွားခဲ့သည်။ သို့သော် ကျန်းကျန့်က ရေကူးတတ်သည်။ ဤရက်တွေမှာ သူ က ရေနှင့် လိုက်လျောညီထွေ ရှိနေသဖြင့် ထိုယောက်ျားကို အဆုံးမှာ ဖြုတ်ချနိုင်လိုက်သည်။

ဖမ်းမိသော ရေဓားပြလေးဦးကို ကြိုးနှင့်ချည်ထားလိုက်ကြသည်။ကျန်းကျန့် သူတို့ကို မတုံ့ဆိုင်းဘဲ ရှာဖွေလိုက်ပြီး ဝမ်ဟိုင်ရှန်းကို သူ ခုနက အသံကြားလိုက်ရသည့် အခန်းထဲကို သွားခိုင်းလိုက်သည်။

ဝမ်ဟိုင်ရှန်းက သဘောတူသည်။ အခန်းကန့်လန့်ကာကို ဂရုတစိုက် မလိုက်ပြီး အထဲကို လှမ်းဝင်လိုက်​သည်။ရလဒ်အနေဖြင့်  အခန်းထဲကို ဝင်သွားပြီးသည်နှင့် သူကထိတ်လန့်တကြား ပြေးထွက်လာသည်။

"ကျန်းကျန့် အထဲမှာ...အထဲမှာ လူတွေရှိတယ်ကွ”

“အဲဒီမှာ တစ်ယောက်ယောက်ရှိတယ်လေ... အဲ့ဒါဘာဖြစ်လို့လဲ" 

ကျန်းကျန့် အနည်းငယ် စိတ်ရှုပ်ထွေး သွားသည်။အထဲက လူတွေက ရေဓားပြတွေ မဖြစ်လောက်ဘူး...ဝမ်ဟိုင်ရှန်း ဘာလို့ ဒီလောက်ကြောက်နေတာလဲ...

ကျန်းကျန့် ထိုဆီသွားကာ ကန့်လန့်ကာကို ဆွဲမကာ ပတ်ပတ်လည်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။

လရောင်အောက်တွင် ကျန်းကျန့်အခန်းအတွင်းမှ ၎င်းကိုတွေ့ရှိခဲ့သည်. . . အထဲမှာ အဝတ်မပါသော အမျိုးသမီး နှစ်ယောက် လဲလျောင်းနေ၏။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်၏ လက်တွေကို ကြိုးနှင့်ချည်ထားပြီး ပါးစပ်ကို တစ်ခုခုနှင့် ဆို့ထားပုံရသည်။သူတို့သည် အဆက်မပြတ် ငိုကြွေးရုံမျှသာ တတ်နိုင်သည်။ ဤအမျိုးသမီး နှစ်ယောက်က ရေဓားပြတွေ၏ မယားတွေ မဟုတ်သည်က သေချာသည်။ ၎င်းတို့အား ရေဓားပြများက ပြန်ပေးဆွဲကာ ၎င်းတို့၏ဆန္ဒများကိုဖြေလျော့သည့် ကိရိယာများအဖြစ် အသုံးပြုရန်အတွက် အခန်းအတွင်း၌ ပိတ်လှောင် ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။

သူ့ဘေးနားက စောင်ကိုမြင်သောအခါ ကျန်းကျန့် သူတို့ကို တိုက်ရိုက်အုပ်ပြီး လက်ကောက်ဝတ်မှ ကြိုးတွေကို ဖြတ်ပေးလိုက်သည်။မီးထွန်းရန်လည်းဖယောင်းတိုင်နှစ်တိုင်ကို သူတွေ့ရှိခဲ့ပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ဦး၏ အသွင်အပြင်ကို မြင်နိုင်စေခဲ့သည်။

တစ်ယောက်က အသက်နည်းနည်းကြီး၏။ သူ့ထက် အသက် နှစ်ဆယ်နှစ်ကျော်လောက်ပိုကြီးမည်ဟု ခန့်မှန်းရသည်။ နောက်တစ်ယောက်က အတော်လေးငယ်ပြီး အများဆုံးမှ အသက်နှစ်ဆယ်လောက်ရှိမည်။တကယ်တမ်းတွင် သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက သာမန်ရုပ်ရည်များသာရှိပေမဲ့ ကျေးလက်အတွက်က မဆိုးပါချေ။ 

အမျိုးသမီးနှစ်ဦးသည် ကျန်းကျန့် ပေးထားသော စောင်ကို ကိုင်ဆွဲကာ ပါးစပ်ထဲမှ အဝတ်ကို ထုတ်လိုက်ကြပြီး နောက်ဆုံးတွင် မျက်ရည်များ ကျလာသည်။

"ခင်ဗျားတို့က ဘယ်ကလဲ...ဘာလို့ဒီလှေပေါ်ရောက်နေတာလဲ" 
ကျန်းကျန့်က မေးလိုက်သည်။

အမျိုးသမီးနှစ်ဦး ငိုနေကြဆဲသော်လည်း ခဏအကြာတွင် အသက်ပိုကြီးသည့်တစ်ယောက် နောက်ဆုံးမှာပြန်ဖြေသည်။

“သခင်...ငါတို့က အနီးနားကရွာကပါ... ဆွေမျိုးတွေဆီ အလည်လာတုန်းမှာ ပြန်ပေးဆွဲခံခဲ့ရတာပါ... ” 
ပြောရင်း သူမကငိုပြန်၏။

တခြားအမျိုးသမီးက ငိုနေတုန်းပင်။ ထို့နောက် ထိုအမျိုးသမီးက ဆက်ပြောသည်။

“ငါ့ဘေးက ဒီမိန်းကလေးက မူလက သူ့ခင်ပွန်းနဲ့ အသေးစား စီးပွားရေးလုပ်ပါတယ်...နောက်ပိုင်းမှာ ဓါးပြတိုက်ခံရပြီး ခင်ပွန်းဖြစ်သူက မြစ်ထဲ ပစ်ချခံခဲ့ရတယ် ” 

သူမကို စောစော အခေါ်သွားခံခဲ့ပြီး အရင်က သူမကို ထမင်းချက် အဝတ်လျှော်ပဲခိုင်းစေခဲ့သည်။ ယနေ့ဘာကြောင့် ယခုလိုပုံပေါက်ရလဲဆိုသည်မှာ ထွက်ပြေးရန် ကြိုးစားပြီး ဖမ်းမိသွား၍ပါပင်။

“ခင်ဗျားသေရင် ဘာမှ မကျန်တော့ဘူး...အနစ်နာဆုံးသူတွေကတော့ ခင်ဗျားမိဘဆွေမျိုးတွေပဲ” 

ကျန်းကျန့် တစ်ချိန်လုံး စကားမပြောနိုင်သော အမျိုးသမီးကို ကြည့်လိုက်သည်။ ဤအမျိုးသမီး၏ စိတ်နေစိတ်ထားက တစ်စုံတစ်ခု မှားယွင်းနေသည်။ကျန်းကျန့် သည် သူမကိုယ်သူမ သတ်သေမည်ကို အမှန်တကယ်စိုးမိသည်။

သူက လူတွေကို အလင်းမပြနိုင်ပေ. . . တကယ်တမ်းတွင် ယခု​လိုကံဆိုးမှုမျိုးကြုံရသည်က အမျိုးသမီးတွေ၏အမှားမဟုတ်ဘူးဟု သူခံစားရသည်။ သို့ပေမဲ့ သိသာပေသည်၊ တခြားသူတွေက ထိုသို့တွေးမည်မဟုတ်သလို ဤအမျိုးသမီးတွေပင် သူတို့ကိုယ်သူတို့ ထိုသို့တွေးမှာမဟုတ်ပေ။

“ငါ့အိမ်မှာ ကလေးတွေရှိတယ်
... မသေချင်ပါဘူး” ဟု အသက်ကြီးသည့်တစ်ယောက်က ပြောပြီး အခြားအမျိုးသမီးကိုလည်း စကားပြောခိုင်းသည်။

"သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်ကြပါ"

ကျန်းကျန့်က သက်ပြင်းချကာ အခန်းတွင်းမှ ထွက်သွားသည်။

"ငါတို့ အခု ဘာလုပ်ကြမလဲ" 

ဝမ်ဟိုင်ရှန်းက ကျန်းကျန့် ထွက်လာသည်ကိုမြင်သောအခါ ရှုပ်ထွေးသည့်အကြည့်တွေနှင့်အခန်းထဲကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူဝင်သွားသည်နှင့် တပြိုင်နက် လန့်ဖျပ်သွားပြီး လျင်မြန်စွာ ပြေးထွက်လာခဲ့သည်။ သူက အထဲက အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို လုံးဝမကြည့်ဝံ့ပေမဲ့  ကျန်းကျန့်ကမူ အထဲမှာ ခဏနေခဲ့သည်။ ဒါ...ကျန်းကျန့်မှာ ကျောက်ကျင်းကောရှိတယ်လေ...မကောင်းဘူးမလား...

"မနက်ဖြန် မနက်ကျမှ ငါတို့ ဒီအကြောင်းကို ပြောမယ်" 

ကျန်းကျန့်က ပြောပြီး ဓားတစ်ချောင်းကို ထုတ်ကာ ဓားပြခေါင်းဆောင်ဆီ လှမ်းသွားလိုက်သည်။ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းကာ ဝန်ခံခိုင်းပြီးနောက် အကြောင်း တစ်ခု နှစ်ခုလောက် သူသိလာရသည်။

ဤရေဓားပြများက လူများကို သတ်ခဲ့ကြောင်း သိပြီးနောက် ကျန်းကျန့်  ၎င်းတို့အပေါ် ကရုဏာမရှိခဲ့ပေ။ သူသည် ၎င်းတို့ကို ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်သောအခါတွင် မတူညီသော အစိတ်အပိုင်းများအကြောင်း အချက်အလက်များကို သဘာဝအတိုင်း ထုတ်ယူခဲ့ပြီး ယင်းကို အဆိုပါ ရေဓားပြများ၏ နောက်ခံအပြည့်အစုံကို တူးဖော်ခြင်းဟု ယူဆနိုင်သည်။

ဤရေဓားပြများသည် အသိုက်တစ်ခုရှိသော်လည်း အခြားသူများထံမှ လုယူသွားသော ငွေအများစုကို ၎င်းတို့နှင့်အတူ သယ်ဆောင်ကာ လှေပေါ်တွင် ထားခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ဝန်ခံချက်အရ နောက်ဆုံးတွင် ကျန်းကျန့် ငွေနှစ်ရာကျော်နှင့် ကြေးနီပြားအချို့အပြင် လှေနှစ်စီးတွင် လက်ဝတ်ရတနာများကိုပါ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။

ကျန်းကျန့် မိသားစုအိမ်မှ ထွက်လာသောအခါ သူ့လက်ထဲတွင် ငွေစသုံးဆယ့်ခုနစ်စပဲ ရှိသည်။ အချို့ကိုသုံး၍ ဝမ်ဟိုင်ရှန်းအား ငွေနှစ်ဆယ်ကို ပေးခဲ့ကာ ငွေဆယ်စထက် အနည်းငယ်ပို၍သာ ကျန်တော့သည်။ကျောက်ကျင်းကောက သူ့ကို ပိုက်ဆံအနည်းငယ်ပေးခဲ့သည့်အတွက် သူ၏မူလအရင်းအနှီးအနေဖြင့် ငွေနှစ်ဆယ်လောက် စုဆောင်းနိုင်ခဲ့သည်။

နောက်ပိုင်းတွင် သူသည် ငွေအနည်းငယ်ရှာပြီး တချို့ကို ကျောက်မိသားစုဆီ ခန်းဝင်စာငွေဆယ်စပေးခဲ့သည်။ ယခု လှေပေါ်မှ ကုန်ပစ္စည်းတွေ ထည့်ထားလျှင် စုစုပေါင်း ငွေခြောက်ဆယ်လောက်ပဲ ရှိသည်။မှန်ပေသည်၊ သူအနေဖြင့် ကုန်ပစ္စည်းအားလုံးကို သင့်တင့်မျှတသောဈေးဖြင့် ရောင်းချနိုင်လျှင် ငွေခုနစ်ဆယ် ရှစ်ဆယ်ခန့်ရမည်ဖြစ်သည်။

သူ့မှာ အချိန်အတော်ကြာအောင် ရုန်းကန်နေရသဖြင့် ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်နိုင်သော်လည်း သူ့တွင် ငွေအနည်းငယ်သာ ရှိသေးသည်။ ယခု တစ်ညတွင် ရေဓားပြများကို ဓါးပြတိုက်လိုက်ရုံနှင့် ရုတ်တရက် ငွေနှစ်ရာကျော် ရရှိခဲ့သည်။ဤငွေနှင့် ပြန်သွားပြီး မြေဝယ်ပါက လယ်တွေနှင့်  တခြားရိုးရိုးမြေနှစ်မူလောက် ဝယ်နိုင်သည်၊ နောက်တစ်ခါ ဗိုက်ဆာမှာကို စိတ်ပူစရာ မလိုတော့ပေ. . . မှန်သည်ပင်၊ သူ့ပိုက်ဆံအားလုံးကို မြေဝယ်ရာမှာ သုံးစွဲရန် မရည်ရွယ်ထားပါချေ။

ကျန်းကျန့် ငွေတနင့်တပိုးကို သူ့လှေပေါ်သို့ ရွှေ့လိုက်ပြီး အမျိုးသမီးနှစ်ဦးကို သွားကြည့်သည်။ 
"ခင်ဗျားတို့ အခု ဘာလုပ်မှာလဲ"

“ငါတို့ ထွက်သွားမယ်" 

အသက်ပိုကြီးသည့်အမျိုးသမီးက ပြော၏။ သူမကို ကယ်တင်ခဲ့သည့်အတွက် သူ့ကို ကျေးဇူးတင်မိပေမဲ သူ့ကို နည်းနည်းလည်းကြောက်နေခဲ့သည်။ နောက်တစ်ကြိမ် အကျဥ်းကျမှာကို ကြောက်သည့်အတွက် အမြန်ထွက်သွားချင်ခဲ့၏။

အမှန်တွင် ကျန်းကျန့်ကလည်း သူတို့ကို မြန်မြန်ထွက်သွားစေချင်သည်။ သူနှင့် ဝမ်ဟိုင်ရှန်း နှစ်ယောက်လုံးမှာ မိသားစုတွေရှိကြသဖြင့် ဤအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ကို သူတို့နှင့်ထားရသည်က မကောင်းပါချေ။

“ကောင်းပြီ” 

ကျန်းကျန့် ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး အိတ်တစ်လုံးကို သူတို့ဆီ ပစ်ချလိုက်သည်။ 

"ဒီဟာက ခင်ဗျားတို့အတွက်ပါ"

ဤရေဓားပြတွေက သူတို့လက်ထဲမှာ လက်ဝတ်ရတနာတွေ အများကြီးရှိသည်။ သူက ဤအရာများကို မလိုချင်သလို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန်လည်း ခက်ခဲသောကြောင့် အမျိုးသမီးနှစ်ဦးအား ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပဲ ပေးလိုက်သည်. . . မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သူတို့က ဒုက္ခရောက်ခဲ့ကြသူတွေပင်။အမျိုးသမီး နှစ်ဦး၏ ၀တ်စုံများသည် လှေပေါ်တွင် ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ အဝတ်အစားလဲပြီးသည်နှင့် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကူမပြီး ညတွင်းချင်းပဲ ထွက်သွားကြသည်။

ကျန်းကျန့် ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်ပြီး ဝမ်ဟိုင်ရှန်းကိုပြောလိုက်သည်။
 "ဒီလူတွေကို ရုံးတော်ကို  ပို့လိုက်ကြရအောင်" 

ဤလူတွေကို ရုံးတော် ပို့လိုက်သည်က အကောင်းဆုံးပါပင်။မှန်ပေသည်၊ သူကိုယ်တိုင်လုပ်မှာမဟုတ်ပေ။အမှန်တွင် ထိုသို့စိတ်ဆင်းရဲကိုယ်ဆင်းရဲဖြစ်နေသူများနှင့် နှိုင်းယှဥ်ကြည့်လျှင် သူကိုယ်တိုင်က ဓားပြနှင့် ပိုတူနေ၏။သို့ပေမဲ့ မြို့ကို ပို့ပေးပြီး မှတ်စုလေး ထားခဲ့၍ရသည် မဟုတ်ပါလော။

နဥ်ထန်သည် စီရင်စုမြို့ငယ်လေးဖြစ်သည်။ဤစီရင်စုမြို့တွင် လမ်းနှစ်လမ်းသာရှိ၏။ရှည်လျားသောလမ်းသည် အရှေ့မှ အနောက်သို့ဆန့်ကာ  တိုတောင်းသောလမ်းကာ မြောက်မှတောင်သို့ ဆန့်တန်းပြီး ဟန်ကျဲဟု ဒေသခံများက ခေါ်ဝေါ်ကြသည်။

ဤမြို့သည် ယန့်ကျီမြစ်၏ တောင်ဘက်တွင် တည်ရှိသည်။ စီရင်စုတစ်ခုလုံးကို ဖြတ်သန်းစီးဆင်းနေသော မြစ်တစ်စင်းကလွဲ၍ မြစ်လက်တက်တွေ အများကြီးမရှိပါချေ။

စီရင်စုမြို့ကလူတွေက ထိုနေရာမှာ အဝတ်အစားလျှော်ဖွပ်၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေကို လျှော်ကြသည့်အတွက် အမြဲတမ်း အလွန်ကို စည်ကားအသက်ဝင်နေသည်။ အနီးနားကျေးရွာများမှ လူအချို့က အသီးအရွက်များ ရိတ်သိမ်းပြီးနောက် မြစ်ကမ်းနားသို့ လှေဖြင့်လာကာ ရောင်းချရန် မြစ်ကမ်းဘေးတွင် ရပ်ထားကြသည်။ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ မြစ်သည် စီရင်စုမြို့၏ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဈေးဖြစ်လာသည်။
အရုဏ်မတက်မီကပင် မြစ်ဆီသို့ လူများစွာ လာနေကြလေပြီ။တချို့က ဆူညံပွက်လောရိုက်ပြီး စကားများရန်ဖြစ်ကြသည်။ ကုန်သည်ငယ်များစွာသည် လတ်ဆတ်သော ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကို ၎င်းတို့၏လှေများမှ ထုတ်ယူ၍ ရောင်းချကြသည်။ ထိုအချိန်တွင် ကမ်းစပ်၌ လှေတစ်စင်းပေါ်လာ၏။သို့ပေမဲ့ ထိုပေါ်မှာ လိုက်ပါလာသူ တစ်ဦးမျှမရှိပေ။ယင်းအစား လှေပေါ်မှာ  စကားလုံးအချို့ဖြင့် အထည်စလေးတစ်ခုကို  ချိတ်ဆွဲထားသည်။ သို့သော်လည်း လက်ရှိလူအများစုသည် စာမဖတ်တတ်သောကြောင့် ထိုစကားလုံးများ၏ အဓိပ္ပါယ်ကို နားမလည်နိုင်ကြပေ။

"ဒီလှေက ဘာအတွက်လဲ"

"ဟုတ်​တယ်​... ဒီ​လိုကြီး ငုံ့ပြီး ဘာလုပ်​​နေကြတာလဲ"

တချို့လူတွေက လှေကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေကြပြီး တချို့က အနီးကပ်လာပြီး အထဲကို ကြည့်လိုက်ကြသည်။

“အား” 

အံ့အားသင့်စွာ အော်ဟစ်သံက ပဲ့တင်ထပ်လာကာ လှေအနီးသို့ ရောက်ရှိသွားသော အမျိုးသားတစ်ဦးက ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်သော အမူအရာဖြင့် အတွင်းဘက်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

ထိုလူသည် ထိတ်လန့်နေပုံရသော်လည်း ယင်းကြောင့် လူအများကိုပိုမိုစွဲဆောင်မိသွားပြီး လှေကိုကြည့်ရှုရန် သွားကြသည်။ထိုအချိန်တွင် ကန့်လန့်ကာမလိုက်သောအခါ အခန်းအတွင်းတွင် သွေးသံတရဲရဲဖြင့် ချည်နှောင်ခံထားရသော လူအများအပြားကို တွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။ ဒီ . . ဒီမှာ ဘာဖြစ်နေတာလဲ...

"တာဝန်​ရှိသူ​တွေကို သတင်းပို့ကြဟေး"

မကြာမီ တစ်ယောက်ယောက်က အရာရှိတွေဆီ ပြေးသတင်းပို့သည်။

နဥ်ထန်စီရင်စုက လူတွေက လှေနှင့်အထဲမှာ လဲလျောင်းနေသည့်လူတွေကိုတွေ့ရှိပြီး အရာရှိတွေဆီ ချက်ချင်း သတင်းပို့လိုက်သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် နှင့်ပတ်သက်သည့် မှန်းဆချက် အမျိုးမျိုးတို့သည် စီရင်စုမြို့တွင်းသို့ လျင်မြန်စွာ ပျံ့နှံ့သွားသော်လည်း ယင်းကိစ္စများအတွက် တာဝန်ရှိသူများသည် နဥ်ထန်မှ ထွက်ခွာသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
အပိုင်း၅၆
