အပိုင်း ၁၁၃

Chapter 113



လင်းရု​ဖေးသည် အသက်ရှူကျပ်ခြင်းမှ တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည်သက်သာလာသည်။ သူသည် ကုတင်အစွန်းကိုမှီပြီး ပြင်းထန်စွာ ခန္ဓါကိုယ်ကို ​ကွေးထားသည်။ အရိပ်မည်း၏လုပ်ရပ်ကြောင့် သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းများသည် အက်ကွဲ​နေပြီး အနီ​ရောင်တောက်တောက်သွေးစက်များစွာသည် သူ၏မေးစေ့အောက်သို့ တဖြည်းဖြည်း ကျဆင်းလာသည်။ ရွှမ်ချင်းသည် ပိုးသားလက်ကိုင်ပုဝါကို ထုတ်ကာ လင်းရူဖေး၏ နှုတ်ခမ်းပေါ်ရှိ သွေးစက်များကို ညင်သာစွာ သုတ်ပေးလိုက်ပြီး ​စိုးရိမ်စွာ ​မေးလိုက်သည်။

“လင်းကုန်းဇီ မင်း အဆင်ပြေရဲ့လား"

လင်းရု​ဖေးသည် ခေါင်းခါလိုက်ပြီး “ဘာမှ မပြင်းထန်ပါဘူး ဆရာတော်ရွှမ်ချင်း​ရော အနောက်ကလိုက်မသွားဘူးလား အဲဒီအရာက ချီဓားကို အရမ်းကြောက်ပုံမပေါ်ဘူး"

"မလိုပါဘူး" ရွှမ်ချင်းသည် ဖြည်းညှင်းစွာပြောလိုက်သည်။

"အဲဒါက ဘာလဲဆိုတာ ဒီကိုယ်တော်သိတယ်"

လင်းရု​ဖေးသည် စပ်စုစွာဖြင့် "အဲဒါက ဘာလဲ"

သို့သော် ရွှမ်ချင်းသည် ပြန်မဖြေပေ။ လင်းရုဖေး နားမလည်နိုင်သော စာနာမှုများပါဝင်​နေသည့် သနားကြင်နာသောမျက်လုံးများဖြင့် လင်းရုဖေးကို တိတ်တဆိတ်သာ ကြည့်​နေသည်။

လင်းရု​ဖေးက နားမလည်​ပေ။ သူက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ မေးလိုက်သည်။

"ဆရာတော်ရွှမ်ချင်း ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ"


"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး လင်းကုန်းဇီ အ​တော်ဒုက္ခ​ရောက်ခဲ့မှာပဲလို့ ​တွေးမိရုံပါ" ရွှမ်ချင်း ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

လင်းရုဖေးသည် ပါးစပ်ထောင့်ရှိဒဏ်ရာကို လက်​ချောင်းများဖြင့် ဖိလိုက်သည်။

သူသည် တုန့်ဆိုင်းသွားပြီးနောက် ဘာမှမဖြစ်သလို သူ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်ပြီး “ဒါက ဒဏ်ရာသေးသေးလေးပါ ပြဿနာမရှိပါဘူး"

"အဲဒီအရာကို ​တွေ့တဲ့အခါ တစ်​ယောက်​ယောက်က​တော့ အမြဲဒုက္ခရောက်တယ်"

ရွှမ်ချင်းက ထရပ်လိုက်ပြီး "လင်းကုန်းဇီ မတ်တပ်ရပ်နိုင်လား။ ပိုင်ထျန်း​ရွေ့ဘက်မှာလည်း ရလဒ်တွေရှိနိုင်တယ်"

လင်းရု​ဖေးတွင် မည်သည့် ပြဿနာမှရှိမနေပေ။ သူ့ပါးစပ်ထောင့်ရှိ သေးငယ်သည့်ဒဏ်ရာမှလွဲ၍ ထိုအရာသည် သူ့ကို နာကျင်​စေရန် မည်သည်ကိုမျှ မပြုလုပ်ခဲ့​ပေ။ ထိုအစား သူသည် အနည်းငယ်သာ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် သူ အရမ်းကြီး​ကြောက်ရွံ့မ​နေခဲ့​ပေ။ အချိန်ခဏအကြာတွင် ပြန်လည်​ကောင်းမွန်လာပြီးနောက် ရွှမ်ချင်း​နောက်မှ အခန်းအပြင်သို့ လိုက်သွားသည်။

သို့သော် အရိပ်​နောက်မှ​ပြေးလိုက်သွားသည့် ပိုင်ထျန်း​ရွေ့သည် သူတို့၏တံခါးဝတွင် ရပ်နေလိမ့်မည်ဟု သူ မမျှော်လင့်ထားပေ။ သူ့အမူအရာသည် အလွန်အမင်း​ဒေါသထွက်​နေပြီး အလွန်ရုပ်ဆိုးလွန်းလှသည်။

"မင်းသားက ဘာလို့ဒီမှာနေတာလဲ"

လင်းရု​ဖေးက အံ့ဩသွားပြီး “အဲဒီအရာကို မျက်​ခြေပြတ်သွားတာလား"

ပိုင်ထျန်း​ရွေ့သည် ခေါင်းယမ်းလိုက်ပြီး ရွှမ်ချင်းကိုကြည့်ကာ "မင်း အဲ့ဒါကို သိပြီးပြီမလား"

ရွှမ်ချင်းသည် လက်အုပ်ချီလိုက်ပြီး ​အော်မီ​ထော်​ဖော်ဟု ​ရေရွတ်လိုက်သည်။

"နံ​စော်လွန်းတဲ့ဘုန်းကြီးစုတ်"

ပိုင်ထျန်း​ရွေ့က မြေပြင်သို့ တံတွေးထွေးလိုက်သည်။

သူက ရွှမ်ချင်းကို လက်ညှိုးထိုးကာ ကျိန်ဆဲတော့သည်။

"မင်း တကယ် အရင်ကတည်းက သိနေခဲ့တာမလား"

သူသည် ထိုသို့ပြောပြီးနောက် လင်းရု​ဖေးကို လက်ညှိုးထိုးလိုက်သည်။

"အဲဒီအရာက လင်းရု​ဖေးကို တကယ်ကြီး တစ်ခုခုလုပ်သွားမှာ မစိုးရိမ်ဘူးလား"

ရွှမ်ချင်းက ရိုးသားစွာ ပြန်​ဖြေလိုက်သည်။

"ဒီဘုန်းကြီးက သူ့ကိုယ်ကျင့်သိက္ခာကို သူ သိပါတယ်"

“ကိုယ်ကျင့်တရား ​ကောင်းပြီ”

ပိုင်ထျန်း​ရွေ့လှောင်ရယ်၍ဆိုသည်။

"ငါ ကောင်းမွန်တဲ့စကားတွေ​ရော ယုတ်ညံ့တဲ့စကားလုံး​တွေ​ရော မင်းကို အားလုံး ပြောပြီးပြီ မင်း ​နောက်မှ ငါ့အစ်ကိုတော်ကို ဘယ်လို ရှင်းပြမလဲဆိုတာ ငါ ကြည့်ချင်စမ်းတယ်"

ထိုစကားများကို ​ပြောပြီး​နောက် အေးစက်စွာ နှာမှုတ်ထုတ်လိုက်တော့သည်။

ရွှမ်ချင်းက သဘောကျသည့် အမူအရာကို ပြုလုပ်လာသည်။

ပိုင်ထျန်း​ရွေ့သည် လှည့်ပြီး တတိယမင်းသမီးလေးရှိရာ အခန်းဆီသို့ ဦးတည်သွားလိုက်သည်။ လင်းရု​ဖေးသည် အခန်းထံသို့ ဝင်သွားပြီး ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အဖြစ်အပျက်များကို ပိုင်ထျန်း​ရွေ့ထံမှ အတိအကျ သိရှိ​စေရန် ပိုင်ကျင့်လွင်အား ထိုင်စောင့်နေသည့်တိုင်အောင် သူနှင့် ရွှမ်ချင်းကြုံတွေ့နေရသည့် ပြဿနာကို လင်းရု​ဖေး နားမလည်​ပေ။

ပိုင်ထျန်း​ရွေ့သည် အရိပ်ကို မျက်​ခြေပြတ်သွားခြင်း မဟုတ်​ပေ။ သူသည် ပြတင်းပေါက်မှနေ ထိုအရာ​နောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားပြီး နန်းတော်တဝိုက် အနက်ရောင်အရိပ်နောက်သို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ထိုအရာသည် တတိယမင်းသမီးလေး နေထိုင်ရာနေရာသို့ သူ့ကို ​ခေါ်ဆောင်သွားလိမ့်မည်ဟု မည်သူသိမည်နည်း။ မူလက အနက်ရောင်အရိပ်သည် မင်းသမီးလေးကို ဒုက္ခပေးလိမ့်မည်ဟု ပိုင်ထျန်း​ရွေ့ ထင်လိုက်​သော​ကြောင့် အခန်းထဲသို့ အမြန်ပြေးဝင်သွားခဲ့သည်။ သို့​သော် သူ အထဲကို ရောက်သည့်အချိန်တွင် အနက်ရောင် အရိပ်သည် မင်းသမီးလေး၏ခန္ဓာကိုယ်တွင် တဖြည်းဖြည်းချင်း ကပ်တွယ်သွားပြီး မင်းသမီးလေးနှင့် ပေါင်းစပ်သွားသည်ကို သူမြင်လိုက်ရသည်။ ထို့အပြင် မင်းသမီးလေးသည် မကြားရဘူးဆိုလျှင်​တောင် သူမတွင် ပန်းနု​ရောင်အသားအရေရှိ​နေသေးသည်။ ယခုထိ ပိုင်ထျန်း​ရွေ့သည် စဥ်စားဥာဏ်မရှိခဲ့ဘူးဆိုလျှင်တောင် အခု သူလည်း နားလည်သင့်​ပေပြီ။

ထို့အပြင် ရွှမ်ချင်း၏နည်းနည်းလေးမှ မအံ့သြသည့်အမူအရာကို ​တွေ့လိုက်ရပြီးနောက် အရာအားလုံးသည် သူ မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း ဖြစ်​နေပုံပင်။ ပိုင်ထျန်းရွေ့ ဒေါသထွက်ရသည့်အကြောင်းရင်းသည် ရွှမ်ချင်းက သူ့ကို လှည့်စား​နေသည်ဟု ထင်သည့်အတွက်ကြောင့်ဆိုတာ ထင်ရှား​ပေသည်။

လင်းရုဖေးက ပြုံးလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင်​မေ့​မြောနေဆဲဖြစ်သော တတိယမင်းသမီးကိုကြည့်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

“ဒါဆို အဲဒီအရာအားလုံးက တတိယမင်းသမီးလုပ်နေတာလို့ မင်းသား ဆိုလိုချင်တာလား"

ပိုင်ထျန်း​ရွေ့ကဆိုသည်။

"သူမ မလုပ်ခဲ့ဘူးဆိုရင်တောင် သူမမှာ အဲဒါနဲ့ ပတ်သက်မှုတစ်ခုခုတော့ ရှိရမယ်"

သူသည် အေးစက်​သောလေသံဖြင့် ဆက်​ပြောလာသည်။

"မိန်းကလေးက အရွယ်​ရောက်လာပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင် ရည်ရွယ်ချက်တွေလည်းရှိ​တာကြောင့် ဦးလေးတစ်​ယောက်အနေနဲ့ ငါက ထိန်းချုပ်လို့မရဘူး"

သူ့တွင် တတိယမင်းသမီး၏အပြစ်ကို ဖုံးဖိ​ပေးရန် ရည်ရွယ်ချက်မရှိ​တော့​ကြောင်း သွယ်ဝိုက်​ပြောဆိုလိုက်ခြင်းပင်။ သို့​သော်​လည်း သူ ကာကွယ်ချင်လျှင်​တောင် ကာကွယ်​ပေး၍ မရနိုင်​တော့​ပေ...။

လင်းရု​ဖေးသည် ရွှမ်ချင်းကို တစ်ဖန်ကြည့်လိုက်​သောအခါ မင်းသားပိုင်ထျန်း​ရွေ့၏ ဒေါသထွက်နေသောစွပ်စွဲချက်များကို လျစ်လျူရှုထားပုံရပြီး အရင်ကတူညီ​သောပုံစံအတိုင်း ရှိ​နေ​သေးသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူသည် ရွှမ်ချင်းအား အခြားအရာတစ်ခုကို မေးချင်သော်လည်း မကြာမီ တံခါးအပြင်ဘက်မှ ခြေသံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ထို့​နောက် သူသည် အလျင်စလို ​ရောက်လာ​သော ပိုင်ကျင့်လွင်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။

ပိုင်ကျင့်လွင်သည် တံခါးကို တွန်းဖွင့်ကာ "ဘာဖြစ်​နေတာလဲ" ဟု ​မေးလာသည်။

သူသည် အပေါ်ဝတ်အင်္ကျီတစ်ထည်နှင့်အတူ ညဝတ်အင်္ကျီကိုသာ ၀တ်ဆင်ထားဆဲဖြစ်သည်။ သူက ယခုကိစ္စကို အလွန်စိုးရိမ်နေပြီး အလျင်စလို ​ရောက်လာခြင်းဖြစ်​ကြောင်းကို မြင်​တွေ့နိုင်သည်။

ပိုင်ထျန်း​ရွေ့သည် ပိုင်ကျင့်လွင်၏မေးခွန်းထုတ်သော အကြည့်ကို လျစ်လျူရှုကာ ရှုံ့မဲ့​နေ​သောမျက်နှာဖြင့် စကားပြောရန် ငြင်းဆန်​နေသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ရွှမ်ချင်းသည် သက်ပြင်းချပြီး ရှေ့သို့ ခြေလှမ်း လှမ်းလိုက်သည်။ သူသည် ညင်သာစွာဖြင့် ယ​နေ့ည၌ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များကို ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။ ပိုင်ကျင့်လွင်သည် ပိုနားထောင်လေ​လေ သူ့အမူအရာသည် ပို၍ရုပ်ဆိုးလေလေပင်။ သို့သော် သူသည် မည်သည်ကိုမျှ မပြောသေး​ပေ။ သို့သော်ငြား သူ့မျက်နှာပေါ်ရှိ ထိုအမူအရာကို ကြည့်ခြင်းဖြင့် သူသည် အလွန်ဒေါသထွက်နေပြီဖြစ်ကြောင်း သိသာထင်ရှား​ပေ၏။

"ဒါဆို အဲဒီအရာက မော့မော့ ဖန်တီးထားတာလို့ မင်းက ဆိုလိုတာလား" ပိုင်ကျင့်လွင်က အေးစက်စွာပြောလာသည်။

"ဟုတ်ပါတယ်" ရွှမ်ချင်းက ပြန်​ဖြေလိုက်သည်။

"ဒါဆို သူဘာလို့ နိုးမလာ​သေးတာလဲ"

ပိုင်ကျင့်လွင်သည် ဒေါသတကြီးနှင့်ပြောလိုက်သည်။

"ပြီး​တော့ အစကတည်းက သူမဆီက​နေ ထူးခြားတာဘာတစ်ခုမှ မင်း ရှာမတွေ့ခဲ့ဘူး​လေ"

"အရှင်မင်းမြတ် ​အမျက်​တော်မရှပါနဲ့"

ရွှမ်ချင်းကဆက်၍ပြောသည်။

"ကျွန်တော်တို့ ရှာမတွေ့ရတဲ့ အကြောင်းရင်းက ဒီအရာက နည်းနည်းထူးခြားနေတာကြောင့်ပါ"

ပိုင်ကျင့်လွင်က ​မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။

"ဘယ်လိုထူးခြားတာလဲ"

ရွှမ်ချင်းသည် ပိုင်ကျင့်လွင်၏ နံဘေးသို့ လျှောက်သွားပြီး စကားလုံးအနည်းငယ်ကို သူ့နားထဲသို့ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။ ပိုင်ကျင့်လွင်သည် မျက်လုံးများကို အနည်းငယ်​မှေးကျဥ်းလိုက်ပြီး ခေါင်းကိုလှည့်ကာ သူ့လက်အောက်ငယ်သားများအား နန်းတော်မှ နို့ထိန်းအချို့[1]ကို ခေါ်ဆောင်လာရန် အမိန့်ပေးလိုက်သည်။

[1] - 嬷嬷 ဟူ​သော စကားလုံးသည် အဘွား၊ မိခင်များ၊ သူနာပြုဆရာမများ၊ အသက်ကြီးသည့်အိမ်အကူများ စသည်တို့ကို ရည်ညွှန်းပါသည်။ အဲဒီစကားလုံး​တွေက နန်းတော်ရဲ့အသုံးအနှုန်းနဲ့ တကယ်ကို လိုက်ဖက်မှုမရှိတဲ့အတွက် နို့ထိန်းများဆိုသည့် စကားလုံးနဲ့ ​ပြောင်းလဲထားပါသည်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါတွေက အသက်အရွယ်ကြီးတဲ့နို့ထိန်းများကိုဆိုလိုခြင်းဖြစ်ပြီး ငယ်ရွယ်သူများကို ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ကြောင်း အားလုံးကို အသိပေးချင်ပါသည်။

သူ့ဘေးနားရှိ ပိုင်ထျန်း​ရွေ့သည် ထူးခြားစွာ ရယ်မောလိုက်ပြီး "ယို့...ဆရာကြီးရွှမ်ချင်း နောက်ဆုံးတော့ နည်းလမ်းတစ်ခု ပေါ်လာပြီလား"

ရွှမ်ချင်းသည် စိတ်ဆိုးသည့်ပုံမ​ပေါ်ဘဲ ပိုင်ထျန်း​ရွေ့ကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြုံးပြလိုက်၏။

ခဏအကြာတွင် အပြင်ဘက်မှ နို့ထိန်းအနည်းငယ် ဝင်လာသည်။ ပိုင်ကျင့်လွင်သည် လက်ညိုးထိုးကာ ​ပြောလိုက်သည်။

"မင်းတို့ သွားပြီးတော့ မင်းသမီးလေးကို အိပ်ယာပေါ်ကနေ ဆွဲမ,လိုက်စမ်း"

ဤကဲ့သို့ ဧကရာဇ်မင်း၏ ရုတ်တရက် အမိန့်​ပေးလိုက်သည့် ဆိုလိုရင်းကို နားမလည်ကြ​သော နို့ထိန်းတော်တော်များများသည် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြသည်။ သို့သော်လည်း သူတို့သည် အမိန့်ကို နာခံ​ဆဲဖြစ်ပြီး မင်းသမီးလေးရှိရာနူးညံ့သော ကုတင်ဆီသို့ သွားလိုက်သည်။ အိပ်ပျော်နေ​သောမင်းသမီးလေးကို ကုတင်ပေါ်ကနေ ဂရုတစိုက် ဆွဲမ,ကြသည်။ မင်းသမီးလေးသည် နို့ထိန်းများ၏လက်​မောင်းများထဲတွင် နူးညံ့စွာ မှီထားပြီး အကူအညီလုံးဝမပါဘဲ မတ်တပ်မရပ်နိုင်​ပေ။ သို့သော် ဧကရာဇ်အမိန့်တော်အရ နို့ထိန်းအများအပြားသည် မင်းသမီး၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ​မတူညီ​သောနေရာ​အသီးသီးမှ ဆွဲကိုင်ထားကြပြီး သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းထားကြသည်။

အခန်းသည် မီးထိန်ထိန်လင်းနေပြီး မင်းသမီး​လေးသည် ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျ​နေသည်။ စွမ်းအားမရှိသော ရုပ်သေးရုပ်ကဲ့သို့ သူမကို လူများစွာက ​မြှောက်ထားကြသည်။

အစပထမ၌ လင်းရု​ဖေးသည် ရွှမ်ချင်း အဘယ်ကြောင့် ယခုကဲ့သို့လုပ်ချင်လဲဆိုသည်ကို နားမလည်ခဲ့​ပေ။ ခဏမျှ ဂရုတစိုက်စောင့်ကြည့်ပြီးမှသာ ထူးခြားမှုကို ရုတ်တရက် သတိပြုမိသွားသည်။ ယင်းကဲ့သို့အနည်းငယ်ထူးခြားသည့် စိတ်ခံစားမှုသည် လူတိုင်း၏ဆံပင်ကို အလိုအလျောက် ​ထောင်မတ်သွားစေသည်။

မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းခံရသည့် မင်းသမီး၏နောက်တွင် ဖယောင်းတိုင်အလင်း​ရောင်​ကြောင့် ဖြစ်​ပေါ်​နေ​သော အရိပ်မည်းတစ်ခုကိုသာ သူ မြင်လိုက်ရသည်။ တစ်ခုတည်းသာလျှင် ဤအရိပ်သည် မင်းသမီးလေး၏အသွင်အပြင်နှင့် အလုံးစုံမတူညီဘဲ မြေပြင်ပေါ်တွင် မည်သည့်ပုံစံမှ မ​ဖော်ပြဘဲ စာရွက်ပေါ်ရှိ မှင်အစွန်းအထင်းတိမ်တိုက်တစ်ခုကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။

နို့ထိန်းများသည် နားမလည်​သော်လည်း ဤ​နေရာတွင်ရှိ​နေသူအနည်းငယ်သည် ၎င်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရသည်။ မင်းသမီးနောက်ရှိ အနက်ရောင် အရိပ်သည် သူမနှင့် လုံးဝ မပတ်သက်​ပေ။

ပိုင်ကျင့်လွင်၏မျက်နှာသည် ​ဒေါသ​ကြောင့် နီရဲလာပြီး သူ့လက်ကို ​ဝှေ့ယမ်းကာ မသက်ဆိုင်သည့်သူများကို ထွက်ခွာသင့်​ကြောင်း ညွှန်ပြလိုက်သည်။

အားလုံးထွက်ခွာသွားပြီးမှသာ သူသည် ရွှမ်ချင်းဘက်သို့ လှည့်ပြီး "ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲ"

ရွှမ်ချင်းက ပြန်​ဖြေလိုက်၏။

"မင်းသမီးလေးရဲ့အရိပ်ကို တစ်စုံတစ်ခုက ဝါးမျိုလိုက်တာ"

"ဝါးမျိုတာလား"

ပိုင်ကျင့်လွင်ကမေးသည်။

“ပိုပြီး သေ​သေချာချာပြောပြစမ်း"

ရွှမ်ချင်းက ဖြည်းညှင်းစွာ ပြောလိုက်သည်။

"မင်းသမီးလေးက ရုတ်တရက် သတိမေ့မြောသွားပေမယ့် သူ့ဝိညာဉ်သုံးပါးနဲ့ စိတ်ဝိညာဉ်ခုနစ်သွယ်အားလုံး ဒီမှာ ရှိနေသေးတယ် သူမက ထူးဆန်းတဲ့အဆိပ်ကို ခံစားနေရတာမဟုတ်ဘူး အဲဒါက ဒီကိုယ်တော်ကိုလည်း အတော်လေးအထူးအဆန်း ဖြစ်စေတယ် ဒါကို အစတုန်းက မတွေးခဲ့မိပေမယ့် လင်းကုန်းဇီ တိုက်ခိုက်ခံရပြီးနောက် တစ်ခုခုကို ရုတ်တရက် သတိရမိသွားတယ်"

"အဲဒါက ဘာလဲ" လင်းရု​ဖေးက မေးလိုက်သည်။

ရွှမ်ချင်းကဆိုသည်။

"ကိုယ်တော် နန်ယင်းဘုရားကျောင်းမှာရှိတုန်းက ထူးဆန်းတဲ့ နည်းလမ်းတစ်ခုကို ​ရေးသားဖော်ပြထားတဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်ကို တွေ့ခဲ့ဖူးတယ် အဲဒါက လူတစ်ဦး၏အရိပ်ကို ထိန်းချုပ်ဖို့ အသုံးပြုတဲ့နည်းလမ်းပဲ အဲ့ဒါက ကြိုး​တွေနဲ့ဆွဲထားတဲ့ရုပ်သေးရုပ်လိုပဲ အဲဒီလူကို ထိန်းချုပ်နိုင်တယ် အဲဒီစာအုပ်ကိုဖတ်ပြီး​တော့ ဒီနည်းလမ်းက လက်တွေ့မကျဘူးလို့ ထင်ခဲ့မိတယ် တကယ်တော့ အရိပ်က ဝိညာဉ်တစ်ခုမဟုတ်တာ​ကြောင့် လူတွေကို ဘယ်လိုလုပ်ထိန်းချုပ်နိုင်မှာလဲ ဒါနဲ့ ဆရာတူအစ်ကိုကြီးကို သွားမေးကြည့်တယ် ဒါ​ပေမဲ့ ဆရာတူအစ်ကိုကြီးက ဒီလိုပြောလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်သူထင်မှာလဲ... ...လူတွေအတွက် အရိပ်က ထပ်တူထပ်မျှ အရေးကြီးတယ် လူတိုင်းက အဲ့ဒါနဲ့အတူတူ မွေးဖွားလာခဲ့ကြရုံသာမက အင်္ဂါရပ်တွေ လက်တွေ ခြေ​ထောက်တွေကအစ အကုန်အတူတူပဲ တကယ်လို့ သူသာပျောက်ဆုံးသွားခဲ့မယ်ဆိုရင် ကြီးကြီးမားမား တစ်ခုခု ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်တဲ့”

ဤစကားကို ​ပြောပြီးသည်နှင့် သူက သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

“ဒါပေမယ့် ကျွန်​တော့်ရဲ့ဆရာတူအစ်ကိုကြီးက ဒီလောကထဲမှာ အရိပ်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့သူ အရေအတွက်က အလွန်နည်းတယ်လို့လည်း ​ပြောခဲ့ဖူးတယ် တစ်သန်းမှာတစ်​ယောက်​တောင် ရွေးချယ်ဖို့ မဖြစ်နိုင်တာမို့ မရမ်းစိတ်ပူစရာမလိုပါဘူး"

မင်းသမီးလေးသည် ရုတ်တရက် မတော်တဆမှုတစ်ခုကြောင့် သတိမေ့မြောသွားခဲ့သည်။ သူမသည် လွန်ခဲ့သော ရက်အနည်းငယ်က အိပ်ရာပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေခဲ့​သော​ကြောင့် သေချာ​ပေါက် သူမ၏အရိပ်တွင် ခြားနားမှုရှိ​နေသည်ကို မည်သူမျှ သတိပြုမိမည်မဟုတ်ပေ။

"ဒါဆို သူမရဲ့အရိပ်ကို ဘယ်သူက ထိန်းချုပ်နေတာလဲ"

ပိုင်ကျင့်လွင်က သဘောပေါက်သွားပြီး သူ့လေသံတွင် ဒေါသများ မျိုသိပ်ထားမှန်း သိသာ​ပေသည်။ ဤကိစ္စသည် တတိယမင်းသမီးလေးကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ပြုလုပ်သည့်ကိစ္စဖြစ်​ကြောင်း သူ အ​တော်​လေး မယုံကြည်နိုင်ဖြစ်​နေမိပြီး သူမသည် တစ်စုံတစ်​ယောက်၏ ပစ်မှတ်သား​ကောင်ဖြစ်ခဲ့​ကြောင်း သူ ခံစားမိသည်။

"မော့မော့က ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အနေအထိုင်သိမ်​မွေ့တယ် ရှုပ်​ထွေးတဲ့လူတွေနဲ့ မဆက်ဆံ မ​ပေါင်းသင်းခဲ့ဘူး အရိပ်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့သူ အလွန်နည်းပါးတယ်လို့ မင်းလည်း ပြောခဲ့တာပဲ သူမက သူတို့ထဲကတစ်ယောက် ဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်နိုင်ပါ့မလဲ"

ရွှမ်ချင်းသည် သက်ပြင်းချကာ "ကိုယ်တော်လည်း အဲလို ​မျှော်လင့်ပါတယ် ကိုယ်တော်က စိုးရိမ်​မိရုံပါပဲ... ..."

ရွှမ်ချင်းဆက်ပြောမည့် စကားများကို ရပ်တန့်ရန် ပိုင်ကျင့်လွင်၏လက်ကို ဝှေ့ယမ်းရင်း "စိုးရိမ်နေဖို့ မလိုပါဘူး မင်းက အမှန်တရားကို ရှာ​ဖွေဖို့ပဲ လိုတာပါ"

ရွှမ်ချင်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

ယခုတော့ သူတို့သည် ဤဖြစ်ရပ်၏ အရင်းအမြစ်ကို ရှာတွေ့ခဲ့​ပေပြီ။ အကြောင်းအရင်းအတိအကျကို သူတို့ နားမလည်သေးသော်လည်း သဲလွန်စများနောက်လိုက်နေသ​ရွေ့ အရာအားလုံးသည် မကြာမီ ပြီးဆုံးသွား​ပေလိမ့်မည်။ မူလက ပိုင်ကျင့်လွင်သည် ရွှမ်ချင်းကို ညတွင်းချင်း စုံစမ်းပြီး ကိုင်တွယ်​စေချင်ခဲ့သော်လည်း ရွှမ်ချင်းသည် ယနေ့ညတွင် ဆက်လက်မလုပ်ဆောင်နိုင်တော့​ကြောင်း ကျန်ကိစ္စရပ်အား မနက်ဖြန်ညအထိ စောင့်ရဦးမည်ဖြစ်​ကြောင်း အ​ကြောင်းပြကာ ​တောင်းပန်လိုက်သည်။

ပိုင်ကျင့်လွင်သည် ရွှမ်ချင်း၏ခိုင်မာသည့် သဘောထားကို နားလည်လိုက်​သောအခါ သူ လက်လျှော့အရှုံး​ပေးလိုက်ရုံသာ တတ်နိုင်သည်။

လူတော်တော်များများ လူစုလမ်းခွဲလိုက်​သော​ကြောင့် အခန်းတွင်းရှိလေထုသည် သိပ်မကောင်းလှပေ။ ပိုင်ထျန်း​ရွေ့သည် အစမှ အဆုံးထိ မည်သည်ကိုမျှ မပြောခဲ့​ပေ။ သူ့အမူအရာကို ကြည့်လိုက်ခြင်းဖြင့် သူသည် ဝင်ပါမည်မဟုတ်ဘဲ ပွဲကြည့်ချင်ရုံမျှသာဖြစ်​ကြောင်း သိနိုင်​ပေသည်။ ရွှမ်ချင်းသည် တစ်နှစ်တာသက်ပြင်းချသည့်အ​ရေအတွက်ထက် ယနေ့တွင် သက်ပြင်းပိုချ​နေမိသော်လည်း ပိုင်ကျင့်လွင်အား ​ဖျောင်းဖျ​ပြောဆိုပြီး စိတ်တည်ငြိမ်​စေရန် အချိန်တစ်ခုပေးရုံမှလွဲ၍ အခြားမည်သည့်အရာကိုမျှ မစွမ်း​ဆောင်နိုင်ပေ။

လင်းရု​ဖေးသည် သူ့ပါးစပ်ထောင့်ကို ပွတ်သပ်ကာ သူ့အ​စေခံများအား ဤထူးဆန်းသည့်ဒဏ်ရာအ​ကြောင်းကို မည်ကဲ့သို့ရှင်းပြသင့်​ကြောင်း စဉ်းစားနေမိ၏။

ပိုင်ကျင့်လွင် ထွက်သွားပြီးနောက် ပိုင်ထျန်း​ရွေ့သည်လည်း ထကာ ထွက်သွားခဲ့ပြီး ရွှမ်ချင်းက လင်းရု​ဖေးကို အခန်းထဲသို့ ပြန်ပို့​ပေးသည်။

လင်းရု​ဖေးကမေးသည်။

"ဆရာတော်ရွှမ်ချင်း အိပ်လို့​ပျော်သေးလား"

ရွှမ်ချင်းက ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။ ယခုကဲ့သို့ရှည်လျားသည့်ညအပြီး မိုးလင်းခါနီး၌ သူ မည်ကဲ့သို့ အိပ်​ပျော်နိုင်မည်နည်း။

"ဆရာတော် အိပ်မပျော်ဘူးဆိုရင် ဘာလို့ ကျွန်​တော်နဲ့အတူ စကားစမြည်မပြောရတာလဲ" လင်းရု​ဖေးက ကမ်းလှမ်းလိုက်သည်။

ရွှမ်ချင်း : "​ကောင်းပြီ​လေ"

ဤကိစ္စမပြီးခင် လင်းရု​ဖေးကို တစ်ယောက်တည်း အခန်းထဲ၌ ထားခဲ့ရခြင်းကို သူ အဆင်မပြေသလို ခံစားရသည်။ ထိုအရာ နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်​ရောက်လာလျှင် မကောင်း​ပေ။

လင်းရု​ဖေး : "အဲဒီအရာက ကျွန်တော့်ကို ရှာတွေ့သွားတာ​ကြောင့် ဆရာတော်ရွှမ်ချင်း ကျွန်တော့်ကို ကတိပေးထားခဲ့တဲ့ ကိစ္စက... ..."

ထို့နောက် မိုး​သောက်ချိန်အလင်း​ရောင်သည် ရွှမ်ချင်းအ​ပေါ်သို့ စတင်ဖြာကျလာသည်။

သူက ရယ်မောကာ "ဒါ​ကြောင့် ဒကာလေးက ဒီကိုယ်တော်ကို ဒီမှာ စောင့်နေတာလား ပိုင်မိသားစုနဲ့ ကိုယ်တော်ရဲ့သရုပ်မှန်အ​ကြောင်းကိုပြောရမယ်ဆိုရင် ကိုယ်တော် တာ့ကျင့်ကို ဖြတ်သွားတဲ့အချိန် လွန်ခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်လောက်က စပြီး ပြောရလိမ့်မယ်... ...”

သူ၏မှတ်ဉာဏ်များထဲ နစ်ဝင်သွား​သော​ကြောင့် သူ့မျက်နှာ​ပေါ်တွင် ပေါ့ပါးသည့်အပြုံးတစ်ခု ဖြစ်​ပေါ်လာပေ၏။


****


စာရေးသူမှာ ပြောစရာရှိတယ်~


ကုရွှမ်းတု : ဘယ်သူကများ ကိုယ့်ရှောင်ကျို့လေးရဲ့ ပါးစပ်ထောင့်ကို ဘယ်လိုတောင် ဆွဲဖြဲရဲတာလဲ!

မျက်နှာအမူအရာ ကင်းမဲ့လျက်ရှိ​သော လင်းရု​ဖေး : ဘယ်သူက ဆုတ်ဖြဲသွားတာလဲ...

ကုရွှမ်းတု : …………

လင်းရု​ဖေး : အ ချင်​ယောင်​ဆောင်နေတာလား?

ကုရွှမ်းတု : _(：з」∠)_

─────────────────────────────────────────────────

Translated By IQ-Team.