MM Story Teller

Chapter 67
- ​နောက်ဆုံး​တော့ လက်ထပ်ကြပြီ

ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့က ကျန်းကျန့်​​ရှေ့တွင် ဒူး​ထောက်လိုက်ကြပြီး ထပ်ခါ ထပ်ခါ အရိုအ​သေ ​ပေးလိုက်ကြ​လေသည်။ သူတို့မှာ မတိုင်မီက ​ခေါင်းမပါ​သော ကြက်များကဲ့သို့ စိတ်​သောက ​ရောက်​နေရပါ​​သော်ငြား ကျန်းကျန့် ​ပြောခဲ့သည့် စကားများကို ကြားခဲ့ကြပြီး သူ့ထံ၌ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များကို စဥ်းစားမိသွား​သောအခါ ဟယ်ညီအစ်ကိုများက သူတို့​ရှေ့မှ မြူထုကြီး လွင့်ပြယ်သွား​လေပြီး ရုတ်တရက်ပင် အ​တွေးတစ်ခု ရလာခဲ့ကြသည်။

ယခင်က ကျန်းကျန့်မှာ မကြာခဏ ရိုက်ခံရ​​လေ့ ရှိပြီး အသတ်ခံရလုနီးပါး ဖြစ်ခဲ့ပါ​​သော်လည်း ထိုသို့ လုပ်ခဲ့သူမှာ လျူဟိုင်ထုန် မဟုတ်ဘဲ အဘွားကြီးကျန်း ဖြစ်သည်။ ​နောက်ပိုင်းတွင် ကျန်းကျန့်က အရာအားလုံးကို ဂရုစိုက်လာခဲ့ပြီး မည်သူကမှ သူ့အား သွားမရှုပ်ရဲကြ​တော့​​ပေ။ သူတို့သာ ကျန်းကျန့်ဆီက​နေ သင်ယူနိုင်ရင် လျူဟိုင်ထုန်ကို ​ကြောက်​နေစရာ လိုပါဦးမလား...

ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့က ကျန်းကျန့်ကဲ့သို့ ဖြစ်လာရန် မည်သို့ လုပ်ရမည်ကို မသိကြ​ပေ။ စဥ်းစားကြည့်ကြပြီး​နောက် ကျန်းကျန့် သူတို့အား နည်းလမ်းတစ်ခု ပြသနိုင်ရန် ​​မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် သူ့ကို လာရှာခဲ့ကြခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

"သူ​ဌေးကျန်း... ကျေးဇူးပြုပြီး သင်​ပေးပါ" ဟယ်ချွန်းရှန့်က ​ပြောလိုက်ပြန်သည်။

ကျန်းကျန့်က သူ့​ရှေ့မှ လူနှစ်​ယောက်ကို ကြည့်ကာ မျက်ခုံးများ တွန့်ချိုးလိုက်​လေသည်။ "မနက်ဖြန် မနက်​စော​စော ငါ့ကို အလုပ်လာကူကြ"

ထိုသို့ ​ပြောပြီး​နောက် ကျန်းကျန့်က ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ​ကျောက်မိသားစုအိမ်သို့ ပြန်သွား​လေသည်။

"အလုပ်လား... အစ်ကိုကြီး" ဟယ်ရှားရှန့်က အလုပ်ကိစ္စ ပြုလုပ်ကြတိုင်း ဟယ်ချွန်းရှန့်၏ စကားကို အမြဲတမ်း နား​ထောင်ခဲ့သည်။ သို့​သော်လည်း ဤတစ်ကြိမ်တွင် သူက ဟယ်ချွန်းရှန့်ကို သိလိုစိတ် အပြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ ကျန်းကျန့် သူတို့ကို အလုပ်လာလုပ်ဖို့ ​ပြောတာ ဘာကို ဆိုလိုပါလိမ့်... သူက သူတို့ကို သင်​ပေးဖို့ ကတိ​ပေးလိုက်တာလား...

"ငါတို့ မနက်ဖြန် ​စော​စော လာရမယ်.... ပြီးရင် ​​သေချာကြိုးစား​ပြီး အလုပ်လုပ်ဖို့ လိုတယ်" ဟယ်ချွန်းရှန့်က ဟယ်ရှားရှန့်ကို ​ပြောလိုက်သည်။ 

"ဘာလို့လဲ"

"ငါတို့ တခြားသူ​တွေဆီက သင်ယူချင်ရင် အရင်ဆုံး အလုပ်လုပ်ကြရမယ်... သူက ငါတို့ကို ပိုက်ဆံမ​ပေးရင်​တောင် အဆင်​ပြေ​နေတုန်းပဲ" 

ဟယ်ချွန်းရှန့်က ​ပြောလိုက်သည်။ ထိုအချိန်က သင်ယူရန်အတွက် ဆရာတစ်​ယောက် ရှာ​ဖွေရန် လိုအပ်သည်သာမက ​နွေဦးပွဲ​တော်အတွင်း သူတို့၏ ဆရာကို ဂါဝရတရား ပြသရန်အတွက် လက်​ဆောင်များ ​ပေးရန်လည်း လိုအပ်​ပေသည်။

"ကျွန်​တော်တို့ မိသားစု အတွက်က​ရော... ကျွန်​တော်တို့သာ အလုပ်မသွားရင် အစားအ​သောက်​တွေ ပြတ်လပ်ကုန်မှာ​ပေါ့" ဟယ်ရှားရှန့်က ​ပြောလိုက်သည်။ 

"ငါတို့ အလုပ်သွား​တော့​ရော အစားအ​သောက် မပြတ်လို့လား" ဟယ်ချွန်းရှန့်က ​​လှောင်ရယ်လိုက်​လေသည်။ သူနှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့က အလုပ်ကြိုးစား လုပ်ကြပြီး တစ်နှစ်လျှင် ​ငွေပြားအချို့ထက် မနည်း ရရှိကြသည်။ ဒါ​​ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ အ​ဖေက​ရော... သူက အခြားသူများထံမှ ​ငွေစ သုံးဆယ်ကို မျက်​တောင်ပင် မခတ်ဘဲ ​ချေးငှားရဲသည်။

သူတို့၏ အ​ဖေက ​ငွေစ သုံးဆယ်​ကျော် ​အ​ကြွေးတင်​နေခဲ့သဖြင့် အခြားသူများထံမှ သူ တတ်နိုင်သ​လောက် ​ချေးငှားခဲ့သည်။ သို့​သော်လည်း အခြားသူများက သူတို့ ​ကောင်း​ကောင်း မ​နေထိုင်ရသည်ကို ​တွေ့​နေရသဖြင့် သူတို့၏ ​အ​ဖေကို ​ငွေများစွာ မ​ချေး​ပေးလိုက်ကြ။ သူတို့က ​ငွေပြန်​ပေးရန်အတွက် သူတို့အိမ်ကိုပင် လာမ​ခေါက်ခဲ့ကြ​ပေ။

ဟယ်ရှားရှန့်က ထိုအ​ကြောင်းကို ​တွေးကြည့်လိုက်ပါ​သော်လည်း ဟယ်ချွန်းရှန့်က ​ပြောလိုက်သည်။ 

"မပူပါနဲ့... ညီ​လေးက ငါတို့အ​မေကို အစားအ​သောက်အချို့​တော့ ​ပေးမှာပါ... ငါတို့နှစ်​​ယောက်အတွက်က​တော့ အသီးအရွက်ရိုင်း​တွေ တူးစားပြီး ​နေလို့ရတာပဲ"

ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့ ထိုအ​ကြောင်း ​ဆွေး​နွေး​နေကြစဥ်တွင် ကျန်းကျန့်မှာ အိမ်ပြန်​ရောက်နှင့်​​နေခဲ့​လေပြီ။

​ကျောက်လျူက ငှက်ဥများနှင့် ​မြွေသားကို နှပ်​ပေးထားခဲ့သည်။

ကျန်းကျန့်က ပြန်လာချိန်၌ ပဲပိစပ်အနှစ်​ဆောစ့် ယူလာခဲ့သည်။ ​ကျောက်လျူက ထိုအနှစ်​ဆောစ့်နှင့် အသားနှပ်ရသည်ကို လွန်စွာ သ​ဘောကျ​နေခဲ့​​လေသည်။ လတ်တ​လောတွင် သူတို့စား​​နေကြ​​သော အသားများ အားလုံးမှာ နှပ်၍ ချက်ထားခြင်းများသာပင်။

​အတုံး​လေးများ တုံးထား​သော မြွေသားက အလွန် အရသာ​ရှိသည်။ ငှက်ဥများကို ပထမဆုံး ပြုတ်ထားပြီး​​နောက်တွင် အခွံခွာ၍ ချက်ထား​​လေရာ အနှစ်ရည်နှင့် တွဲဖက်သွားပြီး လွန်စွာ အရသာရှိလှသည်။ ၎င်းကို ထပ်​ပေါင်းရလျှင် စားပွဲ​ပေါ်၌ ငှက်ဥနှပ်တစ်ပန်းကန်၊ ပဲပြုတ် တစ်ပန်းကန်၊ ကြက်သွန်မြိတ်​ကြော် တစ်ပန်းကန်နှင့် မုန်ညင်းဟင်းချို တစ်ပန်းကန်တို့ ရှိ​နေ​​ပေသည်။

ကြက်သွန်ဖြူအမြိတ်များမှာ လွန်ခဲ့​သော တစ်လက စားရန် အဆင်​ပြေသေးပါ​သော်လည်း ထို့​နောက်တွင် ကြမ်းသွားသည်။ ကြက်သွန်ဖြူ အရွက်​ပေါက်များ ထွက်လာပြီး ကြက်သွန်ဖြူ အတက်​ပေါက်များလည်း စတင် ထွက်​ပေါ်လာခဲ့​သည်။ ကြက်သွန်ဖြူအတက်​ပေါက်​လေးများမှာ အလွန် စပ်ရှားခြင်း မရှိပါ​​သဖြင့် သင်သာ ၎င်းတို့ကို ကြိုက်နှစ်သက်ပါက ကြက်သွန်ဖြူအတက်များဖြင့် ​သောက်စရာပင် ပြုလုပ်နိုင်​ပေသည်။

"အရင်တုန်းက ​နွေဦးပွဲ​တော် ကာလမှာ​တောင် ဒီလို မစားခဲ့ရဘူး" ​​

ကျောက်လျူက သူမနှင့် ​ကျောက်ကျင်း​ကောတို့ ချက်ပြုတ်ထား​သော ဟင်းပွဲများကို ကြည့်ကာ စိတ်ခံစားမှုများ အပြည့်ဖြင့် သင်ပြင်းချလိုက်သည်။

"အခုက စပြီး ကျွန်​တော်တို့ ဒီလိုမျိုး​တွေပဲ စားကြမယ်" ကျန်းကျန့်က ပြုံးလိုက်သည်။

"ဘယ်လို ဖြစ်နိုင်မှာလဲ... မင်းတို့လည်း ​ငွေစုထားရမှာ​ပေါ့... ​မြေကွက် မူနည်းနည်း​လောက် ပိုဝယ်ပြီး မင်းတို့ သားသမီး​တွေအတွက် ချန်​ပေးထားခဲ့တာ ပို​ကောင်းမယ်" ​

ကျောက်လျူက ​ပြောလိုက်သည်။

ကျန်းကျန့်မှာ ​​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​ကောတစ်​ယောက် ဖြစ်ပြီး ​က​လေး ရနိုင်သည်ကို သိပါ​သော်လည်း ထိုအ​ကြောင်းကို များများစားစား ​တွေးမထားခဲ့​ပေ။ ထို့​ကြောင့် ​ကျောက်လျူ ထိုအ​ကြောင်းကို ​ပြောလာခဲ့သည့် အချိန်၌လည်း အ​လေးအနက် သိပ်မထားခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။

လက်ထပ်ပွဲ​ရောက်သာ နှစ်ရက်သာ လို​​တော့ပါ​သော်လည်း ကျန်းကျန့်က မနက်​စော​စောတွင် လယ်ကွင်းထဲသို့ သွား​နေဆဲ ဖြစ်ပြီး ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့ အလုပ်လုပ်​နေကြပြီ ဖြစ်​​ကြောင်းကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။

ကျန်းကျန့်က လွန်ခဲ့သည့် တစ်ရက်က ဝါးလုံးအ​မြောက်အများ ခုတ်ထားခဲ့ပြီး ထိုလူ နှစ်​ယောက်က ဝါးလုံးများကို အပိုင်းပိုင်း​လေးများ ဖြတ်၍ ခြံစည်းရိုး လုပ်ရန် စီထား​ပေးခဲ့သည်။

"ဆရာ" ကျန်းကျန့် ​ရောက်လာသည်ကို ​တွေ့​သောအခါ ဟယ်ချွန်းရှန့်က ​အော်လိုက်ပြီး​နောက် ကျန်းကျန့် ပြန်​ဖြေလာမလားဟု ​မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ကျန်းကျန့်၏ အမူအယာကိုလည်း ကြည့်လိုက်​သေးသည်။

"ငါ့ကို ​ဘောစ့်လို့ပဲ ​ခေါ်ပါ" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။

ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့က အနည်းငယ် ရှုပ်​ထွေးသွားကြ​လေသည်။ သူ့အား ​ဘောစ့်(​လောင်တ)ဟု ​ခေါ်ရမည်ကို မ​လေးစားရာကျသည်ဟု ​တွေး​နေခဲ့ကြသည်။ မိသားစုထဲမှ အကြီးဆုံးသားကိုလည်း အငယ်များက ​ဘောစ့် (လောင်တ) ဟု ​ခေါ်​လေ့ ရှိကြသည်။

သို့​​သော်ငြား ဝမ်ဟိုင်ရှန်းက ကျန်းကျန့်အား ​ဘောစ့်ဟု ​လေး​လေးစား​စား ​ခေါ်​နေသည်ကို ကြားလိုက်ရ​သောအခါ ထိုအမည်နာမက အ​တော်​လေး အထင်ကြီးဖွယ်ရာ ရှိ​ကြောင်း ​တွေ့ရှိလိုက်ကြသည်။ ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့က ထိုကဲ့သို့ပင် "​ဘောစ့်" ဟု ​ခေါ်လိုက်ကြပြီး ကျန်းကျန့်သည်လည်း သူ့လက်​အောက်၌ လူနှစ်​ယောက် ထပ်ရှိလာခဲ့​လေပြီ။

ကျန်းကျန့်က ထိုသူတို့မှာ သူတို့၏ ညီငယ်​လေးအား မည်သို့ ကာကွယ်​ပေးရမည်ကို သိကြသည့်အတွက် သူတို့အ​ပေါ် အမြင်​ကောင်း ရှိသည်။ ယခုတွင် သူတို့အား ​သေချာလေ့လာ​ပြီး​နောက် သူတို့က လူဆိုးများ မဟုတ်ကြသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ ​သေချာ​ပေါက် ထိုသူတို့က သူ့အ​​ပေါ် လှည့်ကွက်များ ထုတ်ကာ လိမ်လည်ခြင်းများ ပြုမလာသ​ရွေ့ ထိုညီအစ်ကို နှစ်​ယောက်က လှည့်စားခြင်းနှင့် လှည့်ကွက်များ လုပ်သည်ကို ကြိုက်နှစ်သက်ကြလျှင်​တောင် လက်ခံ​ပေးမည် ဖြစ်သည်။ ထိုအ​တွေးနှင့်ပင် ကျန်းကျန့်က ထိုအမျိုးသား နှစ်​ယောက်အား အချက်အလက် အချို့ကို ​ပြောပြ​ပေးခဲ့သည်။ 

ကျန်းကျန့်က က​လေးများမှာ သူတို့မိဘများအ​ပေါ် အမြဲတမ်း ​ကျေးဇူးသိတတ်ရမည်ဟု ​တွေးထားခဲ့ပါ​သော်လည်း မိုက်မဲလှသည့် အချက်အထိ​တော့ ​ကျေးဇူးသိတတ်​နေ၍ မရ​ပေ။ ဤအသက်အရွယ် ရှိ​နေသည့် အ​ဖေဟယ်ကို ပိုက်ဆံ​ပေးရမည်က မလွဲဧကန် ဖြစ်ရမည့်အ​ကြောင်း ဖြစ်ပါ​သော်လည်း ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် သူ့ညီများက ထိုသူအား​ ​လောင်းကစား ဆက်လုပ်ခိုင်းရန်အတွက် ပိုက်ဆံမ​​ပေးသင့်ပါ​ပေ။ ၎င်းက သူ့ကို ကူညီရာ မ​ရောက်ဘဲ သတ်ရာ ​ရောက်သည်။ အ​ဖေဟယ်ထံတွင် ထိုကဲ့သို့​သော သားသမီးများ ရှိ​နေခြင်း​ကြောင့် လျူဟိုင်ထုန်ထံမှ ​​ငွေ​ချေးရန် သတ္တိများ ရှိ​နေခြင်းမှာ ​သေချာ​ပေါက်ပင် ဖြစ်သည်။ 

အခြားတစ်ဖက်တွင် မိဘများက သားသမီးများအ​ပေါ် တူညီ​သော နည်းလမ်းများဖြင့်သာ ဆက်ဆံသင့်​ပေသည်။ က​လေးများကသာ ပြဿနာ ဖြစ်ရပါက သူတို့အတွက် ကူ​ညီ​ပေးရန်မှာ မှန်ကန်​ပေသည်။ သို့​သော် သူတို့ကသာ အကျင့်ဆိုးများ ရှိ​နေပါက သူတို့ကို မတားသည့်အပြင် ပိုက်ဆံဆက်​ပေး​နေ​သော မိဘများအတွက်ကား... ၎င်းက သူတို့၏ သားသမီးများအ​ပေါ် ထားသင့်သည့် အချစ် မဟုတ်ပါ​ပေ။ သူတို့ကို အန္တရာယ် ​ပေး​နေခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ 

ကျန်းကျန့်က စကားများတတ်သူ မဟုတ်​လေရာ ပထမ​နေ့တွင် များများ စားစား မ​ပြောခဲ့။ ထို့​ကြောင့် သူက ကြုံရာကျပန်း စကား နှစ်ခွန်းသာ ​ပြောခဲ့သည်။

"ကျွန်​​တော်တို့ သူ့ကို ဘာပိုက်ဆံမှ မ​ပေးခဲ့ပါဘူး..." 

ဟယ်ချွန်းရှန့်က ဆိုသည်။ အမှန်ပင် သူက သူ့အ​ဖေအား မည်သည့် ပိုက်ဆံမှ မ​ပေးခဲ့​ပေ။

"မင်းအ​မေက မင်းတို့အ​​ဖေကို အားလုံး ​ပေးလိုက်မယ်ဆိုတာ မင်းတို့လည်း သိ​နေတာပဲ... ဒါ​တောင် မင်းတို့က မင်းတို့အ​မေကို ပိုက်ဆံဆက်​ပေး​နေတုန်းပဲ... မင်းတို့ က မင်းတို့အ​​ဖေဆီကို သူ(မ)က​နေ တဆင့် ​​ငွေ​ရောက်​စေချင်ကြတာမဟုတ်ဘူးလား" ကျန်းကျန့်က ​လှောင်ရယ်လိုက်​​လေသည်။

ဟယ်ချွန်းရှန့်က တစ်ခဏမျှ ​ပြောစရာမဲ့သွား​လေသည်။ သူအမြဲတမ်း ​တွေးထားခဲ့သည်မှာ သူရလာ​သော ပိုက်ဆံများအား သူ့မိသားစုကို ​ထောက်ပံ့​ပေးရန်အတွက် ​ပေးခြင်းနှင့် သူ့အ​မေကို ပိုက်ဆံပေးခြင်းက မှန်ကန်​​​သော လုပ်ရပ်ဟု သူအမြဲ​တွေးထားခဲ့သည်။ သို့​သော်လည်း ယခုတွင်မူ... ဟုတ်သားပဲ... သူသာ သူ့အ​မေကို ​ငွေမ​ပေးလိုက်ရင် သူ့ဘာသာ သိမ်းထားလို့ရခဲ့မှာပဲ... သူနဲ့ သူ့ညီတို့က ​ခြောက်နှစ် ခုနစ်နှစ်​တောင် အလုပ်လုပ်ခဲ့တာ ​ငွေပြား နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်​လောက် မစုမိ​ပေဘူးလား...

​ကျောက်ကျင်း​ကော ​ရောက်လာသည့်အတွက် ကျန်းကျန့်က သူတို့ကို ဆက်မ​ပြော​တော့​ပေ။

"ကျင်း​ကော" ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို မြင်လိုက်ရချိန်တွင် ကျန်းကျန့်၏ ​တောင့်တင်း​နေ​သော မျက်နှာထက်၌ အပြုံးတစ်ခု ​ပေါ်လာခဲ့ပြီး ​ကျောက်ကျင်း​ကောထံ သွား​လေ​တော့သည်။

ဟယ်ညီအစ်ကိုများမှာ အလွန် ရှက်ရွံ့သွားကြပုံပင်။ သူတို့ထံတွင် သူတို့၏ ညီငယ်​လေးအား ကျန်းကျန့်နှင့် လက်ထပ်​ပေးရန် ရည်ရွယ်ချက် မရှိခဲ့ပါ​သော်လည်း သူတို့မိဘများက ထိုအ​တွေး ရှိခဲ့ကြသဖြင့် ​​ကျောက်ကျင်းကောကို ​တွေ့ရသည့်အချိန်၌ ပို၍ပင် ရှက်ရွံ့သွားခဲ့ကြသည်။

​​​ကျောက်ကျင်း​ကောက သူတို့ကို မြင်လိုက်ရချိန်တွင် ကြက်​သေ​သေသွား​လေသည်။ သူက သူ့ကိုယ်ပိုင်​မြေ​ပေါ်တွင် ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့ အလုပ်လုပ်​ပေး​နေကြမည်ဟု မထင်ထားခဲ့​​ပေ။

"သူတို့က ကိုယ့်ဆီက​နေ ဘယ်လိုတိုက်ခိုက်ရမလဲ လာသင်ကြတာ... အရင်ဆုံး သူတို့က ကိုယ်တို့ အလုပ်​တွေ ဝိုင်းကူ​ပေးလိမ့်မယ်" ကျန်းကျန့်က ရှင်းပြလိုက်သည်။

ကျန်းကျန့်၏ ရှင်းပြချက်ကို ကြား​သောအခါမှ ​ကျောက်ကျင်းကောက ချက်ချင်းပင် စိတ်သက်သာရာ ရစွာဖြင့် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ ၎င်း​က ​ကောင်း​သောအရာပင်။ သူက ဟယ်ချိုးရှန့်နှင့် ကျန်းကျန့်တို့ ချစ်မိသွားကြ​လေပြီဟုပင် ​တွေး​မိသွားခဲ့ရသည်။ 

​ကျောက်ကျင်း​ကောက ဤ​နေရာသို့ အစားအ​သောက် လာပို့​ပေးခြင်း ဖြစ်​သော်လည်း ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့အတွက် ​​ဝေစု ပါမလာခဲ့​ပေ။

ဟယ်ညီအစ်ကိုများမှာ ကျန်းကျန့်က ​နေ့လည်အချိန်တွင် ထမင်းပန်ကန်အ​မောက်ကြီး တစ်ပန်းကန်အပြင် ကြက်သွန်ဖြူအမြိတ်ပေါက်​ကြော် တစ်ပန်းကန်၊ ဆားရည်စိမ် အသီးအရွက်များ၊ ပဲပြားကြီး​ပြုတ် တစ်ပန်းကန်နှင့် ကြက်ဥ စတူးများကို စားနိုင်​ကြောင်း ​တွေ့လိုက်ရချိန်တွင် တံ​​တွေး မမျိုချမိဘဲ မ​နေနိုင်​တော့​ပေ။

"ဟိုဘက်မှာ ​ပေါက်​နေတဲ့ ပဲပင်​တွေ ရှိတယ်... မင်းတို့ ခူးပြီး ချက်စားနိုင်တယ်" ကျန်းကျန့်က သူတို့၏ အမူအယာကို သတိပြုမိသွားပြီး တစ်​နေရာရာကို ထိုးပြ​လိုက်သည်။

သူ့စကားကို ကြား​သောအခါ ဟယ်ညီအစ်ကိုများမှာ အမှန်ပင် ပဲလုံး အချို့ကို ခူးလိုက်ပြီး ဝါးဘူး​လေးထဲသို့ ထည့်ကာ ၎င်းတို့ကို ချက်ပြုတ်ရန်အတွက် မီးထဲသို့ ပစ်ထည့်လိုက်​လေသည်။ ပဲလုံး​စေ့များနှင့် ပဲပြားကြီးများသာ ဒီထက်ပို ရင့်​နေပါက ပဲပင်တစ်ပင်လုံးကို ဆွဲနှုတ်၍ မီးထဲသို့ ထည့်ကာ ချက်ပြုတ်နိုင်ပါ​သော်လည်း ယခုတွင်မူ ထိုသို့ မလုပ်နိုင်​ပေ။

ပဲလုံးများမှာ မရင့်မှည့်လျှင်ပင် စားနိုင်သည်။ သူတို့က ပဲ​လုံး အနည်းငယ် ​ကောက်ကာ ၎င်းတို့နှင့်ပင် ဗိုက်ဖြည့်လိုက်ကြသည်။

ဟယ်ညီအစ်ကိုများမှာ ကျန်းကျန့်အတွက် နှစ်ရက်တာ အလုပ်လုပ်​ပေးခဲ့ကြ​သော်လည်း ကျန်းကျန့်က သူတို့အား မည်သည်ကိုမှ မသင်ကြား​ပေးခဲ့​ပေ။ ထို့အပြင် ​ကျောက်ကျင်း​ကောသည်ပင် သူတို့အတွက် အစားအ​သောက်များ ယူလာ​ပေးရန်အတွက် သ​​ဘောတူခဲ့ခြင်း မရှိခဲ့​ပေ။ သို့​သော်လည်း နှစ်ရက်ပြီး​နောက် ကျန်းကျန့်က သူတို့အား နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး နောက်တစ်​​နေ့ မင်္ဂလာပွဲအတွက် ​ကျောက်မိသားစုထံ လာကြရန် ​ပြောခဲ့သည်။

"ကျွန်​တော်တို့ လာလို့ ရလား" ဟယ်ချွန်းရှန့်က ကျန်းကျန့်အား အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ​မေးလိုက်သည်။

"ရတယ်" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်ပြီး​နောက် ထပ်​ပေါင်း ​ပြောလိုက်သည်။ "မင်းတို့နှစ်​ယောက်ပဲ လာလို့ရမယ်"​ ကျောက်လျုနှင့် ​ကျောက်ကျင်း​ကောတို့ နှစ်ဦးသားလုံး ဟယ်ချိုးရှန့်အ​ပေါ် သတိကြီးကြီး ထား​နေကြသည်ဟု သူ ခံစား​နေရသဖြင့် ထိုသူ လာ၍ မဖြစ်​ပေ။ ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့ ညီအစ်ကိုအား လာခိုင်းသည့် အ​ကြောင်းမှာ ​ကျောက်မိသားစု၌ ​ဆွေမျိုးများ နည်းပါးသည့်အတွက်​ကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။

သူတို့က ရွာလူကြီး ကျန်းဖျင်၏ မိသားစု၊ ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့၏ ​ဆွေမျိုးများနှင့် မိတ်​ဆွေများစွာကို ဖိတ်ကြားထားခဲ့သည်။ သို့​သော်လည်း သူတို့အားလုံး ​ပေါင်းလိုက်လျှင်​​တောင် စားပွဲသုံးလုံးစာထက် နည်း​နေခဲ့သည်။

လက်ထပ်ခြင်းက ​ကောင်းမွန်​သော အရာတစ်ခုဖြစ်ပြီး ​​ပျော်စရာ ကိစ္စသာ ဖြစ်​ပေသည်။ ကျန်းကျန့်က သူတို့နှစ်​ယောက်၊ ဝမ်ဟိုင်ရှန်းနှင့် ယန်ကျင်းတို့ကို ဖိတ်ကြားထားပြီး ယန်ကျင်းအား သူ့ဇနီးနှင့် က​လေးများကို ​ခေါ်လာခဲ့ရန် ​ပြောခဲ့​သေးသည်။

မင်္ဂလာ​ဆောင်မည့်​နေ့တွင် ကျန်းကျန့်က အရုဏ်မတက်မီ ထခဲ့ပြီး ထပြီးသည်နှင့် ဝက်များကို သတ်ခဲ့​လေသည်။

ဟယ့်ရှီရွာ၌ ​နေထိုင်မှု အ​ခြေအ​နေ​ကောင်းမွန်သည့် လူများက လက်ထပ်ကြသည့်အချိန်တွင် အားလုံး ဝက်များ သတ်​လေ့ရှိကြသည်။ ထိုဝက်များကို ရှီရှီဝက်များဟု ​ခေါ်ကြသည်။

သတို့သား၏ မိသားစုက ဝက်တစ်​ကောင်ကို သတ်ပြီး​နောက် ထိုဝက်တစ်​ကောင်လုံးကို သတို့သမီး၏ အိမ်သို့ ပို့​ပေးကြသည်။ သတို့သမီး၏ မိသားစုက ဝက်၏ ကိုယ်တစ်ဝက်ကို ယူထားလိုက်ကြပြီး ကျန်တစ်ဝက်ကို သတို့သား၏ အိမ်သို့ ဝက်​ခေါင်းနှင့်အတူ ပြန်ပို့​ပေးရသည်။ ထို့​နောက် အသားကို မင်္ဂလာပွဲတွင် ​ကျွေး​မွေးဧည့်ခံရန် အသုံးပြုမည် ဖြစ်သည်။
အပိုင်း၆၇
