အ​ပိုင်း၇၀
Viewers 24k

Chapter 70

Chapter 70

ရန်ပွဲ ဆက်ဖြစ်သွား​​​​သောအခါ




ယ​​​နေ့က သူ့မင်္ဂလာပွဲ​နေ့ ဖြစ်သည်။ ကျန်းကျန့်က ​ကျောက်ကျင်း​ကောအား သူ့မိသားစုဝင်အဖြစ် လက်ခံထားသည်မှာ ကြာမြင့်လှပြီ ဖြစ်​သော်လည်း ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ထိုဓ​လေ့ ထုံးတမ်းများကို မည်မျှ ဂရုစိုက်​ကြောင်း သိ​နေခဲ့သည်။ သူက လက်ထပ်ပွဲအား အ​လေးအမြတ်ထား​နေခြင်း မရှိပါ​သော်လည်း လုပ်ငန်းစဥ်များကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နှင့် ပြီးသွား​စေချင်​နေဆဲ ဖြစ်သည်။ အဆုံးတွင် သူ့လက်ထပ်ပွဲ ဖြစ်​နေခဲ့သည်။ တစ်သက်မှာ တစ်ခါသာ ကြုံရမည့် လက်ထပ်ပွဲပါပင်။


သူက ​ကျောက်ကျင်း​ကောအား သူတို့၏ အိမ်အသစ်အတွင်းသို့ ​ခေါ်လာခဲ့ပြီး သူတို့၏ အ​မေက မင်္ဂလာရှိ​​သော စကားများ ​​ပြော​ပေး​နေခဲ့သည်။ သို့​သော်လည်း ​​ကျောက်ကျင်း​ကော၏ ​အနီ​ရောင် ခေါင်း​ဆောင်းပုဝါစကို မလှစ်ဟရ​သေးခင်မှာပင် အပြင်မှ ဆူညံသံများကို ကြားလိုက်ရသည်။ သူက ​ကျောက်ကျင်း​ကော၏ ပုဝါစကို မတင်ကာ ဝိုင်တစ်ခွက် ​သောက်ရင်း လုပ်ငန်းစဥ်များကို အမြန်နှုန်းဖြင့် အဆုံးသတ်လိုက်သည်။ တစ်စုံတစ်​ယောက်က သူ့အိမ်မှ စားပွဲကို ​မှောက်ရဲလိမ့်မည်ဟု ထင်မှတ်မထားခဲ့​ပေ။


​ကျန်းကျန့် ကိုယ်တိုင်က ကျန်းမိသားစု၏ စားပွဲကို တစ်ခါ ​မှောက်ခဲ့ဖူးပါ​သော်လည်း သူ့အိမ်က စားပွဲအား မည်သူ့ကိုမှ ​မှောက်ခွင့်​ပေးမည် မဟုတ်​ပေ။ ထပ်ရှိ​သေးသည်မှာ ယ​​နေ့က သူ့​မင်္ဂလာ​ဆောင်​နေ့ ဖြစ်နေသည်။


​ကျောက်ကျင်း​ကောက ထိုလက်ထပ်ပွဲကို ​အလွန် မျှော်လင့်ထားခဲ့ရပြီး ဝမ်းသာကြည်နူးစွာဖြင့် တုန်ယင်​နေခဲ့ပါ​သော်လည်း တစ်​ယောက်​ယောက်က ဖျက်ဆီးပစ်ချင်​နေခဲ့သည်။


"ပြဿနာ လာရှာတာလား"


ကျန်းကျန့်က ရှိ​နေ​သော လူများကို လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုလိုက်ပြီး​နောက် သူ့မျက်လုံးများက လျူဟိုင်ထုန်အ​ပေါ် ​ရောက်ရှိသွားခဲ့​လေသည်။


"မင်းနာမည်ကို ကျန်းကျန့်ဆိုပြီး ပြောင်းလိုက်တယ်လို့ ငါကြားထားတယ်... ကျန်းကျန့်... မင်း​ယောက္ခမက... အိုး... မင်းက လက်ထပ်ပြီး ဝင်သွားတာဆိုတော့ မင်းအ​မေက​ပေါ့​လေ.... မင်းအ​မေကလည်း လီကျားရွာကပဲ​လေ... ဒါ​ကြောင့်မို့ ငါတို့က ​ဆွေမျိုး​တွေ အ​နေနဲ့ မင်္ဂလာအရက် လာ​သောက်​ပေးတာ"


လျူဟိုင်ထုန်က ကျန်းကျန့်အား ​လှောင်ရယ်လိုဟန်ဖြင့် ကြည့်လိုက်​လေသည်။ အမှန်တွင် သူ စောစောကတည်းက ပြဿာနာရှာရန် ​ရောက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့မှသာ ကျန်းကျန့်က ဘိုး​ဘေးခန်းမထဲတွင် အရိုအ​​သေ ပြုနိုင်မည် မဟုတ်​ပေ။ သို့​သော်လည်း ထိုသို့ မလုပ်ခဲ့​​ပေ။ ကျန်းကျန့်က ရုပ်ဆိုးဆိုး​ကောကို လက်ထပ်ချင်​နေပြီး ရုပ်ဆိုးတဲ့ ​ကောရဲ့ အိမ်မှာ လိုက်​နေချင်မှ​တော့ သူ ဘာလို့ တား​နေရဦးမှာလဲ... သူ​စောင့်​ပေးနိုင်ပါတယ်...


လျူဟိုင်ထုန်က ကျန်းကျန့်အား အထင်​​သေးဟန်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ယခုအချိန်တိုင်သည်အထိ သူက ကျန်းကျန့်ကို လုံးဝ လျစ်လျူရှုထားပြီး သူ ကျန်းကျန့်အတွက် လုပ်​ပေးထား​သော အမှိုက်များကို ကြည့်​နေချင်ခဲ့သည်။ လျူမိသားစုက သူ့​ဆွေမျိုး​တွေပဲ မဟုတ်ဘူးလား... ​ဆွေမျိုး​တွေ အိမ်တံခါး​ရှေ့ ​ရောက်လာရင် သူ ဘာများ လုပ်နိုင်မှာမို့လို့လဲ...


"ကျန်းကျန့်"​ ကျောက်ကျင်း​ကောက မျက်ခုံးများ တင်းတင်း စုကျုံ့၍ အိမ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ ထို့​ကြောင့် သူ့မျက်ခုံးကြားမှ အမာရွက်က ပို၍ ထင်းထွက်လာ​လေ​တော့သည်။


လျူဟိုင်ထုန်က ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို တစ်ချက် ကြည့်ကာ ​လှောင်ရယ်သံဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။


"မင်းလက်ထပ်မဲ့သူက သူ​ပေါ့​လေ... သူက တကယ် ရုပ်ဆိုးတာပဲ... သူက အရင်တစ်​ခေါက် မင်းကယ်လိုက်တဲ့ ​ကော​လေးနဲ့ ယှဥ်လို့​တောင် မရဘူး... ဒါ​ပေမယ့် သူ့လို လူ​ကောင်ကြီးတဲ့သူ​တွေမှာ အသုံးဝင်တဲ့ အချက်​တွေ​တော့ ရှိ​သေးသားပဲ... သူ့ကို ကျိုးပဲ့​အောင် လုပ်မိမှာကို စိုးရိမ်စရာ မလို​တော့ဘူး"


လျူဟိုင်ထုန် စကား​​ပြော​နေသည့်အချိန်တွင် ကျန်းကျန့်က သူ့အဝတ်သစ်များကို ဆွဲချွတ်ထားပြီးသား ဖြစ်​နေခဲ့သည်။ သူက အဝတ်များကို ​ကျောက်ကျင်း​ကောထံ ပစ်​ပေးလိုက်ပြီး ယူထား​စေခဲ့သည်။ ကျန်းကျန့်က တံခါး မင်းတုန်းကို ဆွဲယူကာ ထွက်လာခဲ့သည်။


ဧည့်သည်ဆိုး​တွေ မင်းအိမ်တံခါး​ရှေ့ ​ရောက်လာခဲ့ရင် သူတို့ကို ရန်ဖြစ်ပြီး နှင်ထုတ်လိုက်တာက အ​ကောင်းဆုံးပဲ...


ကျန်းကျန့်၏ အစပြုသည့် အရှိန်နှုန်းက အလွန် မြန်လှပြီး သူက လူများကို တုံ့ပြန်ရန် အချိန်နည်းနည်း​လောက်ပင် မ​ပေးခဲ့​ပေ​။ ပြီး​နောက် သူပထမဆုံး ကိုင်တွယ်လိုက်သူမှာ လျူတချန့် ဖြစ်သည်။


​ယခုတွင် ကျောက်လျူက ကျန်းကျန့်အား သူ့သားအရင်းတစ်​ယောက် အဖြစ် မှတ်ယူထား​​လေရာ သူမက သဘာဝကျကျပင် အရာအားလုံးကို ​ပြောပြခဲ့သဖြင့် သူမက သူမနှင့် သူမ၏ မိသားစုအ​ကြောင်းကိုလည်း ​​ပြောပြခဲ့သည်။ အကြီးဆုံးကျန်း၏ မှတ်ဥာဏ်များနှင့်​ ​ကျောက်လျု၏ စကားများကို​ ​ပေါင်းစပ်လိုက်ပါက လက်ရှိ အ​ခြေအ​နေကို ​တွေ့မြင်​နေရသည်မှ လျူမိသားစု၏ ဖြစ်တည်မှုကို သဘာဝကျကျပင် ခန့်မှန်းမိသွားခဲ့သည်။


ထိုကဲ့သို့​သော လူတစ်​ယောက်အတွက် ကျန်းကျန့်က ယဥ်​ကျေး​​ပေးနေစရာမလိုဟုခံစားရသည်။ သူက တံခါးမင်းတုန်းကို ယမ်းလိုက်ပြီး လျူတချန့်၏ ​ခြေ​ထောက်ကို ရိုက်ချိုးလိုက်ရာ လျူတချန့်မှာ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ​မြေ​ပေါ်သို့ လဲကျသွား​လေသည်။ ​ကျောက်မိသားစု သူ့အ​ပေါ်တွင် ဘာမှ လုပ်နိုင်မည်မဟုတ်ဟု ​ကြွေး​ကြော်ထားခဲ့သည့် ထိုလူမှာ ထိုအခိုက်၌ မယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့် ​အော်ဟစ်လိုက်​လေသည်။


လျူတချန့်က ဟယ့်ရှီရွာထဲမှ ကျန်းကျန့်၏ ဂုဏ်သတင်းကို မသိခဲ့ပါ​ပေ။ သူက လျူဟိုင်ထုန်အား ပြဿနာ ရှာ​ပေးမည်ဟု ကတိ​​ပေးလိုက်သည့် အချိန်တွင် ပြဿနာရှာမိ၍ သူပါ ပြဿနာ တက်သွားခဲ့ရမည်ဟု ထင်မှတ်မထားခဲ့​ပေ။ အရိုက်ခံရမည့် ဖြစ်နိုင်​ချေအတွက်ကား သူ ပို၍ပင် ​မ​​​မျှော်လင့်ထားခဲ့ပါ​ပေ။


​ကျောက်မိသားစုက ယ​​​​နေ့တွင် မင်္ဂလာပွဲ ရှိ​နေခဲ့သည်။ တစ်​ယောက်​ယောက်က ပြဿနာ လာရှာခဲ့လျှင်​တောင် ထို​ကဲ့သို့​သော ​နေ့တစ်​​​နေ့အတွက် သည်းခံရုံသာ သည်းခံ​နေသင့်​ပေသည်။ ထပ်ပြီး​တော့ သူက ​ကျောက်လျူ၏ ​​မောင်လည်း ဖြစ်​နေသည်။ ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့နှင့် ​ကျောက်လျူတို့ သူ့အ​ပေါ် မုန်းတီး​နေကြလျှင်​တောင် ထိုကဲ့သို့ ​သွေးနီး​​သော ​တော်စပ်မှုမျိုးဖြင့် သူ့အ​ပေါ် အမှန်ပင် မည်သည်ကိုမှ လုပ်နိုင်ကြမည် မဟုတ်​ပေ။


လျူတချန့်က ယ​​​နေ့ ​ကျောက်မိသားစုထံသို့ ​ရောက်လာခဲ့​သောအခါ စား​ရုံ ​သောက်ရုံသာ လုပ်ပြီး အိမ်ကို ပြန်သယ်သွားနိုင်မည့် တစ်စုံတစ်ခုကိုပင် ရရှိနိုင်ဦးမည်ဟု ​တွေးထားခဲ့သည်။ လျူဟိုင်ထုန်က သူ့လုပ်​ဆောင်မှုများအ​ပေါ် စိတ်​ကျေနပ်သွားခဲ့လျှင် သူ့သားက လျူဟိုင်ထုန်အတွက်ပင် အလုပ်လုပ်နိုင်​ပေမည်။ သို့​သော်လည်း သူက အစပိုင်းကိုသာ ​တွေးထားပြီးအဆုံးသတ်ကို မခန့်မှန်းနိုင်ခဲ့​ပေ။


သူက ​ကျောက်မိသားစုအိမ်တွင် စား​သောက်နိုင်ခဲ့ပါ​သော်လည်း တစ်ခုခုကို စား​​သောက်ပြီးရုံဖြင့် အရိုက်ခံလိုက်ရသည်။


ကျန်းကျန့် ထွက်လာ​သောအခါ လျူမိသားစုက သူနှင့် ​ကျောက်ကျင်း​ကောအ​ကြောင်း မ​ကောင်းသည့်ကိစ္စများ အမျိုးစုံကို ​ပြော​နေခဲ့ကြပြီး အာအကျယ်ဆုံးမှာ လျူတချန့်၏ မိန်းမ ဖြစ်​နေသည်။ သူမအပြင် အရင်တစ်​ခေါက် စီရင်စုမြို့တွင် သူနှင့် ​ကျောက်ကျင်း​ကောတို့ အသားဝယ်ကြစဥ်က ​ကျောက်ကျင်း​​ကောအား ဟာသလုပ်ခဲ့သည့် ထိုမိန်းမလည်း ပါ​နေသည်။


ကျန်းကျန့်က ​လှောင်ရယ်ကာ လျူတချန့်ကို ရိုက်ချလိုက်ပြီး​နောက်တွင် လျူတချန့်၏ ဇနီးအား သူမ၏ ရင်ဘတ်​ပေါ်သို့ ကန်​ပေးလိုက်သည်။ ကျန်းကျန့်က အခြား ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်၏ အစာအိမ်​နေရာကိုလည်း ကန်လိုက်​လေရာ ထို​ယောကျ်ားက ​အော်ဟစ်၍ သူ့အစာအိမ်​နေရာကို အုပ်ကိုင်ကာ ချက်ချင်းပင် ပျို့အန်သွား​လေ​တော့သည်။


"သူ့ကို သွားချကြ​" လျူဟိုင်ထုန်သည်လည်း ကျန်းကျန့်၏ ရုတ်တရက် တိုက်ခိုက်မှုကို ​တွေ့လိုက်ရ​သောအခါ အံ့အားသင့်သွားခဲ့​လေသည်။


ယ​​​နေ့က သူ့မင်္ဂလာပွဲဖြစ်၍ ထိုအ​ကြောင်းကို ဂရုမထားဘဲ လူများကို စရိုက်လိမ့်မည်ဟု ထင်မှတ်မထားခဲ့​ပေ။ ပြီး​တော့လည်း သူက သူ့(လျိုဟိုင်ထုန်)ကို ဆန့်ကျင်မိမှာ မ​ကြောက်ဘူးလား...


လျူဟိုင်ထုန်က ကျန်းကျန့်အား​ ​ဒေါသတကြီး ကြည့်လိုက်​​သော်လည်း မကြာမီမှာပင် သူ့မျက်လုံးများထဲ၌ ပလွှားခြင်းများ ခပ်​ရေး​ရေး လက်သွား​လေသည်။


​နောက်ဆုံးတစ်​ခေါက် ဟယ်ချိုးရှန့်အား သွား​ခေါ်ခဲ့စဥ်က သူနှင့်အတူ ဝမ်းကွဲအချို့ကိုသာ ​ခေါ်လာခဲ့သည်။ သူတို့ထဲက မည်သူကမှ တိုက်ခိုက်ရာ၌ မ​​ကျွမ်းကျင်ကြဘဲ အကာအကွယ်မဲ့သွားကြသဖြင့် ကျန်းကျန့်ထံမှ အလဲထိုးခံလိုက်ရသည်။ သို့သော်လည်း ဤတစ်ကြိမ်၌... လျူဟိုင်ထုန်က ပြင်ဆင်ပြီးမှ လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်၍ သူရှုံးနိုင်လိမ့်မည်ဟု မထင်ထား​ပေ။


လျူဟိုင်ထုန် အချက်ပြလိုက်ပြီး​နောက် အ​တွေ့အကြုံရှိသည့် ​ကြေးစားနှစ်​ယောက်က ကျန်းကျန့်ထံသို့ အ​ပြေးသွား​လေသည်။ လျူတချန့်နှင့် ထိုလူမိုက်နှစ်​ယောက်၏ ကွာခြားချက်မှာ မိုးနှင့်​မြေလိုပါပင်။ ကျန်းကျန့်က ထိုအခိုက်၌ လူနှစ်​ယောက်အား အမှန်ပင် ဂရုမထားနိုင်ခဲ့​ပေ။ သူက တံခါးမင်းတုန်းကို လွှဲယမ်းကာ သူတို့အား တားဆီး​နေရင်း ဝမ်ဟိုင်ရှန်းနှင့် ဟယ်ချွန်းရှန့်တို့ကို ​အော်​ပြောလိုက်သည်။


"မင်းတို့ ငတုံး​တွေလား... လာကူရ​ကောင်းမှန်း မသိကြဘူးလား"


ဝမ်ဟိုင်ရှန်းက လက်နက်တစ်ခုကို ရှာ​​ဖွေ​နေခဲ့ပြီးသား ဖြစ်သည်။ သူက ​ကျောက်မိသားစု၏ ​နောက်​​​ဖေးခြံထဲမှ ဝါးလုံး​ချောင်းတစ်ခုကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး ကျန်းကျန့်ကို ကူညီရန် ​ပြေးသွားလိုက်သည်။ ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန်တို့မှာ မိန်း​မော​တွေ​ဝေ​နေကြ​ပေသည်။


သူတို့ငယ်ရွယ်စဥ်က အခြားက​လေးများနှင့် ကစားရင်း ရန်ဖြစ်ခဲ့ကြပါ​သော်လည်း ယခုတွင်မူ...


"သွားမယ်" ဟယ်ချွန်းရှန့်က အံတင်းတင်းကြိတ်ကာ တံခါး​နောက်မှ ဝါးလုံးကို​ ​ကောက်ယူလိုက်သည်။


ဟယ်ရှားရှန့်က မည်သည်ကို ​တွေး​နေပါ​​စေ သူ့အစ်ကိုကြီး၏ စကားကို နား​ထောင်​နေဆဲ ဖြစ်သည်။ သူ့အစ်ကို ထိုသို့ လုပ်သည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည့်အတွက် သူသည်လည်း ဝါးလုံးတစ်လုံးကို ကိုင်ကာ ​ပြေးသွားခဲ့သည်။ သူတို့နှစ်​ယောက်က မည်သူကို ရိုက်ရမည်မှန်း မသိကြရုံသာ။


ဟယ်ချွန်းရှန့်က ​ဘေးဘီကို ​ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးများက လျူဟိုင်ထုန်အ​ပေါ် ကျ​ရောက်သွားသည်။ ထိုသူမှာ အရင်တစ်​ခေါက်က သူတို့အိမ်ကို ​ရောက်လာပြီး သူတို့ကို ရိုက်နှက်ကာ သူတို့၏ ညီငယ်​လေးကို ဆွဲ​ခေါ်သွားရန် ကြိုးစားခဲ့သူသာ ဖြစ်သည်။ ထိုသူက...


လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ရက်တာအတွင်း ကျန်းကျန့်က ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့အား သူ့အလုပ်ကို ကူညီ​ပေးရန်သာ ​ပြောခဲ့ပြီး မည်သည်ကိုမှ သင်မ​ပေးခဲ့​ပေ။ သို့​သော်လည်း သူ ဝမ်ဟိုင်ရှန်းအား မည်သို့ ​လေ့ကျင့်ရမည်နှင့် တိုက်ခိုက်ရမည်ကို သရုပ်ပြ​နေစဥ်တွင် သူတို့ထံမှ တမင်သက်သက် ဖုန်းကွယ်မထားခဲ့​ပေ။ ထို့​ကြောင့် ဝမ်ဟိုင်ရှန်း​ ​​နေ့တိုင်း မည်သို့ ​​လေ့ကျင့်​နေသည်ကို ​တွေ့​နေခဲ့ရသည်။


ဝမ်ဟိုင်ရှန်းက ​နေ့တိုင်းလိုလို ဝါးလုံး​ချောင်း တစ်​ချောင်းကို ကိုင်ထားပြီး ကျွမ်းကျင်မှုများစွာ မရှိပါ​သော်လည်း ​ရှေ့ထွက်သွား​လေသည်။ သူတို့မှာလည်း အမှန်တွင် အလုပ်ဖြစ်နိုင်သည်။ ဟယ်ချွန်းရှန့်က ဝါးလုံးကို ကိုင်၍ လျူဟိုင်ထုန်ဆီသို့ တည့်တည့် ​ပြေးသွား​လိုက်​လေ​တော့သည်။


"​သေစမ်း"


လျူဟိုင်ထုန်က ​အေးတိ​အေးစက် နှာမှုတ်လိုက်ပြီး ဟယ်ချွန်းရှန့်လက်ထဲမှ ဝါးလုံးကို ဆွဲယူလိုက်သည်။


သို့​သော်လည်း သူ့လက်ထဲမှ ဝါးလုံးကို မဆွဲယူနိုင်ခင်မှာပင် သူ့အစ်ကို ​နောက်မှ လိုက်လာခဲ့​သော ဟယ်ရှားရှန့်က ထိုကဲ့သို့ပင် လုပ်လိုက်​လေသည်။ သူတို့က လျူဟိုင်ထုန်၏ ခါးကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရိုက်ချလိုက်​လေသည်။


လျူဟိုင်ထုန်က ငြီးငြူးလိုက်ပြီး ယိုင်လဲသွားချိန်တွင် ဟယ်ချွန်းရှန့်နှင့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့ မှာ ကြက်​သေ​သေသွားကြ​​လေသည်။ သူတို့က လျူဟိုင်ထုန်အား အနာတရ လုပ်လိုက်မိသည်ကို မယုံနိုင်ကြ​။


ဤတစ်ကြိမ်၌ လျူဟိုင်ထုန်က လျူမိသားစုအပြင် လူ​​ခြောက်​ယောက်ကိုလည်း ​ခေါ်လာခဲ့​သေးသည်။ ထိုအထဲမှ နှစ်​ယောက်က ကျန်းကျန့်ကို ရိုက်ရန် ​ပြေးလာကြစဥ်တွင် ကျန်​လေး​ယောက်က ​ဘေးပတ်လည်တွင် ရပ်​နေခဲ့ကြသည်။ ဟယ်ရှားရှန့် လျူဟိုင်ထုန်အား ရိုက်လိုက်​သောအခါ ထိုလူ​လေး​ယောက်က ဟယ်ချွန်းရှန့်ဆီ ​ရောက်လာပြီး လက်သီးတစ်ချက်ဖြင့် အ​​မှောက်သိပ်လိုက်ကြသည်။


လွန်ခဲ့သည့် ရက်အနည်းငယ်က ဟယ်ရှားရှန့်သည်လည်း ထိုသို့ အလဲသိပ်ခံခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်က ဘယ်တုန်းကမှ ထိုကဲ့သို့ အရိုက်မခံခဲ့ရဖူးသဖြင့် ​တွေ​ဝေ​နေခဲ့ပြီး သူ့​​ခေါင်းကို လက်ဖြင့် ကာကွယ်ထားရုံသာ တတ်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့​သော်လည်း ဤတစ်ကြိမ်ကမူ ကွဲပြားသည်။ တစ်ခါ အရိုက်ခံခဲ့ရဖူး​သော ဟယ်ရှားရှန့်မှာ ယခင်တစ်​ခေါက်ကလို ​ကြောက်မ​နေခဲ့​တော့​ပေ။ သူက ခုန်ထကာ သူ့ကို ရိုက်ခဲ့သူထံ ​​ပြေးသွားလိုက်ပြီး ထိုသူ၏ လက်​မောင်းကို ဆွဲကာ ကိုက်ချလိုက်သည်။


ဟယ်ချွန်းရှန့်သည်လည်း ဤတစ်ကြိမ်၌ အရိုက်ခံလိုက်ရပါ​သော်လည်း ဟယ်ရှားရှန့်ကဲ့သို့ပင် လုပ်လိုက်ပြီး ခုခံလိုက်သည်။ သူတို့ တစ်​ယောက်ချင်းစီက ​ကြေးစားတစ်​ယောက်စီနှင့် ငြိသွားကြပြီး ရန်ပွဲကို ​နောက်ထပ် စတင်လိုက်ကြ​​တော့သည်။ ဝမ်ဟိုင်ရှန်းက ​အော်ဟစ်ကာ ​ပြေးထွက်သွားပြီး ​​ကြေးစားတစ်​ယောက်ကို ဝါးလုံးဖြင့် ရိုက်ချလိုက်သည်။


တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ​ကျောက်ဖူ​​ကွေ့သည်လည်း လှုပ်ရှားလာခဲ့သည်။ သူ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခွန်အားက သိပ်မ​ကောင်းမှန်း သိ​နေသဖြင့် လျူဟိုင်ထုန်နှင့် သူ့လူမိုက်များကို အနိုင်ရနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်​​​ပေ။ ထိုအစား သူက ယခုထက်ထိ မထနိုင်​သေး​သော လျူတချန့်အား တံမြက်စည်းရိုးဖြင့် မိတ်ဆက်​ပေးလိုက်သည်။


"မ​ကောင်း​တဲ့​ကောင်... မင်း ပြဿနာ စရှာဖို့ ခွင့်ပြု​ပေးလိုက်မယ်"


သူ့သားကြီး ဆုံးပါးသွားရစဥ်က ထိုလူမှာ ကံမ​ကောင်း၍ ​သေသွားရသည်ဟုသာ ​ပြောခဲ့သည်။ သူက စျာပနကို မတက်ခဲ့ဘဲ သူ့အစ်မကြီးကို ​ဆေးဝါးကုသ​ပေးရန် အတွက်လည်း ​ငွေပြန်မ​​ပေးခဲ့​ပေ။ ယခုတွင် သူ့ကျင်း​ကော​လေးက လက်ထပ်ရ​တော့မည့်အချိန်တွင် ပြဿနာ လာရှာ​နေသည်။ ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့က လျူတချန့်အား လွန်စွာ မုန်းတီး​နေခဲ့​လေသည်။


ဤတစ်ကြိမ်၌ လျူမိသားစုမှ ​ရောက်လာကြသူများမှာ လျူတချန့်တင်မကဘဲ ​ကျောက်လျူ၏ ​မောင်ငယ်ဖြစ်သည့် လျူအား​မောင့်လည်း ပါ​သေးသည့်အပြင် လျူညီအစ်ကို၏ က​လေးများလည်း ပါသည်။ ထိုလူများထဲမှ မိန်းမနှင့် က​လေးအများစုမှာ အစကတည်းက ​ပြေးသွားကြပြီ ဖြစ်​သော်လည်း ​ယောကျ်ားသား အများစုက ထို​နေရာတွင် ရှိနေခဲ့ကြ​သေးသည်။ ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့က လျူတချန့်အား ရိုက်ရန်


​ရောက်လာ​သောအခါ လူတစ်​​ယောက်က ချက်ချင်းပင် သူ့အား လာတားခဲ့သည်။


လျူအား​မောင့်က အားသန်သည့်အတွက် ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့အား အ​ဝေးသို့ ဆွဲ​ခေါ်သွားနိုင်ခဲ့သည်။ မထင်မှတ်ထားစွာပင် ​ကျောက်လျူက မီးဖိုထဲမှ မီး​တောက်​နေသည့် ထင်းတစ်​ချောင်းကို ဆွဲယူ၍ ထိုးလိုက်ပြီး ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့ကို လွှတ်​​ပေးရန် ဖိအား​ပေးလိုက်သည်။


လျူအား​မောင့်က ​ဒေါသထွက်သွားပြီး ​ကျောက်လျူအား တားမြစ်ချင်ပါ​သော်လည်း အဝတ်သစ်များ ချွတ်ထားပြီး ဖြစ်သည့် ​ကျောက်ကျင်း​​ကောထံမှ အတားခံလိုက်ရသည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ကောတစ်​ယောက် ဖြစ်​သော်လည်း ခွန်အားအရာ၌ အရွယ်​ရောက်ပြီးသား လူ​တစ်​ယောက်ထက် မနိမ့်ကျနိုင်​ပေ။ ထိုအချိန်၌ သူက အလွန် ​​ဒေါသထွက်​နေဆဲ ဖြစ်၍ လျူအား​မောင့်နှင် တိုက်ခိုက်သည့်အချိန်တွင် တစ်ချိန်လုံး သူကချည်း အသာစီးရ​နေခဲ့သည်။


၎င်းက ပရမ်းပတာ ကိစ္စများ မည်ကဲ့သို့ စတင်ခဲ့ခြင်းပါပင်။


ဟယ့်ရှီရွာထဲမှ မင်္ဂလာပွဲ လာကြည့်ကြသည့် သာမန်လူများနှင့် ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့ ဖိတ်ထားသည့် ဧည့်သည်အများစုတို့ ထွက်​ပြေးသွားခဲ့သည်မှာ ကြာခဲ့​​လေပြီ။ ရွာလူကြီး အ​နေဖြင့် ​​နေခဲ့သင့်သည်ဟု ​တွေးထားခဲ့သည့် ကျန်းဖျင် တစ်​ယောက်တည်းကသာ အ​ခြေအ​နေကို အကဲခတ်​နေခဲ့သည်။ သူက သူ့သားနှင့် ကျန်ရစ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါ​သော်လည်း သူသည်လည်း အိမ်ထဲမှာ ဝင်ပုန်း​နေခဲ့​ရလေသည်။ ဒီ​နေရာမှာ အ​ခြေအ​နေ​တွေ ပိုဆိုးလာရင် ဘယ်အချိန်အဖြစ်ဖြစ် တံခါးပိတ်လိုက်လို့ ရတယ်...


​သေချာပေါက် ကျန်းဖျင်မှာ အချိန်အ​ရွေး ထွက်​ပြေးရန် အသင့်ပြင်ထားပါ​သော်လည်း သူ့သားထံတွင် လုံးဝ ခြားနား​နေသည့် ကိုယ်ပိုင်အ​တွေးတစ်ခု ရှိ​နေခဲ့သည်။


ကျန်းဖျင်၏ သားက အပြင်မှ ရန်ပွဲကို ကြည့်ကာ စိတ်တက်ကြွလာခဲ့ပြီး ​သွေးစီး​ကြောင်းတစ်ခုက သူ့ရင်ဘတ်ထဲမှ ပွင့်တက်လာခဲ့သည်။ သူက ဟယ်ချွန်းရှန့် ဟယ်ရှားရှန့်တို့နှင့် အတူ ကြီးပြင်းလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်ရာ သူတို့ထံတွင် သူငယ်ချင်း ဆက်ဆံ​ရေး ရှိခဲ့ကြသည်။ ဟယ်ရှီရွာသားများ အ​ရေးမလှ ဖြစ်နေသည်ကို ​တွေ့​နေရ​သောအခါ သူ့က သူ့အ​ဖေ​ဘေးမှ တိတ်တိတ်​လေး ထကာ လျူတချန့်၏ အကြီးဆုံးသားအား ရန်ပွဲအတွင်း ဖမ်းမိလိုက်သည်။


"အိုင်း..."


ကျန်းဖျင်က သူ့သားအား တားမြစ်လိုက်ချင်ပါ​သော်လည်း ​နောက်ကျသွားခဲ့​​လေပြီ။ သူက အံတင်းတင်းကြိတ်၍ ကျန်းကျန့် ခုတ်ထား​သော ထင်း​ချောင်းတစ်​ချောင်းကို ယူ၍ ပစ်​လိုက်သည်။


ထိုရွာလူကြီးကျန်းထံတွင် အခြား​သော ကျွမ်းကျင်မှုများ မရှိပါ​သော်လည်း ပစ္စည်းများ ပစ်ရာ၌ တိကျမှုက​တော့ အံ့​လောက်ဖွယ် ဖြစ်သည်။ အတိတ်တွင် သူက အကြီးဆုံးသားကို တစ်ခုခုဖြင့် ပစ်​ပေါက်ချင်ပါက သူ့ဒုတိယသားအား ဘယ်​တော့မှ မထိခဲ့​​ပေ။ ထို့​ကြောင့် သူက ယခုတွင် ​ချောင်းထုန်ရွာမှ တစ်​ယောက်​ယောက်အား ပစ်မှတ်ထားလိုက်ပါက ဟယ့်ရှီရွာသားများကို ထိလိမ့်မည် မဟုတ်ပါ​။


ထိုအချိန်မှာပင် ကျန်းကျန့်က တံခါးမင်းတုန်းကို ပစ်လိုက်ပြီးသား ဖြစ်​နေခဲ့သည်။