အခန်း(၈၀)

အခန်း(၈၀)《 အပူချိန်ရုတ်တရက်ကျဆင်းသွားခြင်း 》

Author: Drunken Light Song

Source: Jostena M

Editor: Dragon

Translator: オタク

၀မ်ရွှီရုန် နှင့် အခြားသူများကို ယာယီနေထိုင်ရာ နေရာသို့ ပြန်ပို့ပြီး ထုပ်ပိုးစေ၏။ ၀မ်ရွှီရုန်သည် အလွန်တရာအရှက်ကွဲပြီး ဒေါသကြီးစွာထွက်နေရသည်ဟု ခံစားရလေသည်။ တစ်လမ်းလုံး တောက်လျှောက် ဆဲဆိုနေခဲ့လေ၏။ သန်မာသော နဂါးပင် ဖြစ်စေကာမူ ဒေသခံမြွေတစ်ကောင်ကိုပင် အနိုင်မယူနိုင်ပေ။ သူ့တွင် စွမ်းအားကြီးသော မိုးကြိုးစွမ်းရည်ရှိလျှင်တောင် တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းရှိ ထောင်ပေါင်းများစွာသော စစ်သားများ၏ သေနတ်များကို တားဆီး၍မရနိုင်ပါချေ။

“အကိုကြီး၊ ချန်းချင်းကို ငါတို့ ဘာလုပ်သင့်လဲ”

ထုပ်ပိုးနေကြစဉ် လူတစ်ယောက်သည် ၀မ်ရွှီရုန်၏ နား နားသို့လာမေးလေ၏။

၀မ်ရွှီရုန်သည် ရုတ်တရက် တင်းကျပ်သွားပုံရပြီး တံခါးကို စိုက်ကြည့်လိုက်လေ၏။ သူတို့အား ပြန်ခေါ်လာသော စစ်သားများအားလုံးသည် တံခါးဝတွင် စနစ်တကျရှိနေကြပြီး သူတို့၏စကားပြောသံကို မကြားနိုင်ချေ။ ထို့ကြောင့် သူ အနည်းငယ် စိတ်လျော့သွားလေ၏။ 

သူသည် စပီကာကို စိုက်ကြည့်ရင်း “ချန်းချင်းက ဘယ်သူလဲ။ ငါတို့ တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းကို ရောက်လာတုန်းက ချန်းချင်းလို့ ခေါ်တဲ့လူ တစ်ယောက်မှမရှိဘူး။ မင်းငါ့အတွက် မှတ်မိနိုင်တယ် ”

ထိုလူသည် အံ့အားသင့်သွားပြီးနောက် သူ့အာရုံများပြန်ရောက်လာကာ ခေါင်းအသာညိတ်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ကိုပိတ်ကာ ထုပ်ပိုးလိုက်လေသည်။

၀မ်ရွှီရုန်သည် ကားဖြင့် တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းမှ ထွက်ခွာလာသည့်အချိန်တွင် နောက်သို့ပြန်ကြည့်ကာ “ငါ သိပ်မကြာခင် မြန်မြန် ပြန်လာမှာပါ”

သောက် တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်း၊ သူနဲ့တိုက်ခိုင်ရဲတယ်။ အနာဂါတ်မှာ အခွင့်ကောင်းရရင် သူဒီကိုသေချာပေါက် ပြန်လာပြီး ဒီနေ့ သူ့ကို စော်ကားတဲ့သူတွေကို တန်ကြေးပေးစေမယ်။ 

တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းအဖွဲ့ ပြန်ထွက်ခွာသွားကြပြီးနောက် ဝမ်ချန်အခြေစိုက်စခန်းရှိ မြို့စောင့်တပ်ထဲရှိ စွန့်ပစ်အမှိုက်အုပ်စုသည် ရုတ်တရက် ပိုပိုပြီး သန်မာလာခဲ့လေသည်။ သူတို့သည် ၎င်းတို့ လုမိသားစုနှင့်ပူးပေါင်းလိုက်ချိန်တွင် ဖိအားများခံစားခဲ့ရသည်။ ၎င်းသည် တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းနှင့် ပတ်သက်မှုရှိနိုင်သည်ဟု ပထမဆုံးသံသယရှိခဲ့လေသည်။

တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်း၌ ဆေး၀ါးအသစ်တစ်ခုရှိမှန်းသိပြီးနောက် သူသည် ထိုအကြောင်းကိုစတင်တွေးမိပြီး ဆေးဝါးအချို့ဝယ်လိုခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း စွမ်းရည်ဆေး၏အာနိသင်သည် အလွန်ကောင်းမွန်ကြောင်း သူကြားခဲ့ရသည်။ ၎င်းသည် အစွမ်းကို တိုးတက်စေသည့် အာနိသင်ရှိရုံသာမက စွမ်းအားတိုးတက်အောင် ကူညီပေးနိုင်လေသည်။ ၎င်းသည် တကယ့်ကို ရှားပါးကောင်းမွန်သည့် အရာတစ်ခုဖြစ်ချေ၏။

ယခင်က တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းမှ လူများနှင့် ဆက်ဆံရေးမကောင်းခဲ့သည်မှာ စိတ်ပျက်စရာပင်။ သူတို့ မြေဆီလွှာမဲ့စိုက်ပျိုးနည်းကို လေ့လာဖို့ အခြေစိုက်စခန်းကိုရောက်လာသည့်အချိန်က သူ့ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ်ဖွင့်ပြီး လူများကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေခဲ့သည်။ တောင်အခြေစိုက်စခန်းမှလူများ မကျေမနပ်ဖြစ်ပြီး သူ့အားဆေးဝါးများမရောင်းမည်ကို စိုးရိမ်နေခဲ့လေသည်။

သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖုံးကွယ်ပြီး တိတ်တဆိတ်လှုပ်ရှားနိုင်သည့် ကိုယ်ပျောက်စွမ်းရည် နိုးထလာသည့် ချန်းချင်းနာမည်ရှိ လက်အောက်ငယ်သားတစ်ယောက် ရှိခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူသည် ကိုယ်ပျောက်သည့်တစ်ဖက်လူကိုအဖွဲ့နှင့် ရောနှောပြီး တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းထဲသို့ဝင်ခိုင်းရန် သူဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းသည် သူ့အား ဆေးဝါးများရောင်းလိုသည့်ဆန္ဒ မရှိပါက ချန်းချင်းအား ဆေးခိုးဖို့အခွင့်အရေးကို စောင့်ခိုင်းရန် သူကြိုးစားမည်ဖြစ်သည်။

အသေအချာပင် တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းခေါင်းဆောင်များသည် သူ့ကို အကြောင်းအမျိုးမျိုးနှင့် တားထားကြသော်လည်း နောက်ဆုံးမှာတော့ သူ့အား ဆေးရောင်းရန်ဆန္ဒမရှိကြချေ။ သူသည် ချန်းချင်းအား ဆေးများကို တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် ခိုးခိုင်းခဲ့လေသည်။ ဖော်မြူလာ သို့မဟုတ် တစ်ခုခုရှာနိုင်လျှင် ပိုကောင်းပြီး သူတို့၀မ်ချန်းသို့ပြန်ရောက်သည့်အခါတွင် တူညီသည့်အတိုင်း လုပ်နိုင်ပြီး ခွန်အားပိုရလာနိုင်မလားကို ကြည့်ရမည်။

ထို့ကြောင့် သူသည် ချန်းချင်းအား လက်ပစ်ဗုံးတစ်လုံးကိုလည်း ပေးလိုက်လေ၏။ ဖော်မြူလာကို ရှာတွေ့ပါက တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်း၏ သုတေသနစင်တာကို ဖောက်ခွဲပစ်လိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုမှ ၀မ်ချန်းအခြေစိုက်စခန်းသည် အခြေအနေအခွင့်ကောင်းယူနိုင်ပြီး တခြား အဓိကအခြေစိုက်စခန်းကြီးများမှ လာဖွေလာနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

လူများသည် ကောင်းကင်ဘုံလောက် အစွမ်းထက်မည်မဟုတ်ပါချေ။ တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းသည် တော်တော်လေး ဖုံးကွယ်ထားမည်ဟု သူ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ချေ။ နည်းပညာမြင့် အီလက်ထရွန်းနစ်ပစ္စည်းများနှင့် လက်နက်မျိုးစုံကို အဆုံးမရှိတဲ့ ရေစီးကဲ့သို့ ထွက်ပေါ်နေလေသည်။ သူ၏ပြီးပြည့်စုံသည့် အစီအစဉ်သည် တိုတောင်းသွားပြီး အံ့အားသင့်စရာ ဖြစ်စေခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း ၀မ်ရွှီရုန်၏ မျက်လုံးများတွင် ဒေါသနှင့် နာကြည်းမှုအပြင် လောဘအရိပ်အယောင်များ ရှိနေလေသည်။ တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းတွင် နေထိုင်သည့် ဤနေ့ရက်များတွင် တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်း၏ နေထိုင်မှုပတ်ဝန်းကျင်သည် သူတို့ ၀မ်ချန်းအခြေစိုက်စခန်းထက် အဆပေါင်းရာနှင့်ချီ သာလွန်ကြောင်း ဝန်ခံရမည်ဖြစ်သည်။

ဤနေရာတွင် ဆိုလာစွမ်းအင်ထုတ်လုပ်သည့်ကိရိယာများရှိလေသည်။ အခြေစိုက်စခန်းတွင် မီးလုံးများသာမက လေအေးပေးစက်များပါ ရှိသည့်အပြင် ဆေးဝါးအသစ်များ၊ လက်နက်နှင့် ကိရိယာအမြောက်အများလည်းရှိသည်။ တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်း၏ လူနေမှုပတ်ဝန်းကျင်သည် သူတို့အခြေစိုက်စခန်းထက် များစွာသာလွန်သည့်ပုံ ရသည်။

သူပြန်သွားပြီးနောက် သူတို့နည်းလမ်းတစ်ခုကိုရှာပြီးနောက် ထောက်လှမ်းရေးတစ်ယောက်ကိုတောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းသို့ပို့ကာ ရွှေ့ပြောင်းဖို့အခွင့်အရေးကို စောင့်နေရမည်။

၀မ်ရွှီရုန်သည် ထူးဆန်းနေသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်နှင့် ကားအပြင်ဘက်တွင် ကျယ်လောင်သော အသံကို ရုတ်တရက် ကြားလိုက်ရပြီး ကား ရုတ်တရတ် ရပ်သွားခဲ့လေသည်။

“ ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ ”

၀မ်ရွှီရုန်၏ခေါင်းသည် ကားခေါင်မိုးနှင့် တိုက်မိသွားပြီး နာကျင်စွာ ရှုံ့မဲ့သွားလေ၏။

“အစ်ကိုကြီး၊ ရှေ့က လမ်းက ပြိုကျသွားပြီ”

“လမ်းက ပြိုကျသွားတယ်၊ လမ်းကောင်းတစ်ခုက ဘယ်လိုပြိုကျနိုင်မှာလဲ ” 

၀မ်ရွှီရုန်သည် ပြောရင်း တံခါးဖွင့်ပြီး စစ်ဆေးဖို့ ဆင်းလာခဲ့လေသည်။

ညီညာသော မြေပြင်သာ၊ သူတို့ ရှေ့ဆက်သွားမည့်လမ်းကို ပိတ်ဆို့နေသော နက်နဲသောတွင်းကြီးတစ်ခု ရှိနေသည်ကို မသိရချေ။

“ သောက်ကံက ဆိုးချက်၊ တခြား ပတ်သွားလို့ရတဲ့လမ်းရှိသေးလား ”

“အစ်ကိုကြီး၊ ပတ်သွားလို့ရမယ့်လမ်းတစ်ခု ရှိသရှိသေးတယ်ထင်တယ်”

တစ်စုံတစ်ယောက်သည် မြေပုံကိုထုတ်ပြီး သေချာကြည့်လိုက်၏။

“ဒါဆို လမ်း‌ပြောင်းလိုက် ” 

၀မ်ရွှီရုန်သည် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်၏။

မော်တော်ယာဉ်သည် လမ်းကြောင်းပြောင်းကာ လှည့်သွားခဲ့သည်။

သို့သော်လည်း သူတို့မသိကြသည်မှာ လမ်းတွင် မိုင်းများထူထပ်စွာ ထောင်ထားပြီးဖြစ်ကာ သူတို့ ဖြတ်သန်းမည်ကို စောင့်နေလေသည်။

ပေါက်ကွဲမှုဖြစ်ပွားပြီးနောက် လူတစ်စုသည် တောအုပ်ထဲမှ ခုန်ထွက်သွားကြကာ သေသေချာချာ စစ်ဆေးရန် လမ်းပေါ်သို့ သွားလိုက်ကြလေ၏။ ပစ်မှတ်အားလုံး သေဆုံးကြောင်း အတည်ပြုပြီးနောက် သူတို့သည် အလောင်းများကို ချက်ချင်းမီးသဂြိုလ်ခဲ့ပြီး ကားအပျက်အစီးများအားလုံးကိုမြှုပ်နှံလိုက်ကြကာ သဲလွန်စမချန်ဘဲ ထွက်ခွာသွားကြလေသည်။

*************

တောင်ပိုင်းအခြေစိုက်စခန်းဌာနချုပ်အဆောက်အအုံ၏ ညီလာခံခန်းမတွင် ကျန့်ယွင်သည် သူတို့စခန်းမှထွက်ခွာပြီး အနောက်မြောက်ဘက်သို့သွားတော့မည် ဖြစ်ကြောင်း ကျန်းရွှီကျိုးအားပြောကြားခဲ့သည်။

ကျန်းရွှီကျိုးသည် မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး 

“မင်းတို့ အဆင့်လေးဖုတ်ကောင်နောက်ကို လိုက်မှာ၊ ဟုတ်တယ်မလား ”

ကျန့်ယွင် အံ့အားသင့်သွားလေ၏။ မမျှော်လင့်ဘဲ ကျန်းရွှီကျိုးလည်း ထိုအကြောင်းသိနေခဲ့၏။

“ အဆင့် လေးဖုတ်ကောင်တကယ်ရှိတာလား ”

“ဟုတ်တယ်” 

ကျန်းရွှီကျိုး သက်ပြင်းချရင်း “ဒီတစ်ခါတော့ အနောက်မြောက်အခြေစိုက်စခန်းကလူတွေက အဆင့်လေးဖုတ်ကောင်တွေ ရုတ်တရက်ပေါ်လာတာကြောင့် စွမ်းရည်မြှင့်ဆေးနဲ့ ဖြေဆေးဝယ်ဖို့ စိတ်အားထက်သန်နေကြတာ။ အဆင့်လေး ဖုတ်ကောင်တွေရဲ့ လက်ထဲမှာ သူတို့ လူတွေအများကြီး ဆုံးရှုံးခဲ့ရတယ်။ ဒါပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့ နာရီအနည်းငယ်က အနောက်မြောက်အခြေစိုက်စခန်းက အကူအညီတောင်းခံမှုတစ်ခု ငါတို့ လက်ခံခဲ့ရတယ်။ ပြောပုံအရ အဆင့်လေး ဖုတ်ကောင်တွေက ပတ်ဝန်းကျင်မှာရှိတဲ့ ဖုတ်ကောင်တွေကို ခေါ်နေကြတယ်တဲ့။ အရမ်းဆိုးဝါးတဲ့ ဖုတ်ကောင်ဒီရေလှိုင်းကြီး ဖြစ်နိုင်တယ်”

“အဲ့နေရာမှာမှာ တကယ်ကို အရမ်းအန္တရာယ်များတယ်။ မင်းတို့ သွားချင်နေတာ သေချာလား”

ကျန်းရွှီကျိုးသည် သူတို့အား ဖုံးကွယ်လို့မရသော ဝမ်းနည်းမှုများနေသည့် နက်နဲသည့်မျက်လုံးများနှင့်ကြည့်လိုက်လေ၏။

“ဟုတ်ပါတယ်”

ကျန့်ယွင်သည် အနောက်မြောက်ဘက်ကိုသွားမည့် ဤခရီးသည် သူတို့အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သောကြောင့် အပြုသဘောဆောင်စွာပြန်ဖြေကြားလိုက်သည်။

“ကောင်းပြီလေ၊ မင်းတို့နဲ့လိုက်ဖို့ ထိပ်တန်းအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ကို ငါလွှတ်လိုက်မယ်။ မင်းတစ်ခုခုလိုအပ်ရင် ငါ့ကိုသာပြောလိုက်၊ မင်းအတွက် ငါလုပ်ပေးလိုက်မယ်”

ကျန်းရွှီကျိုးသည် သူတို့၏လုပ်‌ဆောင်မှုများကို အပြည့်အဝထောက်ခံဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

“ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် မလိုပါဘူး”

ကျန့်ယွင်သည် စုရွေ့ကျယ်အား အပြုံးနှင့်ကြည့်လိုက်ပြီး “ဗိုလ်ချုပ်ကျန်း၊ ဒီတစ်ခါတော့ ကျွန်တော်တို့ကိုယ်တိုင် လုပ်ဆောင်ခွင့်ပေးမယ်လို့ ကျွန်တော်မျှော်လင့်ပါတယ်”

ကျန်းရွှီကျိုးသည် ထိုစကားကိုကြားသောအခါ ထိတ်လန့်သွားပြီး နောက် သက်ပြင်းချလိုက်ကာ “ ဟုတ်ပါတယ်၊ မင်းတို့အားလုံးမှာ သာမာန်ထက်ထူးခြားတဲ့ ခွန်အားတွေရှိပြီး သူတို့က နောက်ကျကျန်နေသေးတာ။ ကောင်းပြီလေ၊ မင်းတို့အတွက် ဖြေဆေး နဲ့ စွမ်းရည်မြှင့်ဆေးတစ်‌သေတ္တာကို ငါ ပြင်ထားလိုက်မယ်။ လမ်းမှာသုံးလို့ရတဲ့ ပစ္စည်းတွေကိုလည်းပြင်ထားပေးမယ်။ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားလိုက်ကြဦး ”

ကျန်း၏စကားများ ပြောပြီးနောက် ကျန့်ယွင်နှင့် စုရွေ့ကျယ်တို့သည် ငြင်းဆိုစရာ အကြောင်းမရှိတော့သည့်အတွက် သူ့အား ပြုံးပြီး ကျေးဇူးတင်ခဲ့ကြ၏။ 

“နောက်ထပ်တစ်ခု ကျွန်တော် ခင်‌ဗျားကိုပြောစရာလိုသေးတယ် ဗိုလ်ချုပ်ကျန်း”

ကျန့်ယွင်သည် မကြာသေးမီရက်များအတွင်း ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုများအကြောင်းနှင့် ဆောင်းရာသီရောက်မည်ကို မှန်းဆထားသည့်သတင်းကို ကျန်းရွှီကျိုးအားပြောပြလိုက်ပြီး ဆောင်းရာသီအတွက် ပစ္စည်းများ အမြန်ပြင်ဆင်ပေးရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။

“မင်းပြောသလိုပဲ ဆောင်းရာသီက ချဲ့ကားနေတာလား ”

 ကျန်းရွှီကျိုးသည် သံသယဖြစ်နေလေ၏။ သူတို့သည် တောင်ပိုင်းတွင်ဖြစ်၏။ ဆောင်းရာသီတွင် အနိမ့်ဆုံးအပူချိန်မှာ သုညလောက်သာရှိသည်။ သုညအောက် 30 မျိုးက မည်ကဲ့သို့ဖြစ်မလဲဆိုသည်ကို သူတွေး၍ မရချေ။

“ဒီနေ့ နေအပူရှိန်က ခင်ဗျားကို တစ်ခုခုပြောနေပြီ မဟုတ်လား ” ကျန့်ယွင်မေးလိုက်၏။

အချိန်အတော်ကြာ တိတ်သွားပြီးနောက် ကျန်းရွှီကျိုးပြောလာလေ၏။ “ ကောင်းပြီ၊ ငါသိပြီ။ ဆောင်းရာသီအတွက် သူတို့လိုအပ်တဲ့ မီးသွေးနဲ့ စောင်တွေကို ပြင်ဆင်ခိုင်းလိုက်မယ်”

ကျန့်ယွင်သည် ဤသို့သောကိစ္စမျိုးများကို နောက်ပြောင်လျမ့်မည်မဟုတ်ကြောင်း သူခံစားရ၏။ ကြိုပြီးပြင်ဆင်ထားလျှင် အမြဲအန္တရာယ်ရှိလိမ့်မည်မဟုတ်ပါချေ။ တစ်ချို့သောအရာများသည် တစ်ချို့အရာများထက် ပိုပြီးယုံကြည်နိုင်လောက်သည်။

“ကောင်းပြီ”

ကျန်းရွှီကျိုးနှင့် စကားစမြည်ပြောဆိုအပြီး နောက်မှာတော့ အဖွဲ့သည် သူတို့၏စွမ်းအင်ကို မြှင့်တင်ပြီး နောက်တစ်နေ့အတွက် ပြင်ဆင်ကြဖို့ရန် အိမ်ပြန်ခဲ့ကြလေသည်။

အပူချိန်သည် ပြောင်းလဲရန် အလွန်မြန်ဆန်လိမ့်မည်ဟု သူတို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ကြချေ။

နောက်တစ်နေ့ နေ့လယ်အချိန်သည် နေ့တာ၏ အပူဆုံးအချိန်ဟု ထင်ရသော်လည်း အေးမြပြီး လေနုအေးများတိုက်ခတ်‌ နေပြီး နေရောင်သည် ပျော့ပျောင်းသွားပုံပေါ်လေသည်။ လူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် ပူနေမည့်အစား အေးမြပြီး သက်တောင့်သက်သာ ခံစားရလေသည်။

လပေါင်းများစွာ နေရောင်မထိတွေ့ခဲ့ကြသူများသည် အမိုးအကာအောက်မှ တဖြေးဖြေးထွက်လာကြကာ နွေးထွေးသောနေရောင်အောက်တွင် နေပူဆာလှုံကြပြီး လေပြည်ညင်း၏ အေးမြမှုကို ခံခံစား ပျော်ရွှင်နေကြလေသည်။

အသက်ရှင်လွတ်မြောက်လာသူများသည် အပူလွန်ကဲခြင်း ဖြတ်ကျော်သွားခြင်းကို ဆင်နွှဲရန်ရယ်မောနေခဲ့ကြသော်လည်း ကျန့်ယွင် နှင့် စုရွေ့ကျယ်တို့သည် အလေးအနက်ဖြစ်နေကြလေ၏။ အပူချိန်ပြောင်းလဲမှုသည် အလွန်ထူးခြားကြောင်း သူတို့ သိခဲ့ကြလေသည်။

စုရွေ့ကျယ်သည် နေရာလွတ်ထဲမှ သာမိုမီတာကို ထုတ်ကာ ယနေ့အပူချိန်သည် 28 ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်သာရှိပြီး ယမန်နေ့ နေ့လည်၏ 41 ဒီဂရီထက် 13 ဒီဂရီ လျော့နည်းကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့လေသည်။

“တစ်ခါတည်း တန်းသွားကြရအောင် ” 

ယခု ဤအခြေအနေတွင် သူတို့ ညကို မစောင့်နိုင်ကြတော့ချေ။ အပူချိန်သည် ကျဆင်းမှုသည် အလွန်လျင်မြန်လွန်းသည်။ သူတို့ ဆက်ပြီး နှောင့်နှေးနေမည်ဆိုလျှင် သူတို့ နှင်းများအောက်တွင် တကယ်ပဲ လမ်းပေါ်မှာသွားနေကြရလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။

“ကောင်းပြီ ”

တကယ်တမ်းတွင် သူတို့တွင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်စရာ ဘာမှမရှိပါချေ။ အသုံးဝင်တဲ့အရာများကို အခြေခံအားဖြင့် စုရွေ့ကျယ်သည် နေရာလွတ်ထဲတွင် စုဆောင်းထား‌ခဲ့သည်။ သူတို့သည် လမ်းတွင်သုံးရန်အဆင်ပြေမည့် အခြေစိုက်စခန်းမှပေးထားသည့် ဆိုလာဓာတ်အားပေးစက်ကိုသာ ဖြုတ်ရုံသာရှိသည်။

သူတို့အသုံးပြုသည့် ဆိုလာ photovoltaic ဓာတ်အားထုတ်လုပ်သည့် စက် အချပ်ပြားတစ်ခုသည် ဆောင်းရာသီတွင်အသာထား မိုးရွာသောနေ့များတွင်ပင် ဆက်လက်အသုံးပြုနိုင်သည်။Photovoltaic ဓာတ်အားပေးစက်သည် အလင်းစွမ်းအင်ကို လျှပ်စစ်စွမ်းအင်အဖြစ်သို့ တိုက်ရိုက်ပြောင်းလဲရန် ဆီမီးကွန်ဒတ်တာမျက်နှာပြင်၏ photovoltaic effect ကိုအသုံးပြုသည့် နည်းပညာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဆောင်းရာသီ သို့မဟုတ် နွေရာသီဖြစ်စေ၊ တိမ်ထူသော သို့မဟုတ် မိုးရွာသောနေ့များဖြစ်စေ သဘာဝအလင်းရောင်ရှိနေသရွေ့ photovoltaic generator များ၏လည်ပတ်မှုကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်သည်။ သို့သော်လည်း ဆောင်းရာသီတွင် ဓာတ်အားထုတ်လုပ်မှုမှာ နွေရာသီကဲ့သို့ မမြင့်မားပေ။

ကျန့်ယွင်သည် ကောင်းကျန်း ထံသို့ သွားပြီး သူတို့ ချက်ချင်းထွက်သွားတော့မည်ဟု ပြောလိုက်သည်။ တပ်မှူးကျန်းကို ပြောပေးရန် ကူညီပေးဖို့ တောင်းဆိုခဲ့လိုက်သည်။

ကောင်းကျန်းသည် အရှိန်စွမ်းအားရှင်တစ်ယောက်နှင့် ထိုက်တန်သူဖြစ်ပြီး ငါးမိနစ်မပြည့်ခင်မှာ အသွားအပြန် ပြေးပြီး ပြန်လာခဲ့လေသည်။ သူပြန်ရောက်လာသောအခါ ကျောပိုးအိတ်သေး နှစ်လုံးကို သယ်ဆောင်လာခဲ့သည်။

ကျန့်ယွင်သည် ကျောပိုးအိတ်ကိုဖွင့်လိုက်ပြီး ကျောပိုးအိတ်တစ်ခုစီတွင် ဖြေဆေး 50 နှင့် စွမ်းရည်မြှင့်ဆေး 50 ရှိကြောင်းတွေ့လိုက်ရသည်။

“ဗိုလ်ချုပ်ကျန်းက လူတွေကို အင်္ကျီတချို့၊ အနွေးအိပ်ယာတွေနဲ့ လျှပ်စစ်ရေဘူးတချို့ကို ရှာခိုင်းထားတယ်။ သူတို့ အဲ့ဒါတွေကို တံခါးဆီကို ခင်ဗျားတို့အတွက်ပို့လာလိမ့်မယ်။ အခြေစိုက်စခန်းကနေ ထွက်သွားတဲ့အခါ အဲ့ဒါတွေယူသွားဖို့သတိရပါ။ တပ်မှူးကျန်းက အချိန်ကကျပ်နေတယ်လို့ပြောတယ်။ မင်းတို့အတွက်အများကြီးပြင်ဆင်ထားဖို့ သူ အချိန်မလောက်လိုက်ဘူးတဲ့။ လမ်းမှာဘေးကင်းအောင်ဂရုစိုက်ပါ”

“ကောင်းပြီ ငါတို့အတွက် ဗိုလ်ချုပ်ကျန်းကို ကျေးဇူးစကားပြောပေးပါအုံး”