MM Story Teller

Chapter 162
 - ကျန်းမိသားစုနှင့် ​တော်ဝင် သံတမန်

ရှန်းအန်ရှင်းက ​ကျန့်​ပေါင်နင် စီစဥ်​ပေးသည့်​ လှေ​ပေါ်သို့ တက်သွားလိုက်သည်။ ​

ကျန့်​ပေါင်နင်က အမျိုးသမီးနှင့် ​ကောများစွာတို့အတွက် ပုံများ ဆွဲ​ပေးခဲ့ဖူး​လေရာ အမျိုးသမီးနှင့် ​ကောများအ​ပေါ် အပြုအမူ​ကောင်းများ ရှိ​ပေသည်။ ရှန်းအန်ရှင်း စိတ်အ​ခြေအ​နေ ​ကောင်းပုံမရသဖြင့် ဟာသအချို့ပြောပြခဲ့သည်။ ရယ်စရာစကားများ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ​ပြောခဲ့သည့်တိုင် ရှန်းအန်ရှင်းက သူ့ကို စကားပြန်မ​ပြော​ပေ။

ရှန်းအန်ရှင်းက ပုံမှန်မဟုတ်သည့် ဖြစ်တည်မှု ရှိ​​သော်လည်း လူအားလုံးအထက်မှ ငယ်ရွယ်​သော ​ကောတစ်​ယောက် ဖြစ်၍ ကျန်း​ပေါင်နင်ကလည်း သူ့​ရှေ့တွင် မည်သည့်စကားမှ မ​ပြော​ရဲ​တော့ပေ။ ထိုသူက သူ့စကားကို မကြားချင်​တော့သည့်ပုံ​ပေါ်နေသဖြင့် သူ့ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားလိုက်သည်။ 

ကျန်း​ပေါင်နင် စကားရပ်သွားချိန်မှာပင် ရှန်းအန်ရှင်းက ရုတ်တရက် ​မေးလိုက်သည်။ 

"ခင်ဗျား​ပြောကြည့်... ဒီရက်​တွေမှာ ​ကော​တွေ အပြင်ကို တစ်​ယောက်တည်း အပြင်ထွက်ဖို့ မလုံခြုံဘူးမလား" 

"ကျွန်​​တော်တို့ ရွာမှာတော့ အဆင်​ပြေပါတယ်... ​နေရာအများစုနဲ့ ရင်းနှီး​နေ​တော့​​လေ... ဒါ​​ပေမယ့် ​ဝေး​ဝေးသွားရင်​တော့ ဂရုစိုက်ဖို့ လို​သေးတာ​ပေါ့" ကျန့်​ပေါင်နင်က ​ပြောလိုက်သည်။ 

"ခု​ကာလမှာ လူ​တွေက အ​ဝေး​တွေ ထွက်ရတာ သိပ်မကြိုက်ကြဘူး... ဒါ​ပေ​မယ့် ခရီး​ဝေးသွားရတာက အန္တာရယ်များ ​နေလို့ပဲ မဟုတ်ဘူးလား... အမျိုးသမီး​တွေနဲ့ ​​ကော​တွေထားလိုက်ဦး... ​ယောကျ်ား​တွေအတွက်လည်း အတူတူပဲ... မ​​နေ့တုန်းက ကျင်းကျန့် ကိုယ်ရံ​တော် လုပ်ငန်းမှာ ကျန်းမျိုးရိုးနဲ့ စီးပွား​ရေးသမားတစ်​ယောက်ကို ​တွေ့ခဲ့ရ​သေးတယ်... သူ အရင်က ခရီး​ဝေးထွက်သွား​​တော့ ဓါးပြ​တွေနဲ့ ​တွေ့ခဲ့ရ​သေးတယ်​တဲ့... ကံ​ကောင်းလို့ လွတ်လာခဲ့ရတာပဲ... ဒါ​ကြောင့် လူ​​တွေအများကြီးက သူတို့ကို ​စောင့်​ရှောက်​ပေးဖို့အတွက် ကျွန်​တော်တို့ရဲ့ ကျင်းကျန့်ကိုယ်ရံတော် လုပ်ငန်းကို ပိုက်ဆံပေး​ခေါ်ဖို့ ဆန္ဒရှိ​နေကြတာ​လေ"

"တကယ်လား" ရှန်းအန်ရှင်းက မျက်​မှောင်ကျုံ့လိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်ဗျ" ကျန့်​ပေါင်နင်က ​ပြောလိုက်ပြီး​နောက် သူ့အ​တွေးထဲသို့ အခြားကိစ္စတစ်ခု ဝင်​ရောက်လာခဲ့သည်။

 "ကျွန်​တော် ​ပြောပြမယ်... ကျွန်​တော်တို့ရဲ့ ​ဘောစ့်က​တောင် အရမ်း ဂရုစိုက်တတ်တာ... အရင်တစ်​ခေါက် ဆရာ​ကျောက်ကို မြို့​တော် ​ခေါ်သွားတုန်းက အချိန်တိုင်းပဲ လူ​တွေအများကို အ​နောက်က လ်ုက်ခိုင်းခဲ့တာ​လေ... ဆရာ​ကျောက်ရဲ့ အရည်အချင်းနဲ့ဆို သာမန်လူ​​တွေ သူ့ကို ရင်ဆိုင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး"

"ခင်ဗျား​ပြောတဲ့ ဆရာ​ကျောက်က ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို ​ပြောချင်တာလား" ရှန်းအန်ရှင်းက ​မေးလိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်​လေ... ​ကျောက်ကျင်း​​ကောပဲ" ကျန့်​ပေါင်နင်က ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

ရှန်းအန်ရှင်းက လက်သီးကျစ်ကျစ် ဆုပ်ထားပြီး လက်သည်းများက အ​ရေပြားကို ထိုးမိသည်ထိ ခပ်နက်နက် စိုက်ထား​လေသည်။

​သူ ကျောက်ကျင်း​ကောထံသို့ သွားသည့်အချိန်တိုင်း ကျန်းကျန့်က အပြင်တွင် ​စောင့်​​ပေး​နေတတ်​ကြောင်းကိုလည်း ရုတ်တရက် အမှတ်ရသွား​လေသည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို ကာကွယ်​ပေးဖို့ သူတို့​တွေကို စီစဥ်​ပေးထားတာ ကျန်းကျန့်များလား...

ကျန်းကျန့်က သူ့အ​ပေါ် ထူးမခြားနား ဆက်ဆံ​သော်လည်း ​ကျောက်ကျင်း​ကောအ​ပေါ်တွင်မူ အလွန် ကြင်နာ​နေသည်။

ဘာလို့ ​ကျောက်ကျင်း​ကောကျ ကာကွယ်​ပေးခံရ​နေပြီး သူ့အတွက်ကျ ဘယ်သူမှ ​တွေးမ​​ပေးကြတာလဲ... 

ရှန်းအန်ရှင်း၏ အမူအရာက မ​​နေ့ညက ဖြစ်ခဲ့သည့် ကိစ္စများကို ​တွေးမိသွား​သောအခါ တွန့်ချိုးသွား​လေသည်။

ယမန်​နေ့က ကျန်းကျန့်ထံမှ အငြင်းခံလိုက်ရပြီး​နောက် သူက အလွန် ဝမ်းနည်းရလွန်း၍ ဟယ်​ချောင်တဝိုက် ​လျှောက်သွားရန် ကြံရွယ်ထားခဲ့သည်။

ထင်မှတ်မထားစွာပင် လူနှစ်​ယောက်ထံမှ အိမ်အလွတ်တစ်လုံးထဲသို့ ဆွဲ​ခေါ်သွားခံခဲ့ရသည်။

​နောက်ပိုင်း ဖြစ်လာသည့် ကိစ္စရပ်များက သူ့အတွက် အိမ်မက်ဆိုးကြီးအလားပါပင်။

ရှန်းအန်ရှန်း မ​နေ့က ဖြစ်ခဲ့သည့် ကိစ္စများကို သတိရမိသွား​သောအခါ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်​ကွေးသွားပြီး မကြာမီပင် စိတ်ငြိမ်သွား​လေသည်။

ဒီကိစ္စကို ရှာမ​​တွေ့နိုင်​လောက်ပါဘူး... မ​တွေ့​​လောက်ပါဘူး...

သူက ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ သိပ်များများ မခံစားလိုက်ရ​သော်လည်း ထိုမနက်တွင် အိမ်အလွတ်ထဲ၌ နိုးလာခဲ့​သောအခါ သူ​သေသွားရန်ကိုပင် ​မျှော်လင့်မိသည်။ ထို့​နောက် သူ ကျန်းကျန့်ကို ​တွေးမိသွားသည်။

သူ ကျန်းကျန့်ကို ​​တွေ့ချင်သည်။ သူ လမ်းမ​​​လျှောက်နိုင်လုနီးပါး ဖြစ်သွား​သော်လည်း ဟယ့်ရှီရွာသို့ ​ရောက်လာကာ ကျန်းကျန့်ကို လာ​တွေ့ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ရလဒ်အ​နေဖြင့်... ကျန်းကျန့်က သူ့ကို လျစ်လျူရှုထားသည်။

ရှန်းအန်ရှင်းက မိန်း​မော​နေပြီး​နောက်တွင် သူ့အမုန်းများက ပိုပို၍ ပြင်းထန်လာ​​လေ​တော့သည်။

သူကြီးပြင်းလာသည်နှင့် မ​ပျော်ရွှင်ဖွယ် အခိုက်အတန့်များ ရှိလာခဲ့​သော်လည်း ​ယေဘုယျအားဖြင့် အလွန် ​ချော​ချော​မွေ့​မွေ့ ဖြစ်လာခဲ့သည်ချည်းသာ။ ယခင်က ဖုန်မိသားစု သူ့ကို သိက္ခါချရန် ကြိုးစားခဲ့​သော်လည်း အဆုံးတွင် ​ရှောင်လွဲနိုင်ခဲ့ဆဲသာ ဖြစ်သည်။ ကျန့်ရီကိုလည်း ​နောက်ခံအဖြစ် ရရှိခဲ့သည့်အတွက် ​နောက်ထပ်အ​နှောက်အယှက်များ မရှိ​တော့​ပေ။ 

သဘာဝကျကျပင် သူက ၎င်းကို လက်မခံနိုင်ခဲ့​ပေ။

သူကဘာလို့ ဒီလိုမျိုး​တွေ ခံစား​နေရတာလဲ...

လူတိုင်းက တ​ပျော်တပါး ​နေထိုင်နိုင်ကြတဲ့ အချိန်မှာ ဘာလို့ သူကျ ဒီ​လောက် ကံမ​ကောင်းရတာလဲ...

ရှန်းအန်ရှင်းက ပိုပြီးတွေး​လေ​လေ ပိုပြီး ခက်ခဲလာခဲ့ရ​လေ​လေပင်။ ထို့​နောက် တုံ့ခနဲ ဖြစ်သွား​လေသည်။

ကိစ္စ​တွေက ဘာလို့ ဒီ​လောက် တိုက်ဆိုင်​နေရတာလဲ... သူ့ခံစားချက်​တွေကို ကျန်းကျန့်ဆီ ​ပြောပြပြီးမှ ဒီလိုကိစ္စ​တွေ ဘယ်လိုလုပ်ပြီးများ ကြုံခဲ့ရတာလဲ... ဒီလူနှစ်​ယောက်က.... မ​တော်တဆမှ မဟုတ်ဘဲ တမင်သက်သက် ချုံခိုတိုက်ခံရတာပဲ​လေ...

ပြီး​တော့ ဒီလိုကိစ္စအမျိုးကို သူ့ကို မနာကျင်​စေဘဲ ဘယ်သူက လုပ်ပါ့မလဲ... သူ့ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှု​တွေ လုယက်ရုံတင်မကဘူး... 

ရှန်းအန်ရှင်းက ရုတ်တရက် လူတစ်​ယောက်ကို ​တွေးမိသွားသည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကော...

သူ မြို့​တော်မှာ ရှိခဲ့စဥ်က ကျန်းကျန့်အ​ပေါ် အနည်းငယ် စိတ်ဝင်စားခဲ့သည့်အတွက် ​ကျောက်ကျင်း​ကောက သူ့ကို အထင်လွဲမှား​စေရန် လျူချမ်ချမ်နှင့် ​ကျောက်လင်ရှီးကို ခိုင်း​စေခဲ့​သော်လည်း ဤတစ်ကြိမ်မှာလည်း... ​ကျောက်ကျင်း​​ကောပဲ ဖြစ်နိုင်လား...

​ကျောက်ကျင်း​ကောက သူ့ကို ဖျက်ဆီးဖို့ ကြိုးစားခဲ့တာလား... အဆုံးတွင် ဤကိစ္စများ ဖြစ်လာရသည့်အတွက် သူနှင့် ကျန်းကျန့်တို့မှာ ပို၍ မဖြစ်နိုင်​တော့​ပေ။

ရှန်းအန်ရှင်းက ​ကျောက်ကျင်း​ကောကို အစကတည်းက မနာလို ဖြစ်ခဲ့ရ​သော်လည်း ယခုတွင်မူ ​ကျောက်ကျင်း​ကောအ​ပေါ် နင့်သီးလှ​သော ​ဒေါသအာဃာတတရားများ ဖြစ်​ပေါ်လာသည်။ ​ကျောက်ကျင်း​ကောက သူ့ကို မနာကျင်ခဲ့​စေရင်​တောင် အဲ့လူက ကျန်းကျန့်ဆီက​နေ တ​ပျော်တပါး ကာကွယ်​ပေးခံ​နေရတဲ့ အချိန်မှာ သူကဘာလို့ ဒီ​လောက်ထိ ကံမ​ကောင်းရတာလဲ...

ပြီး​တော့ ကျန်းကျန့်က​တောင်...

ထိုအခိုက်မှာပင် ရှန်းအန်ရှင်းက ကျန်းကျန့်ကို အမုန်းပွားလာ​လေ​တော့သည်။

ကျန်းကျန့်သာ သူ့အ​ပေါ် ​အေးစက်မ​နေခဲ့ရင် သူကလည်း အပြင်မှာ တစ်​ယောက်တည်း ​လျှောက်သွား​နေမိမှာ မဟုတ်ဘူး... 

ပြီး​တော့လည်း ကျန့်ရီနဲ့ ကျန်းကျန့်က ဒီ​လောက်ထိ အင်အားကြီးလွန်းလို့ ဟယ်​ချောင်စီရင်စုတစ်ခုလုံး သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ကမ္ဘာ​တောင် ဖြစ်လုနီးနီးဖြစ်​နေမှ​တော့ ဒီကိစ္စက သူတို့နဲ့ လုံးဝ မဆိုင်တာ တကယ် ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား...

ရှန်းအန်ရှင်းက ​ခေါင်းကို ငုံ့ထားပြီး အမုန်းများ ပြည့်​နေသည့် မျက်လုံးတစ်စုံကို ဖုံးကွယ်ထားခဲ့သည်။ 

ဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှ ကိစ္စများ ပြီး​​နောက် သူက ကျန်းကျန့်ထံမှ အကူအညီ​တောင်းချင်ခဲ့​သော်လည်း ကျန်းကျန့်က သူ့ကို ကူညီမ​ပေးခဲ့။ ယခုတွင်မူ အမုန်းတရားများသည်သာ သူ့ကို ပိုတိုးပွားလာ​​စေခဲ့​လေသည်။

ကျန့်​ပေါင်နင်က ရှန်းအန်ရှင်း၏ အ​​တွေးများကို မသိသည့်အတွက် ​လှေကို ဟယ်​ချောင် စီရင်စု၏ သင်္ဘောဆိပ်တွင် ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ကမ်း​ပေါ်တက်သွားသည်။ ထို့​နောက် သူက ရှန်းအန်ရှင်းကို ကြည့်၍ ​ပြောလိုက်​လေသည်။

 "သခင်​လေးရှန်း... ​လှေထိုးသားတစ်​​ယောက်ကို ​ခေါ်ပြီး ကျန့်မိသားစုအိမ်ကို ပို့​ပေးဖို့ လို​သေးလား" 

"​တော်ပြီ" ရှန်းအန်ရှင်းက ကျန်း​ပေါင်နင် ​နောက်မှ လိုက်၍ ​လှေ​ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ချိန်တွင် ရုတ်တရက် လူတစ်​ယောက်က ကျန့်​ပေါင်နင်ထံ ​ပြေးလာခဲ့သည်။ "ကျန့်​ပေါင်နင်"

သူ့ထံ ​ပြေးလာသူမှာ စုန့်လီ ဖြစ်ပြီး ကျန်း​ပေါင်နင်က ထိုသူမှာ သူ့အား ကျင်းကျန့်ကိုယ်ရံ​တော်လုပ်ငန်းမှ ထွက်ရန်အတွက် ထပ်ပြီး တိုက်တွန်းလာခြင်း ဖြစ်မည်ဟု ​တွေးမိသဖြင့် လူအုပ်ထဲသို့ ​ပြေးသွားပြီး ​​ခြေယောင်​ဖျောက်လိုက်သည်။

ဒီ​ကောင် စုန့်လီက စိတ်အ​နှောက်အယှက် ဖြစ်​အောင် အမြဲလုပ်နိုင်​နေတာ သူအမြဲပဲ ပုန်း​နေရ​တော့မှာလား...

စုန့်လီ သူတို့ထံ ​ရောက်လာချိန်တွင် ကျန့်​ပေါင်နင်က ​ပျောက်ကွယ်သွား​​လေပြီ။ သူက ​ဒေါသအပြည့်ဖြင့် လက်သီးကျစ်ကျစ်ဆုပ်ကာ အံကြိတ်ထားသည်။

ထို့​နောက် သူက ကျန့်​ပေါင်နင်နှင့် အတူ ​ရောက်လာ​သော ရှန်းအန်ရှင်းကို ပစ်မှတ်ထားလိုက်​လေသည်။ "ညီအစ်ကို... ဒီကို စီးပွား​ရေး လာလုပ်တာလား"

ရှန်းအန်ရှင်းက စုန့်လီကို အာရုံမစိုက်ဘဲ လှည့်သွားလိုက်ပါ​​သော်လည်း စုန့်လီက ရှန်းအန်ရှင်းကို ဆက်​နေရန် ​တိုက်တွန်းချင်​နေခဲ့​လေသည်။

 "ညီအစ်ကို​ရေ... ကျွန်​တော်​ ​ပြောမယ်... ကျင်းကျန့်ကိုယ်ရံ​တော် လုပ်ငန်းက ကျန်းကျန့်ဆိုတဲ့လူက လူ​ကောင်း မဟုတ်ဘူးဗျ... သူ့ကို သွားမရှာနဲ့ဦး... ဂရုစိုက်... လူလှည့်စားတာ မခံရ​စေနဲ့" 

လမ်း​လျှောက်​နေ​သော ရှန်းအန်ရှင်း ရပ်သွား​လေသည်။ 

စုန့်လီ၏ ဇနီး သူမ၏အိမ်သို့ ပြန်သွားပြီး​နောက် သူ့ဘဝက ပို၍ ခက်ခဲလာခဲ့သည်။ သူက ဤရက်များအတွင်း ခက်ခဲ​သော ​နေ့ရက်များကို ​ကျော်ဖြတ်​နေခဲ့ရပြီး ကျန်းကျန့်နှင့် ကျင်းကျန့်ကိုယ်ရံ​​​တော် လုပ်ငန်းကို ပိုပိုပြီး မုန်းတီးလာခဲ့​လေသည်။ အခွင့်အ​ရေး တစ်ခု ရှိနေပုံရသည်ကို မြင်လိုက်ရ​သောအခါ သူ​ မ​ရေတွက်နိုင်​အောင် ပြောပြီးသွား​သော စကားကိုပင် ထပ်ခါထပ်ခါ ပြန်​ပြော​လေ​တော့သည်။ 

"ကျန်းကျန့်က လူ​ကောင်း မဟုတ်ဘူး... သူက သူ့ရဲ့မိဘရင်း​တွေကို​တောင် ပြန်ရိုက်တတ်တဲ့သူ" စုန့်လီက ကျန်း​ချောင်ရှန့် သူ့အား ပြောပြခဲ့သည့် စကားကိုပင် ထပ်​ပြောလိုက်သည်။

ရှန်းအန်ရှင်း ကြက်​သေ​သေသွားလေသည်။

သူ တစ်ချိန်လုံး ကျန်းကျန့်နှင့် ပတ်သက်၍ ​ကောင်းသည့်အရာများကိုသာ ကြားခဲ့ရပြီး သူ့အ​ကြောင်း စုံစမ်းရန် ဟယ့်ရှီရွာသို့ သွားခဲ့စဥ်မှာပင် မည်သူကမှ ကျန်းမိသားစုအ​ကြောင်း မ​ပြောပြခဲ့သဖြင့် သူကလည်း ထိုအ​ကြောင်းနှင့် ပတ်သက်၍ လုံးဝ မသိခဲ့ရပါ​ပေ။

"ခင်ဗျား ​ပြော​နေတာ အမှန်ပဲလား" ရှန်းအန်ရှင်းမှာ ကျန်းကျန့်က ထိုကဲ့သို့​သော လူတစ်​ယောက် ဖြစ်​နေခဲ့သည်ကို မယုံကြည်ခဲ့​ပေ။

"​သေချာ​တာ​ပေါ့ဗျာ... အဲ့ဒီကျန်းကျန့်က လူ​​ကောင်းတစ်​ယောက် မဟုတ်ဘူး... ကျွန်​တော့်ကို မယုံရင် ကျန်း​ချောင်ရှန့်နဲ့ ​တွေ့ဖို့ ​ခေါ်သွား​ပေးလို့ ရတယ်​နော်... သူက ကျန်းကျန့်​ကြောင့် ရှင်သန်​နေထိုင်ဖို့​တောင် ခက်ခဲသွားရတဲ့ ကျန်းကျန့်ရဲ့ ညီ​လေ" စုန့်လီက ​ပြောလ်ုက်သည်။

ရှန်းအန်ရှင်းက တစ်ခဏမျှ တုံ့ဆိုင်းသွားပြီး​နောက် စုန့်လီကို ကြည့်၍ ​ပြောလိုက်သည်။ "သူ ဘယ်မှာလဲ"

ကျန်း​ချောင်ရှန့်က စီရင်စုမြို့တွင် ​နေထိုင်​နေသည်။

သူ့သမီး​လေးက ​မွေးကတည်းက အလွန် ချူချာခဲ့ပြီး သူမကိုယ်သူမ မ​ထူ​ထောင်နိုင်သည်အထိ ဖြစ်ခဲ့ရ​သော်လည်း ရှင်သန်နိုင်ခဲ့သည်။

ကျူးရှုဖန်က​ရော... သူမက အရာများစွာ ပြတ်လပ်​နေပါ​​သော်လည်း သူမ၏ သမီး​လေးကိုမူ အမှန်ပင် ချစ်မြတ်နိုး၍ သူမကို ​ကောင်း​​ကောင်း ​စောင့်​ရှောက်​ပေးသည်။

သို့​​သော်လည်း သူမက က​​လေးကို ​​သေချာ ပြုစု​ပေးပါ​သော်လည်း က​လေးက ချူချာ​နေဆဲ ဖြစ်ကာ အပြင်းအထန် ​ချောင်းဆိုး​နေခဲ့​လေသည်။

ကျူးရှုဖန်က အလွန် ထိတ်လန့်သွားပြီး လွန်ခဲ့သည့် ရက်ပိုင်း​လောက်တွင် ညကြီးသန်း​ခေါင် က​လေးချီကာ သူမ၏ က​လေးကို သမား​တော်နှင့် ပြရန်အတွက် စီရင်စုမြို့သို့ ​ရောက်လာခဲ့သည်။

ကျန်း​ချောင်ရှန့်က ကျန်းကျန့်ကို ​ပေးရန်အတွက် ကျူးရှုဖန်ထံမှ ​ငွေဆယ်စ ယူသွားကတည်းက ကျူးရှုဖန်မှာ သူမ၏ ​ငွေများကို မျက်စိ​ဒေါက်​ထောက် ကြည့်ထားပြီး သူမ အသက်​သေမည်ဆိုလျှင်​တောင် သူ့ကို ​​ကြေးတစ်ပြားမှ မ​​ပေးနိူင်ဟု ငြင်းဆိုလိုက်မည် ဖြစ်သည်။ သူမက ကျန်း ​ချောင်ရှန့်နှင့် လက်ထပ်ထားသည့်အတွက် ကျန်းမိသားစုက သူမကို ​ကျွေး​​မွေးရမည်မှာ သဘာဝကျ​​ပေသည်။

သို့​သော်ငြား သူမက ထိုအချိန်၌ ​​ကြေးတစ်ပြား သုံးရန်ကိုပင် မလိုလား​သော်လည်း သူမ၏ သမီး ​နေမ​ကောင်း ဖြစ်လာ​သောအခါ သူမကို ကုသ​ပေးရန်အတွက် ​ငွေအကုန် ထုတ်သုံးလိုက်ရသည်။

သူမ၏ သမီး​လေး ​​နေပြန်​​ကောင်းလာ​သောအခါ သူမ၏ ​ငွေများလည်း ကုန်သွားခဲ့​လေပြီ။

ထို့ကြောင့် ကျူးရှုဖန်က အိမ်မပြန်လို​တော့ဘဲ စီရင်စုမြို့တွင်သာ ​နေ​လေသည်။ ကျန်း​ချောင်ရှန့်ကို အလုပ်ရဖို့ ​လော​ဆော်​နေရင်းဖြင့် သူမသည်လည်း ကိုယ်ပိုင် အလုပ်တစ်ခု ရှာကာ နို့ထိန်း သို့မဟုတ် အခြားတစ်ခုခု ဖြစ်လာရန် စဥ်းစားနေခဲ့သည်။ 

သူမ၏ သမီး​လေးက ကျန်းမာ​ရေး မ​​ကောင်းသဖြင့် ဂရုတစိုက် ပြုစု​စောင့်​ရှောက်​ပေးရန် လိုသည်။ ကျုးရှုဖန်က ပိုက်ဆံရှာရန် လိုအပ်သည်ဟု ခံစားရသဖြင့် စိတ်​အေး​အေးထား၍ သူမ၏ သမီး​လေးကို ​ကောင်း​ကောင်း ပျိုး​ထောင်​​ပေးရုံသာ တတ်နိုင်​လေ​တော့သည်။

ထို့​ကြောင့် လက်ရှိတွင် မိသားစုဝင် သုံး​ယောက်သားက စီရင်စုမြို့တွင် ကျန်း​ချောင်ရှန့် ငှားထား​သော အိမ်​ဟောင်း​လေးထဲ တိုး​ဝှေ့​နေကြရသည်။ 

ရှန်းအန်ရှင်းနှင့် စုန့်လီတို့ ​ရောက်လာ​သောအခါ ကျန်း​ချောင်ရှန့်က အလျင်စလို ချက်ပြုတ်​နေချိန်တွင် ကျုးရှုဖန်က ငို​နေ​သော က​လေးကို ​ချော့မြှူ​နေ​လေသည်။

အခန်းက ညစ်ပတ်ရှုပ်ပွ​နေပြီး အညစ်အ​ကြေးနှင့် ဆီးအနံ့များလည်း နံ​ဟောင်​နေ​လေသည်။

ရှန်းအန်ရှင်းက အလွန် ​နေရခက်​နေပြီး ထိုအနံ့ကို ရ​သောအခါ တန်းပြီး အန်ထုတ်လိုက်​လေသည်။ တံခါးဝတွင် ရပ်ကာ ရွံရှာစိတ်များ ဖြစ်​နေပြီး အထဲကို ဝင်မသွားချင်ခဲ့​​ပေ။

အပြင်ဘက်မှ ပွက်​လောရိုက်​နေမှုက ကျန်း​ချောင်ရှန့်ကို သဘာဝအ​လျောက် အချက်​ပေး​နေသဖြင့် အပြင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ စုန့်လီနှင့် ရှန်းအန်ရှင်းကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ စုန့်လီက အဆင်​ပြေ​သော်လည်း ရှန်းအန်ရှင်းကမူ...

ရှန်းအန်ရှင်း၏ အဝတ်သစ်များကို စုန်ချီဆန်ချီ ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် ကျန်း​ချောင်ရှန့်၏ နှလုံးသား ​နွေး​ထွေးလာခဲ့သည်။

သင်္ဘောဆိပ်တွင် အလုပ်လုပ်ခဲ့စဥ်က ကျန်း​ချောင်ရှန့်၏ အမြင်အာရုံက အလွန် ​ကောင်းခဲ့သဖြင့် ရှန်းအန်ရှင်းက အလွန် ချမ်းသာမည်ကို သဘာဝကျကျပင် ​တွေ့​နေရသဖြင့် သူ့ကို မျက်နှာချို​သွေးရ​ပေမည်။

ထို့​​နောက် ရှန်းအန်ရှင်းက ကျန်းကျန့်၏ အ​ကြောင်းများကို စုံစမ်းချင်​နေ​ကြောင်း ကြားလိုက်ရ​သည်။

ကျန်း​ချောင်ရှန့်က တုံ့ဆိုင်းမ​နေဘဲ သူ ယခင်က စုန့်လီကို ​ပြောခဲ့သည့်အတိုင်းပင် ရှန်းအန်ရှင်းကို ထပ်​ပြောလိုက်သည်။ 

ထို​နေ့တွင် ရှန်းအန်ရှင်း ကျန့်မိသားစုအိမ်သို့ ပြန်လာ​သောအခါ အ​တော်​လေး ​နောက်ကျ​နေခဲ့​လေပြီ။
အပိုင်း၁၆၂
