Chapter 171
စီရင်စု အစိုးရ၏ ဟာသပြဇာတ်
ထိုစာသင်သားများက ကိစ္စကြီး လာလုပ်ကြရမည် ဖြစ်၍ ထိုအခိုက်တွင် အလွန် စိတ်တက်ကြွနေကြသည်။ သူတို့က သူတို့ လုပ်ရမည့်အရာကို လူတိုင်းအား သိသွားစေချင်ကြသဖြင့် သူတို့က ဘေးနားမှ လူများကို ရှင်းပြလိုက်ကြသည်။
ရလဒ်အနေဖြင့် ကျန့်ရီနှင့် အခြားသူများ ရောက်လာကြသောအခါ ပိုပို၍ များပြားလာသော လူများက ကျိုးမောင်ဟယ်နှင့် သူ့အဖွဲ့အနားသို့ စုဝေးနေကြပြီး လူတိုင်းက ထိုအကြောင်းကို ပြောနေကြပေသည်။
"ငါကြားတာတော့ တော်ဝင်သံတမန်က ကျင်းကျန့်ကိုယ်ရံတော်လုပ်ငန်းရဲ့ ခေါင်းဆောင်ကို လာဖမ်းတာတဲ့"
"ဟုတ်ပါ့... ကျန်းကျန့်က သူ့မိဘတွေကို မနာခံဘဲ သားသမီးဝတ်မကျေပွန်တဲ့အပြင် ရိုက်ပါရိုက်သေးတယ်တဲ့"
"ကျင်းကျန့် ကိုယ်ရံတော်လုပ်ငန်းက လူတွေကတော့ အရမ်းကောင်းကြပါတယ်... သူတို့ရဲ့ အထက်လူကြီးက ဒီလိုလူမျိုး ဖြစ်နေမယ်လို့ မထင်ထားဘူး"
"ကျင်းကျန့် ကိုယ်ရံတော် လုပ်ငန်းမှာ အလုပ်မလုပ်ခဲ့မိတာ ကံကောင်းတာပဲ"
……
ကျောက်ကျင်းကော ထိုစကားများကို ကြားသောအခါ ပိုပို၍ စိုးရိမ် ထိတ်လန့်လာခဲ့ပြီး ကျန့်ရီသည်လည်း မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်လေသည်။
ကျန်းကျန့်က ကိစ္စများစွာ လုပ်ပေးခဲ့သည်။
ယခုတွင် ထိုကျိုးမောင်ဟယ်က လူများကို ထိုကဲ့သို့ လှုံ့ဆော်ထားလေရာ အကယ်၍ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ကိုင်တွယ်ခဲ့လျှင်...
"ဒီလို သားသမီးဝတ်မကျေပွန်တဲ့လူမျိုးကို ခေါင်းဖြတ်သတ်သင့်တယ်" လူအိုကြီးတစ်ယောက်က မုတ်ဆိတ်မွှေးများကို သပ်ကာ စိန်းစိန်းဝါးဝါး ကြည့်ရင်း ပြောနေသည်။
"ကျန်းကျန့်ကို ဒီလိုလူမျိုး ဖြစ်နေမယ်လို့ မထင်ထားဘူး"
"ကျန်းကျန့်တင်မကဘူး... စီရင်စု တရားသူကြီးရောပဲတဲ့... ငါကြားတာတော့ ကျန်းကျန့်ရဲ့ အမေက တရားစွဲဖို့ လုပ်ခဲ့သေးပေမယ့် မလုပ်ခဲ့ရဘူးတဲ့.... ရမန် အရာရှိတွေက သူ့ကို နှင်ထုတ်လိုက်ကြလို့ ဆိုလား"
"သာမန်ကော ဟုတ်ရဲ့လား... ရမန်ကလူတွေကလည်း ကောင်းကြတာမှ မဟုတ်ဘဲ"
……
ကျန့်ရီ၏ မျက်နှာ အတွေးနက်သွားသည်။
"သခင်လေးကျန့်... ဒီကိစ္စကို ကောင်းကောင်း မကိုင်တွယ်နိူင်ရင် သခင်လေးဆီကိုပါ သက်ရောက်လာလိမ့်မယ်... သခင်လေးကျန့်အနေနဲ့ ချက်ချင်း ဆုံးဖြတ်ချက်ချဖို့ လိုပါတယ်" ဖုန်ကျင်းယွမ်က ကျန့်ရီကို တိုက်တွန်းလိုက်သည်။
"ဘာဆုံးဖြတ်ချက်လဲ" ကျန့်ရီက ဖုန်ကျင်းယွမ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
"သဘာဝကျပါတယ်... လူသန်ကြီးတစ်ယောက်က သူ့ခါး ချိုးလိုက်သလိုပေါ့" ဖုန်ကျင်းယွမ်က ပြောလိုက်သည်။ ကျန့်ရီက ကျန်းကျန့်ကို လက်လွှတ်လိုက်ပြီး ကျန်းကျန့်၏ ကိစ္စများ သူ့အပေါ် နွယ်မလာစေရန် လုပ်သင့်သည်ဟု ခံစားရသည်။
ဖုန်ကျင်းယွမ် ပထမဆုံး စကားပြောစဥ်က ကျောက်ကျင်းကောမှာ နားမလည်နိုင်ခဲ့သော်လည်း "လူသန်ကြီးတစ်ယောက်က ခါးချိုးလိုက်သည်" ဟူသော စကား၏ အဓိပ္ပါယ်ကို သိနေသဖြင့် မကြာမီပင် ဆက်စပ်တွေးတောပြီးနောက် ဖုန်ကျင်းယွမ်၏ ပါဝင်ပတ်သက်မှုကို နားလည်သွားသည်။
ကျောက်ကျင်းကောက တွေးတောမနေတော့ဘဲ လက်သီးကို လွှဲကာ ဖုန်ကျင်းယွမ်၏ နှာခေါင်းကို ထိုးလိုက်သည်။
ကျောက်ကျင်းကောက အမြဲတမ်း စိတ်ကောင်းဝင်နေတတ်သူ ဖြစ်သော်လည်း ယခုတွင် ကျန်းကျန့်က ဖမ်းမိသွားလေပြီ။
သူက စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်နေပြီးသား ဖြစ်သော်လည်း ဤတစ်ကြိမ်တွင် ကျန့်ရီအား ခါးချိုးလိုက်ရန် တစ်ယောက်ယောက်က အကြံပေးနေသည်။ ကျောက်ကျင်းကောက လက်သီးတစ်ချက် ထိုးပြီးသည့်တိုင် မရပ်သေးဘဲ ဖုန်ကျင်းရန်၏ အဝတ်များကို ဆွဲကာ သူ့ကို မြေပေါ်သို့ ပစ်လွှင့်လိုက်လေသည်။
ဖုန်ကျင်းယွမ်၏ ကိုယ်ဝဝကြီးက မြေပေါ်သို့ ပစ်လဲကျသွားသော်လည်း သူက ဒေါသမထွက်သွားပေ။ သူက သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ "ကျောက်ကျင်းကော... ဒါက တကယ့်ကို အကောင်းဆုံး နည်းလမ်းပဲ... မပူပါနဲ့... သခင်လေးကျန့်က မင်းကို ကာကွယ်ပေးမှာပါ"
ဖုန်ကျင်းယွမ်က ထိုသို့ ပြောလိုက်ပြီးနောက် ကျန့်ရီကို တိတ်တိတ်လေး လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူတွေးမိသောအကြံက ကျန့်ရီအတွက် အကောင်းဆုံး နည်းလမ်းဟု ခံစားရသည်။ ကျန်းကျန့် မရှိတော့ပါက ကျင်းကျန့် ကိုယ်ရံတော် လုပ်ငန်းနှင့် ချင်ဖုန့် အဆောက်အအုံတို့မှာ ကျန့်ရီ တစ်ယောက်တည်းအပိုင် ဖြစ်မလာပေဘူးလား...
ကျန့်ရီက တည်ငြိမ်နေသော မျက်နှာအမူအယာ ရှိပြီး စကားမပြော။ ထိုအချိန်မှာပင် ကျောက်ကျင်းကောက ဖုန်ကျင်းယွမ်ကို နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ကန်လိုက်သည်။
"ကျောက်ကျင်းကော... အရှေ့ကို သွားကြည့်ရအောင်" ကျန့်ရီက ကျောက်ကျင်းကောကို ပြောလိုက်သည်။
ကျန့်ရီက ထိုသို့ ပြောလိုက်သဖြင့် ကျန်းကျန့်ကို လက်လွှတ်လိုစိတ် မရှိကြောင်း သိသာသွားလေရာ ဖုန်ကျင်းယွမ်က မျက်ခုံးသဲ့သဲ့ ကျုံ့လိုက်လေသည်။
သူက ကျန်းကျန့်ကို ဆန့်ကျင်မိပြီးသား ဖြစ်၍ ထိုအခွင့်အရေးကို သုံးကာ ကျန်းကျန့်ကို ဖိနှိပ်ချင်နေခဲသော်လည်း ထိုသို့ ဖြစ်လာမည်ဟု ထင်မှတ် မထားခဲ့ပေ။
သို့သော်ငြား ကျန်းကျန့်က ယခုတွင် အဆုံးသတ်၌ မသေဆုံးသွားခဲ့လျှင်တောင် အသက်တစ်ဝက်မျှတော့ ဆုံးသွားပေလိမ့်မည်။
ဖုန်ကျင်းယွမ်က နှာခေါင်သွေးများကို သုတ်၍ ကျောက်ကျင်းကော ကန်လိုက်သည့်နေရာကို ပွတ်ကာ မြေပေါ်မှ ထရပ်လိုက်သည်။ ထ်ု့နောက် လူအများ၏ နောက်သို့ လိုက်သွားလေပြီး ထိုအချိန်မှာပင် ကျန့်မိသားစု၏ အစေခံငယ်လေး တစ်ယောက်က ပြုံးလျက် ပြေးလာခဲ့သည်။
"သခင်လေးကျန့်... သခင်လေးကျန့်"
....
ကျိုးမောင်ဟယ်က ဖုချောင်မှ တစ်ညလုံး စီးလာ၍ ကျန်းကျန့်ကို ခေါ်သွားချိန်၌ မနက်စောစောအချိန်သာ ရှိသေးသည်။ သို့သော်လည်း ဤပြဿနာများ ပြီးနောက် နေ့လည်စာစားချိန်ပင် ကျော်လွန်သွားခဲ့လေပြီ။
ဟယ်ချောင်စီရင်စု၏ ရမန်ရုံးတော်သို့ ရောက်လာသည်နှင့် သူက သူ့လူများကို အဆောက်အအုံတစ်ခုလုံးအား ထိန်းချုပ်ခိုင်းထားလိုက်ပြီး စီရင်စု တရားခွင်ကို ဖွင့်ထား၍ ကျန်းကျန့်ကို လူထုအရှေ့တွင် စီရင်ရန် ပြင်ဆင်ထားခဲ့သည်။
ကျန်းကျန့်ကို တရားခွင်သို့ ခေါ်လာသောအခါ တရားရုံးတော်၏ အပေါက်တွင် လူများ ပြည့်နေခဲ့လေပြီ။
စုန့်လီက တရားရုံးတော်၏ အပြင်ဘက်၌ ရှိနေခဲ့ပြီး ကျန်းကျန့် လုပ်ခဲ့သမျှကို အဆက်မပြတ် ဝါဒ ဖြန့်နေခဲ့သည်။ မတိုင်မီက သူ့စကားကို မည်သူကမှ နားထောင်ကြခြင်း မရှိသော်လည်း ယခုတွင်မူ လူအားလုံးက သူ့စကားကို ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့် နားထောင်နေကြပေသည်။
စီရင်စုမြို့၏ လူအများစုမှာ ကျန်းကျန့် သို့မဟုတ် ကျင်းကျန့် ကိုယ်ရံတော် လုပ်ငန်းနှင့် မည်သို့မှ မသက်ဆိုင်ကြပေ။ ဤအခိုက်တွင် သူတို့က တော်ဝင်သံတမန်တစ်ယောက်က လူဆိုးတစ်ယောက်အား စစ်မေးမည်ကို ကြည့်ရန်သာ စိတ်အားထက်သန်နေကြလေသည်။
"အရှင်... ကျွန်မကို တရားမျှတမှု ယူပေးပါ" ကျန်းကျန့် နောက်မှ လိုက်လာသော အဘွားကြီးကျန်းက မြေပေါ်တွင် ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး တအီအီ ငိုကြွေးလေတော့သည်။
ကျန်းကျန့်က ကျော့ကျော့မော့မော့ ဝတ်စားထားသော်လည်း ကျန်းမိသားစုက အဝတ်စုတ်များ ဝတ်ထားသောကြောင့် အလွန် သနားဖွယ်ရာ ဖြစ်နေသည်။
လူအများက အားနည်းသူကိုသာ ကရုဏာသက်တတ်ကြလေရာ ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ရသောအခါ ယခင်က တွေဝေနေကြသူများပင် ကျိုးမောင်ဟယ် ကျန်းမိသားစုကို စာနာမှု ပြခဲ့သလိုပင် ကျန်းကျန့်အား ဆိုးယုတ်သူဟု တွေးနေကြလေတော့သည်။
ကျိုးမောင်ဟယ်က သစ်သားခုံကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လိုက်ပြီး ကျန်းကျန့်ကို ပြောလိုက်သည်။
"ကျန်းကျန့် မင်းရဲ့ အပြစ်ကို ဝန်ခဲပြီလား"
ကျန်းကျန့်က မည်သည့်စကားမှ မပြောပေ။
ကျိုးမောင်ဟယ်က မတုန်မလှုပ် ရှိနေသေးသော ကျန်းကျန့်ကို ကြည့်ရင်း အလွန် ဒေါသထွက်သွားသော်လည်း ရုတ်တရက်ပင် တွေ့ရှိလိုက်ရသည်ကား... ကျန်းကျန့်က ဒူးမထောက်ထားဘူးပဲ...
သူက သစ်သားထိုင်ခုံကို ထပ်ရိုက်လိုက်ကြပြန်သည်။ "မင်း ငါ့ကို ဒူးထောက်ချစမ်း"
ကျန်းကျန့်မှာ ကူးပြောင်းလာကတည်းက မည်သူ့ကိုမှ ဒူးမထောက်ခဲ့ဖူးဘဲ မြို့တော်တွင် ကျန့်ရီ၏ ဦးလေးနှင့် တွေ့ခဲ့ရစဥ်ပင် ဒူးမထောက်ခဲ့ပေ။ သူ ဘယ်တုန်းကမှ ဒူးမထောက်ခဲ့ဖူးဘူး... အခုကျ သူတို့က သူ့ကို ဒူးထောက် စေချင်နေကြတာလား...
အမှန်တွင် ဒူးထောက်ရသည်က မှုလောက်စရာ မဟုတ်ပေ။ ယောကျ်ားများ၏ ဒူးခေါင်းက ရွှေဖြင့် လုပ်ထားသည်ဟု ပြောကြသော်လည်း သူ လေ့ကျင့်ရေးဆင်းခဲ့စဥ်က အရာအားလုံး လုပ်ခဲ့ရသည်။ ဒူးထောက်ချကာ သေနတ်ပစ်လေ့ကျင့်ရသူများအတွက် ၎င်းက အမှန်ပင် ပြောပလောက်စရာ မဟုတ်ပါပေ။
သို့သော်လည်း ကျိုးမောင်ဟယ်ကို ဒူးထောက်ရမည့် ကိစ္စအတွက် သူက အနည်းငယ် တွန့်ဆုတ်နေဆဲ ဖြစ်သည်။
"တစ်ယောက်ယောက်... သူ့ကို ဒူးထောက်ဖို့ ပြောလိုက်ကြစမ်း" ကျိုးမောင်ဟယ်က ပြောလိုက်သည်။
ကျိုးမောင်ဟယ်၏ စကားများ ထွက်လာသည်နှင့် တစ်ယောက်ယောက်က ရှေ့တိုးလာပြီး ကျန်းကျန့်၏ ဒခေါက်ကွေးနေရာကို ကန်ရန် ပြင်လ်ုက်သည်။
"ခဏလေး" ထိုအခိုက်တွင် အသံတစ်သံက အပြင်ဘက်မှ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။
ကျန်းကျန့်က ထိုအသံကို ရင်းနှီးနေသဖြင့် သူ့ခေါင်းကို လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ကျောက်ကျင်းကောကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ကျောက်ကျင်းကောက လူများစွာကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီးနောက် လက်ရှိတွင် တရားခွင်၏ ဝင်ပေါက်၌ ရပ်နေပြီး ကျန်းကျန့်ကို စိုးရိမ်ပူပန်စွာ ရပ်ကြည့်နေသည်။
"ရိုင်းလိုက်တာ" ကျိုးမောင်ဟယ်က ကျောက်ကျင်းကောကို မကျေမနပ် ကြည့်လိုက်သည်။
ကျိုးမောင်ဟယ်က ကျန်းမိသားစု၏ လူအိုကြီးနှစ်ယောက်ကို ဝတ္တရား မကျေပွန်သည့် ကျောက်ကျင်းကောကိုလည်း အမြင်မကြည်ပေ။ သူက ကျောက်ကျင်းကောတစ်ယောက် အဝတ်စုတ်များ ဝတ်ထားပြီး ကျန်းကျန့်ထံမှ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဆက်ဆံခံနေရပုံ ပေါ်မနေပါက ကျောက်ကျင်းကောကိုပါ လွှတ်ပေးမည် မဟုတ်ပေ။
သို့သော်လည်း ယခုတွင် သူ ကျောက်ကျင်းကောကို ပို၍ မကျေမနပ် ဖြစ်လာလေတော့သည်။
"ကျင်းကော" ကျန်းကျန့်က မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်သည်။ သူက မတိုင်မီက ဒူးမထောက်ချင်ဘဲ သူ့နှလုံးသားထဲတွင် မကျေနပ်ချက်များ ရှိနေခဲ့ပါသော်လည်း ယခုတွင်မူ...
သူက ကျောက်ကျင်းကောကိုပါ ပါဝင်မပတ်သက်စေချင်ပေ။
ကျန်းကျန့်က ဒူးထောက်တော့မည် အပြုတွင် အသံထက်ထက်ရှရှ တစ်သံက ပြောလိုက်သည်ကို ကြားလိုက်ရသည်။ "ကျန်းကျန့် ဘယ်မှာလဲ... အမိန့်ပြန်တမ်းလွှာ ရောက်ပြီ... တော်ဝင်အမိန့်တော်ကို လက်ခံပါ"
တော်ဝင်အမိန့်တော်လား... အခန်းထဲက လူတိုင်းနီးပါး ထိုစကားများကြောင့် အေးခဲသွားကြလေသည်။
တော်ဝင်အမိန့်တော်က ဘယ်က ပေါ်လာခဲ့တာလဲ... ပြီးတော့ ဒီအမိန့်တော်က ကျန်းကျန့်အတွက်ပဲလား...
ကျိုးမောင်ဟယ်က မနေနိုင်ဘဲ မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သူမည်မျှပင် မကျေနပ်စေကာမူ တော်ဝင်အမိန့်တော်အတွက် လမ်းဖယ်ပေးရမည် ဖြစ်သည်။
ကျန်းမိသားစုက ကြက်သေသေသွားလေသည်။ တောဝင်သံတမန်ကတောင် ဒဏ္ဍာရီလာ ပုံရိပ် ဖြစ်နေပြီးပြီကို... တော်ဝင်အမိန့်တော်လည်း ပေါ်လာပြန်ပြီလား... တော်ဝင်အမိန့်တော်ကလေ... ကျန်းကျန့်အတွက်တဲ့လား...
ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ... ကျန်းကျန့်က ဘာလို့ တော်ဝင်အမိန့်တော်ကို လက်ခံရမှာတဲလဲ...
ကျန်းချောင်ရှန့်၏ မျက်နှာ ဖြူလျော်သွားပြီး ရုတ်တရက်ပင် စတင်နောင်တရစ ပြုလာသည်။ သူက ကျန်းကျန့်ကို သွားမစဖို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားပြီးတာတောင် ဘာလို့ ကျန်းကျန့်ကို တရားစွဲဖို့ အယုံသွင်းခံလိုက်သေးတာလဲ...
