MM Story Teller

Chapter 131
 ကျန်း​ရှောင်မိန်အား ဝယ်ယူခြင်း

ယ​နေ့တွင် ကျန်း​ရှောင်မိန်က အတိတ်ကနှင့် အမှန်ပင် ကွဲပြား​နေခဲ့​လေသည်။

ကျန်းကျန့် ဤ​နေရာသို့ ပထမဆုံးအကြိမ် ​ရောက်လာစဥ်က ကျန်း​ရှောင်မိန်မှာ ဟယ့်ရှီရွာတွင် စင်ကြယ် လှပ၍ နာမည်​ကျော်လှ​သော မိန်းမလှ​လေး တစ်​ယောက် ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူမ၏ လက်များနှင့် မျက်နှာတို့မှာ ဖြူစင် သန့်ရှင်း​နေတတ်ပါ​သော်လည်း ဤအခိုက်တွင်... သူမ၏ ဆံပင်များက ရှုပ်​ထွေး​နေပြီး လက်များကလည်း ပိုကြမ်းလာကာ အ​တော်​​လေး ဝိတ်ကျသွားခဲ့​လေသည်။ သူမက ဆယ့်​ခြောက်နှစ် ဆယ့်ခုနစ်နှစ်မျှသာ ရှိ​သေးသဖြင့် ဆက်ပြီး ဖွံ့ဖြိုး​နေသင့်ပါ​သော်လည်း ယခုတွင်မူ သူမ၏ မူလ အဝတ်အစားတို့မှာ သူမ၏ ကိုယ်နှင့်စာလျှင် အ​တော်​လေးကြီးကာ ပွ​ယောင်း​နေ​ပုံ​ပေါ်လေသည်။

ကျန်းကျန့်က ကျန်း​ရှောင်မိန်၏ ပုံစံကို ကြည့်ကာ သူမ၏ အ​ခြေအ​နေကို ​စော​စော သတိမပြုမိခဲ့သည့်အတွက် ​နောင်တရသွားခဲ့သည်။ သို့​​သော်လည်း သူက လ​ပေါင်းများစွာ မရှိခဲ့သည့်အတွက်​ကြောင့် သူမ၏ အ​ခြေအ​နေကို ဂရုစိုက်​ပေးချင်လျှင်​တောင် လုပ်နိုင်မည် မဟုတ်။ ယခင်က အဖြစ်အပျက်များကို ​တွေး​​နေမည့်အစား ယခုလက်ရှိတွင် မည်ကဲ့သို့ ​ဖြေရှင်း​ပေးရမည်ကိုသာ ​​တွေးတောသင့်​ပေသည်။

ကျန်း​ရှောင်မိန်ကို ပြန်သွားခွင့်ပြုလိုက်ရန် ​သေချာ​ပေါက် မဖြစ်​ပေ။ သူသာ ခွင့်ပြုလိုက်ပါက သူပြန်မလှည့်ခင်မှာပင် ကျန်းမိသားစုထံမှ ထပ်ပြီး ​ရောင်းစားခံရ​​ပေလိမ့်မည်။

ကျန်း​ရှောင်မိန်က သူအသုံးပြုခဲ့သည့် လှည့်ကွက်များကို မသုံးနိုင်​ပေ။ ပြီး​နောက် ယခု​လော​လောဆယ်တွင် သူမ လုပ်နိုင်မည့် မည်သည့် နည်းလမ်းမှ ရှိမ​နေ​ပါ​ပေ။

ထိုအ​ကြောင်း​ကြောင့် သူက ကျန်း​ရှောင်မိန်အား ကျန်းမိသားစုထံမှ ​ခေါ်ထုတ်လာချင်ခဲ့သည်။

ကျန်းကျန့် သည် ကျန်းမိသားစုမှ ကျန်း​ရှောင်မိန်ကို ​ခေါ်ထုတ်လာနိုင်မည့် အ​ကောင်းဆုံး နည်းလမ်းမှာ ကျန်း​ရှောင်မိန်အတွက် ​ယောကျာ်းတစ်​ယောက် ရှာ​​ပေးခြင်း ဖြစ်​ကြောင်း သိ​နေ​ပေ​သည်။ သူ့လက်​အောက်တွင် လက်မထပ်ရ​သေးသူ များစွာ ရှိ​​နေသည်။ သူသာ ကျန်း​ရှောင်မိန်ကို ထိုလူများထဲမှ တစ်​ယောက်နှင့် လက်ထပ်​ပေးလိုက်ပါက သူတို့အားလုံး ​ကျေနပ်ကြ​​ပေလိမ့်မည်။ သူက သူတို့ထဲမှ တစ်​ယောက်ကို ​ရွေးချယ်ကာ ထိုသူအား ကျန်း​ရှောင်မိန်ကို လက်ထပ်ရန်အတွက် ကျန်းအိမ်သို့ တင်​တောင်း​ငွေ သွား​ပေးခိုင်းလိုက်ရုံသာ ဖြစ်သည်။ ကျန်းမိသားစုက ယခုတွင် ​​ငွေပြတ်လပ်​နေသည့်အတွက် ​သေချာ​ပေါက် သ​ဘောတူကြ​ပေလိမ့်မည်။ 

သို့​သော်လည်း ၎င်းက ​ရှေး​ခေတ် ဖြစ်ပြီး ​ခေတ်သစ်ကာလ မဟုတ်​ပေ။ ​ခေတ်သစ်တွင် လက်ထပ်ခြင်းက မလွယ်ကူလှ​ပေ။ ကွာရှင်းခြင်းနှင့် ပြန်လည်လက်ထပ်ခြင်းတို့ကလည်း အ​တော်​လေး ဖြစ်ပွားကြသည်။ သို့​သော် ယခု​ခေတ်တွင် တစ်​ယောက်​ယောက်ကို လက်ထပ်ခြင်းက အ​ခြေခံအားဖြင့် တစ်သက်တာ စာချုပ် ဖြစ်သည်။ သူကသာ ကျန်း​ရှောင်မိန်အတွက် ထိုဆုံးဖြတ်ချက် ချ​​ပေးပြီး သူမကို လက်ထပ်​ရန်အတွက် ​ထောက်ပံ့​ပေးခဲ့ပါက လက်​တွေ့တွင် ကျန်း​ရှောင်မိန်က သူ​ရွေး​ပေးသည့်လူကို မကြိုက်ခဲ့ပါလျှင် ၎င်းကို သည်းခံရန်အတွက် သူမကိုယ်သူမ တွန်းအား​ပေး​နေရ​​ပေမည်။ 

ကျန်းကျန့်က အခြားသူများ၏ အိမ်​​ထောင်​ရေးကို စီ​စဥ်​ပေးရမည် မဆိုထားနှင့် စီစဥ်ထား​​သော လက်ထပ်ပွဲများကိုပင် သ​ဘောမကျ​ပေ။ 

"မင်းမှာ အခု ​ရွေးစရာ နှစ်ခု ရှိတယ်" ကျန်းကျန့်က ကျန်း​ရှောင်မိန်အား ကြည့်လိုက်သည်။

"ဘာများလဲ" 

ကျန်း​ရှောင်မိန်က အမှတ်တမဲ့ ​မေးလိုက်မိပြီး ကျန်းကျန့်ကို မလွယ်ကူဟန်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ကျန်းကျန့်က သူမကို စိုက်ကြည့်​နေသည့်အတွက် သူမကို အနည်းငယ် ​ကြောက်လန့်သွား​စေသည်။

"အရင်ဆုံး... မင်းကြိုက်တဲ့ ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်ကို မြန်မြန်​လေး ​ရွေးလိုက်... ငါ မင်းကို သူနဲ့ လက်ထပ်​ပေးမယ်... ရွာထဲမှာ မင်းကြိုက်​နေတဲ့သူ ရှိလား.... ဒါမှမဟုတ်... မင်းမှာ ဟယ်ချွန်းရှန့် ဖြစ်ဖြစ် ကျန်းမင်ဖြစ်ဖြစ် သူတို့အ​ပေါ် အမြင်​ကောင်းရှိလား... သူတို့ကို မင်းအတွက် ​မေး​​ပေးရမလား" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။

ကျန်း​ရှောင်မိန်က အနည်းငယ် ပျာယာခတ်သွား​လေသည်။ ရွာထဲမှ လူများက ​စော​စော လက်ထပ်ကြသည့်အတွက် သူမသည်လည်း လက်ထပ်ဖို့အ​ကြောင်း ​တွေးထားပြီးသား ဖြစ်သည်။ သူမသည်လည်း သူမ သိ​နေသည့် ​ယောကျ်ားအချို့အ​ပေါ် ခံစားချက်​ကောင်း ရှိပါ၏။ ဥပမာအားဖြင့် ရွာလူကြီး၏ မိသားစုမှ ကျန်းမင်ကို သူမ အလွန် သ​ဘောကျသည်။ သို့​သော်လည်း ဤအ​ခြေအ​နေများ ​အောက်တွင် ရုတ်တရက် လက်ထပ်လိုက်ရခြင်းကိုမူ မသက်မသာ ခံစားရ​​​ပေသည်။

သူမက ကျန်းမင်ကို သ​ဘောကျ​ပေမယ့် ကျန်းမင်က​ရော သူမအ​ပေါ် အပြန်အလှန် အ​နေနဲ့ အမြင်​ကောင်း ရှိပါ့မလား...

"ဒုတိယ ​ရွေးချယ်စရာက ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို ကျန်းမိသားစုဆီ သွားပြီး မင်းကို ဝယ်ဖို့ ​ပြောခိုင်းရမလား... ပြီးရင် အ​ရောင်းစာချုပ် လုပ်ခိုင်းလိုက်မယ်... ဒါ​​ပေါ့... ​နောက်ကျရင် အ​ရောင်းစာချုပ်ကို မင်းပဲ သိမ်းထားရမှာ... စိတ်ချထားလို့ရတယ်... ပြီးရင် မင်းလက်ထပ်ချင်တဲ့အခါကျ ဒီမိသားစုထဲက​နေပဲ လက်ထပ်လို့ ရတယ်" ကျန်းကျန့်က ​ပြောလိုက်သည်။

"အစ်ကိုကြီး..." သူမ၏ အစ်ကိုကြီး အလွန် သ​ဘောထားကြီးသည်ကို ​တွေ့ရ​သောအခါ ကျန်း​ရှောင်မိန်မှာ အနည်းငယ် ဆွဲခွာခံလိုက်ရသလိုပါပင်။ ​ရှေ့မှာ​ သူမကို လက်ထပ်​ပေး​မယ် ဆိုရင်လည်း ​နောက်ကွယ်မှာ ဒီလို တိတ်တိတ်​လေး လုပ်​ပေးရမှာပါပဲ... သူမရဲ့ အစ်ကိုကြီးက ​​ကျောက်မိသားစုအိမ်ကို လက်ထပ်ပြီး ဝင်သွားရတာ အခု​တော့ ဒုက္ခ​ရောက်ရရှာပြီ... ဒါက မ​ကောင်း​လောက်ဘူးမလား...

သူမသည်လည်း သူမ၏ အစ်ကိုကြီးက ပြင်ပတွင် ​ငွေအချို့ ရခဲ့သည်ကို သိ​နေပါ​သော်ငြား ​ငွေစ ငါးဆယ်က ​သေးငယ်လှသည့် ပမာဏ မဟုတ်​ပေ။ ၎င်းက ​မြေနှစ်ဧကမျှ ဝယ်ယူနိုင်​ပေသည်။

"မင်း ဘာလုပ်ချင်လဲ" ကျန်းကျန့်က ထပ်​​မေးလိုက်သည်။ 

"အစ်ကိုကြီး... အစ်ကို့မှာ ​​ငွေရှိရဲ့လား" ကျန်း​ရှောင်မိန်က အသံတိုးတိုးဖြင့် ​မေးလိုက်သည်။ 

ကျန်းကျန့်က ကျန်း​ရှောင်မိန် ထိုအ​ကြောင်းကို စိုးရိမ်​နေမည်ဟုပင် မ​တွေးမိခဲ့သဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ "ငွေရှိပါတယ်" ပြီး​နောက် သူ့​ဘေးမှ အထုပ်နှစ်ထုပ်ကို ဖွင့်ပြလိုက်သည်။ 

​ကျောက်လျူနှင့် ​ကျောက်ကျင်း​ကောတို့အတွက် အဝတ်အစားများအပြင် အထုပ်များထဲ၌ ​​ကျောက်မိသားစုထံ ​ပေးရန် ရည်ရွယ်ထားခဲ့သည့် ​ငွေစ ရာချီနှင့် ​တောက်​ပြောင်​နေပြီး ​ရွှေဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည့် လက်ဝတ်ရတနာ အချို့လည်း ပါဝင်​နေ​​ပေသည်။ 

ကျန်း​ရှောင်မိန်မှာ တစ်ခဏမျှ ကြက်​သေ​သေသွား​လေသည်။ အဘွားကြီးကျန်းက သူမကို ​​ငွေ မပြဖူးသဖြင့် ယခင်က သူမလက်ထဲ အများဆုံး ရှိခဲ့သည်မှာ ​ကြေးပြား အချို့သာ ဖြစ်သည်။ သူမက ထိုမျှ​လောက် များပြား​သော ​ငွေများကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးခဲ့​ပေ။ 

"အစ်ကိုကြီး ကျွန်မကို ဝယ်လိုက်ပါ" ကျန်း​ရှောင်မိန်က ချက်ချင်းဆိုသလို ​ပြောလိုက်သည်။

ကျန်းကျန့်သည်လည်း ၎င်းက အ​ကောင်းဆုံး နည်းလမ်း ဖြစ်မည်ဟု ​တွေးမိသည်။ 

"အရင်ဆုံး ကောင်း​ကောင်း စားပြီး ​အနားယူလိုက်... မနက်ဖြန် ငါမင်းကို ဝယ်​ပေးမယ်"

"​ကျေးဇူးတင်ပါတယ်... အစ်ကိုကြီး" ကျန်း​ရှောင်မိန်က ​ပြောလိုက်သည်။

ယခင်က ကျန်းကျန့်၏ မြန်ဆန်လွန်း​​သော ​ပြောင်းလဲမှုများကို ​တွေ့ရပြီး​နောက် ကျန်း​ရှောင်မိန်မှာ သူ့အား အနည်းငယ် ​ကြောက်ရွံ့လာခဲ့ပါ​သော်လည်း ထိုအခိုက်တွင်... သူမ၏ အစ်ကိုကြီးက ထိုမျှ​လောက်ထိ ​ကြောက်ဖို့မ​ကောင်း​ကြောင်း ရုတ်တရက် ​တွေ့ရှိလိုက်ရ​လေသည်။

​ကျောက်မိသားစု၏ အိမ်က ​သေးငယ်လှသည် ဖြစ်ရာ ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့နှင့် ​ကျောက်လျူတို့က ကျန်းကျန့်နှင့် ကျန်း​ရှောင်မိန်တို့ကြား စကားဝိုင်းကို အတိုင်းသား ကြား​နေရသည်။ သူတို့က ကျန်းကျန့် ကျန်း​ရှောင်မိန်အား "ဝယ်ယူ"ရာ၌ ​ငွေသုံးမည့်အ​ပေါ် အဆင်​မပြေ မဖြစ်ကြ။ 

​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​ပြောစရာ မလို​အောင်ပင် ကျန်းကျန့် မည်မျှ ချမ်းသာ​နေမှန်း အတိအကျသိ​နေခဲ့သည်။ ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့နှင့် ​ကျောက်လျူတို့မှာ စားပွဲ​ပေါ်မှ ​ငွေများက ကျန်းကျန့်၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများဟု ​တွေး​နေကြ​သော်လည်း ကျန်းကျန့်က ၎င်းတို့ကို အမြတ်အစွန်းအဖြစ် ရရှိခဲ့သည်ကိုလည်း သိ​နေကြသဖြင့် သူ ထို​ငွေများကို အကုန်သုံးပစ်ချင်​နေလျှင်​တောင် ​ငွေသုံးခြင်းကို တားရန် အခွင့်မရှိပါ​ပေ။

"ကျင်း​ကောကို က​လေးရမယ်လို့ မထင်ထားဘူး" ​ကျောက်လျူက ဟင်းပွဲများကို ပြင်ဆင်​နေရင်း သူမ၏ မျက်လုံးများကို တဖျတ်ဖျတ်ခတ်​ကာ မျက်ရည်များ မကျမိ​​စေရန် ကြိုးစား​နေရှာသည်။

"အခုက စပြီး ငါတို့ရဲ့ ​နေ့ရက်​တွေ ပို​ကောင်းလာ​တော့မှာ" ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့က ဆိုသည်။ ကြက်သတ်​နေ​သော သူ့အမူအယာက အလွန် သပ်ရပ်ပြီး လုံးဝ စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်​နေခြင်းမျိုး မရှိ​ပေ။ 

"ကျန်းကျန့်ကို မြို့တော်က မှင်စာလိုဟာ​တွေနဲ့ ချိတ်မိသွားမှာ စိုး​နေရတာ... ဒါ​ပေမယ့် အခု​တော့  စိတ်ချနိုင်ပါပြီ... သူနဲ့ ကျင်း​ကောက အရမ်း အဆင်​ပြေ​နေကြတာပဲ" ​ကျောက်လျူက ထပ်​ပြောလိုက်သည်။

"အင်း အင်း" ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့က ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"ကျွန်မ ဘဝ​တော့ ပြည့်စုံသွားပြီ"

"အင်း..အင်း" ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့က ဆက်ပြီး ​ခေါင်းညိမ့်​​နေပြန်သည်။

"ရှင်နဲ့ စကား​ပြောရတာ ​ကောင်းကို မ​ကောင်းဘူး" ​ကျောက်လျူက ​ပြောလိုက်ပြီး​နောက် မနက်ဖြန်တွင် အခြား​သော ရွာသားများကို ​ပြောပြနိုင်​တော့မည် ဖြစ်​ကြောင်း ​တွေး​တော​နေ​လေသည်။

"အပြင်ထွက်ပြီး ​မဟုတ်တရုတ်​တွေ ​လျှောက်​ပြောမ​နေနဲ့... လီမိသားစုမှာ ဈာပန ရှိ​နေတာ​နော်" ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့က ​ပြောလိုက်သည်။

​​ကျောက်လျူက အလွန် ​​ပျော်ရွှင်သွားရသဖြင့် လီယွမ်အ​ကြောင်း ​မေ့သွားခဲ့ရသည်ကို သ​ဘော​ပေါက် သွားသည့်အခါ​မှသာ ချက်ချင်း ပါးစပ်ပိတ်လိုက်သည်။

စား​သောက်ဖွယ်ရာများကို ​နေ့လည်စာအဖြစ် သတ်မှတ်ရ​​ပေမည်။ ဟယ့်ရှီရွာထဲမှ လူများက ​နေ့လည်စာကို ကြုံရာကျပန်း စားကြ​​သော်လည်း ​ကျောက်မိသားစု၏ အစားအစာများက အလွန်အမင်း ကြီးကျယ်လှ​ပေသည်။

ကြက်သား တစ်ဝက်ကို ပြုတ်ကာ ကျန်တစ်ဝက်ကို နှပ်ထားသည်။ ​ကျောက်လျူက ​ရေစည်ပိုင်းအတွင်း ​မွေးထားသည့် ငါးကြင်းဖြူတစ်​ကောင်ကိုလည်း အ​ကြေးခွံများ ထိုးကာ ​ပေါင်းလိုက်ပြီး​နောက် ကြက်စွပ်ပြုတ်ထဲသို့ ထည့်၍ ကြက်သားနှင့်အတူ ထည့်ပြုတ်လိုက်သည်။ ငါးစွပ်ပြုတ်ကို ပျစ်ချွဲလာ​စေရန် ​ပြောင်း​ကော်မှုန့်အချို့ကိုလည်း ထည့်လိုက်​လေသည်။

လက်ရှိတွင် ​ဆောင်းရာသီ ​ရောက်ရှိ​နေပြီ ဖြစ်ရာ ​မြောက်ပိုင်း၌ စားစရာ အသီးအရွက်များစွာ မရှိပါ​​သော်လည်း ဟယ့်ရှီရွာတွင် ​​မြောက်များစွာ​သော အသီးအရွက်များ ရှင်သန်ကြီးထွား​နေကြ​လေသည်။ အနည်းဆုံး မုန်လာဥဖြူ၊ ပဲ​ကြီးများ၊ ပန်း​ဂေါ်ဖီနှင့် ဟင်းနုနွယ် အစရှိသည့် အသီးအရွက်စိမ်းများက ရာသီဥတု လုံးလုံးမ​အေးခဲသွားသည်အထိ ​ပေါက်​ရောက်ကြဦးမည်ပင်။ 

​အသီးအရွက်များကို ရေထဲသို့ ထည့်ကာ ချက်ပြုတ်လိုက်ပါက ထိုမျှ​လောက် အရသာ ရှိမည် မဟုတ်ပါ​​သော်လည်း ရွာသား တစ်​ယောက်​ယောက်ကသာ ၎င်းကို ဆီထဲတွင် ထည့်၍ ​မွှေ​ကြော်​ကြော်လိုက်ပါက...

​​ကျောက်လျူက အသီးအရွက်များကို ​မွှေ​ကြော်​ကြော်လိုက်ပြီး မုန်လာဥများကို ​တောက်​တောက်စင်း၍ နှပ်လိုက်သည်။ ပြီး​နောက် အပင်​ပေါက်ကာစ ဖြစ်​သော ကြက်သွန်ဖြူမြိတ်များကို အပိုင်းပိုင်း​လေးများ လှီးကာ ကြက်ဥနှင့် ​မွှေကြော်​ကြော်​ပေးလိုက်​လေသည်။

ကြက်သားစွပ်ပြုတ်မှတပါး အခြား​သော ဟင်းပွဲများအားလုံးကို မြန်မြန် ချက်ပြုတ်ပြီးစီးသွားသည်။ အိမ်ထဲမှ ဒယ်အိုးကြီး နှစ်လုံးကိုသာ မှီခို​နေ​ရ​သော ​ကျောက်လျူမှာ မကြာမီပင် ဟင်းပွဲများစွာကို စားပွဲ အပြည့် ဖန်တီးလိုက်ပြီး​နောက် စား​​သောက်ရန် လူတိုင်းကို ဖိတ်​ခေါ်လိုက်​လေသည်။

"အ​မေ... ကျွန်​တော် ဗိုက်ဆာ​နေတာ ကြာပြီ" ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​ကျောက်လျူ​ကို ဟင်းပွဲများ ကူညီပြင်ဆင်​ပေးရန် သူမနောက်မှ မီးဖို​ဆောင်ထဲသို့ ​ရောက်လာပြီး​​နောက် ​မေးလိုက်သည်။

 "အ​မေ... ထမင်း ဘယ်မှာလဲ"

ကြက်စွပ်ပြုတ်အိုးတစ်အိုး... ​မွှေ​ကြော် တစ်ပန်းကန်... ပြီး​တော့... ​ကျောက်လျူ ထမင်းချက်ရန် ​မေ့သွားခဲ့​လေပြီ...

​ကျောက်လျူက ​​တောင့်တင်းသွားပြီး​နောက် ချက်ချင်း ​ပြောလိုက်သည်။ "အ​မေက သားကို အသီးအရွက်များများ စားနိုင်အောင် ဟင်း​တွေ အများကြီး လုပ်ထားတာ.. မြန်မြန်​လေး သွားစားပြီး သားအ​​ဖေနဲ့ ကျန်းကျန့်အတွက် ဝိုင်ငှဲ့​ပေးလိုက်" ပြီး​နောက် ​ကျောက်လျူက ချက်ပြုတ်ရန်အတွက် မြန်မြန်​​လေး ပြန်ဝင်သွား​တော့သည်။

အစပိုင်းတွင် ​ကျန်းကျန့်က ​​ကျောက်ဖူ​​ကွေ့ကို ဝိုင်​ပေးခဲ့ပါ​သော်လည်း ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့က အကုန်မ​သောက်ခဲ့ဘဲ သိမ်းထားခဲ့သည်။

ထို့​ကြောင့် ၎င်းကို ယခုဖွင့်လိုက်ချိန်တွင် ဝိုင်များမှာ ချဥ်သွားခဲ့​လေပြီ...

​ဝိုင်ကို အချိန်ပိုကြာကြာ သိမ်းထား​လေ​လေ အနံ့အရသာ ပြည့်စုံ​လေ​လေ ဖြစ်​သော်လည်း ၎င်းကို မဖွင့်မိရန် လို​ပေသည်။

အဆုံးတွင် ​ကျောက်ဖူ​ကွေ့က လက်ဖက်ရည် ပြင်းပြင်း တစ်အိုးခတ်ကာ ကျန်းကျန့်နှင့်အတူ အသီးအရွက်များ စားရင်း လက်ဖက်ရည် ​သောက်လိုက်ရသည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောနှင့် ကျန်း​ရှောင်မိန်တို့မှာ ငါးစွပ်ပြုတ် တစ်ပန်းကန်စီ ဖြည့်ကာ တဖြည်းဖြည်း စား​နေခဲ့ကြသည်။ 

ကျန်းကျန့်က မနက်​စော​စော ​ရောက်လာခဲ့သည် ဖြစ်၍ အလွန် ဆာ​လောင်​နေ​ပေသည်။ စားပွဲ​ပေါ်တွင် ဟင်းများစွာ ရှိ​နေ​သော်လည်း ​ကျောက်လျူ ​ရောက်မလာ​သေး၍ လူတိုင်းက အလုတ်နည်နည်းသာ ​စားကြပြီး လက်ဖက်ရည် ​သောက်​နေခဲ့ရသည်။ သူက စား​လေ​လေ ပိုပြီးဗိုက်ဆာလာရ​လေ​​​လေသာ ဖြစ်သည်။ ကံအား​လျော်စွာဖြင့် ထမင်းချက်ရန် အချိန်များစွာ မယူလိုက်ရ​ပါ​သော်လည်း သံအိုးထဲမှ ထမင်းများမှာ အချိန်ကြာကြာ ချက်ထားခြင်း မဟုတ်၍ ထမင်း​စေ့များက အနည်းငယ် မာ​နိုင်ဆဲ ဖြစ်သည်။

"ကျင်း​ကော များများစား​နော်... သားက နှစ်​ယောက်စာ စားရမှာ" ​

ကျောက်လျူ စားပွဲသို့ ​ရောက်လာ​သောအခါ ​ကျောက်ကျင်း​​ကောကို များများ ပိုစားရန် တိုက်တွန်းလိုက်ပြီး ကျန်း​ရှောင်မိန်ကိုလည်း ကြက်​ပေါင် တစ်​ချောင်း ထည့်​ပေးလိုက်သည်။

 "ရှောင်မိန်... သမီးလည်း များများစားပိုစားပြီး အရင်က ဖြစ်ခဲ့တာ​တွေကို ​မေ့ထားလိုက်​တော့"

"အ​မေ... ကျွန်​တော် ဝ​နေပြီ" ​ကျောက်ကျင်း​ကောက ​ပြောလိုက်ပြီး​​နောက် ကျန်း​ရှောင်မိန်အား များများ ပိုစား​​စေခဲ့သည်။

ကျန်း​ရှောင်မိန်ကလည်း အ​တော်​လေး စားနိုင်ခဲ့ပါသည်။ သူမက လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ရက်အတွင်း ​နေမ​ကောင်း ဖြစ်ခဲ့ပြီး အလုပ်လုပ်ချင်စိတ် မရှိခဲ့။ သို့​သော်လည်း အဘွားကြီးကျန်းက သူမကို နှစ်ရက်တာ အစာငတ်ခံရလိမ့်မည်ဟု ​ပြောခဲ့သဖြင့် ထလာခဲ့ရသည်။ ပြီး​နောက် သူမက ထိုနှစ်ရက်အတွင်း များများစားစား မစားခဲ့ရသဖြင့် အချိန်အ​တော်ကြာ ဆာ​လောင်​နေခဲ့ရ​ပေသည်။ ထို့အပြင် ​ကျောက်မိသားစု၏ အစားအ​သောက်များက အမှန်ပင် အရသာ ရှိလှသည်။

အတိတ်တွင် ကျန်းမိသားစု ​ချမ်းသာခဲ့စဥ်က အားလပ်ရက်များ၌ အသားစားနိုင်ခဲ့ကြပြီး ကြက်ဥများကိုလည်း အချိန်နှင့်အမျှ စား​လေ့ရှိခဲ့ကြသည်။ သို့​သော်လည်း အဘွားကြီးကျန်းမှာ အစားအ​သောက် ပြင်ဆင်ရာ၌ အချိန်များစွာ ကုန်ဆုံးတတ်သူ မဟုတ်​​ပေ။ ဥပမာအားဖြင့် သူမက ချက်ပြုတ်​နေစဥ်အတွင်း ကြက်ဥများကို ​ပေါင်းခံအိုးထဲသို့ ထည့်ထားလိုက်သည်။ အသားအတွက်ကား ​ရေထဲသို့ ထည့်၍ ပြုတ်လိုက်သည်ချည်းသာ။ ​

ကျန်း​ရှောင်မိန်မှာ ကြက်သားနှပ် သို့မဟုတ် ၎င်းနှင့်အလားတူ အစားအ​သောက်များကို ဘယ်တုန်းကမှ မစားခဲ့ဖူးပါ​ချေ။ အစားအ​သောက်များများ စားလိုက်ပြီး​နောက် ကျန်း​ရှောင်မိန်က သူမ၏ ပန်းကန်လုံးကို ချကာ ထိုမျှ​လောက် စားမိလိုက်သည့်အတွက်လည်း တိတ်တဆိတ် ​နောင်တရသွားခဲ့သည်။

ထိုအချိန်မှာပင် ကျန်းကျန့်က သူမအား​နောက်ထပ် ကြက်သားတစ်တုံး ထပ်ထည့်​ပေးလာခဲ့​လေသည်။

 "မင်း စားနိုင်ရင် များများစား" သူမက ဆယ့်​ခြောက်၊ ဆယ့်ခုနစ်နှစ် အရွယ်သာ ရှိ​သေးသည့် မိန်းမငယ်​လေး ဖြစ်သည်။ သူမက ​တောက်​တောက်ပပ ဝတ်ဆင်ကာ တက်ကြွ၍ ချစ်စဖွယ်​ကောင်း​နေသင့်​​ပေသည်။

ကျန်း​ရှောင်မိန်၏ မျက်ဝန်းအိမ်တို့မှာ ခါးသီးမှုများ ပြည့်နှက်သွားခဲ့​လေသည်။

အ​ကြောင်းအရင်းတစ်ရပ်အ​နေဖြင့် သူမက အတိတ်တွင် သူမ၏ အစ်ကိုကြီးအ​ပေါ်၌ ကရုဏာသက်​ပေးပြီး သူ့အား အချိန်နှင့်အမျှ တိတ်တဆိတ် ကူညီ​ပေးတတ်ပါ​သော်လည်း သူမ၏ အစ်ကိုကြီးအ​ပေါ် အလွန်ကြင်နာ​ပေးခဲ့​သည်​တော့ မဟုတ်ခဲ့​ပေ။ ​​ဖော်ထုတ်ပြောပြရမည် ဆိုပါက အခြားအစ်ကိုနှစ်​ယောက်အတွက်သာ ပိုလုပ်​ပေးခဲ့သည်။ ကျန်း​ချောင်ဝမ်နှင့် ကျန်း​ချောင်ရှန့်တို့၏ အဝတ်များစွာတို့မှာ သူမ ချုပ်​ပေးထားခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သူမက ကျန်း​​ချောင်ဝမ်၏ သား​လေးကို ကူညီ​စောင့်​ရှောက်​ပေးခဲ့ပြီး ထိုသား​လေး က​လေးဘဝကတည်းက အနှီးများ ​လျှော်​ပေးခဲ့ရသည်။ သို့​သော်လည်း ဖြစ်ရပုံမှာ ကျန်း​ချောင်ဝမ်က ​ငွေများကို လှည့်ထုတ်ကာ သူမအား​ရောင်းစားချင်​နေခဲ့​​လေသည်။

လူတိုင်းက ပန်းကန်များ ​ပြောင်စင်သည်အထိ စားလိုက်ကြပြီး​နောက် အားလုံး ​​ကျေနပ်သွားခဲ့ကြ​လေသည်။

​ကျောက်မိသားစု ​ပျော်ရွှင်​နေကြစဥ်တွင် တစ်ဖက်ရှိ ​ကျန်းမိသားစုမှာ ​ပြောင်းပြန် ဖြစ်​နေခဲ့သည်။

လျန်မိသားစု၏ အ​မေနှင့်သားမှာ ကျန်းကျန့်၏ လူများထံမှ ရွာထဲက ပစ်ထုတ်ခံလိုက်ရပြီး ကျန်းမိသားစုမှာ ကျန်းကျန့်၏လူများ ထိုသူတို့အား ခြိမ်း​ခြောက်​နေသည်ကို ကြည့်ရုံသာ ကြည့်နိုင်ပြီး ကူညီမ​ပေးနိုင်ခဲ့ကြ​ပေ။ သူတို့မှာ လျန်ဟူက ကျန်း​ရှောင်မိန်ကို သူတို့၏ မိသားစုတွင်းသို့ လက်ထပ်ဝင်​ရောက်ရန် ​နောက်ထပ် အခွင့်အ​ရေး ​ပေး​​တော့မည် မဟုတ်​ကြောင်း ​ပြောခဲ့သည်ကိုသာ ကြားလိုက်ရသည်။

ဒါဆို... သူတို့ ဘာလုပ်ကြမလဲ... ကျန်း​ရှောင်မိန်သာ မရှိရင် ​ငွေပြန်ဆပ်ဖို့ ​​မြေဘယ်​လောက်​တောင် ရောင်းရမှာလဲ... 

"အ​​ဖေနဲ့ အ​မေ ဒုတိယ အစ်ကိုကို အလိုမလိုက်သင့်ဘူး... သူ့မှာ ဘာလုပ်ရည်ကိုင်ရည်မှ ရှိတာ မဟုတ်ဘူး... ဒါ​တောင် ​ငွေအများကြီးရှာချင်​​​နေတုန်းတဲ့... ​ငွေရှာရတာ အဲ့​လောက်လွယ်​နေလို့လား... ဒီ​လောက် လွယ်ရင် ကမ္ဘာ​ပေါ်က လူတိုင်း သူ​ဌေး ဖြစ်​နေကြမှာ​ပေါ့" ကျန်း​ချောင်ရှန့်က မ​နေနိုင်ဘဲ ​ပြောလိုက်​လေသည်။

ဤမိသားစု၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများအား ​အနာဂါတ်တွင် သူနှင့် ကျန်း​ချောင်ဝမ်တို့ ညီတူညီမျှ ခွဲ​ဝေယူကြရမည်မှာ ​သေချာ​ပေါက် ဖြစ်သည်။ အကယ်၍သာ ကျန်း​​​ချောင်ဝမ်က သူ့အ​ကြွေးများ​ကြောင့် ​​​မြောက်များစွာ ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရပါက သူရရှိမည့် ပမာဏကလည်း နည်းသွား​ပေလိမ့်မည်။

ကျန်း​ချောင်ဝမ်သည်လည်း သူ အမှားများ လုပ်ခဲ့သည်ကို သိ​​နေသဖြင့် ထိုအ​ကြောင်း​ကြောင့် သူ့​ခေါင်းကို ငုံ့ထားပြီး တိတ်တိတ်​လေးသာ ​နေခဲ့သည်။
အပိုင်း၁၃၁
