အပိုင်း ၁၁၁

Chapter 111



သူသည် သူ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်ပြီး “သူမက ထက်လည်းထက်မြက်တယ် မဟုတ်ဘူး သူမက ထက်မြက်တဲ့ယုန်တစ်ကောင်ပဲ သူမက အခြားသူတွေထက် သတ္တိနည်းပြီး လုပ်ရပ်​တွေ မမှန်ကန်ဘူးဆိုတာကို သူမ သတိပြုမိသွားတဲ့အခါ လျင်မြန်စွာပဲ ရှောင်​ပြေးသွားခဲ့တယ် ငါ့အစ်ကိုက နည်းလမ်းအားလုံးကို အသုံးပြုခဲ့ပေမယ့် အခုထိ သူမကို ပြန်မ​ခေါ်နိုင်သေးဘူး"

လင်ရုဖေးက အခန်းသို့ရောက်ခါနီးပြီးဖြစ်​ကြောင်း သတိထားမိ​သောအခါ သူသည် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး “မင်းငါ့ကို ဒီလိုပြောပြတာ ဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲ”

ပိုင်ထျန်း​ရွေ့၏စကားများသည် အရုပ်ထဲရှိအပ်များနှင့် မည်ကဲ့သို့ ပတ်သက်​နေ​ကြောင်း သူ နားမလည်သေး​ပေ။

ပိုင်ထျန်း​ရွေ့ကဆိုသည်။

“ငါ ဒီလိုပြောတာက တစ်ချို့အရာတွေက မပြောင်းလဲနိုင်ရင် ပိုပြီးစိတ်ရှုပ်ဖို့ ကောင်းတယ်လို့ ထင်တဲ့အတွက်ကြောင့်ပဲ မင်းမြင်တဲ့အတိုင်းပဲ တတိယမင်းသမီးက သူ့ဖခင်ရဲ့အမြင်မှာ သနားစရာ​ကောင်းတဲ့ ကလေးမလေးတစ်​ယောက်မလို့ သူ့ကို အရင်အတိုင်းပဲနေပါစေ တစ်ချို့အရာတွေမှာတော့ သူမက သနားစရာကောင်းတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို့ မှတ်ယူလို့ရပါတယ်"

လင်းရု​ဖေးက နောက်ဆုံးတွင် သူ ဆိုလိုသည့်အဓိပ္ပါယ်ကို နားလည်လာသည်။

တတိယမင်းသမီးသည် သံသေတ္တာကို ဆီးသီးပင်အောက်တွင် ထားရှိခဲ့သည်။ တတိယမင်းသမီးသည် ရွံရှာဖွယ်အောင်နိုင်ခြင်း၏စွမ်းရည်ကို အသုံးမပြုခဲ့သောကြောင့် သဲလွန်စများမရှိခဲ့ပေ။ သို့​သော် သူမသည် ရွံရှာဖွယ်​အောင်နိုင်ခြင်း၏စွမ်းရည်ကို အသုံးမပြုခဲ့ရုံနှင့် သူမ နှလုံးသားထဲတွင် ခါးသီး​သောမုန်းတီးဖွယ်ခံစားချက်များမရှိဘူးဟု မဆိုလို​ပေ။ သူမသည် တစ်စုံတစ်ဦးကို မုန်းတီးနေပြီး အရုပ်၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ အပ်များ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ထိုးထည့်ရသည်အထိပင် သူတို့ကို မုန်းတီး​နေခဲ့သည်။ ချစ်သမီး​လေး၏ နှလုံးသားထဲတွင် ကွယ်ဝှက်ထားသော ဤညစ်ညမ်းသောအရာများကို ပိုင်ကျင့်လွင်အား မသိစေလိုသောကြောင့် ပိုင်ထျန်း​ရွေ့သည် အပ်များကို ထုတ်လိုက်သည်။ သူ့အစ်ကိုအတွက် သန့်သန့်ရှင်းရှင်းနှင့် အပြစ်ကင်းစင်သည့် ကလေးမလေးအ​နေဖြင့်ပဲ ချန်ထားပေးချင်သည်။

လင်းရု​ဖေးသည် တိတ်ဆိတ်သွား၏။ သူသည် လူ့သဘောသဘာဝ၏ ရှုပ်ထွေးမှုကို တစ်ဖန်မြင်တွေ့လိုက်ရပြန်သည်။

သူတို့ အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင့် အုပ်စုလိုက် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ ရွှမ်ချင်းသည် သံသေတ္တာကို ထပ်မံစစ်ဆေးပြီး ဤအရာသည် ရွံရှာဖွယ်​အောင်နိုင်ခြင်းနှင့် မည်သို့မျှ မသက်ဆိုင်ကြောင်း အတည်ပြုလိုက်သည်။ ၎င်းကို ကြား​သောအခါ ပိုင်ကျင့်လွင်က တောက်တောက်ပပ ပြုံးလိုက်သည်။ သူသည် ပစ္စည်းများကို နူးညံ့​သောအကြည့်နှင့် ​ဘေးဖယ်ထားလိုက်ပြီး မင်းသမီးလေးနိုးလာသည့်အခါ ပြန်ပေးမည်ဖြစ်​ကြောင်း ပြောလာသည်။

၎င်းကိုမြင်​သောအခါ ပိုင်ထျန်း​ရွေ့က ရယ်ပြီး "အစ်ကို​တော် ဘာလို့ အရမ်း​အေး​ဆေး​နေရတာလဲ မင်းသမီးက ဒီလိုမလုပ်ဘူးဆိုရင် တရားခံကို ရှာမ​တွေ့​သေးဘူး​လေ ဘာလို့ အရမ်း​ပျော်​နေရတာလဲ"

ထို့နောက် ပိုင်ကျင့်လွင်သည် စတင်​ပြောလာ၏။

“မင်းပြောတာမှန်တယ်"

“ဒီကိုယ်တော်မှာ သဲလွန်စတွေရှိပါတယ်"

ရွှမ်ချင်းသည် လက်အုပ်ချီကာ ပြုံးလိုက်ပြီး "ဒါပေမယ့် အချိန်အချို့​တော့ လိုပါသေးတယ်"

"အိုး ဘာသဲလွန်စလဲ" ပိုင်ကျင့်လွင်က မေးလိုက်သည်။

ရွှမ်ချင်းကဆိုသည်။

"အဲဒါကို ​ပြောပြဖို့ ​စောလွန်းပါ​သေးတယ် သေချာရင်​တော့ ဘုရင်မင်းမြတ်ကို ​ပြောပြပါ့မယ်"

ပိုင်ကျင့်လွင်သည် ရွှမ်ချင်းကို အလွန်ယုံကြည်​သော​ကြောင့် နောက်ဆက်တွဲမေးခွန်းများကို မမေး​တော့ဘဲ သ​ဘောတူသည့်အ​နေဖြင့် ခေါင်းသာညိတ်ပြလိုက်သည်။

အလုပ်များသည့်မနက်ခင်းတစ်ခုအပြီးတွင် နောက်ဆုံး၌ ​နေ့လည်စာစားရန် အချိန်ရောက်လာ​ပေပြီ။ ရွှမ်ချင်းသည် ပိုင်မိသားစု၏ညီအကိုနှစ်ယောက်နှင့်အတူ မစားရ​စေရန် ဆင်ခြေရှာပြီး ​နေ့လည်စာစားရန် လင်းရု​ဖေးကို နန်းတော်ထဲမှ ဆွဲ​ခေါ်သွားသည်။

စားပွဲတွင်ထိုင်နေသည့် ရွှမ်ချင်းသည် အနည်းငယ် ဗိုက်ဆာနေပုံရသည်။ သက်သက်လွတ် အစားအစာများ ယူ​ဆောင်လာသောအခါ သူသည် သူ့ကိုယ်သူ ပြည့်လျှံနေသည်အထိ အ​လောတကြီးစား​သောက်ပစ်သည်။ သို့သော် ရံဖန်ရံခါ သူသည် လင်းရု​ဖေးကိုလည်း စား​သောက်ရန် တိုက်တွန်း​တတ်သေးသည်။

လင်းရု​ဖေးသည် အလွန်တရာမှအစာစားချင်စိတ်မရှိတာကြောင့် သူ့အရှေ့ရှိအစားအစာများကို စားရာတွင် တုန့်ဆိုင်း​နေမိသည်။

"ဆရာတော်ရွှမ်ချင်း ဆရာတော်က အရေးကြီးတာတစ်ခုခုကို တကယ်ကြီးရှာတွေ့ထားတာလား"

ရွှမ်ချင်းက သတိထားကာ​ပြောဆိုလိုက်သည်။

“ရှာ​တွေ့တယ် အင်း...ဟုတ်တယ် ရှာ​တွေ့ထားတယ်”

သူက သက်ပြင်းချကာ ခေါင်းကိုက်​နေသည့်အမူအရာပြလာလိမ့်မည်ဟု မည်သူက ထင်မည်နည်း။

“ဒါပေမယ့် ဘုရင်မင်းမြတ်မိသားစုရဲ့ အဲဒီလိုကိစ္စတွေမှာ ဒီကိုယ်တော်တကယ်ဝင်မပါချင်ဘူး"

လင်းရု​ဖေးကမေးသည်။

“အမွေဆက်ခံသူကိစ္စလား"

ရွှမ်ချင်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“အမွေဆက်ခံသူက မင်းသားတွေကို တိုက်ခိုက်တာနဲ့ တစ်ခုခု ပတ်သက်မှု ရှိတယ်လား”

လင်းရု​ဖေးက နားမလည်နိုင်​ပေ။ ယုတ္တိဆန်စွာပြောရလျှင် ထိုအရာသည် အလွန်စွမ်းအားပြင်းထန်လှသည်။ ၎င်းသည် ဧကရာဇ်မိသားစုနှင့် ပါဝင်ပတ်သက်ခဲ့လျှင် ဟိုးအရင်ကတည်းက လှုပ်ရှားခဲ့သင့်သည်။ ယခုအချိန်အထိ အဘယ်ကြောင့် စောင့်​နေရမည်နည်း။

ရွှမ်ချင်းက ဆက်ပြောလာသည်။

"မင်းသားတွေ မတော်တဆမှုဖြစ်တဲ့နေ့က အခြေအနေအကြောင်းကို ကိုယ်တော် သေသေချာချာမေးပြီးပြီ ပြီး​တော့ မနေ့က လင်းကုန်းဇီရဲ့အဖြစ်အပျက်နဲ့ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်တော့ ပုံစံတစ်ခုကို ရှာတွေ့ခဲ့တယ်"

လင်းရု​​ဖေးက ​မေးလိုက်သည်။ “ဘာပုံစံလဲ"

ရွှမ်ချင်းကပြောသည်။

"ဒါတွေအားလုံးက ညဘက်မှာ ဖြစ်ခဲ့တယ်"

သူက ဖြည်းညှင်းစွာ ဆက်ပြောသည်။

“တကယ်တော့ ညဘက်မှာ ဒီလိုလုပ်ကြံသတ်ဖြတ်မှုတွေ ဖြစ်ရတာ မဆန်းပါဘူး နောက်ဆုံးမှာ ညသန်း​ခေါင်​ကျော်ဆိုရင် အစောင့်တွေ လျော့သွားလိမ့်မယ် ပြီးတော့ တခြားသူတွေ အလွယ်တကူ ​ခြေရာခံလို့ရမှာမဟုတ်တော့ဘူး အဲ့ဒီအရာက သဲလွန်စမရှိဘဲ ထွက်လာပြီး လင်းကုန်းဇီရဲ့ အဆိုအရတော့ ဒကာလေး မျက်စိအရှေ့မှာပဲ ရှိသေးပေမယ့် ဒကာလေး သူ့ကို မမြင်နိုင်ဘူးမလား... ...အဲ့ဒီအရာက တစ်ခုခုနဲ့ဖုံးအုပ်ထားတာ​ကြောင့် သူ လှုပ်ရှားမှုပြုလုပ်တဲ့အခါ ရုပ်ဝတ္ထုကိုယ်ထည်မရှိတာလည်းဖြစ်​နိုင်တယ်"

လင်းရု​ဖေးက မျက်လုံးများကို အနည်းငယ်​မှေးကျဥ်းလိုက်သည်။ ရွှမ်ချင်း၏စကားများအတိုင်း သူ့ အတွေးများကို စတင်အလုပ်​ပေးလိုက်သည်။

ရွှမ်ချင်း : "ဒီကိစ္စမှာ ညဘက်ကို ဘာလို့ ရွေးချယ်ရတာလဲ မဟုတ်ရင်​... ..."

“အဲ့ဒီအရာ​ပေါ်လာဖို့ ​မှောင်​နေတဲ့ညအချိန်သာ မလိုအပ်ရင်​ပေါ့”

လင်းရု​ဖေးက ရွှမ်ချင်း၏ထင်ကြေးကို ထောက်ပြလိုက်သည်။

"ဒါပေမယ့် အဲဒါက အမွေဆက်ခံသူ​ရွေးချယ်ခြင်းကိစ္စနဲ့ ဘာဆိုင်လို့လဲ"

ရွှမ်ချင်းသည် သက်ပြင်းအရှည်ကြီးမူတ်ထုတ်လိုက်ပြီး “ပုံမှန်အတိုင်း ပတ်သက်ဆက်နွယ်​နေတဲ့အ​ခြေအ​နေတစ်ခု​တော့ရှိတယ် အဲဒီအရာက သူပေါ်လာမဲ့အချိန်ကို ရွေးချယ်နိုင်တာ​ကြောင့် ၎င်းအရာရဲ့အပြုအမူက နတ်ဆိုးလုပ်ရပ်မဟုတ်ဘူးလို့ ဆိုလို့ရတယ် ဒါ​ပေမဲ့ အဲဒါက သတိရှိရှိနဲ့ကြိုတင်ကြံရွယ်ထားတဲ့ရွေးချယ်မှုပဲ အခု ဒုက္ခရောက်နေတဲ့လူတွေက ဒုတိယမင်းသားနဲ့ ဆဋ္ဌမမင်းသားတွေပဲ ဘယ်သူက သံသယရှိစရာအကောင်းဆုံးလို့... ...မင်း ထင်လဲ"

ဒုတိယမင်းသားနှင့် ဆဋ္ဌမမင်းသားတို့သာ ​သေဆုံးသွားခဲ့ပါလျှင် ယခု အကျိုးအမြတ်အရနိုင်ဆုံးသူသည် ​သေချာ​ပေါက် ပထမမင်းသားပင်ဖြစ်သည်။ ဤကိစ္စမှ မည်သူက အကျိုးအရှိဆုံးဖြစ်နိုင်သည်ကို ကြည့်ရုံနှင့်တင် ၎င်းကိစ္စကို ထင်ရှားစွာပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်ရန် အရိုးရှင်းဆုံးနည်းလမ်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အမှန်တကယ် ကျိုးကြောင်းဆီလျော်​သော်လည်း လင်းရု​ဖေးသည် ၎င်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး ဒွိဟဖြစ်​နေသကဲ့သို့ ခံစားနေမိတုန်းပင်။

"ဒါဆို တတိယမင်းသမီးရဲ့ သတိမေ့မြော​နေမှုကလည်း ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနဲ့ ဖြစ်နေတာလား"

တတိယမင်းသမီးနှင့် ပထမမင်းသားသည် အဖေနှင့်အမေတူ​သော​မောင်နှမများဖြစ်ကြောင်း လင်းရု​​ဖေး သိပြီးဖြစ်သည်။

"ဒီနည်းလမ်းက နည်းနည်းတော့ အန္တရာယ်များတယ်မဟုတ်ဘူးလား"

ရွှမ်ချင်း : "အမှန်ဖြစ်​စေ အမှားဖြစ်​စေ အတုအ​ယောင်ဖြစ်​စေ အစစ်အမှန်ဖြစ်​စေ တတိယမင်းသမီးလေးက ဒုက္ခ​တွေခံစား​နေရတယ်လို့ လူတိုင်းကထင်နေကြတယ် သဘာဝအတိုင်းပဲ အဲလိုဖြစ်​အောင်လုပ်တဲ့သူက သူမနဲ့အနီးကပ်ဆုံး အကြီးဆုံးမင်းသား ဟုတ်မှာမဟုတ်ဘူး မင်း အဲလိုထင်ရင် ဧကရာဇ်မင်းလည်း ဒီလိုပဲထင်လိမ့်မယ်”

သူသည် လက်အုပ်ချီလိုက်ပြီး သက်ပြင်းရှည်ကြီးထုတ်ကာ "တတိယမင်းသမီးလေး ကြီးပြင်းလာတာကို ငါ ​စောင့်ကြည့်နေခဲ့တာ သူမက လိမ္မာတဲ့ကလေးတစ်​ယောက်ဖြစ်သင့်တယ် ဒါပေမယ့် လိမ္မာတဲ့သားသမီးတွေမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ပိုင်အတွေး​တွေမရှိဘူးလို့ ဘယ်သူပြောနိုင်လဲ ဧကရာဇ်မင်းက သူမကို ချစ်မြတ်နိုးတယ် သူမနဲ့အတူ အကြီးဆုံးမင်းသားကိုလည်း နှစ်သက်တယ်"

ဤကိစ္စသည် အမှန်ပင် ဒုက္ခဖြစ်​စေ၏။ သတိလက်လွတ်မှားလိုက်သည့်အမှားတစ်ခုသည်ပင် ဘက်​ပေါင်းစုံမှအဖွဲ့အစည်းအားလုံးကို ပါဝင်ပတ်သက်​စေပေလိမ့်မည်။

လင်းရု​ဖေးသည် ရွှမ်ချင်း၏စိတ်ဓါတ်ကျ​နေ​သောအကြည့်ကို ကြည့်ကာ ရုတ်တရက် မေးလိုက်သည်။

"တကယ်တော့ ဆရာတော်ရွှမ်ချင်းသာ ဒီကိစ္စကို ဖြေရှင်းချင်တယ်ဆိုရင် ခက်ခဲမှာမဟုတ်ပါဘူး ဟုတ်တယ်မလား"

ရွှမ်ချင်းက စပ်စုစွာ​မေးလိုက်သည်။

"လင်းကုန်းဇီက ဘာလို့ ဒီလိုပြောရတာလဲ"

လင်းရု​ဖေးက ခဏလောက်စဉ်းစားပြီး “သိပ်ပြီးမသင့်လျော်တဲ့ ဥပမာတစ်ခုရှိတယ်"

ရွှမ်ချင်း : "ဟမ်"

လင်းရု​​ဖေး : "ပုရွက်ဆိတ်နှစ်ကောင် ရန်ဖြစ်နေတာကို ဆရာတော်ကမြင်တယ် အဲဒီလိုရန်ဖြစ်​နေတာကို ရပ်တန့်ဖို့က ရိုးရှင်းတဲ့ကိစ္စတစ်ခုပဲ တစ်​ကောင်ကို သတ်ပစ်လိုက်ရုံပဲ ဒါပေမယ့် အဲဒီပုရွက်ဆိတ်နှစ်ကောင်က ဆရာတော် အကြိုက်ဖြစ်​နေတယ်ဆိုရင်တော့ ဒီကိစ္စက ခက်ခဲလိမ့်မယ် ဂရုမစိုက်ဘဲ ပြင်းထန်တဲ့နည်းလမ်းကိုသာသုံးမိမယ်ဆိုရင် ပုရွက်ဆိတ်တွေက လက်​တွေခြေတွေ ပြတ်ပြီး အလွန်ဆိုးဝါး​တဲ့သေဆုံခြင်းနဲ့​တောင် ​သေသွားနိုင်တယ်"

ရွှမ်ချင်းသည် အ​လေးအနက်စဥ်းစားလိုက်ပြီး "လူ့အသက်​တွေက ပုရွက်ဆိတ်နဲ့တူတယ် အဲဒါက တကယ်အတုယူစရာကောင်းတာပဲ"

သူသည် ဘုန်းကြီးတစ်ပါးအဖြစ် မွေးဖွားလာခဲ့ပြီး သူ့ဘဝအား မြတ်စွာဘုရားရှင်ထံ မြှုပ်နှံထားခဲ့သည်။ သို့သော် သူ့မျက်လုံးထဲတွင် သနားညှာတာမှု မရှိ​ပေ၊ သို့တည်းမဟုတ် သူ၏ ကရုဏာသည် သာမန်ဘုန်း​တော်ကြီးများနှင့် မတူခြင်းမျိုး ဖြစ်နိုင်​ပေသည်။ အနည်းဆုံးတော့ ရှင်သန်ရာဘဝနှင့် သေခြင်းတရားသည် သူ့မျက်လုံးထဲတွင် သိပ်ပြီးအရေးမကြီး​ပေ။ ဤလောက၌ နေထိုင်ကြသော အချို့သောသူများသည် ​ကောင်းကင်ဘုံသို့ သွားကြရမည်ဖြစ်ပြီး မြတ်စွာဘုရားရှင်က ပြန်လည်​မွေးဖွားခွင့်​ပေးလိမ့်မည်ပင်။

"ဆရာတော်က ပိုင်မိသားစုကို ကူညီတဲ့​နေရာမှာ ဘာကြောင့် ဒီလောက်စေတနာထားရတာလဲဆိုတာ ဆရာတော် ပြောပြ​ပေးနိုင်မလား"

လင်းရု​ဖေးသည် မေးစေ့ကို ​ထောက်ကာ ရွှမ်ချင်းကို စူးစမ်းစွာစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး သူ အသိချင်ဆုံး​သောမေးခွန်းကို မေးလိုက်သည်။

ရွှမ်ချင်းက ပြုံးကာ ရေရွတ်လိုက်သည်။

“နှစ်တွေကြာနေပြီမို့ မပြောတာ ပိုကောင်းပါတယ်"

သူသည် ထိုအကြောင်းကို ပြောပြရန် ဆန္ဒမရှိမှန်း လင်းရု​ဖေး သိသောကြောင့် သူ့ကို ​ပြောရန် အတင်းတွန်းအားမ​ပေးပေ။ သူက လက်ဖက်ရည်အိုးကို မ,လိုက်ကာ သူ့ကိုယ်ပိုင်လက်ဖက်ရည်ခွက်ထဲသို့ ထပ်ဖြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူသည် ခွက်ကို ရွှမ်ချင်းထံ မြှောက်ပြကာ ​သောက်လိုက်သည်။

ရွှမ်ချင်းသည် နွေဦးလေညှင်းကဲ့သို့ နွေးထွေးညင်သာသော မျက်လုံးများဖြင့် လင်းရု​ဖေးကို ပြန်ကြည့်ကာ "လင်းကုန်းဇီသာဆိုရင် ဒီရှုပ်ထွေးတဲ့အရာတွေနဲ့ ​ရင်ဆိုင်ကြုံ​​တွေ့ရရင် ဘယ်လို​ဖြေရှင်းမလဲ"

လင်းရု​ဖေးက မျက်တောင်ခတ်လိုက်ပြီး “ကျွန်​တော်သာဆိုရင်... ..."

ရွှမ်ချင်း : "အမ်း..."

လင်းရု​ဖေးကဆိုသည်။

"ကျွန်​တော်သာဆိုရင် အရင်ဆုံး အဲဒီအရာမှာ ဝင်ပါ​နေတာကိုရပ်လိုက်မယ် ဘယ်သူ့ကိုမှ မထိခိုက်စေဖို့ သေချာအောင်လုပ်ပြီးမှ ရှောင်​ပြေးဖို့ ကြုံရာကျပန်း ဆင်ခြေတစ်ခုကို ရှာလိုက်မယ်"

သူက သူ့လက်ထဲရှိ လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ချလိုက်ပြီး အ​လေးအနက်​ပြောလိုက်သည်။

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ပိုင်ထျန်း​ရွေ့က တာ့ကျင့်ကို ထိုင်ပြီးစောင့်ကြည့်​နေရမှာပဲဆိုတော့ သူ ကျွန်​တော့်ကို လိုက်ဖမ်းဖို့ အချိန်မရှိဘူးလေ"

ရွှမ်ချင်းသည် ထိုစကားကိုကြားသောအခါ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ရယ်မော၍ လက်ခုပ်တီးကာ ချီးကျူးလိုက်သည်။ သူသည် တောင်ပေါ်တွင် ရှိနေမိသောကြောင့်သာ ဤတောင်၏ သဘာဝအမှန်ကို မမြင်နိုင်ခဲ့ပေ။ သူက မ​ကောင်းဆိုးဝါး၏ သွေးဆောင်ဖျား​ယောင်းခြင်းကို အမှန်တကယ်ခံလိုက်ရပေသည်။

တော်ဝင်မိသားစုထဲရှိ ဆိုးရွားသည့်အရာများနှင့်ပတ်သက်ပြီး လင်းရု​ဖေးသည် အမှန်တကယ် လုံးဝစိတ်မဝင်စား​ပေ။ သို့သော်လည်း သူသည် ထိုအရာအား အမြန်ရှာဖွေရန်သာ ပို၍စိတ်ဝင်စား​နေခဲ့သည်။

သူ့နားထဲသို့ ထိုအရာ​ပြောခဲ့​သော “ကောင်းကင်ဘုံ အုပ်ချုပ်သူ” ဟူသော စကားလုံး၏အဓိပ္ပါယ်ကို သူနားမလည်ပေ။ ကောင်းကင်ဘုံအုပ်ချုပ်သူသည် လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်းတစ်ရာကျော်က ဒဏ္ဍာရီလာတစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူ့အတွက် ဒဏ္ဍာရီဆန်ဆန် တည်ရှိမှုမျိုးပင်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ဤဒဏ္ဍာရီလာပုဂ္ဂိုလ်သည် သူ့အသက်ကို သတ်ပစ်ချင်​နေသည့် ဤကဲ့သို့ကြမ်းတမ်းသောအရာနှင့် မည်ကဲ့သို့ သက်ဆိုင်​နေမည်နည်း။

ဤအချိန်တွင် လင်းရု​ဖေးသည် အဖြေကိုသိရရန် မစောင့်နိုင်တော့ပေ။

"အဲ့ဒီအရာကို ဖမ်းယူဖို့ နည်းလမ်းရှိလား"

လင်းရု​ဖေးသည် စားပြီးခါနီးပြီဖြစ်​သော​ကြောင့် သူ့တူများကို ချလိုက်ပြီး ရွှမ်ချင်းနှင့်အတူ ဆွေးနွေး​နေသည့်အ​ကြောင်းအရာအ​ပေါ် အာရုံစူးစိုက်လိုက်သည်။

"သူ တတိယအကြိမ် ထိုး​ဖောက်ဝင်​ရောက်လာတဲ့အတွက် စတုတ္ထအကြိမ်လည်းဖြစ်လာမှာ သေချာတယ်... ...ဆရာကြီးရွှမ်ချင်း ကျွန်​တော့်ကို ဒီလိုကြည့်​နေတာ ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲ... ...”

သူပြော​နေစဥ် ရွှမ်ချင်းသည် ပြုံးကာ သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေသည်ကို သတိပြုမိသွား၏။ သူ့အကြည့်သည် ဘယ်လိုပင်ကြည့်ကြည့် မ​ကောင်းသောရည်ရွယ်ချက်များကိန်းဝပ်နေသလို ခံစားရသည်။

ရွှမ်ချင်းကဆိုသည်။

"လင်းကုန်းဇီ မနေ့ညက ဘာဖြစ်ခဲ့တာလဲ တစ်ခုခုကို ဖုံးကွယ်ထား​သေးလား"

လင်းရု​ဖေးက အံ့အားသင့်သွားသည်။

ရွှမ်ချင်းက ဆက်ပြောလာသည်။

“ငြင်းဖို့ အလျင်မလိုပါနဲ့ မင်း ဘာကို ဖုံးကွယ်ထားလဲဆိုတာကို ကိုယ်တော် မမေးပါဘူး အဲဒီအရာက မင်းကို အရမ်းစိတ်ဝင်စားနေပုံရတယ်လို့ ဒီကိုယ်တော်က တွေးမိရုံပါ"

လင်းရု​ဖေးက မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး “ဘယ်လိုလုပ် သိတာလဲ"

ရွှမ်ချင်း : “ကြည့်ရ​အောင် အရင်တုန်းကတော့ မတော်တဆမှုဖြစ်ဖူးသူတွေက နန်းတော်ထဲမှာရှိတဲ့တော်ဝင်မင်းသားတွေနဲ့ မင်းသမီးတွေပဲ လင်းကုန်းဇီရောက်လာမှသာ ချက်ချင်းပဲ ဓါးစာခံတစ်​ယောက် ဖြစ်သွားခဲ့တယ် ပြောကြည့်ပါဦး အဲဒီအရာက လင်းကုန်းဇီကို အထူးတလည် စိတ်ဝင်စားနေတာ မဟုတ်ရင် ဘာဖြစ်မလဲဘူး"

ရွှမ်ချင်း၏ပြောကြားချက်ကို နားထောင်ပြီးနောက် လင်းရု​ဖေးသည်အနည်းငယ် စကားမပြောနိုင်ဖြစ်သွားရ၏။

“... ...​ကောင်းပြီ အဲဒါတော့ အမှန်ပဲ"

ရွှမ်ချင်းက ဆက်ပြောလာပြန်သည်။

"လင်းကုန်းဇီပြောခဲ့တဲ့ နည်းလမ်းက တကယ်ကို စမ်းကြည့်လို့ ရပါတယ်... ..."

လင်းရု​ဖေးသည် ရွှမ်ချင်း၏ဆိုလိုသည့်အဓိပ္ပါယ်ကို နားလည်ပြီးနောက် သူ့လက်ကို မြှောက်ကာ သူ့ကိုယ်သူ ညွှန်ပြရင်း "ဒါဆို အဲဒီအရာက ကျွန်​တော့်ဆီ ရောက်လာလိမ့်ဦးမယ်လို့ ဘယ်လိုသိတာလဲ"

ရွှမ်ချင်း : "အဲဒါကြောင့် သိအောင် ကြိုးစားကြည့်ရုံပါပဲ"

လင်းရု​ဖေးသည် မနေ့ညက လည်ပင်းညှစ်သတ်ခံရလုနီးပါးဖြစ်ခဲ့သည့် အန္တရာယ်ရှိသော အခြေအနေကို သတိရကာ ခဏမျှ အတွေးနက်သွားမိသည်။

ရွှမ်ချင်းက ၎င်းကိုမြင်ပြီး ရှင်းပြလိုက်သည်။

“ဒကာလေး မလုပ်ချင်ရင် ဆရာတော်က ဒကာလေးကို အတင်းအကြပ်မလုပ်ခိုင်းပါဘူး ဒါ​ပေမဲ့ လင်းကုန်းဇီက ဒီလိုမလုပ်ဘူးဆိုရင်​တောင် အဲဒီအရာက ဒကာလေးကိုသတ်ပစ်နိုင်တယ်"

သို့​သော် လင်းရု​ဖေးက ရိုးစင်းလွယ်ကူစွာ ​ပြောလိုက်သည်။

"ကြိုးစားကြည့်ရင် ထိခိုက်မှုမရှိပါဘူး"

ရွှမ်ချင်း၏မှန်းဆချက်သည် မှန်ကန်ပြီး ထိုအရာသည် သူ့ကို အမှန်တကယ် စိတ်ဝင်စားနေသည်ဆိုလျှင် သူ ဤနေရာကနေ ထွက်မသွားသ​ရွေ့ နောက်တစ်ကြိမ် တိုက်ခိုက်ခံရရန် အလားအလာ ရှိ​ပေသည်။

"ဒါပေမယ့် အဲဒါသာ အောင်မြင်သွားရင် ကျွန်​တော်က ဆရာတော်ရွှမ်ချင်းအတွက် အများကြီး အကျိုးရှိ​စေလိမ့်မယ် ဒါ​ကြောင့် ဆရာတော်ရွှမ်ချင်းက ကျွန်​တော့်ကို တစ်ခုခု လျော်ကြေးပြန်ပေးသင့်တယ် မဟုတ်ဘူးလား" လင်းရု​ဖေးက ပြောလိုက်သည်။

ရွှမ်ချင်းက ​ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး : "ဒါက ပုံမှန်ပါပဲ လင်းကုန်းဇီက ဘာကိုလိုချင်တာလဲ သိချင်မိတယ်"

လင်းရု​ဖေးကဆိုသည်။

"ဒါဆို ဆရာတော်ရွှမ်ချင်းနဲ့ ပိုင်မိသားစုရဲ့​အတိတ်ဇာတ်လမ်းကို နားထောင်ကြည့်ရအောင်"

ရွှမ်ချင်းသည် သူ့နှုတ်ခမ်းများကို အနည်းငယ် ​စေ့ထားပြီးနောက် ဖြည်းညှင်းစွာ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“ကောင်းပြီ​လေ"

လင်းရု​ဖေးသည် သူ့ဆီသို့ လက်ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး “ဒါဆို ဒါက ကတိစကားတစ်ခုပဲ လေးနက်တဲ့ကတိဖြစ်တာ​ကြောင့် လက်ဝါးချင်းရိုက်ရ​အောင်"

ရွှမ်ချင်းလည်း သူ့လက်ကို မြှောက်လိုက်ပြီး လင်းရု​ဖေး၏လက်ဖဝါးကို ရိုက်လိုက်သည်။ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်သည် ပေါ့ပါးသောအသံနှင့်အတူ အတူတကွထိစပ်သွားပြီး ​မှေးမှိန်​သောအပြုံးတစ်ခုသည် သူတို့နှစ်ယောက်လုံး၏မျက်နှာပေါ်တွင် ဖြစ်ပေါ်​လာတော့၏။


****


စာရေးသူမှာ ပြောစရာရှိတယ်~


လင်းရု​ဖေး : အစ်ကိုကြီး အော့ဖ်လိုင်း ဖြစ်နေတာ သုံးရက်​မြောက်သွားပြီ...

ကုရွှမ်းတု : တကယ်​တော့ ကိုယ် မနေ့က အော့ဖ်လိုင်းမဖြစ်ခဲ့ပါဘူး

လင်းရု​ဖေး : အဲ့ဒီလိုပြောဖို့ ခင်ဗျားမှာ သတ္တိရှိသေးတယ်​ပေါ့!!!

─────────────────────────────────────────────────

Translated By IQ-Team.


ဆီးသီးဟင်းချို